Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-09-08 17:29

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 18-09-08 17:29

Aah okee in jou situatie snap ik het ja, als hij eerst ja zei.

**Geplaatst**: 18-09-08 17:31

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 18-09-08 17:31

Armaris schreef:
Juul schreef:
Ik vind het nogal wat dat je roept dat je je vriend aan de kant zet als hij geen kinderen wil eigenlijk. Denken jullie 100% zeker dat je dat zou kunnen? Iemand die je door en door kent aan de kant zetten voor iets dat je helemaal nog niet kent? Alles wat je opgebouwd hebt weggooien omdat je graag een kindje wil? Pff lijkt me heel moeilijk. Dan zet je je vriend aan de kant en ga je eigk op zoek naar iemand die wel een kind met je wil.. Kan ook verkeerd uitpakken. Of je vind niemand meer, of watdanook. Ik zou ook niet weten wat te doen als mijn vriend geen kinderen zou willen hoor.. Maar toch.

Moeilijk maar toch knik ik voorzichtig ja
Ik ben niet moeilijk, ik wil alleen moeder worden.
In het begin van de relatie heb ik deze 'eis' gesteld en hij ging ermee akkoord, wilde zelf ook kinderen.
Nu twijfelt hij.

Dan nog, kinderen is niet iets wat je 'neemt' alsof het een hond is. Een kind komt voort uit liefde (imo tenminste) en dus krijg je kinderen met diegene van wie je houd en die je door en door kent. Zou jij ermee accoord gaan als jouw man ja zou zeggen alleen maar om jou niet kwijt te raken?

**Geplaatst**: 18-09-08 17:39

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 18-09-08 17:39

nou ik was 22 toen bleek dat ik zwanger was helemaal niet gepland en ook niet mogelijk financieel gezien maar ben er samen met mn vriend voor gegaan we zijn datzelfde jaar nog getrouwd (ik met 7 maanden zwanger in een jurk)
en heb er geen moment spijt van ik was bang dat we het financieel niet konden redden maar met hulp van buitenaf kom je echt heel ver en ik zou nu (mijn zoontje word binnenkort 3 )ook echt niet anders meer willen kan niet zonder mijn huisje boompje beestje.
en ook wel fijn dat ik jong moeder ben mocht hij zometeen 16 zijn dan ga ik lkkr mee stappen Bloos

**Geplaatst**: 18-09-08 17:40

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 18-09-08 17:40

Ik weet goed genoeg dat hij niet tegen me zou liegen Lachen

Dus daar vertrouw ik hem op.

Het klinkt misschien héél egoïstisch in de ogen van de buitenwereld maar op dat gebied kies ik voor mezelf.

**Geplaatst**: 18-09-08 17:41

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 18-09-08 17:41

Precies Twannie dat bedoel ik dat is nou leuk als je betrekkelijk dichtbij je kind staat qua leeftijd.

**Geplaatst**: 18-09-08 17:42

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 18-09-08 17:42

twannie24 schreef:
nou ik was 22 toen bleek dat ik zwanger was helemaal niet gepland en ook niet mogelijk financieel gezien maar ben er samen met mn vriend voor gegaan we zijn datzelfde jaar nog getrouwd (ik met 7 maanden zwanger in een jurk)
en heb er geen moment spijt van ik was bang dat we het financieel niet konden redden maar met hulp van buitenaf kom je echt heel ver en ik zou nu (mijn zoontje word binnenkort 3 )ook echt niet anders meer willen kan niet zonder mijn huisje boompje beestje.
en ook wel fijn dat ik jong moeder ben mocht hij zometeen 16 zijn dan ga ik lkkr mee stappen

Idd met de hulp van de buitenwereld kom je heel ver, soms zou je er zelfs van schrikken!
Ik zou graag jong moeder worden, aangezien dat op latere leeftijd lichamelijk niet haalbaar is voor mij

**Geplaatst**: 18-09-08 17:44

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 18-09-08 17:44

Armaris schreef:
Ik weet goed genoeg dat hij niet tegen me zou liegen Dus daar vertrouw ik hem op.

Het klinkt misschien héél egoïstisch in de ogen van de buitenwereld maar op dat gebied kies ik voor mezelf.

Ook als hij moet kiezen tussen jou kwijtraken of kinderen?? Zou je het door hebben en zo ja, zou je hem dan alsnog aan de kant zetten?

**Geplaatst**: 18-09-08 18:04

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 18-09-08 18:04

anneliesdj schreef:
Armaris schreef:
Ik weet goed genoeg dat hij niet tegen me zou liegen Dus daar vertrouw ik hem op.

Het klinkt misschien héél egoïstisch in de ogen van de buitenwereld maar op dat gebied kies ik voor mezelf.

Ook als hij moet kiezen tussen jou kwijtraken of kinderen?? Zou je het door hebben en zo ja, zou je hem dan alsnog aan de kant zetten?

Ik vraag me eerder af of hij dan van het begin af aan duidelijk is geweest.
Ik zei dat ik een man wilde dat ook graag kinderen zou willen, indien niet wil ik geen relatie.
Voor we een relatie kregen zei hij volmondig 'ja'.

**Geplaatst**: 18-09-08 18:31

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 18-09-08 18:31

met hulp van buitenaf bedoel ik natuurlijk dat ik zomaar geld in mn shoot geworpen kreeg maar kleren bed alles noem maar op.
mijn kind hoeft geen merkkleding als t maar netjes is en hij valt echt niet buiten toom vergeleken met de rest van zn klasgenootjes.
dus wil je kinderen of ben je zwanger gepland of niet als je die gevoelens hebt moet je er gewoon voor gaan!
dit is mijn mening dit zou ik voor dat ik zwanger werd absoluut nooit niet gezegd hebben maar moeder zijn en een gezin hebben verandert nou eenmaal alles dus ook ik moet mijn meningen herzien. Knipoog

**Geplaatst**: 18-09-08 18:33

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 18-09-08 18:33

Wij krijgen ook alle spulletjes in de schoot geworpen.
Buggy,maxi cosi,bed,alles!
Luiers en eten moeten we natuurlijk zelf kopen maar het materiele moeten we niet aankopen

**Geplaatst**: 18-09-08 19:39

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 18-09-08 19:39

twannie24 schreef:
nou ik was 22 toen bleek dat ik zwanger was helemaal niet gepland en ook niet mogelijk financieel gezien maar ben er samen met mn vriend voor gegaan we zijn datzelfde jaar nog getrouwd (ik met 7 maanden zwanger in een jurk)
en heb er geen moment spijt van ik was bang dat we het financieel niet konden redden maar met hulp van buitenaf kom je echt heel ver en ik zou nu (mijn zoontje word binnenkort 3 )ook echt niet anders meer willen kan niet zonder mijn huisje boompje beestje.
en ook wel fijn dat ik jong moeder ben mocht hij zometeen 16 zijn dan ga ik lkkr mee stappen

lijkt alsof ik t geschreven heb alleen was ik toen 17 Haha!

**Geplaatst**: 19-09-08 08:18

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 08:18

Armaris schreef:
Ik weet goed genoeg dat hij niet tegen me zou liegen Dus daar vertrouw ik hem op.

Het klinkt misschien héél egoïstisch in de ogen van de buitenwereld maar op dat gebied kies ik voor mezelf.

Ik vind dat je gelijk hebt. Het is een fase/keuze/gevoel/verlangen in je leven waar je samen achter moet staan. Het gevoel dat hierbij moet hebben, moet je samen hebben anders gaat het niet goed. Bij de keuze wel of geen kinderen in je leven, is geen gulden middenweg. Je kunt de een niet wat opdringen of de ander ontnemen.

Ik had het destijds anders om, wil(de) perse geen kinderen. Toen mijn vorige relatie verbroken werd, heb ik direct aan mijn nieuwe partner kenbaar gemaakt dat er geen plaats was/is voor kinderen in mijn leven. Inmiddels heb ik de leeftijd dat aan kinderen beginnen geen issue meer is.

TS communiceren is het belangrijkste dat er is. En, je moet je niet schamen voor de gevoelens die je hebt. Daarbij moet je niet voorbij gaan aan de gevoelens van je partner. Bedenk goed dat geduld een schone zaak is!

**Geplaatst**: 19-09-08 08:26

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 08:26

Ik moet zeggen dat ik totaal geen type ben/was voor kinderen, maar ik heb vanaf het begin af aan gezegd bij mijn vriend, jij zou wrs de enige uitzondering zijn waar ik ooit een kind mee zou willen hebben. Wij hebben twee jaar wat gehad, halfjaar tussendoor uitgeweest, ik heb toen een andere vriend gehad en alleen al bij het idee dat ik daar ooit kinderen mee zou krijgen had ik al de neiging hem op straat te zetten, vooral omdat hij zeker wel 2 of 3 kinderen wou Rolleyes

Ik wil er zeker niet meer als 1 en anders hooguit 2, maar liever niet Lachen

En het goede moment is er wrs nooit voor, ik vind mezelf nu trouwens zoiezo nog te jong, maar over vier/vijf jaar zou ik er weleens over willen nadenken hoor. (trouwens, stel dat ik zwanger raak door de pil heen dan laat ik het niet weghalen, of dat nu is of over 2 jaar)

**Geplaatst**: 19-09-08 08:39

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 08:39

Stephanie87 schreef:
@Pittbullgup: ik heb ook net een nieuwe baan, wat is jouw beredenering dat het nu niet kan ivm met die nieuwe baan?

ik zit nog in m'n proeftijd en heb eerst een jaar contract en daarna pas voor onbepaalde tijd
(voor mijn gevoel zit het wel oke hoor, maar je weet maar nooit)
en ik wil wel graag financiele zekerheid
maar bij mij speelt ook erg mee dat ons huisje nog niet helemaal klaar is

**Geplaatst**: 19-09-08 08:50

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 08:50

Mijn vriend wilde nooit kinderen en ik wel. In de loop der tijd is het bij hem naar misschien gegaan en soms zegt hij tegenwoordig, tja zonder kan ik me ook niet voorstellen. Mijn vriend heeft wel een ideaalbeeld voor ogen waarvan ik twijfel of het realistisch is. En daar waar ik altijd geroepen heb mijn paarden gaan nooit weg, denk ik nu soms. Misschien tegen die tijd toch terug naar 2 shetten, alleen mijn haffie die mag niet zomaar weg, die blijft tot het niet meer gaat. Het erover beginnen te praten is bij ons geen probleem, we hebben het er zelfs heel vaak over, hoe zouden we het aanpakken en wat zouden we willen. Ik heb zelf ook in de jeugdhulpverlening gewerkt en neig ernaar om juist deze kinderen een kans te geven ipv een eigen kindje. Moeilijk is dat. Al die keuzes.

**Geplaatst**: 19-09-08 08:52

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 08:52

pitbullgup schreef:
Stephanie87 schreef:
@Pittbullgup: ik heb ook net een nieuwe baan, wat is jouw beredenering dat het nu niet kan ivm met die nieuwe baan?

ik zit nog in m'n proeftijd en heb eerst een jaar contract en daarna pas voor onbepaalde tijd
(voor mijn gevoel zit het wel oke hoor, maar je weet maar nooit)
en ik wil wel graag financiele zekerheid
maar bij mij speelt ook erg mee dat ons huisje nog niet helemaal klaar is

ik heb ook gewacht tot ik mijn contract voor onbepaalde tijd had getekend (ik was toen net zwanger maar heb toch maar mijn mond gehouden totdat ik die handtekening had gezet) ook al had ik er een goed gevoel over...je weet maar nooit he...wat zekerheid is toch wel een belangrijke basis.

**Geplaatst**: 19-09-08 09:01

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 09:01

tja, wanneer ben je er echt helemaal klaar voor.. ik denk nooit.. er is altijd wel iets wat je aan het twijfelen zal blijven brengen.
Ik was 27 toen ik de eerste keer zwanger werd. Mijn man was er nog niet helemaal aan toe, maar toen het eenmaal zover was vond hij het toch ook wel leuk. Ik was er ook echt wel aan toe, maar aan ons huis moest ook nog wel het een en ander gebeuren. En mijn baan met jaarcontract ben ik toen ook kwijtgeraakt omdat ik minder uren wilde werken toen de baby er was. dat kon toen helaas niet bij dat bedrijf...
maar het is allemaal goed gekomen, ik ben gewoon gaan solliciteren tijdens mn verlof, en heb een heel leuke baan gevonden met de uren die ik wilde werken en flexibele voorwaarden..
inmiddels heb ik 2 fijne dochters van 6 en 7 jr en ben ik blij dat ik niet te lang heb gewacht.. ik ben nu 35 en zou er niet meer aan moeten denken om een kleine baby in huis te hebben Haha!

die eerste jaren zijn zwaar, maar het wordt nu steeds makkelijker!
succes met het nemen van je besluit.

**Geplaatst**: 19-09-08 09:05

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 09:05

@trieske;ja ben ik het helemaal met je eens hahaha
had jou werkgever daar ook geen problemen mee dat je het niet had gezegd?

**Geplaatst**: 19-09-08 09:11

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 09:11

ik heb het vrij snel na mijn contract gezegd en ze vonden het alleen maar leuk voor mij...geen enkel probleem
(en dan zit ik nog wel in de transportwereld tussen heel veel mannen...)

**Geplaatst**: 19-09-08 09:16

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 09:16

ik werkte toen op een klein kantoortje als enige secretaresse fulltime.. ik begreep ook wel dat ze niet blij met me waren, ik was net goed en wel ingewerkt toen ik zwanger bleek. Lachen

Uiteindelijk heb ik de laatste 4 maanden van mn contract verlof gehad. en kon ik direct na dat verlof bij mn nieuwe baas aan de slag.

**Geplaatst**: 19-09-08 09:21

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 09:21

Allemachtig TS, bewonderingswaardig, je hebt een enorm verantwoordelijkheidsgevoel, voor anderen , je parnter, kinderen, klinkt vrij perfectionistisch, wil het zo goed mogelijk doen!! Pling

Door je studiegebied (zuslief is ook orthopedagoge) sta je m.b.t een hoop pedagogische zaken natuurlijk veel bewuster in het leven; je ziet veel verdriet, leed, ziet vaak hoe het NIET moet, hebt natuurlijk een enorme dosis theorie in je broekzak zitten. Ach gut

Echter lijkt het je te stagneren in het durven gevolgen van je gevoel. Alsof je zo enorm rationeel kijkt dat je je moedergevoelens, het verlangen ernaar- teveel negeert. Bloos

Probeer het eens van de andere kant te zien: Je bent een prachtig volwaardig mens met een goed verstand, een goed stel hersens, een lieve partner en de facciliteiten zijn ook aanwezig om een kind een heel stevige basis te kunnen bieden! Knipoog

Ik denk dat het voor jezelf beter zal zijn om je gedachtenpatroon dat je nu geremt maakt- om te zetten in het zoeken naar een balans tussen je kennis, ervaring en je gevoel. Durf je hart wat meer te volgen. Het komt vast goed! Succes ermee enneh.. zuslief heeft een prachtige dochter en zoon- how cliche- en bekritiseert zichzelf soms wat teveel imo m.b.t. haar manier van opvoeden. Haha!

Je bent echter mens, fouten maken mag. Succes! Ach gut

**Geplaatst**: 19-09-08 10:35

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 10:35

Ik heb hetzelfde en kan je vertellen dat ik pas 22 ben. Heb het al zeker zo'n 2 jaar, maar de laatste maanden heel sterk.
Ben tante van een schat van een meid. Beide schoonzusjes zijn nu zwanger.
Heb net de PABO afgerond en heb in de zomervakantie in het kinderdagverblijf gewerkt.

Toch blijf ik realistisch en wacht nog een aantal jaar. Ben nu 6,5 jaar samen met mijn vriend en hebben een huisje maar toch.
We hebben beide een goede baan maar ben nog zo jong. Maar weet zeker dat ik niet nog 4 jaar wacht. Ik praat er juist heel vaak over met mijn vriend.

**Geplaatst**: 19-09-08 10:58

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 10:58

Isabella schreef:
Hoe hebben jullie het onderwerp ter sprake gebracht bij jullie partners?

Bij ons is het eerder andersom, mijn vriend is er van tijd tot tijd meer mee bezig dan ik. Knipoog

Maar als ik het zelf niet zou willen zou ik dat gewoon zeggen, het is niet eerlijk om zoiets te verzwijgen imo.

Maar begin er gewoon over, hoe moeilijk ook. Leg het hem uit dat je met die gevoelens zit en dat je er dan al of niet gehoor aan wilt geven. Je kan hem dan ook altijd vragen hoe hij er nu over denkt, en eventueel een compromis sluiten. Dat je bijvoorbeeld nog een half jaar of een jaartje wacht voordat jullie er aan gaan 'werken' om zo maar even te zeggen.

**Geplaatst**: 19-09-08 11:00

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 11:00

Ik weet wel wat heel goed werkt bij mijn nesteldrang: even een uurtje bij de kids van mijn zus zijn!
Weg nesteldrang Nagelbijten / Gniffelen

Dus als iemand nog van de nesteldrang af wil... ze zoeken nog een oppas! Haha!

**Geplaatst**: 19-09-08 11:01

Re: help! moedergevoelens

Geplaatst: 19-09-08 11:01

Welshcob dat is ook een idee, breng maar hier die kids. Balen alleen dat ik lastige kinderen een uitdaging vind.