Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-08-13 14:55

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 06-08-13 14:55

Tjee roos, er kan zoveel gebeuren :(:)

wat vervelend dat je met je angst zit...

wat betreft dat andere meisje, iedereen verwerkt zijn verdriet op zn eigen manier, dus ik weet nog zo net niet of je maar zo je ermee moet bemoeien, een x iets erover zeggen zou kunnen, maar veel verder zou ik niet gaan...

**Geplaatst**: 06-08-13 14:56

Geplaatst: 06-08-13 14:56

Eindelijk de foto's van onze bruiloft, op mijn vader zijn verjaardag

laten zetten ter nagedachtenis

Oh wat had ik het gevoel dat hij erbij was

en wat ben ik blij dat ik zeker weet dat hij manlief voor 1000% heeft goedgekeurd

**Geplaatst**: 06-08-13 17:46

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 06-08-13 17:46

Wat mooi!

**Geplaatst**: 06-08-13 18:13

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 06-08-13 18:13

Wat super mooi!!

**Geplaatst**: 06-08-13 18:19

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 06-08-13 18:19

inderdaad, mooi hoor je vader was er gewoon bij zo.

**Geplaatst**: 09-08-13 15:25

Geplaatst: 09-08-13 15:25

Annelien92 schreef:
Even inchecken hoe het met jullie is!

15 Juli is mijn vader overleden dus ben bijna een maandje verder, ik ben veel bezig geweest (4 weken ponykamp leiden) en moet zeggen dat het me nog redelijk goed afgaat.

hoe is het bij jullie?

Bij mij is het nu ongeveer 6 weken geleden. Ik ben sindsdien constant bezig geweest met van alles en nog wat, maar ik vrees dat ik mijn klop nog ga krijgen.

Ik heb respect voor alle mensen in dit topic, toen ik het begin van dit topic las had ik al veel respect voor iedereen die dit heeft meegemaakt, maar nu pas besef ik door wat een hel jullie allemaal gegaan zijn en ik vind het heel knap van jullie!

Ik heb veel schrik voor voor mama haar verjaardag en de feestdagen. Lijken me zo'n moeilijke momenten.

**Geplaatst**: 09-08-13 21:31

Geplaatst: 09-08-13 21:31

Avalon87 schreef:
Iedereen heel veel sterkte gewenst..
Ik heb veel afschuwelijke verhalen gelezen in dit topic en herken veel in de verhalen.

Mijn moeder is 3 maanden geleden overleden aan longkanker met uitzaaiingen naar de lymfe. Ze was pas 52 jaar. Ze is maar 11 maanden ziek geweest. Ze heeft gevochten als een leeuw, maar toch de strijd verloren. Het doet me nog steeds heel veel pijn, hoe erg ik haar heb zien lijden en ik mis haar nog steeds iedere minuut.

Gisteren hebben we te horen gekregen dat mijn vader ook longkanker heeft, met uitzaaiingen naar de lymfe. Hij is 51 jaar. het is met mama allemaal nog zo kort geleden en nu maken we weer precies hetzelfde mee :'( Vanwege de uitzaaiingen is opereren niet mogelijk en waarschijnlijk is chemo en bestraling ook niet mogelijk, omdat zijn bloedvaten, hart en longen al in een hele slechte conditie zijn. Zijn levensverwachting is nog hooguit een jaar.

Ik kan nog niet echt zeggen hoe ik me erbij voel. Ik heb het gevoel dat het wel doordringt, ik weet wat ons staat te wachten, maar vreemd genoeg blijf ik er nu nog redelijk rustig onder. Ik wil voor hem zo sterk en positief mogelijk blijven, ik denk dat de klap nog moet komen bij mij.

Lieve allemaal.

Het is even geleden dat ik gereageerd heb in dit topic. De quote hierboven is mijn eerdere stukje. Ik wil jullie allemaal nog bedanken voor alle lieve berichtjes hierboven.

Mijn vader is gisteren om 11.30 overleden. Niemand had kunnen verwachten dat het zo snel zou gaan. Het ging eigenlijk redelijk stabiel allemaal, maar eergisteren werden we gebeld dat we naar het ziekenhuis moesten komen. Snachts had hij het uitgeschreeuwd van de pijn en hadden ze hem morfine en Haldol gegeven. Toen wij bij hem kwamen was hij al zover weg dat hij niemand meer herkende. Hij bleef ondanks de mofine veel pijn houden en wilde steeds uit bed klimmen. We moesten hem tegen houden waardoor we nogal wat verwensingen van hem terugkregen. Heel erg afschuwelijk was het allemaal.
Alles was ook zo akelig herkenbaar. Mijn vader lag op dezelfde afdeling in het ziekenhuis als mijn moeder. Na zijn overlijden kregen we dezelfde boeken in handen om een rouwkaart etc te kiezen. Dat is zo vreemd

Vooral omdat we alles nog precies herkennen.
We hebben wel gekozen voor een ander opbaarcentrum en een ander crematorium. Ik wil niet dat alles hetzelfde is. Onze vader verdiend een eigen afscheid.

Ik ben er helemaal stuk van. Ik weet niet hoe we dit ooit kunnen verwerken. Mijn lieve ouders, allebei af moeten geven in 4 maanden tijd. Niet te geloven gewoon. Papa zou over 2 weken 52 geworden zijn. Wat hadden we dit graag met hem gevierd. In de wetenschap dat dit waarschijnlijk zijn laatste verjaardag zou zijn wilden we iets heel speciaals doen. Helaas hebben we de kans niet meer gekregen.

Bedankt voor het lezen. Ik wil iedereen hier ook heel veel sterkte wensen.

Ik ben er helemaal stuk van, allebei mijn ouders af moeten geven in 4 maanden tijd. Ik weet niet hoe we hier ooit nog overheen moeten komen.

**Geplaatst**: 09-08-13 21:34

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 09-08-13 21:34

Jeetje Avalon ik heb er geen woorden voor, wat verschrikkelijk. Gecondoleerd en heel veel sterkte. Wat erg, je beide ouders verliezen in zo'n korte tijd.. Echt heel heel veel sterkte.. :(:)

**Geplaatst**: 09-08-13 21:43

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 09-08-13 21:43

Avalon, gecondoleerd :(:)

**Geplaatst**: 09-08-13 21:48

Geplaatst: 09-08-13 21:48

Jeetje Avalon! Opnieuw blijkt maar weer hoe verschrikkelijk oneerlijk de wereld kan zijn.. hier zijn de juiste woorden niet voor te vinden. Heel veel sterkte met het verlies van je ouders.. :(:)

**Geplaatst**: 09-08-13 21:52

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 09-08-13 21:52

Jeetje Avalon, wat vreselijk! Ik heb nog zo gehoopt dat er voor jullie een wonder zou gebeuren... Het leven kan zo vreselijk oneerlijk zijn.

Heel erg veel sterkte, liefde en wijsheid toegewenst deze dagen en de komende periode. Ik kan me amper voorstellen hoe het voelt, jullie hebben amper het verlies van jullie moeder verwerkt, nu kunnen jullie de dood van jullie vader verwerken.

Nogmaals, heel erg veel sterkte, mocht je ooit willen praten, PB mij gerust!

**Geplaatst**: 09-08-13 22:20

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 09-08-13 22:20

Dankjewel lieverds, jullie kunnen je juist heel goed voorstellen wat we nu meemaken. Helaas alweer meemaken in een korte tijd. Maar alle verlies is moeilijk. Veel mensen weten niet wat ze moeten zeggen tegen me. Met mama al niet en nu al helemaal niet.

Wat ik ook heel erg vind is dat mensen heel anders doen. Mijn moeder was een heel sociaal lief mens, bekend en geliefd bij velen en mijn vader was al jaren op zichzelf. Bij het overlijden van mijn moeder stroomden de kaartjes en bloemen binnen bij ons en nu bij mijn vader weten mensen niet of ze wat moeten laten weten. Terwijl het voor ons net zo goed en ouder is geweest. Het zal een andere soort uitvaart zijn, maar we maken er een mooie en waardig afscheid van, dat verdiend hij!

**Geplaatst**: 09-08-13 22:51

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 09-08-13 22:51

Avalon, wat ken ik dat laatste gevoel goed, bij mijn moeder waren de plaatsen niet aan te slepen tijdens de begrafenis, bij mijn vader weten mensen niet hoe ze zich tegen over mij moeten opstellen. Ze gedragen zich anders en slechts enkele vrienden staan echt voor me klaar.

De uitvaart van mijn vader hebben we in besloten kring gedaan. Mijn oma broer en ik (en de nieuwe vrouw van mijn vader) Mijn beste vrienden, die van mijn broer en van mijn vader. Het was heel anders en zat er met een dubbel gevoel, maar het was goed zo.

verder betrap ik mezelf steeds op en bepaald gevoel, een gevoel wat ik helemaal niet wil hebben.
De periode dat mijn vader in het hospice lag waren voor mij en voor mijn broer heel zwaar, alles werd weer naar boven gehaald van de periode toen mijn moeder zo ziek was. Maar toen ik mijn vader zo zag liggen, op zijn sterfbed enal, betrapte ik me op een gevoel van genot,, zo van "ha, daar lig je dan.." Na alles wat mijn vader mij en mijn moeder heeft aangedaan vond ik het bijna fijn dat hem nu het zelfde lot te wachten stond.
Ik heb altijd geroepen dat ik die man zou haten tot de dag dat hij zou sterven, maar zelfs nu hij dood is betrap ik me er op dat ik weinig goeds over hem te vertellen heb.
Tot ik mijn fotoboeken terug kreeg, daar vond ik de vader die ik altijd heb gemist, een man die van zijn kinderen hield en van zijn vrouw.
De vriend van mijn vader zei tijdens de uitvaart "Rex hield van zijn kinderen" iets wat ik heel weinig van hem gezien heb of nog van hem kan herrinneren.
En nu is hij dood, een kans om opnieuw een band met hem op te bouwen is weg, verloren. Ik ben erg bang, waarom weet ik niet, maar ik ben bang. Misschien omdat ik hem meer mis, dan dat ik gedacht had..

**Geplaatst**: 10-08-13 11:49

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 10-08-13 11:49

Hoi Avalon,
Ik heb mijn beide ouders in 1 jaar verloren. Bij mijn vader werd een ongeneeslijke ziekte geconstateerd en 2 dagen er na viel mijn moeder dood neer boven aan de trap. Ik herken wat je schrijft. Mijn moeder was meer teruggetrokken en ik heb veel moeten doen om al haar oude vrienden uit te nodigen. Ik was ook de enige die sprak op de dienst. Mijn vader was heel anders, zal vol en meerdere sprekers. Maar ik heb voor ieder het zo mooi mogelijk gemaakt, je kan niet meer doe dan dat.
Ook dat van de rouwkaarten herken ik nog goed, ook al is het een paar jaar geleden. Daar zat ik nog geen jaar later alleen in een ruimte, met de drukproef van mijn vader en de rouwkaart van mijn moeder voor mijn neus. In dezelfde ruimte waar ik eerder voor de kaart van mijn moeder nog samen met mijn vader had gezeten. Dat is een van mijn moeilijkste momenten geweest.
En je weet niet hoe je verder moet, maar je gaat verder want de wereld gaat verder. En het is raar, want niemand in mijn omgeving heeft zoiets meegemaakt. Ik wens je heel veel sterkte en een dikke knuffel.

**Geplaatst**: 11-08-13 13:43

Geplaatst: 11-08-13 13:43

Avalon, heel erg veel sterkte met het verlies. Wat is het allemaal snel gegaan... $:\$ Bij m'n vader ging het ook binnen 3 maanden van dat ze 'iets' vonden, en zo'n 2 maanden vanaf dat ze doorhadden dat het echt goed fout zat. Zo onwerkelijk.

Succes met alles regelen voor de uitvaart.

**Geplaatst**: 11-08-13 15:09

Geplaatst: 11-08-13 15:09

Annelien, moeilijke situatie. Ik ken dat niet zo, was zelf een echt papa's kindje. Misschien dat het kwam omdat ik zijn enige dochter was/ben. Veel sterkte!

Cluedoke, bij mij ging het de eerste weken ook wel goed, de echte klap kwam inderdaad pas achteraan. Ik zat eerst in een soort ontkenningsfase met mezelf. Dan had ik zoiets mijn vader? Nee, dat kan helemaal niet! En dan zag ik zijn jas hangen aan de kapstok en dacht ik, hé pa is thuis. Des te harder was het dan om te beseffen dat mijn vader niet meer komt. Nu is het gevoel dat hij echt niet meer komt geland en begin ik hem des te meer te missen. Zijn verjaardagsdag hebben we al gehad, ik zag er als een berg tegenop. Zijn familie wou langskomen, heel lief bedoeld, maar ik kreeg ineens veel angst. Wat nou, als ik de hele dag loop te huilen? Je gaat op zo'n dag toch herinneringen ophalen. Uiteindelijk hebben we er een mooie dag van gemaakt en viel het alles mee. Mijn vader is net voor de Kerstdagen overleden (23-12), ik heb niet het gevoel van oh, dat kan nooit meer iets worden. Mijn vader wou juist dat we er iets van zouden maken, misschien scheelt dat. Moeilijk hoor! Veel sterkte!

**Geplaatst**: 11-08-13 17:47

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 11-08-13 17:47

Avalon, wat is dat snel gegaan zeg! vreselijk. Ik wens je heel veel sterkte. En maak er hoe dan ook een mooie uitvaart van. Ook al kan je misschien niet zo rekenen op dezelfde steunbetuigingen van je moeder.. je pa kan er verder vast ook niets aan doen.. ligt aan de mensen rond je heen.. die hebben de moed niet , staan met een bek vol tanden... Ahh meis, ik zou je graag een knuffel willen geven!

**Geplaatst**: 11-08-13 18:41

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 11-08-13 18:41

Avelon, even een snel berichtje later zal ik even uitgebreider reageren. Heel veel sterkte meisje. 2 ouders missen lijkt me zo ontzettend moeilijk!! Een hele dikkelknuffel

**Geplaatst**: 17-08-13 20:06

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-08-13 20:06

Pff even een egopost hoor, maar wat heb ik het zwaar nu. Ik probeer me dan te vertellen dat Avelon het nog veel zwaarder heeft, maar dat helpt maar voor een half uurtje.

Vandaag heb ik het met mij opa over mijn moeder gehad. Hoe goed ze was voor ons, hoe trots ze op mij en mijn zusje zou zijn en hoe blij ze zal zijn als ze ziet dat we goed terecht zijn gekomen. Ik kan heel erg goed over mijn moeder praten, met iedereen, maar zodra zo iets gezegd wordt, krijg ik het spaan benauwd.
Alsof ik dan echt besef dat ik zou willen dat ze dat zelf tegen mij zou kunnen zeggen.

Donderdag is het 8 jaar geleden, man wat zie ik op tegen die dag. Niemand in de familie heeft er echt rekening mee gehouden,de meesten vinden dat het een gewone dag moet zijn met slechts een klein momentje voor mijn moeder. Ik niet. Ik wil aan haar denken en over haar praten, haar herinnering levend houden. Dus ik ga met mijn vriend naar een plek waar ik met mijn moeder vaak kwam, hoewel ik het liefste onder een deken ga liggen en chocolade ga eten.
Ik zit er aan te denken om rouwverwerking te zoeken. Iets wat ik altijd aan iedereen aanraad, maar die stap durf ik zelf niet zo goed te nemen. Maar het voelt alsof ik nu pas aan het verwerken ben.

Zo, dat is eruit, nu kruip ik weer onder mijn deken.

**Geplaatst**: 17-08-13 20:28

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-08-13 20:28

RoosG heel veel sterkte. Ik vind dat je vooral moet doen waar jij jezelf goed bij voelt op die dag. Als dat inderdaad een dag stil staan bij je moeder is, moet je dat doen. Zelf weet ik nog niet hoe ik invulling aan die dag ga geven, mijn vader is "nog maar" een aantal maanden geleden overleden. Het zit bij mij niet aan datums vast, zo heb ik het de dagen voor zijn verjaardagsdag veel moeilijker gehad als op zijn verjaardagsdag zelf. Dat praten over ken ik maar al te goed, zo hebben wij de afgelopen maanden ook al wel dingen gehad waarover onze vader trots op ons zou zijn. Wellicht is de stap voor rouwverwerking altijd te groot voor je geweest? Ik heb er nog niet bij stil gestaan om aan zo'n soort iets deel te nemen, heb dat op dit moment ook niet nodig. Ik wil je heel veel sterkte wensen!

**Geplaatst**: 17-08-13 20:29

Geplaatst: 17-08-13 20:29

Roos, dat een ander heel veel verdriet heeft, betekend niet dat jij dat niet om jouw redenen mag hebben!

Bij mij is het dan nu slechts 2,5 jaar geleden, maar zelfs nu al staan er maar weinig mensen bij haar overlijden stil en maar heel weinig mensen sturen mij een berichtje. Heel jammer, want het verdriet wordt voor mij nog steeds alleen maar erger, ik mis haar steeds meer en steeds vaker. Ik kan het alleen beter handelen.

Ik kan het je zeker adviseren om met iemand in gesprek te gaan. Door omstandigheden ben ik bij een psycholoog terecht gekomen en daar kwam mijn moeder ook ter sprake. Van binnen wist ik natuurlijk wel dat mijn problemen een gevolg waren van het niet verwerken van haar overlijden, maar dit bleef ik ontkennen. Dankzij haar lukt het mij wel om mijn schuldgevoel tegenover mijn moeder te begrijpen en te begrijpen dat ik dat echt niet hoef te hebben. En zo nog wat dingen.

Probeer de stap te nemen :(:)

Heel veel sterkte donderdag en de dag is lang genoeg om alsnog lekker onder een deken te kruipen met een reep chocolade. Je mag het op je eigen manier doen.

**Geplaatst**: 17-08-13 20:53

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-08-13 20:53

Hier, vader en moeder in een tijdsbestek van 10 jaar... en allebei zo PLOTSELING! Overmorgen was eigenlijk zijn verjaardag.

**Geplaatst**: 17-08-13 23:35

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-08-13 23:35

Ik blijf het vaak erg moeilijk vinden hoor, en dan kom je af en toe in bepaalde situatie's waardoor het allemaal weer ff flink aanwakkert

Zoals eerder verteld, mijn moeder zat al anderhalf jaar aan de chemo, maar eindelijk ging het even wat beter met d'r. M'n ouders zijn toen samen naar de camping gegaan.
Toen m'n moeder 'smorgens uit bed kwam vond ze m'n vader dood buiten de caravan. Overleden aan de gevolgen van acuut hartfalen.
Daarna ben ik nog 2x op de camping geweest. De 1e keer omdat m'n schoonzus haar verjaardag vierde (andere caravan) maar moest op een gegeven moment iets halen bij de caravan van m'n moeder..... Pffff wat heb ik staan twijfelen om die tuin in te lopen. Ik moest over het straatje lopen waar m'n vader lag en gevonden werd.
De keer erna was ik wel bij m'n moeder,en toen hadden we de afspraak om m'n vader te gaan uitstrooien op een mooi heideveld. Maar wederom vond ik het zo moeilijk om daar de plaats te lopen.

Afgelopen vrijdag ben ik daar voor het eerst sinds jaren geweest op de camping, maar pffff het viel me toch wel heel erg zwaar.
De reden dat ik er eigenlijk niet meer kwam was mede doordat m'n moeder alles verkocht heeft. Ze had zoveel moeite om er nog naar toe te gaan. Teveel herinneringen/beelden die ze niet weg kreeg.
Ik ben nog langs de caravan gelopen, en heb de tuin ingekeken maar ben snel door gelopen.

Maar wat kan een plek zo moeilijk aanvoelen terwijl we er ook zoveel mooie herinneringen hebben (m'n man en ik hebben elkaar daar ook leren kennen 20 jaar geleden)

**Geplaatst**: 17-08-13 23:49

Geplaatst: 17-08-13 23:49

Mijn vader overleed toen ik 3 jaar oud was. Om een lang verhaal kort te maken: op zijn werk kwam een automatische poort-achtig-iets in een soort van magazijn naar beneden toen hij er net onder stond. Er waren al problemen met de poort en papa stond net op het foute moment te dichtbij.

Ik mis hem niet echt aangezien ik hem nooit echt gekend heb. Ik ben er wel aan gewend, zo zonder vader. Al vraag ik me wel soms af hoe het had geweest moest hij er nog zijn.

**Geplaatst**: 20-08-13 11:23

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 20-08-13 11:23

Lieve allemaal.

Ik wil jullie allemaal nog bedanken voor de steun en lieve (prive) berichtjes na het overlijden van mijn vader.

De uitvaart is inmiddels achter de rug. Afgezien van dat het erg rustig was, was het wel een mooie dienst. Inmiddels heeft iedereen het leventje weer opgepakt, en gaat het gewone leven weer verder. Zelf ben ik deze week nog vrij, maar ik vind het vreselijk om alleen thuis te zijn, ik ben helemaal uitgeput en de muren komen op me af. Volgende week begint mijn studie weer, dus ik ga proberen deze weer helemaal op de pakken. Iedereen zegt dat je de tijd moet nemen om te rouwen etc, alleen weet ik niet goed hoe je dat moet doen? Ik bedoel, je kunt toch niet inplannen van, zo, vanmiddag heb ik tijd. Ik zie wel hoe het komt.

Heel veel sterkte RoosG :(:)

Hopelijk ben je de dag toch behoorlijk doorgekomen..
Het is denk ik nooit te laat om hulp te zoeken voor rouwverwerking.

@kiki: wat erg voor jullie, dat een plek met zulke mooie herinneringen, nu een plek is geworden met zo'n bittere nasmaak.. Ik kan het me overigens wel goed voorstellen, dat het heel akelig voelt om er nu terug te keren.