hagelslag schreef:GUSTIxBILL schreef:Voor het eerst in mijn 7 jaar rijden met de vrachtwagen gezegd “ik vertrek niet”
Gisteren mijn trekker overleden, vandaag de trekker waar ik mee moest vertrekken niet in orde.
Nu een volledig nieuwe combinatie van nog geen half jaar oud. En zit te janken omdat het allemaal niet lukt. Op deze manier ga ik schade rijden. En dat is ook niet de bedoeling.
Maar voel me zo, zo zo poedersuiker dat ik de dispatch en planning met deze oliebol opzadel.
Aahh voet bij stuk houden
Als wij vrouwen zeggen, ik ga schade rijden als ik door rijd...
Dan is het vaak ook zo
Als ik denk dat iets niet lukt, dan hou ik ook voet bij stuk.
Collega dacht och, wat is t een zeur en ging met mijn vrachtauto wel daarheen waar ik zei nee dat doe ik niet en heeft dikke schade gereden
Het zijn klanten waar ik al vaker ben geweest (schadevrij) maar die enorm smal zijn. Waarbij 1 stuurfout betekent een hele muur of silo mee te hebben.
Maar in de staat waar ik in was, wist ik gewoon dat ik dit vandaag niet schadevrij zou klaarkrijgen.
Kreeg de trekker niet eens onder de oplegger of er terug onderuit…
Ben nu thuis, wachten op telefoon van de leidinggevende om langs te komen en te bespreken hoe dit opgelost kan worden.
Is al weken aan de hand. En twee trekkers op 2 dagen overleden was/is toch echt de druppel.
Dispatch heeft zelfs autosleutel afgenomen tot ik terug gekalmeerd was om naar huis te rijden.
Schaam me nu vooral dat ik me zo heb laten kennen. Maar het was echt even genoeg