Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
YamaSaki schreef:Juliette61 schreef:Dat ik nergens makkelijk een pak kan vinden. En ik ben al vreselijk slecht in winkelen, hulp van de site zou erg handig zijn.
Wat voor pak zoek je?
Misschien weet ik wat sites of winkels voor je
Ik erger me aan de wc op stal die atm niet doorspoelt, dus dat is gedoe met emmertjes
texelse schreef:Jolandaa_ schreef:
Spoel je goed na? Probeer je mond te sussen met sterke kamille thee, deze af laten koelen en zachtjes spoelen
dank voor de tip, al van alles geprobeerd, het is om te janken.. en als het nou nog hielp, maar ook dat lijkt er niet op. Gelukkig maandag weer naar de longarts, hopelijk kan zij weer wat verzinnen





Maximus91 schreef:Dat mn schoonzus (voor de 5e/6/e of 7e keer) zei dat ik de zwangere kat maar bij me moest houden, een doos voor haar moest inrichten, want zij had er geen zin in. Dus nam het deze keer maar serieus.
Afijn, hele dag de kat bij me, gevoerd, gekriebeld, lag heerlijk te slapen (oja, we wonen op een woonboerderij met zn allen), komt mn broer de kat ineens ophalen: "tis MIJN kat dus ik doe het zelf wel, ja ***naam*** heeft dat gezegd maar was een grapje" ik : "na zoveel keer is het niet meer grappig en neem ik het serieus, ik zorg wel voor het dier dan hoor" hij:''wel lief dat je dat had willen doen, maar ze is van mij dus ik neem der weer mee" weg kat.
Die kat voelde zich prima hier, ging supergoed met mijn hondje (en qua katten zegt dat wat), vind ik wel een beetje jammer...
Om nog maar niet te beginnen over het feit dat ik van hun nog niet eens mn 3 weken oude neefje in mn armen heb gekregen... (bij al mn andere nichtjes en neefjes kreeg ik ze meteen in mn armen) vind dat ik zoiets niet zou hoeven vragen, zoiets bieden de ouders jou aan.. zo van: "wil je .... vast houden?" niks van dat alles... en we wonen dus in 1 huis!
texelse schreef:Maximus91 schreef:Dat mn schoonzus (voor de 5e/6/e of 7e keer) zei dat ik de zwangere kat maar bij me moest houden, een doos voor haar moest inrichten, want zij had er geen zin in. Dus nam het deze keer maar serieus.
Afijn, hele dag de kat bij me, gevoerd, gekriebeld, lag heerlijk te slapen (oja, we wonen op een woonboerderij met zn allen), komt mn broer de kat ineens ophalen: "tis MIJN kat dus ik doe het zelf wel, ja ***naam*** heeft dat gezegd maar was een grapje" ik : "na zoveel keer is het niet meer grappig en neem ik het serieus, ik zorg wel voor het dier dan hoor" hij:''wel lief dat je dat had willen doen, maar ze is van mij dus ik neem der weer mee" weg kat.
Die kat voelde zich prima hier, ging supergoed met mijn hondje (en qua katten zegt dat wat), vind ik wel een beetje jammer...
Om nog maar niet te beginnen over het feit dat ik van hun nog niet eens mn 3 weken oude neefje in mn armen heb gekregen... (bij al mn andere nichtjes en neefjes kreeg ik ze meteen in mn armen) vind dat ik zoiets niet zou hoeven vragen, zoiets bieden de ouders jou aan.. zo van: "wil je .... vast houden?" niks van dat alles... en we wonen dus in 1 huis!
klinkt als tijd voor een goed geprek
.
En dat de pijnstillers niet helpen.