Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-07-08 17:26

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 25-07-08 17:26

Jeetje wat onwijs stom wat je zusje heeft gezegt zeg, en echt zwaar klote,
Ben eerlijk gezegt sprakeloos Bloos

.

Heeelveelsterkte met verlies van jullie ouders Ach gut

**Geplaatst**: 25-07-08 17:30

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 25-07-08 17:30

ik vind het vreemd wat je zusje heeft opgehangen tegenover die mensen. Zij zecht dat ze niet naar de kroeg mag van TS, maar denken die ouders van dat vriendinnetje meteen 'het arme kind mag niet naar de kroeg, ze moet daar weg! Zo snel mogelijk?' ik zou het zaakje niet vertrouwen en direct jeugdzorg en zelfs politie inschakelen...
En natuurlijk een heel erg goed gesprek met je zusje aanknopen, maar god weet waar ze nu is joh!

**Geplaatst**: 25-07-08 17:35

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 25-07-08 17:35

Nou daar word ik stil van.

Wat zegt je oudere zus ervan?
Zou het er zeker niet bij laten zitten. Is je zusje aan het puberen? Gesprek aanvragen en het tot de bodem uitzoeken. Dan kun je altijd nog beslissen wat het beste voor haar is toch?

**Geplaatst**: 25-07-08 17:38

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 25-07-08 17:38

Alexx schreef:
ik vind het vreemd wat je zusje heeft opgehangen tegenover die mensen. Zij zecht dat ze niet naar de kroeg mag van TS, maar denken die ouders van dat vriendinnetje meteen 'het arme kind mag niet naar de kroeg, ze moet daar weg! Zo snel mogelijk?' ik zou het zaakje niet vertrouwen en direct jeugdzorg en zelfs politie inschakelen...
En natuurlijk een heel erg goed gesprek met je zusje aanknopen, maar god weet waar ze nu is joh!

Dat zat ik ook te bedenken , wat is er zo erg dat ze kroeg niet in mag. Sigaar

(En ik bedoel niet over het verhaal van TS maar dat die mensen dat wel vinden kunnen enzo ,weet niet hoe ik het uit moet leggen..)

**Geplaatst**: 25-07-08 17:57

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 25-07-08 17:57

Het eerste wat ik denk... is dat je zusje zich heel erg poedersuiker voelt nog steeds na alles wat er gebeurt is en dus zielig is gaan doen tegen die mensen (gewoon haar verhaal doen om jou er ook niet altijd mee lastig te vallen, jij hebt het immers ook zwaar). Die mensen zullen daar vast erg lief en steunend op gereageerd hebben en mss is je zusje dan na een tijdje wel dingen gaan 'verzinnen'?

Dat lijkt mij niet zo'n gekke uitleg voor dit verhaal?

Het is iig nodig dat jullie elkaar zsm spreken!

Veel succes met deze erg moeilijke situatie!!

**Geplaatst**: 25-07-08 18:09

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 25-07-08 18:09

lwat een r*tsituatie zeg.

voor mijn gevoel is dit gewoon:
puber+trauma verliezen ouders + puber vrienden= problemen.

wat man ooh man wat zal het een impact op je hebben als je op die leeftijd zonder ouders zit.

maar echt waar er zijn veel pubers van die leeftijd die het voor de rest slechter hebben. jij zorgt voor haar. je vriend vind werk voor haar en heeft er geen problemen mee dat zij bij hem in huis komt etc. ik weet dat er niemand bij is geweest van de jeugdzorg, maar ik denk dat je daar weinig van te vrezen hebt.

probeer rustig te blijven. laat haar daar maar een tijdje op de camping.

wat was het eerste plan. jij ging met je vriend samenwonen (wat al uitgesteld was) en wat ging je zusje dan doen? misschien knapte ze wel omdat ze bang was dat jullie weggaan en haar niet meer helpen. of dat zij mee moest en dat liever niet wou voor eeuwig zeg maar.

ik zou ook inderdaad met de jeugdzorg/maatschappelijk werk gaan praten. met zijn 3en (jij je vriend en zusje) er heen en dan praten. wil je zusje daarna alleen met die mensen praten geen probleem.

als ik het zo lees allemaal doe je echt super goed je best!!! petje af.

**Geplaatst**: 25-07-08 19:19

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 25-07-08 19:19

Ik denk niet dat je zusje echt begrijpt wat er allemaal gaande is.. Ze heeft denk ik een zielig verhaal opgehangen en heeft nooit nagedacht wat daar de gevolgen van zouden zijn. Ik kan me wel goed voorstellen dat dit voelt als een trap in de rug en dat je er even helemaal klaar mee bent. Maar dit meisje is ook nog maar een puber heb je haar zelf gesproken of hebben die ouders het verhaal ook nog eens aangedikt?? Ik zou eens goed om de tafel gaan zitten met z'n allen sta op je strepen maar besef ook goed dat dit maar een pubermeisje is. Geen volwassene die kan beseffen wat het invloed is van sommige woorden en daden. Ik ben misschien naief maar kan niet voorstellen dat ze zo ondankbaar is. Wel dat ze slecht haar gevoelens kan uiten omdat jullie al zoveel voor haar doen en zij overal tegen aan gaat trappen om maar gehoord te worden. En nee dat is niet dé manier maar in haar ogen misschien wel het nodige om dingen te veranderen.

Wat jullie ook gaan doen, ik wens jullie heel veel sterkte en succes!
Ach gut

En een dikke knuffel omdat ik heel veel respect voor jullie heb!
Je bent zelf ook nog zo jong eigenlijk maar al zo verantwoordelijk..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-07-08 19:28

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst door de TopicStarter : 25-07-08 19:28

Ik heb haar net een sms gestuurd daarin heb ik gezet dat ik voor morgen 15.00 iets van haar te willen horen, en alleen van haar en niet van die moeder van dat meisje, want met haar ben ik helemaal klaar na dat gelieg, wanneer ik niks hoor voor die tijd, ga ik stappen ondernemen en sta ik bij de politie en jeugzorg op de stoep.

poes schreef:
Het eerste wat ik denk... is dat je zusje zich heel erg poedersuiker voelt nog steeds na alles wat er gebeurt is en dus zielig is gaan doen tegen die mensen (gewoon haar verhaal doen om jou er ook niet altijd mee lastig te vallen, jij hebt het immers ook zwaar). Die mensen zullen daar vast erg lief en steunend op gereageerd hebben en mss is je zusje dan na een tijdje wel dingen gaan 'verzinnen'?

Dat lijkt mij niet zo'n gekke uitleg voor dit verhaal?

Het is iig nodig dat jullie elkaar zsm spreken!

Veel succes met deze erg moeilijke situatie!!

Ik denk dat hier een kern van waarheid inzit, maar dan snap ik niet waarom ze niet bij mij komt.
De mensen om me heen en vooral mijn zusje en dochtertje merken absoluut niet dat ik verdriet heb, ik zal nooit mijn tranen laten zien in hun bijzijn omdat ik voor hun sterk wil blijven en niet wil laten merken dat ik er ook nog steeds dag en nacht met rondloop.

Misschien heeft een van jullie ervaring of tips wat betreft begeleid wonen?

Na dit alles kan ik het niet meer aan om met haar in 1 huis te wonen, ik zie dit niet meer zitten, en nogmaals de voogdij gaat ook van mijn schouders af.
Ze zal hier altijd een plekje hebben om eens een weekendje te logeren, en ze mag absoluut 4x in de week langskomen voor een bakje koffie, maar verder niet.
Ze heeft het mes te diep in mijn hart gestoken, en ik ben bang dat die wond niet meer heelt.

**Geplaatst**: 25-07-08 19:40

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 25-07-08 19:40

Lieve Grietje,

Ik vind het heel erg goed dat je nu voor jezelf kiest. En nu zeg ik misschien iets heel gemeens, maar het niet laten merken dat jezelf verdriet hebt en het moeilijk hebt zou daar ook niet het probleem in zitten? Zo te lezen verstop jij ook je gevoels en doe je je sterker voor dan je in wezen bent. Imo is dat niet nodig en ik kan me voorstellen dat dit veeeeeeel makkelijk gezegd is dan gedaan. Maar ik kan mezelf ook voorstellen dat je zusje denk dat ze ook zo sterk moet zijn. In die tijd doe je jezelf ook sterker voor dan je bent. Ik keek vroeger ook tegen mijn zus op en wilde haar kopieren. Maar emotioneel gaat dat nu voor haar gewoon niet. En ws is dit ook een/de schop om aandacht. Toch denk ik dat je er goed aan doet dat je je handen er ( even ) vanaf trekt. Je breekt jezelf echt op meid. Het is goed dat je ook aan jezelf denkt, want anders ga je er zelf aan onderdoor. En dan kan je steunen wat je wilt, maar dan is het gewoon op. Echt enorm knap hoe je dit alles eerlijk omschrijft!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-07-08 19:58

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst door de TopicStarter : 25-07-08 19:58

Hanneke84 schreef:
Lieve Grietje,

Ik vind het heel erg goed dat je nu voor jezelf kiest. En nu zeg ik misschien iets heel gemeens, maar het niet laten merken dat jezelf verdriet hebt en het moeilijk hebt zou daar ook niet het probleem in zitten? Zo te lezen verstop jij ook je gevoels en doe je je sterker voor dan je in wezen bent. Imo is dat niet nodig en ik kan me voorstellen dat dit veeeeeeel makkelijk gezegd is dan gedaan. Maar ik kan mezelf ook voorstellen dat je zusje denk dat ze ook zo sterk moet zijn. In die tijd doe je jezelf ook sterker voor dan je bent. Ik keek vroeger ook tegen mijn zus op en wilde haar kopieren. Maar emotioneel gaat dat nu voor haar gewoon niet. En ws is dit ook een/de schop om aandacht. Toch denk ik dat je er goed aan doet dat je je handen er ( even ) vanaf trekt. Je breekt jezelf echt op meid. Het is goed dat je ook aan jezelf denkt, want anders ga je er zelf aan onderdoor. En dan kan je steunen wat je wilt, maar dan is het gewoon op. Echt enorm knap hoe je dit alles eerlijk omschrijft!

Heb je gelijk in, ik verstop mijn gevoelens ook voor hun, maar dat is omdat ik niet wil dat zij haar verhaal niet bij mij neer kan leggen omdat ik het "al zo zwaar" heb.
Ze weet denk ik wel dat ik het er ook moeilijk mee heb maar wil dat niet met tranen laten blijken.
Wat betreft dat opbreken, is gisteravond gebeurt, kon alleen maar huilen en schelden en vloeken en ik had echt zoiets van misschien moet ik maar een mooie boom opzoeken is iedereen ervan af (dit zou ik nooit doen hoor, absoluut niet, maar dat was wel het id wat ik gister had) .
Ik ben blij dat ik dit zo allemaal van me af kon schrijven omdat ik het gewoon totaal niet meer wist, ik moest het van me af schrijven om tot rust te komen en dat is me gelukt totdat ik vanmorgen weer opstong.
Zij zit daar nu lang leve de lol te spelen (ik ken haar daar goed genoeg voor en weet precies hoe ze is) en ik zit me hier kompleet op te vreten omdat ik van niks weet.
Hopelijk hoor ik morgen iets van dr want ik heb eigenlijk geen zin om het zover te laten komen om naar de politie te stappen, maar jeugdzorg word zowiezo op de hoogte gesteld en hopelijk kunnen die me verder helpen.

Ik moet toegeven dat ik door jullie woorden wel een goed gevoel krijg, was echt bang dat het allemaal aan mij lag omdat ik het niet heb zien aankomen.

**Geplaatst**: 25-07-08 20:01

Geplaatst: 25-07-08 20:01

Heej Grietje

Dit verhaal komt grotendeels bij mij bekend voor, heb het ook meegemaakt.

2 jaar geleden is mijn tante overleden, Vader alcholist, dus kinderen kwam bij ons wonen (moeder was enige zus)
Een jongen een meisje, Met het meisje nooit geen problemen gehad die praatte er ook over enz.
Maar de jongen pfff , wat we daar mee te stellen hebben gehad.
Niet willen praten inderdaad.Woedeuitbarstingen, M'n vader werd overspannen door de hele situatie, noem maar op.
Nu waren ik en me moeder een keer bij me oma, en die begon over Danny(dat neefje dus).Had die dus hele verhalen lopen ophangen bij me oma over bij ons thuis dat ik en me echte zusje voor getrokken worden enz. Was ook totaal niet waar, me ouders hebben hun altijd als gelijken behandeld. Met matrielle dingen dan(Hoop dat ik t goed schrijf Haha!

). Wij zijn toen naar jeugdzorg gestapt en die heeft ons (met gesprekken) een hele hoop geholpen gelukkig!. Is dit niet een idee?..

Je zei al eerder dat je niet snapt dat ze niet bij je komt, dat komt mischien omdat je te dichtbij staat , en dat moet je niet als slecht gaan zien..Me neefje kropte ook alles op maar kon bij die vreemde bij jeugdzorg ook z'n ei kwijt omdat hij buiten de situatie stond.Ik denk dat ze bang is dat jij haar veroordeeld .Wat als ze verteld had dat ze dit niet leuk vond en dat.. ? Dan had je gedacht wat zeur je nou, we doen alles voor je ( dat zou ik denken ). En emotineel wil ze jou denk ik niet lastig vallen omdat het overlijden van je vader nog niet zo heel lang geleden is .

Over het verzinnen van de rekeningen en dergelijke, valt denk ik niet goed te praten..ikzou dat ook zelf niet aan andere mensen vertellen en als ik andere mensen was zou ik een wnekbrauw ophalen.

Je moet je eigen echt niet schuldig voelen!(Als dat zo is) Dit is niet jou fout.Degene die fout zitten zijn de ouders van dat meisje ,dat zonder met jou te praten zo impulsief hebben gehandeld. Mischien is dit wel goed voor der, een tijde wegzijn bij jou en je vriend en de kleine.Ziet ze uiteindelijk echt wel in wat ze mist.. heeft bij ons namelijk ook geholpen.toen me neefje zei ja maar bij papa mag ik dit dat dat (hij is dezelfde leeftijd als je zusje ), en dat wij zeiden dan ga je toch lekker naar je vader Vork

, en na 2 weken kwam die met hangende pootjes terug.

Ik doe zelf de opleidng voor Woonbegeleiding/Jeugdzorg, Moet je wel vertellen dat er een heel traject met jeugdzorg, en mishcien de kinderbescherming aan voor af gaat voor dat dat zover is. (Woonbegeleiding) En volgens mij moet je nichtje er ook mee instemmen maar dat zal ik eens voor je opzoeken Haha!

Heel veel sterkte gewenst en hoop dat mijn verhaal een beetje helpt.

**Geplaatst**: 25-07-08 20:09

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 25-07-08 20:09

xXGRIETJEXx schreef:
Heb je gelijk in, ik verstop mijn gevoelens ook voor hun, maar dat is omdat ik niet wil dat zij haar verhaal niet bij mij neer kan leggen omdat ik het "al zo zwaar" heb.
Ze weet denk ik wel dat ik het er ook moeilijk mee heb maar wil dat niet met tranen laten blijken.
Wat betreft dat opbreken, is gisteravond gebeurt, kon alleen maar huilen en schelden en vloeken en ik had echt zoiets van misschien moet ik maar een mooie boom opzoeken is iedereen ervan af (dit zou ik nooit doen hoor, absoluut niet, maar dat was wel het id wat ik gister had) .
Ik ben blij dat ik dit zo allemaal van me af kon schrijven omdat ik het gewoon totaal niet meer wist, ik moest het van me af schrijven om tot rust te komen en dat is me gelukt totdat ik vanmorgen weer opstong.
Zij zit daar nu lang leve de lol te spelen (ik ken haar daar goed genoeg voor en weet precies hoe ze is) en ik zit me hier kompleet op te vreten omdat ik van niks weet.
Hopelijk hoor ik morgen iets van dr want ik heb eigenlijk geen zin om het zover te laten komen om naar de politie te stappen, maar jeugdzorg word zowiezo op de hoogte gesteld en hopelijk kunnen die me verder helpen.

Ik moet toegeven dat ik door jullie woorden wel een goed gevoel krijg, was echt bang dat het allemaal aan mij lag omdat ik het niet heb zien aankomen.

Hierop kan ik maar 1 ding zeggen en dat is je hebt het goed gedaan meid! Ach gut

Je hebt je best gedaan er helemaal voor haar geweest. Misschien was opener over je gevoelens voor haar beter geweest maar zoals Seleentj in haar situatie omschrijft misschien weer niet. Misschien sta je te dichtbij en kan ze zich niet uiten. Voel je niet schuldig echt meid jij en je vriend verdienen een enorme eer dat jullie je zo hebben ingezet. Nu in je grens bereikt, voel die en laat je door gevoelens/emoties die lijn niet overschrijden.

**Geplaatst**: 25-07-08 20:10

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 25-07-08 20:10

De kans is groot dat je zusje toch haarfijn aanvoelt dat jij het ook moeilijk hebt. Dat ze niet bij jou komt nu, misschien durft ze gewoon niet meer na wat ze gezegd heeft? Als ze idd dingen is gaan verzinnen of verdraaien om waat aandacht en 'medelijden' te krijgen bij die mensen, betekent dat dat ze nu tegen jou én tegen die mensen moet gaan opbiechten dat het allemaal niet waar is.

Volgens mij duwt ze zichzelf enorm in de slachtofferrol en is ze mentaal niet klaar om daar uit te stappen.

Geef het tijd, ze is jong en ze gooit keihard haar kont tegen de krib... Jij mag hierop best even tonen en laten weten dat dit NIET kan, maar ik denk dat een goed gesprek met je zusje een andere kijk op de dingen kan geven. Zij weet immers hoe het echt is bij jou, maar mss houdt ze het zichzelf anders voor of ...

Veel sterkte hoor, denk aan jezelf!

**Geplaatst**: 25-07-08 22:01

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 25-07-08 22:01

xXGRIETJEXx schreef:
De mensen om me heen en vooral mijn zusje en dochtertje merken absoluut niet dat ik verdriet heb, ik zal nooit mijn tranen laten zien in hun bijzijn omdat ik voor hun sterk wil blijven en niet wil laten merken dat ik er ook nog steeds dag en nacht met rondloop.

ik snap volledig dat je sterk wil blijven, maar volgens mij doe je er beter aan om je verdriet wél te tonen.

als voogd/oudere zus ben je een rolmodel.
je jongere zus kopieert (bewust of onbewust) jouw gedrag.
verdriet en huilen horen evenveel bij het leven als lachen en dansen.
leer haar = toon haar dat het normaal is om jullie ouders te missen, dat het moeilijk is om zonder hen verder te gaan.
en leer haar dan tegelijk ook dat je verder moet gaan met je leven, dat je niet bij de pakken moet blijven zitten, zoals je nu al doet.
volgens mij geef jij nu vooral de boodschap dat je niet met je gevoelens naar buiten mag komen...

maar zoals gezegd, ik begrijp je volkomen.
ik ben 3 jaar geleden plots m'n vader verloren, en ik krijg nog vaak de tranen in m'n ogen als ik over hem praat, maar dat toon ik dan ook aan mijn kinderen.
niet dat ik zo graag in hun bijzijn loop te blèren, maar om aan te geven dat je best verdrietig mag zijn.
huilen kan trouwens ook erg opluchten Ach gut

de uitleg van poes vind ik heel aannemelijk klinken.
en het is zeker niet onlogisch dat ze niet bij jou terecht kan, gewoon omdat jij er te dicht bij staat.
soms hebben mensen net dat beetje extra afstand nodig dat een vreemde hen geeft, om te kunnen praten.

**Geplaatst**: 28-07-08 18:58

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 28-07-08 18:58

Hoe gaat het nu met je??

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-08 19:50

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-08 19:50

C_arola schreef:
Hoe gaat het nu met je??

Op dit moment gaat het echt zwaar klote.

Even weer een update:

Eergister heeft mijn vriend met de vader uit Gouda gesproken, ze hebben samen 3 kwartier aan de lijn gehangen.
Het blijkt nu dat het sinds kerst vorig jaar gaande is, ze is bang het huis uit te worden gezet (ze denkt dat ik in de schulden zit, als snap ik zelf niet waar die angst weg komt omdat er geen schulden zijn), bang dat ik haar straks in de steek laat omdat wij hebben besloten (in goed overleg) dat ik straks wanneer mijn zusje financieel zichzelf kan redden bij mijn vriend in trek.
Ze heeft haar hart gelucht bij die vriendin uit Gouda, en die heeft het in mijn ogen allemaal aangedikt bij haar ouders, er was ter sprake geweest dat ze alles zelf moest doen, kleren wassen (doe ik altijd, zij moet alleen haar vieze kleren in de wasmand leggen) eten maken, ze moet altijd op mijn dochter passen, ze mag niet van mij op stap, ze mag geen boeken van mij bestellen voor school en zo zijn er meer dingen.
Gister ben ik in haar spulletjes gaan zoeken omdat ik precies wilde weten wat er aan de hand was (tuurlijk het is erg fout om in iemands prive dingen te sneupen, maar ik had geen keus) en in haar bureaulaatje vond ik jointvloei, tipjes en een zakje wiet (en dat wil je op zo'n moment absoluut niet vinden).
Vandaag zijn ik, mijn vriend en zus naar de camping geweest waar zij zaten, dus vragen aan de receptioniste waar we ze konden vinden, heel erg moeilijk allemaal want ze hadden zich ingeschreven op haar meisjesnaam en ik wist alleen maar haar familienaam, we zijn achter hun plaatsje gekomen door de auto en hun woonplek.
Daar gekomen schrok mijn zusje heel erg en ik zei tegen haar dat ik graag wilde dat ze mee ging, ze barste metteen in tranen uit en wilde dat niet, daarop zij die vrouw dat we daar eerst wel even konden praten.
Zo gezegd zo gedaan, tenmiste.... ik heb mijn gevoel verteld, en toen zij ik dus tegen mijn zusje dat zij alles vertellen mocht wat er haar op het hart lag en vervolgens bleef het stil en er kwam niks uit.
De moeder heeft het woord gedaan en af en toe kwam mijn zusje er tussendoor met een zinnetje.
Wij hadden haar gezegd dat er morgen met ons 3en (zus, zusje en ik) gepraat moest worden en dat wist ze niet of ze dat wel wilde.
Ze is vervolgens met die vriendin naar de douche gegaan waar ze in totaal bijna een uur hebben gezeten.
In dat uur werd er mij even duidelijk verteld dat zij niet met mij durfde te praten omdat ik altijd boos was, dat ik haar nooit uit kon laten praten en dat zij altijd alles had gedaan (tuurlijk ben ik welleens boos op haar geweest maar dan lag dat aan haar), ik heb haar verteld dat ik absoluut niet was zoals zij me zag, maar dat bestond niet want ik was zo (dat mens heeft misschien 1x hoi tegen me gezegd en een klein praatje gemaakt over het weer, hoe kan zij in hemelsnaam over mij oordelen).
Het was de bedoeling dat ze tot 8 augustus op de camping zou zitten, waarop ik dus zei dat dat niet gebeurde omdat het al te lang aan haar knaagde en dat er morgen gepraat moest worden.
Ze vond dat ik begon te dreigen.
Ik heb haar verteld waar mijn zusje bij zat dat ik dat niet trok tot 8 augustus, ik slaap niet tot slecht, heb al 2 dagen niet gegeten omdat dat niet wil, val tegen mijn dochter uit omdat ik zwaar pissig ben, ik en mijn vriend hebben gister gigantische ruzie gehad wat ons bijna de nek heeft doen omdraaien en daarop vond dat ik mijn zusje niet overal de schuld voor moest geven, geef mijn zusje ook niet voledig de schuld, het is de situatie waar mijn zusje 75% mee in speeld.
Kreeg vandaag trouwens tussen neus en lippen te horen gekregen dat ze deze dagen van alles op papier had gezet en dat ze dat naar de vader in Gouda heeft ge-emaild en wat er in die papiertjes staan weet ik dus niet, daar is morgen een hoorzitting voor de kinderrechter en hij laat dat verhaal lezen aan hem, waarop hij wil weten of dit te lijmen is of dat er andere stappen ondernomen moeten worden.
Hier wist ik helemaal niks van af, maar weet absoluut niet of ik hier blij om moet zijn of niet, in mijn ogen worden we er alleen maar minder van.
Alle instantie's zijn woedend op elkaar omdat ze niet eerder voor ons klaar hebben gestaan wat wel moet als je als kinderen ineens alleen komt te staan, ze hadden kontact met mij op moeten nemen om samen met mij alle dingen te regelen, voogdij, fanancien en noem maar op, alweer een grote blunder van de instantie's dus.

Om nog een langer verhaal korter te maken, ze is meegegaan (welliswaar wat onder dwang maar oke) en er word morgen gepraat met ons 3en, en er worden oplossingen gezocht: waar wil ze wonen, hoe ziet ze het voor haar, hoe alles verder moet, en last but not least er word niet gelogen, ik wil een aantal dingen van dr weten oa waar ze die wiet weg heeft, en waar ze dat van koopt.
Er word morgen per direct hulp ingeschakeld, en niet alleen voor mijn zusje, maar ook voor mezelf, dit hele voorval had kunnen worden voorkomen als ik duidelijker tegen haar was geweest en zij tegen mij.
Ik loop al 2/3 dagen op mijn tenen, ik ben er achter gekomen dat niet alleen mijn vriend en zijn ouders mij hierbij kunnen helpen maar dat er misschien een profecioneel persoon bij moet komen.
En ik ben er achter gekomen dat ik, mijn zus, mijn vriend, oom en een tante niet voor mijn zusje kunnen zorgen en dat we eventueel verdere stappen moeten nemen om haar weer op het goede spoor te zetten.

Misschien zijn er mensen die mij meer kunnen vertellen over de instantie jeugdzorg?
Mensen met ervaringen?
En kunnen die mij verder helpen qua stappen tegen mijn zusje en eventueel hulp voor mij zelf?
Of moet ik ergens anders terecht?

**Geplaatst**: 28-07-08 20:04

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 28-07-08 20:04

Mijn ervaring staat hier al verder op boven, Met wiet weet ik wel dat de meesten mensen dat nemen om te chillen zegmaar, je bent dan minder stresserig volgens mij. Bij jullie had niet jeugdzorg maar pleegzorg allang over de vloer moeten komen om te praten en in het begeleiden is dus niet gebeurd. Jeugdzorg is er om een tiener weer op het rechte pad te krijgen d.m.v gesprekken, en daaruit de conclusie te trekken wat het beste is.

Ik wens je super veel succes meisje!

**Geplaatst**: 28-07-08 20:07

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 28-07-08 20:07

Ik denk dat jeugdzorg voor je zus is, niet voor jou omdat je ouder dan 18 bent.
Ik zou als ik jou was naar een psychiater gaan om met hem/haar te praten over waar jij allemaal mee zit, niet alleen met je zusje, maar ook met het overlijden en waar jij tegen aan loopt. Soms is het fijn om het te zeggen tegen een buitenstaander.
Jeugdzorg zou moeten kijken wat voor hulp nodig is en of je zus ergens anders moet gaan wonen, afhankelijk van wat jullie willen. Ze mogen niks doen zonder je toestemming als wettelijke voogd.
Ik vind het heel goed van je dat je doorgepakt hebt en dat jullie morgen gaan praten. Daar wens ik je sterkte en succes mee!
Ik hoop dat je zus dan wilt gaan praten, zodat jullie erachter komen waar ieder mee zit en hoe het verder zal gaan.
Ik heb zelf geen ervaring met jeugdzorg, ik kreeg die mogelijkheid niet van de rechter, dus ken ik het niet persoonlijk. Wel heb ik er een beetje van meegekregen tijdens mijn opleiding, maar te weinig om er veel over te weten.
Ik wens je veel sterkte toe bij het gesprek en het verloop ervan!

**Geplaatst**: 29-07-08 04:05

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 29-07-08 04:05

Hetgeen je zusje vertelt heeft, is niet zo schokkend voor mij, haar waarheid, ontstaan uit verdriet... wiet hoeft niet erg te zijn, hangt af van de frequentie, de omstandigheden, ...

Praat met je zusje, heel open... Volgens mij is er maar 1 constante... dat jullie beide pijn hebben nu...

Nog steeds...no matter what the uitkomst... jij hebt je best gedaan en veel sterkte...

**Geplaatst**: 29-07-08 05:22

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 29-07-08 05:22

Heey Grietje,
Wat een heftig verhaal!
Wat ik zo tussen de regels doorlees, is dat je zusje aan het pubberen is, maar waarschijnlijk zelf ook wel heel erg van de hele situatie geschrokken is.
Ze is 17 jaar toch? Probeer haar wat los te laten, begin niet over de wiet, dat probeert elke puber uit.
Laat haar dr eigen beslissingen maken, leg de verantwoordelijkheid bij haar neer, probeer niet goed te maken in haar opvoeding wat je zelf gemist hebt....

Misschien is het een idee haar overzicht te geven in je financiele administratie. Krijgt ze kleedgeld of iets dergelijks?

Zie het niet als een persoonlijke aanval, ik denk dat ze zelf ook is geschrokken van wat ze nu heeft aangericht, ze zet zich af, geef haar de ruimte en zeg dat je je best hebt gedaan zo goed je kon, dat je van haar houdt en dat ze altijd welkom is.....meer kun je niet doen.

Probeer niet anderen te beschuldigen, niet dat gezin uit Gouda en niet de jeugdzorg, heb vooral lief en dan komt het allemaal wel weer goed....
Veel sterkte meid! Je hebt het super gedaan!!!

**Geplaatst**: 29-07-08 09:30

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 29-07-08 09:30

missnynke schreef:
Heey Grietje,
Wat een heftig verhaal!
Wat ik zo tussen de regels doorlees, is dat je zusje aan het pubberen is, maar waarschijnlijk zelf ook wel heel erg van de hele situatie geschrokken is.
Ze is 17 jaar toch? Probeer haar wat los te laten, begin niet over de wiet, dat probeert elke puber uit.
Laat haar dr eigen beslissingen maken, leg de verantwoordelijkheid bij haar neer, probeer niet goed te maken in haar opvoeding wat je zelf gemist hebt....

hier ga ik in mee.. maar het is 'n manier van aandacht trekken, dmv leugens te gaan verspreiden van hoe slecht ze 't thuis wel niet heeft, terwijl ze 't niet zo slecht heeft bij dr zus en haar vriend..
het overlijden van de ouders, zal hier ook 'n belangrijke rol in spelen..
maar dat je zusje niks of bijna niks gezegd heeft in dat gesprek, kan misschien zijn omdat ze wéet dat ze verkeerd zit, en zo niks "verkeerds" kan zeggen omdat haar zegje door iemand anders in Haar naam gedaan word en zij er dan maar "ja en Amen" op hoeft te zeggen.
en Proffessionele Hulp zou denk ik ook 't e.e.a kunnen helpen zodat je zusje ook de dingen die ze mee gemaakt heeft kan leren verwerken en er leren mee om te gaan op 'n andere manier, maar ook dat als iets is, ze aan de bel kan trekken.. maar geldt ook voor jou, dat jij iemand hebt waar jij zo nu en dan bij aan de bel kunt trekken van als 't even nie meer gaat..

**Geplaatst**: 29-07-08 11:01

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 29-07-08 11:01

K heb je een pb gestuurd.

**Geplaatst**: 05-08-08 00:23

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 05-08-08 00:23

Mag ik vragen hoe het nu gaat? Lachen

**Geplaatst**: 05-08-08 00:42

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 05-08-08 00:42

Het valt allemaal niet mee. Veel sterkte in ieder geval

**Geplaatst**: 05-08-08 01:21

Re: Even verhaal kwijt willen en advies vragen

Geplaatst: 05-08-08 01:21

Wat een naar verhaal zeg! Ik hoop voor je dat er te praten valt met je zusje. In principe heb jij niets te maken met de ouders van dat meisje. Ze hebben een kind dat onder jouw zorg stond ontvoerd. Ik zou jeugdzorg inschakelen of iig inlichten wat er aan de hand is en alvast jouw kant van het verhaal laten noteren, mocht je zusje dan een melding maken, dan weten ze ervan. Verder zou ik ook echt aanraden naar een psycholoog te gaan en daar je verhaal te doen... Je hoeft niet de wereld op je schouders te dragen...