Earth schreef:Misschien heb ik zelf wat weinig begrip voor mensen die niet uit hun comfortzone willen komen. Ik daag mensen juist altijd uit om eens verder te kijken dan wat ze kennen, om een stapje buiten de bubbel te doen, want dat kan zo leuk zijn! En dat hoeft niet van 0 naar 100, het kan ook klein beginnen. Want meestal (soms kan het echt niet, maar... kan het echt niet?) is die comfortzone een bubbel van onzekerheid, of een bubbel van niet de moeite willen doen voor jezelf. En dat vind ik zonde, want een keer moeite doen voor jezelf, jezelf leuk kleden, wat make-up op, een 2.0 versie van jezelf, dat kan zo fijn zijn voor je zelfvertrouwen en voor je eigen gevoel. Dat moedig ik alleen maar aan! Dus ja misschien ben ik dan wat wrang en schop ik tegen mensen aan die dat niet doen, maar eigenlijk alleen maar omdat ik het zo zonde vind dat je niet eens uit je comfortzone stapt omdat het zoveel met je kan doen in positieve zin.
Ik zit de laatste tijd poedersuiker in mn vel, maar ik kan me echt even top voelen als ik naar de musicalgroep mezelf wat optut, leuke kleren aan trek. En dan ga ik echt niet all out, maar het feit dat ik al aandacht aan mezelf besteed om me mooier te maken dan ik al ben, geeft me meestal echt een boost.
Ook zie ik dat met vrienden qua kleding. Ik ben de laatste tijd diegene die ze vragen om mee te gaan shoppen om uit die comfortzone te komen. Niet enkel om zich blits aan te kleden, maar juist om zich beter te voelen over zichzelf. En dat zijn kleine stapjes richting zelfliefde, zelfcompassie.
Echt, waarom moet je uit een zgn. comfortzone stappen qua kleding? Ik stap geregeld met andere dingen uit m'n comfortzone omdat ik van uitdagingen hou. Maar nee, ik hoef geen make up (kan mijn huid niet tegen) en nee, ik wens echt geen hakken te dragen (gaat echt niet), en wens ook geen jurk of rok te dragen (past niet bij mij, ga je ook over plassen of struikelen en dat soort dingen 
)
Zelfliefde gaat bij mij echt niet over kleding hoor. Absoluut niet. Ik zal dan eerder juist wat minder moois aantrekken en mooie dingen gaan doen. Daar voel ik me dan beter van. De kleding is echt niet belangrijk voor zelfliefde. Sowieso ben je alleen al mooi van jezelf, ongeacht wat je draagt.
Maar om uitgebreid te gaan shoppen ben ik ook niet het type. Ik winkel als een man. 
Efficient en snel.
Maar de uitdaging om uit je bubbel te komen zit bij mij in iets nieuws ondernemen, dus reizen naar onbekende bestemmingen, of gewoon dichterbij eens ergens te gaan wandelen waar je nooit geweest bent. Of probeer een nieuwe sport ofzo. Ik stond zondag op een beurs ineens op een balance board, kijkt die verkoper mij aan dat ik dat met rugzak en wandelschoenen aan doe en zegt: dat lukt je niet zo. Bleek dat het totaal niet moeilijk was en ik het zo deed, maar de rest van de veel jongere garde niet. Dat was wel leuk en ik overweeg een balance board aan te schaffen voor mezelf. Dus dat is ook uit de comfortzone komen. Dat is wat bij sommigen past. Kleding en comfortzone, nee, daar is niet echt een comfortzone bij mij. Het past bij je of niet.
Geplaatst: 24-01-23 15:40 Een platte sandaal is zelden echt elegant en als je al een elegante wil zijn de riempjes zo dun dat mijn enkels er niet mee om kunnen en ik dus letterlijk regelmatig langs mijn schoenen trap.
maar zoiets kan voor mij perfect als alternatief. En anders heb je ook nog sleehakken.
(die waren van de dansschool) 
en ook die "nette wandelpantalon" in kerstkleding topic zag eruit als je doorsnee wandelbroek 
en omdat mijn man dan al zoveel geld uit gaf dat het personeel graag een stapje extra deed 
