Bokt.nl

xxCYNNxx schreef:

ts was vandaag nog online dus neem aan dat ze nog wel meeleest.

TS ik denk dat je je een paar dingen goed in je achterhoofd moet hebben; gezien je verhalen lijkt me dat je vriend vrij conservatief is.
Alleen al de dingen die je hebt moeten laten gaan; mannelijke vrienden de deur uit (wat is er mis met een platonische vriendschap tussen verschillende geslachten?), je social media de deur uit, en je zegt wel dat het jouw keuze was, maar eigenlijk heeft je vriend je zo gemanipuleerd dat je denkt dat het jouw keuze is, want: had je bv je social media de deur uit gedaan als hij bv alleen een keer had gezegd van; ik vind dat je teveel op social media zit? Je was misschien minder erop gegaan, maar helemaal weg? Vast niet. Je hebt het de deur uitgedaan om dat het ruzies/spanningen opleverde (je eigen woorden), dus het is niet je eigen keuze geweest. Dat je vriend achteraf heeft gezegd dat hij het stom vond is gewoon de manipulatie volhouden zodat jij blijft denken dat het je eigen keuze was. Had hij bv gereageerd met; mooi dat je die weg hebt gedaan, vond het maar niks dat je erop zat........dan had je er al een heel ander gevoel bij gehad: had je hoogst waarschijnlijk je gemanipuleerd gevoeld.
Maar ook s'avonds stappen met je vriendinnen doe je niet meer; want o wee als je vreemde mannen tegenkomt.
Hij heeft je gecontroleerd, dat hij dat nu niet meer doet zegt niks; hij denkt gewoon dat hij nu genoeg controle over je heeft om je niet meer te hoeven controleren.
Je MOET van tevoren aan hem vertellen dat je met vriendinnen weg gaat...of überhaupt ergens heen gaat? Kijk woonden jullie samen en je gaat met vriendinnen een middagje weg en dat duurt bv zo lang dat je niet gezellig samen kan eten, dan vind ik het logisch dat je je vriend belt en zegt; joh ik ben wat later vanavond want ik ga zo nog even met wat vriendinnen weg.
Maar 1) jullie wonen niet samen en 2) jij moet het ten alle tijden laten weten....en doe je het achteraf dan wordt hij boos op je??? Je bent geen kleuter maar een volwassen vrouw.
Bovendien; gebeurt het andersom ook? Als jij thuis bent in je eigen huis en hij is bij zijn ouders en er komen vrienden van hem langs die met hem naar het koffiehuis willen (noem maar wat), belt hij jou dan ook op om je te vertellen dat hij weg is?
Ik vermoed namelijk van niet.

Je hebt aangegeven al veel vrienden door deze relatie te zijn verloren..met name omdat je van hem een aantal vrienden moest laten gaan. Je zegt dat je daar problemen mee hebt gehad (of nu ja; het er moeilijk mee had), maar nu niet meer, omdat je het nu gewend bent.

Maar realiseer je je wel dat als jullie wel bij elkaar blijven en het huisje/boompje, beestje wordt dat het dan ook echt voorgoed geweest is dan?

Gezien wat je nu verteld hebt lijkt mij je vriend vallen in de4 categorie moslim man die zn vrouw volledig onder de duim heeft binnen het huwelijk. Dan is er geen sprake meer van tevoren meedelen dat je een middagje weg bent met vriendinnen, maar om toestemming vragen. En als hij dan nee zegt, dan is het nee.

Hopelijk heb ik het mis hoor en heb je hopelijk je verhalen van hem verkeerd omschreven, maar zoals het er nu staat valt hij in die categorie moslim.

En zomaar even scheiden kun je bij die categorie ook op je buik schrijven.

Dus vraag jezelf af (mocht hij toch in die categorie vallen, al hoop ik voor je dat hij een stuk moderner is dan hij in je verhalen over komt): kun jij dat het de rest van je leven verdragen? Kun je je de rest van je leven erbij neer leggen dat hij bepaalt en niet jij...en dat je vriendenkring heel klein zal zijn en onder controle van hem?

Is het antwoord ja....al zou ik er niet te licht over denken, over zo'n leefsituatie, dan wens ik je alleen maar alle geluk toe samen en later met de kinderen die jullie zullen krijgen en hoop ik dat je gelukkig bent.
Is het antwoord nee, dan of uit de relatie stappen of nu eens een goed pittig gesprek met hem aangaan zodat je nu eens echt weet waar hij staat en waar hij jullie samen ziet staan.

Heel veel succes en wijsheid in ieder geval.

Peppertree schreef:

De man 'van je dromen', (je zet het zelf al tussen haakjes trouwens, zie je dat?) zou jou nooit tot zo'n keuze dwingen.

Kan hij dat maken tegenover jou? Dat lijkt me iets dat je je eerst zal moeten afvragen.

Peppertree schreef:

De man 'van je dromen', (je zet het zelf al tussen haakjes trouwens, zie je dat?) zou jou nooit tot zo'n keuze dwingen.

Kan hij dat maken tegenover jou? Dat lijkt me iets dat je je eerst zal moeten afvragen.

Envoler schreef:

Ik heb inderdaad alle tijd meegelezen en wil nu toch graag reageren.

Ik ben er zoals gezegd is, achter gekomen dat ik al bijna 2 maanden zwanger ben. Iets wat dubbele emoties met zich meebrengt.
Echter ik wil het houden, abortus is voor mij een absolute NO GO. En hij wil het weg halen.

En daar sta ik; voor de keuze. Deze man of het kind.
Hij was dreigend. Slechte timing, nog zoveel leuke dingen doen. Als hij het thuis verteld raakt hij zijn ouders kwijt en zijn huis.

Kortom, hij of de baby.
Mijn hart zegt de baby. Alleenstaande mama maar heb liefdevolle ouders en vrienden die mij overal doorheen willen helpen. Maar ik raak de man 'van mijn dromen' kwijt.

Maar kan ik dat maken tegenover hem?

Envoler schreef:

Ik heb inderdaad mijn beslissing al gemaakt.
Ik kies nu voor mijzelf en mijn kind.
Al ga ik het emotioneel heel erg zwaar krijgen dat hij ons laat vallen.

Maar het is beter.
Ik laat me niet meer manipuleren.

Ik schrok gisteren van hem, hij manipuleerde me en bedreigde me. Hij zei dat ik gemeen was en een klap verdien (omdat ik voor mezelf opkwam) en hij zei ook dat als ik het kind weghaal hij me als beloning voorstelt aan zijn vader.

Hij heeft mij diep geraakt

Envoler schreef:

hij zei ook dat als ik het kind weghaal hij me als beloning voorstelt aan zijn vader.

Hij heeft mij diep geraakt

Envoler schreef:

Ik schrok gisteren van hem, hij manipuleerde me en bedreigde me. Hij zei dat ik gemeen was en een klap verdien (omdat ik voor mezelf opkwam) en hij zei ook dat als ik het kind weghaal hij me als beloning voorstelt aan zijn vader.