Geplaatst 
Eigenlijk was ik bezig hem te vergeten, mijn ouders zouden het nooit goed vinden als ik naar Iatlië ging en hij kon ook niet elke maand hierheen komen, het was dus eigenlijk onrealistisch. Het 'vergeten' was één regelrechte ramp. Ik dacht echt bij alles aan hem en kon het gewoon niet tegenhouden. 3 weken waren er inmiddeld voorbij en veel beter ging t nog niet
Tot ik aan het oppassen was en mn telefoon opeens overgaat, kijk op t schermpje: Mauro.
Ik denk; Sh*t wat moet ik nou doen?
Eindelijk de moed verzameld op te nemen, hangt ie net op 
En ik balen want had geen btg genoeg om terug te bellen Een uur later ging mn telefoon weer en jahoor, hij was t weer
Ik meteen opgenomen en ff gepraat Vroeg ik dus waarom belde je eigenlijk opeens? En toen zei die fet lief; wou gewoon ff weten hoe t met je ging Echt zo leuk
Toen zei die dat ie deze maand met vrienden op vakantie ging maar dat zij naar Mexico wilden omdat het hier te koud werd. Hij zou proberen in december hier heen te gaan rond de kerst Nouja, nu maar kijken wat ervan terecht komt 
