Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-10-07 11:07

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:07

Ik ben chronisch ziek, werk niet en JA IK RIJD PAARD!

vind het echt kort door de bocht om te zeggen dat als je kunt paardrijden (en bokken), je ook kunt werken.
Ik heb een spierziekte en longaandoening, waardoor ik oa extra zuurstof moet gebruiken, grotendeels in een rolstoel zit en regelmatig in het ziekenhuis lig.
Ben heel voorzichtig weer begonnen met paardrijden (voor gehandicapten) en voor mij is het paardrijden een soort fysiotherapie. Ik houd mijn conditie erdoor op peil en geloof me, er is geen betere manier om je rompbalans en rompspieren (die erg belangrijk zijn voor mijn ademhaling) te trainen.
Daarnaast is het een onbeschrijvelijk gevoel om tijdens een buitenrit kilometers op je paard af te leggen zonder afhankelijk te zijn van iemand anders die je duwt.

Een gevoelig onderwerp? Ja, het stoort me wanneer mensen uit het feit dat ik paardrij en zo nu en dan iets plaats op bokt menen te concluderen dat ik ook zou kunnen werken.

**Geplaatst**: 09-10-07 11:07

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:07

Ja dat ken ik ook. Ik heb een ontzettend traag reactie vermogen waardoor ik op mijn jonge paard niet meer durfde te gaan zitten.... Is absoluut niet prettig.

**Geplaatst**: 09-10-07 11:09

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:09

Wilawander schreef:
Ja dat ken ik ook. Ik heb een ontzettend traag reactie vermogen waardoor ik op mijn jonge paard niet meer durfde te gaan zitten.... Is absoluut niet prettig.

Hiero ook... moe tje ook nog eens anti-eplepticum gebruiken, dan lijkt het net alsof je een fles wijn achter de kiezen hebt, of meer *LOL*

**Geplaatst**: 09-10-07 11:10

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:10

Wilawander schreef:
Toch denk ik dat je op moet passen door te zeggen als mensen kunnen rijden kunnen ze ook werken. Je ziet deze mensen niet de gehele dag en als ze op een slechts zijn laten ze zich vaak niet zien. (eigen ervaring) dus zie je alleen de goede momenten waardoor het lijkt dat ze alles kunnen. Ik denk dat dat voor een buitenstaande heel moeilijk is dat te kunnen beoordelen.......

ben het hier helemaal mee eens, naar de buitenwereld wil je toch vaak sterker overkomen dan je bent[/quote]

Citaat:
Klopt. Ik hoor weleens van mensen "MAar je ziet helemaal niks aan je, ook niet dat je een hersenbloeding gehad hebt"

Inderdaad, dank zij zelfbruiner, blush en wat make-up kan ik er een heel gezond gezicht opsminken

En omdat ik nogal zwaar ben, en niet uitgemergeld, denkt men ook snel "die is niet ziek"

Dan kan ik je de hand geven. Ik ga zondr make up dus echt de deur niet uit. Toen ik het wel deedt vroeg iedereen of ik we l in orde ben. (Ben altijd lijkbleek) dus dat verberg je. Toen ik mijn man leerde kennen ging ik zelfs met make up naar bed. Schaamde me dood. Ben ook nogal wat dikker geworden en ja daardoor krijg je al gauw de stempel Hollands welvaren...

Laatst bijgewerkt door Wilawander op 09-10-07 11:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-10-07 11:10

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:10

overgens gebruik ik ook dusdanig aan med. dat ik daardoor soms niet kan rijden of wat dan ook. tel daarbij ernstige slaapproblemen door nachtmerries en dan kom je soms gewoon een paar dagen de deur niet uit

ik wordt overgens door artsen en therapie verplicht om mijn pony te doen en zo veel mogelijk te rijden. ook leuke dingen doen is verplicht. ja ik noem het verplicht omdat het zo voelt, voor een ander ziet het eruit van nou ze kan wel dingen doen als naar een concert maar neit werken? ik zie er altijd tegenop om ergens heen te gaan kost zoveel energie en daarna een aantal dagen om bij te komen. dus echt leuk vind ik de meeste dingen niet eens

**Geplaatst**: 09-10-07 11:11

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:11

Voor mij is het ook afwachten hoe het verder gaat met Zanda.
Ik ben helemaal gek op dat beest, zo'n schat. Lovers

Maar als het me te veel energie gaat kosten is er maar 1 oplossing Verdrietig

....fijn ziek zijn....en mensen die nog denken dat je je aanstelt ook...
Fijn steeds de achterliggende gedachte...als ik door die kl*te ziekte het niet vol houd moet mijn lief knolletje weg... Verdrietig

**Geplaatst**: 09-10-07 11:13

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:13

RK kan je niet iemand zoeken die je ermee helpt? Dan kan je op je goede dagen zelf wat met haar doen. Zo heb ik het de laatste paar jaar gedaan. Heb dan het geluk dat mijn man ook rijdt.

**Geplaatst**: 09-10-07 11:14

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:14

Ik ken hier in de buurt geen ruiters die wel ff gratis een jong net zadelmak paard goed kunnen rijden.
En ja...met dat beetje loon wat ik heb trek ik het echt niet om er iemand voor te betalen....

**Geplaatst**: 09-10-07 11:20

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:20

Ik heb ook chronische klachten, hoewel ik het zelf niet echt een ziekte zou willen noemen. Ik heb altijd gewoon gewerkt en paardgereden, tot vorige week. Ik ben, mede door mijn zwangerschap, compleet ingestort.
Op dit moment is het al teveel voor me als mijn man vraagt of het eten om 6 uur klaar is. Dan sta ik al te janken, omdat dat zoveel druk op me legt. Dat heeft dan ook een lichamelijke weerslag natuurlijk ( naast mijn zwangerschaps- en andere gezondheidsklachten ). En dan zijn er idd mensen die zeggen, tja je zit toch maar op kantoor, dus hoe moeilijk kan het zijn? Maar alleen de telefoon opnemen, brengt al zoveel spanning mee dat ik bekant van mijn stokkie ga.

Het is gewoon teveel, punt. Ik voel me ook niet genoodzaakt steeds alles uit te leggen. Ik werk nu 's ochtends, begin om 8 uur en ga naar huis als het te veel wordt. Mijn telefoon staat doorgeschakeld, en ik beantwoord alleen de mail als ik vind dat het of noodzakelijk is, of als het lukt ( anders laat ik het door de secretaresse afhandelen ). Tja, ik doe dus weinig, maar het is beter dan niks. Ik vind het ook wel fijn om een beetje onder de mensen te blijven. Ik heb wel een schuldgevoel t.o. mijn collega's, maar die zijn gelukkig erg begripvol.
Overigens rijd ik ook niet, al maanden niet meer. Maar ik ga wel elke dag naar stal. Al is het alleen om mijn paard te aaien, daar raak ik in ieder geval wat stress mee kwijt. Over een paar weken gaat mijn paard naar een prof, omdat ik het uitmesten ed ook eigenlijk niet meer kan. Ik vind het verschrikkelijk om hem zo lang te moeten missen.
Als ik straks bevallen ben, zal het hopelijk opknappen en ben ik wel weer van plan te gaan werken, maar dan parttime. Mijn paard komt 3 maanden na de bevalling weer naar huis, hopelijk kan ik er dan iets mee doen.

**Geplaatst**: 09-10-07 11:25

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:25

hopla schreef:
Ik vraag me dan af waarom ze wel heel vaak achter de computer kunnen zitten bokken en ook hun paarden kunen verzorgen en rijden.
Ik mag niet oordelen maar begrijpen doe ik het ook niet.

Ik heb geleerd dat je beter een gebroken arm of been kunt hebben omdat de buitenwereld dan in ieder geval aan het gips kan zien dat je iets mankeert.

Zonder in details te treden wil ik toch even kwijt dat ik vanaf mijn geboorte chronisch ziek ben. Mijn dossier bij het UMCL (voorgeen AZL) bestrijkt ongeveer een hele dossier-kast.

Uiteraard heb ik ook m'n goede periode's maar van de 365 dagen van het jaar ben ik er gemiddeld toch zo'n 200 echt ziek. En aan de buitenkant zie je dat niet aan mij. Ik heb geleerd om goed te acteren, want ik ben niet zielig en ik zit niet te wachten op medelijden. Ook laat ik me vaak niet kennen in deze periode's en ga ik gewoon door, wetende dat het funest is voor mijn lichaam. Maar ik heb geen zin om nu al achter de geraniums te zitten op m'n 42e

Toevallig schreef ik gisteren nog aan een vriendin dat, wanneer het mogelijk zou zijn, ik mijn hele hebben en houden er voor over zou hebben als ze mijn kop op een gezond lichaam zouden kunnen transplanteren.

Dus inderdaad... oordeel niet te snel. Knipoog

**Geplaatst**: 09-10-07 11:36

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:36

ik heb ook me, en fibromyalgie, en astma en nog wat stomme kwalen die ik hier niet allemaal neer ga zetten. Ik ben inmiddels 21, en heb van ongeveer mijn 12e deze klachten.

Ik ben er op hele verschillende manieren mee omgegaan, heb een tijd gehad dat ik naar school ging, at en sliep, weken amper bij de paarden geweest, laat staan rijden, dat was gewoon onmogelijk. Daarna mezelf een schop onder mn kont gegeven dat dit toch ook echt niet kon, en weer wat conditie op gebouwd, en er weer wat bij gaan hobbelen op mn paard, rijden zal ik het niet eens noemen.

Daarna heb ik een tijd thuis gezeten, ook door de vermoeidheid en andere kwalen. ik kon mijn stage echt onmogelijk volhouden. wat ik in die tijd deed? paardrijden en wat bokken, en wat leuk winkelen. Precies de situatie waarover jullie het hebben, ik kon niet werken of naar school, maar de rest wel. Ik zie hier zelf nog niet echt het probleem van in. Als ik door was blijven gaan, was ik weer in de eerste situatie terecht gekomen, dus stage, eten, slapen.

Ik heb heel bewust rust genomen, en ben thuis gebleven. Elke dag wat paardrijden, dat ging steeds beter, kreeg steeds meer conditie. Bokken, om toch ook de rest van de dag afleiding te hebben, en wat contact met de buitenwereld houden. Een keertje winkelen, leuke afwisseling. Ik kreeg mijn studiefinanciering gewoon door, omdat ik ziek was, en daar heb ik die tijd op geleefd. nadat ik me steeds wat beter voelde heb ik er een bijbaantje bij genomen, 1x een koopavond werken, 3 uur, en de hele zaterdag, 8 uur. En heeeeel soms ook eens midden in de week een dagje. ik was wel de hele zondag kapot van het werken, op stap ofzo deed ik zowieso al niet, want dan was ik een week ziek.

Toch kreeg ik naar een hele tijd door dat het toch wel beter ging en ik het beter vol kon houden. Gelukkig kon ik mezelf de spiegel voorhouden dat ik zo niet eeuwig door kon gaan, en na een half jaar thuis te hebben gezeten ben ik aan een nieuwe opleiding begonnen. Ik moet nu nog een jaar en dan ben ik klaar en kan ik met een vervolgopleiding beginnen wat ik ook zeker ga doen. Op dit moment werk ik, loop ik stage, ga ik naar school, heb ik 1x in de week gitaarles s'avonds en 1x paardrijles, en soms ga ik ook nog op stap. Ik heb het geluk dat ik nog redelijk wat conditie op kon bouwen (overigens wel dankzij een dik jaar revalidatie).

wat ik met dit hele verhaal wil zeggen: ik vind het geen enkel probleem als er mensen zijn die thuis zitten maar wel kunnen bokken en winkelen en paardrijden, om het even heel hard te zeggen (natuurlijk doen ze wel meer als dat). feit is gewoon dat dit wel eens heel goed kan zijn voor een pijnlijk en overwerkt lichaam. rust roest, en als ze helemaal niets meer zouden doen zouden ze er nooit meer bovenop komen. punt is wel, dat die situatie niet te lang moet duren. ik voelde me na een half jaar een stuk beter, en het heeft me gewoon erg goed gedaan. Ik weet dat er genoeg mensen zijn die vonden dat ik me aanstelde, nou prima, IK weet dat dit voor mij het beste was en dat ik het aan dat half jaar rust heb te danken dat ik nu niet meer zulke diepe dalen en hoge pieken in mijn gezondheid heb,en dat ik eigelijk alles kan doen wat een ander mens ook kan, ondanks dat het wel altijd met mate is.

Ik heb er geen problemen mee dat mensen thuis zitten, mits ze zich optijd een spiegel voor kunnen houden van hee, ik kan paardrijden, ik kan dit en dat, ik moet werken aan mijn conditie en weer aan het werk, of naar school, al is het maar voor 1 of 2 dagen in de week. Dat is het hele punt, rust kan goed zijn, zolang je er maar niet in blijft hangen.

korte samenvatting van deze lap tekst: oordeel niet te snel, en realiseer je dat het ook goed kan zijn om rust te nemen, zolang ze maar inzien dat het niet zo kan blijven, en ze wel aan vooruitgang werken.

**Geplaatst**: 09-10-07 11:40

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:40

runningkwa verteld een verhaal niet ver van de mijne af.
ook hier minder gaan werken want het zat tussen mijn oren
ondertussen is er wel wat vastgesteld ..6 watjes om precies te zijn
2 worden om het maar simpel te houden op fybro gegooid
je mot er toch een naam plaatje aanhagen niet waar ..

rosita .. met fybro valt misschien te werken als je een lichte vorm hebt
als je zware vorm hebt is het een heel ander verhaal

heb zelf lang gezocht naar een baantje ..iets wat miss
zou kunnnen en bij een baas die het dus niet erg vond dat je de ene dag niet de andere een beetje werken kon ..als je dan al een gek tegenkwam kregen ze negatief advies van het uwv
ondertussen en ik er helaas niet op vooruitgegaan en de rolstoel voor de schaarse uitjes
zoals bos wandeling of speeltuin (met name de laatste kan mijn paard mijn benen niet spelen)
is onderweg (nog paar weekjes ...wacht er met volle smart op!)

JA ik heb een paardje , nog een jong ding ook ..
rij meestal zo een kwartiertje ..ff stukje stappen ..niks meer niks minder
dat kwartiertje stappen werkt beter dan en is goedkoper dan een fysiotherepeut
weer ff iets minder pijn

zadellen?? ben continu op jacht naar een uber lichtgewicht zadel
waar je met ene puber paard nog stevig inzit..

mesten? als het kan zolang het kan .. soms in meerdere delen over de dag of dagen verdeelt
zoiezo slechts de mest en mijn man doet het vaak

voeren ? dat doen we hier met zijn allen .. mijn zoontje van 9 neemt daar ook actief in mee
ook in het mesten trouwens ..is een familie moment Haha!

die paardjes zal het een worst zijn of ze dagelijks geaaid worden of geborsteld
liever worden ze gekriebeld Knipoog

en ivm stofjes tege insecten of koude liever niet opgepoetst
mijn man houd de hoefjes bij

als ik naar een invalide manege zou gaan
was het waarschijnlijk belastender omdat je dan de tijd moet afspreken
daar heen ..zelf rij ik nihil auto (alleen op de hele goede dagen..)moet
nu kan ik op een moment dat ik me even goed voel iets doen
en is het minstens net zo duur
daarbij zijn de paardjes ook mijn vriendjes en afleiding
vaak ga ik er gewoon een bij zitten (ze staan aan huis)

doe hand en span diensten voor de ruitershop van mijn man
de ene keer overdag dan weer snachts als
ik toch niet kan slapen van de pijn ..

dus uh tja .. ik "werk"niet , bok wel en rij zelfs paard Knipoog

en zoals music jon ook zegt
achter de geraniums? dat kan altijd nog maar daar orden die geraniums echt niet mooier van
en ik en mijn gezin ook echt niet gelukkiger Knipoog

**Geplaatst**: 09-10-07 11:47

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:47

Tuurlijk zijn er mensen die de boel bedonderen.
Maar de "echte" zieken zijn hier de dupe van.

Vaak zie je niks aan de buitenkant. Maar hebben mensen moeite om het dagelijks leven vol te houden.

Mensen die "echt" chronisch ziek zijn moeten bij alles wat ze doen nadenken of ze er de energie voor hebben.

Morgen viert mijn zoontje zijn partijtje.
Ik weet nu al dat ik donderdag en vrijdag bijna niet zal kunnen lopen en extra medicijnen zal moeten slikken.
Maar het is mijn keus om mijn zoon een partijtje te laten geven.

Uit eten gaan, laat maar zitten.
De volgende dagen kan ik dan weer aan extra pijnmedicatie.

En dat zien mensen niet.

Ik zou er alles voor over hebben om weer 32 uur pw te werken en een paard te kunnen hebben.

**Geplaatst**: 09-10-07 11:50

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:50

Ik rij 1 keer per week paard,ik kan het niet opbrengen op dit moment.Ik zit nu al een paar weken in de ziekte wet en krijg 7 euro per dag ziekengeld,daar wordt je niet snel beter van letterlijk en figuurlijk.Volgende week moet ik naar de internist en hopen maar dat daar wat uitkomt,ik ben gewend door te gaan ondanks mijn kwalen maar nu gaat dat niet meer.Ik zit ongveer 15 minuten per dag op bokt, het huis en zo moet ook gedaan worden maar ik kan ook dat niet opbrengen.De mensen zien niks aan je en weten dan vaak ook niet dat je het 1 en ander mankeerd.Dat hoeft ook niet maar als ze vragen waarom ik bv niet met een wedstrijd mee doe dan zeg ik waarom dat niet gaat.Je ziet ze dan kijken zo van huh? En zoals hier boven wordt gezegd over dat werken,ik ga liever vandaag dan morgen weer aan de slag.

**Geplaatst**: 09-10-07 11:55

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 11:55

ik wil niet zeggen dat ik een chronische ziekte heb.
ben alleen al 1.5 jaar moe en t werd nooit erkend door artsen,
totdat ik een half jaar geleden te horen kreeg dat ik pfeiffer heb.
maar ook artsen erkennen weinig, heb maanden gehoord jah je steld je aan :|
maar na 40 uur stage en 20 uur werken in de week ging ik letterlijk kapot,
en ik stelde me nog steeds aan.
totdat ik een vervangend arts kreeg(gelukkig)
op dit moment werk ik weer, maar draai ik meer dan 30 uur stort ik weer in,
heb vervolgends een scheve rug waardoor ik al maanden niet meer op een paard heb gezeten.
maar de momenten dat ik wel naar de paarden ging konden ze niet begrijpen..
maar dat vele mensen paarden als therapie gebruiken wordt niet gesnapt.

**Geplaatst**: 09-10-07 12:01

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 12:01

Alsof het leuk/lekker is om niet te werken.....

Ben wekenlang van slag geweest toen ik door het UWV duurzaam 100% werd afgekeurd. Je voelt je echt afgeschreven, uitgespuuwd door de maatschappij. Jij bent niet meer nuttig, jou kunnen we niet gebruiken.....

**Geplaatst**: 09-10-07 12:05

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 12:05

@nickyu: ikblijf erbij dat er bij fybro prima een baantje is te vinden(en nee, dit hoeft geen zware 40urige werkweek te zijn), verder komt er ook een stukje doorzettingsvermogen bij kijken. het werk wat ik nu doe is lichamelijk eigenlijk te zwaar, maar ik haal hier zoveel voldoening uit, dat ikdit wil blijven doen. wel heb ik ervoor gekozen 24 uur te werken,omdat mijnlijf het anders niet vol houdt.
zwaar of lichte vorm vind ik een heel betrekkelijk iets.de één licht plat met een klein pijntje en hoor je de hele dag klagen over hoeveel pijn er is, de ander heeft heel veel pijn maar geniet van de dingen die hij doet en gaat door.

het een is niet erger als het ander, maar bij veel mensen zou een stukje doorzettingsvermogen en wat minderklagen al de helft schelen.

als we toch allemaal onzeklachten hier neerzetten, dan ook de mijne om bovenstaand verhaal even te illustreren:
(vanaf mijn 13e een chronische slijmbeursontsteking aan mijn schouder, hypermobiliteit waardoor zo'n beetje alles uit de kom is geweest, fibromyalgie, zeerlicht begin van longemfyseem, bronchitis/astmatisch, allergisch voor van alles, scheve bekken en chronisch vermoeid/zeer slecht slapen....
valt niet altijd mee om hiermee te leven, maar het leven zit niet alleen in elkaar met leuke dingen. zou ook graag de hele dag met mijn paard bezig zijn en alle evenementen aflopen, haar hoeven zelf bijhouden...de cursus heb ik afgerond, maar door mijnlijf lukt het me niet etc, als ik voldoende klaag, krijg ik het absoluut voor elkaar afgekeurdt worden, maar dat WIL ik niet.

ik vind het prettig om iets buiten de deur te hebben, collega's te hebben die me waarderen om de persoon die ik ben en de manier waarop ik mijn werk uitvoer.

uren achter een computer zitten met fibromyalgie IS niet goed, stilzitten sowieso niet..... in de tijd dat je dus iets doet wat niet goed is voor je lijf,kun je ook lichte werkzaamheden verrichten, vang je meerdere vliegen in 1 klap:
-bewegen is goed voor jelichaam
-pijn krijg je van werken, maar óók van uren achter de computer zitten.
-de contacten die jenormaal achter de computer zou hebben, heb je dan met collega's.

ik snap heel goed dat als je écht niet kan werken, het heel vervelend is om afgekeurd te worden... je afgewezen te voelen en je niets meer waard te voelen betreft het werken.
maar ik weet ook dat een hoop mensen het wel makkelijk vinden,zo kun je alleen leuke dingen doen en hoef je je pijn niet te compenseren ( werken+uitgaan+bos wandelen kan niet, dus wordt het :werken+wandelen in het bos bijvoorbeeld)

Laatst bijgewerkt door _rosita_ op 09-10-07 12:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-10-07 12:06

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 12:06

zou heeeeeeel graag weer "normaal"werken kunnen
heb altijd 50 a 60 uur perweek gedraaid tot het laatste jaartje voor de diagnose dan ..dat is me heel duur komen te staan
die uurtjes minder werken ..

maar men wat zou ik weer graag iig 40 u per week werken
tennissen , zeilen , hardlopen , racefietsen , uuuuuren buitenrijden , springen , crossen , kanoeen , trekken te voet

WIE WIL ER RUILEN Haha!

**Geplaatst**: 09-10-07 12:13

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 12:13

Ik ben chronisch ziek en ik zou dolgraag willen ruilen met iemand die helemaal gezond is! 40 uur werken is voor mij geen probleem, mits het een zittend beroep is. Ik moet deze hele week plekken vermijden waar veel mensen samenkomen (lees: Dat betekent dat ik deze hele week niet naar mijn werkcollege kan, gewoon college niet kan volgen, geen opdrachten maken met mijn groepje, niet naar mijn ehbo les kan, niet naar mijn werk (bijbaan) kan en niet naar mijn paard (vanwege allergie) omdat dit ervoor kan zorgen dat ik nog een infectie in mijn longen krijg. Ik ben nu al 5 week ziek, doordat ik graag een normaal mens wou zijn en mijzelf niet de tijd gunde om uit te zieken (ik had bronchitis en heb 17 dagen aan 2 kuren ervoor gezeten). Nu heb ik weer kans op bronchitis.

Geef mij maar een normaal bestaan, ik wil hard werken en wil alles doen maar het kan gewoon niet. Het is geen pretje om elke dag veel medicatie te moeten slikken om simpelweg te overleven!

Er is een verschil tussen willen en kunnen...

**Geplaatst**: 09-10-07 12:18

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 12:18

Het lastigste vind ik om mensen te overtuigen dat ik écht chronisch ziek ben en daardoor niet alles kan, want aan de buitenkant zien ze niets...

Paardrijden kan ik overigens ook niet altijd: bij vochtig weer moet ik zo min mogelijk doen omdat mijn longen dan dicht slaan of als er teveel pollen in de lucht zijn mag ik ook niet op het land staan. (gelukkig heb ik een hele lieve bijrijdster voor mijn pony, dus zij neemt het dan over Lachen

)
Bijna elke dag moeten vechten voor lucht is vermoeiend en dan is bokt gewoon ontspanning Lachen

(lekker binnen, zittend op een stoel, medicatie dichtbij)

Laatst bijgewerkt door vuurneon op 09-10-07 12:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-10-07 12:20

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 12:20

Ik zou maar wat graag 32 uur gaan werken.
40 hoeft niet meer perse Lachen

Lekker wat meer loon...wie kan dat niet gebruiken? Op kunnen bouwen in je werk...want als zieke bouw ja natuurlijk niks op...krijg je geen kansen voor...durft de baas (begrijpelijk) niet.
En daarna nog gewoon de puf hebben om te rijden en huishoudelijke dingen te doen...heerlijk lijkt me dat

Want mensen zien het vaak zo raar
Je wilt vast niet meer werken denken ze dan...zou kunnen...maar willen chronisch zieken ook een hobbies ineens niet meer uitvoeren?
Zoals ik het trainen van parden? dat was niet eens een hobbie, maar een passie..een levenstijl....geloof niet dat iemand dat voor de lol aan de kant zet...denk je wel?

**Geplaatst**: 09-10-07 12:23

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 12:23

Er zijn natuurlijk chronisch zieken die hun ziekte uitbuiten, maar dat heb je met gezonde mensen ook! Daar zijn ook zat die te lui zijn om te werken en wel 101 hobby's hebben bv..

**Geplaatst**: 09-10-07 12:24

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 12:24

Ik vind het zo ontzettend gevaarlijk om vanachter een PC oordelen over de ziektes van andere te oordelen.

Ik zal een praktijkvoorbeeld geven. Ik heb ooit gewerkt op Personeelszaken bij een multinational . Op een gegeven moment was er een vrij jonge man heel vaak ziek. Doktoren konden niets vinden, collega's begonnen te morren dat hij hun opzadelden met zijn werk. Van de buitenkant zag je ook niets aan deze man. Tot er op een maandagmorgen via een personeelsadviseur het bericht binnenkwam dat hij een gezwel in zijn hersenen had en was opgenomen. Binnen een week was hij overleden, reken er maar op dat zijn collega's achteraf hun tong wel hadden kunnen afbijten.

Tuurlijk zullen er altijd mensen bestaan die simuleren of bij het minste geringste in bed liggen. Maar ga er vanuit dat het gros ook werkelijk ziek is ! Ik heb zelf 3 astma kinderen ( ernstig ) en hoe vaak ik niet heb moeten vechten tegen de vooroordelen van anderen ! Boos!

Woest werd ik bij het horen van de opmerking : Ze zien er toch gezond uit ! Ja, ja zei ik dan wil je ook eens een nachtje meemaken ? Als ze om de 2 of 3 uur aan de paryboy hingen .

**Geplaatst**: 09-10-07 12:28

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 12:28

Helaas leiden de écht zieke mensen onder de aanstellers, de zogenaamd zieke mensen. De mensen die liever thuis zitten en half werkend nederland afzeiken. En die zijn er wel degelijk. Misschien ben ik ze helaas vaker tegen gekomen en geeft het mij een oneerlijk beeld, maar ik ben heel erg nieuwsgierig naar de aantallen. Zou het graag in een grafiek afgezet zien.

Tja, chronisch ziek maar wel meerdere paarden op een dag rijden/verzorgen? Ik heb daar ook zo mijn bedenkingen bij hoor om eerlijk te zijn.

maar ja, ik heb een stalgenootje. Ontzéttende reuma, kan af en toe amper haar handen recht krijgen.

Juist de zorg, het contact en de omgang met haar paard zorgen ervoor dat ze positief en op de been blijft. Mooi om te zien hoe ze haar kracht uit de liefde voor haar paard put! Als ze een topdag heeft, kan ze een paar rondjes door de bak rijden of een rustige buitenrit maken. Maar goed, om er 3 aan te schaffen voor alleen dát doel...nou nee, niet helemaal mee eens.

**Geplaatst**: 09-10-07 12:30

Re: Veel chronisch zieke bokkers

Geplaatst: 09-10-07 12:30

Ik denk ook als je 3 paarden echt kunt rijden, dagelijks...en dan heb ik dus over trainen, geen stap ritjes...dan kun je ook zeker werken

Dat durf ik ook wel hard te beweren