
Ik moet hard graven maar heb me laten inspireren door de ex-verhalen:
Mijn vorige relatie ging niet zo heel fijn uit. Ik had een depressie en mijn vriend zocht zijn heil bij een Engelse vriendin die hij al 11 jaar kende (wij waren toen 6 jaar samen, dus reken maar even uit...). Hij had haar echter nog nooit ontmoet maar zag het helemaal zitten met haar. Ze hielden er een online 'relatie' op na, dit ging gepaard met úren achter de computer zitten, de tissues waren niet aan te slepen. Ik vind dan ook regelmatig 'gebruikte' tissues terug in de bureaula

Enfin, hij gaf mijn depressie de schuld van alle ellende in onze relatie en dacht wel met de Noorderzon te kunnen vertrekken met zijn Engelse online-poppeke.
Uiteindelijk heeft hij haar nooit ontmoet en heeft hij een groot deel van alle ellende en zijn hartfalen op Twitter geplempt. Hij leidt nu een übersaai leven, zonder vriendin, in een klein dorp met 1,5 winkel en een bushalte. Hij loopt allemaal knappe, jonge meiden achterna op Twitter en tweet ondertussen hoe miserabel hij zich voelt en dat hij hulp heeft gezocht voor zijn mentale toestand.
En ik kan niet anders dan er met volle teugen van genieten!
Ondertussen heb ik al 3 jaar een heerlijke relatie met mijn ex-ex-vriend. Jazeker, degene met wie ik een relatie had voor mijn vorige relatie en ik ben nog nooit zo gelukkig geweest!