Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-06 17:49

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-06 17:49

sweetheart schreef:

En wat betreft de rede dat je je zelf snijdt, kan je niet zeggen dat je daar later op terug komt, als je er klaar voor bent om er over te praten. Ze zullen zeker begrijpen dat dat stap voor stap moet. Waarom wil je het trouwens niet vertellen tegen je ouders? Is 'het' nog een bekende of niet? (hoef geen antwoord hoor, is gewoon iets om over na te denken).

waarom ik niet tegen mn ouders wil zeggen is omdat het de vader van mn vroegere beste vriendje was. het zijn nog steeds kenissen van mn ouders. dus las ik het vertel maak ik ook gelijk een heel gezin kapot en een jongen waar ik (nog steeds) veel om geef.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-06 17:52

Re: automutilatie/snijden.

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-06 17:52

Marijkjuh schreef:
Misschien met een stift op je arm een lijn trekken,

dat help jammer genoeg niet. het gaat er om dat het pijn doet en bloed... fit klinkt wel heel walgelijk als ik het zo lees! maar het is wel zo.

**Geplaatst**: 17-06-06 19:50

Re: automutilatie/snijden.

Geplaatst: 17-06-06 19:50

haffie_gek schreef:
Marijkjuh schreef:
Misschien met een stift op je arm een lijn trekken,

dat help jammer genoeg niet. het gaat er om dat het pijn doet en bloed... fit klinkt wel heel walgelijk als ik het zo lees! maar het is wel zo.

Bij sommige gaat het ook om het bloed, tis wel jammer dat dat niet helpt. Misschien een boksbal kopen en je daar flink op uitleven ? Dan ben je misschien dat gevoel kwijt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-06 20:37

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-06 20:37

slaan tegen iets lucht ook wel op maar anders. ik weet niet kan het gevoel niet goed omschrijven. het is iig anders dan een boksbal slaan.

**Geplaatst**: 17-06-06 22:37

Re:

Geplaatst: 17-06-06 22:37

Heb niet het hele topic gelezen, maar heb dit heb ik zelf ook gedaan..

Je kunt er echt wel vanaf komen! Ik doe het ook niet meer..
Je weet toch dat je er ziektes van kan krijgen he?!
Als het mes waarmee jij dat doet niet schoon is..
Dan kun je ziek ervan worden..

Maar verder.. Zoek iets, of ga met iemand praten, je hoeft je niet
meteen op te laten nemen hoor!
Je kunt gewoon rustig met iemand erover gaan praten, dat heb ik
ook gedaan, ben dr nu gelukkig vanaf..
Heel soms kom ik in de verleiding, maar dat is echt nog maar zelden..

Vragen? Pb me maar..

Succes!

**Geplaatst**: 17-06-06 22:55

Re:

Geplaatst: 17-06-06 22:55

dit ook even onder een shadowacount...

Ik deed (doe) het ook. Ik dacht dat ik alles onder controle had, oke, gezond is het niet, maar ik was zeker niet gek, en professionele begeleiding was absoluut niet nodig. Tot op een keer het snijden niet meer hielp, het was niet genoeg. Om een lang verhaal kort te maken, het volgende dat ik wist, was dat ik wakker werd in het ziekenhuis, afdeling jeugdpsychiatrie. Ik die dacht dat ik alles onder controle had, was alle controle verloren.
Alsjeblieft, laat je helpen voor het te ver komt... Als je het niet aan je ouders wil vertellen bestaan er nog genoeg andere mogelijkheden om je verhaal kwijt te kunnen. Het 'gemakkelijkste' is iemand die het zelf ook gedaan heeft, maar die voor 100% gestopt is. Hij/zij begrijpt je, maar kan je ook echt helpen het van je af te zetten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-06 09:34

Re: automutilatie/snijden.

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-06 09:34

ja dat ken ik het denken onder controle te hebben maar ik had me gister voorgenomen het niet meer te doen en heb het wel gedaan, leek wel of het sterker is als mij. dat ik het nodig heb net zo als ademen en eten ofzo. (klinkt vreemd voor mensen die het niet doen)

**Geplaatst**: 18-06-06 09:42

Re:

Geplaatst: 18-06-06 09:42

haffie_gek schreef:
sweetheart schreef:

En wat betreft de rede dat je je zelf snijdt, kan je niet zeggen dat je daar later op terug komt, als je er klaar voor bent om er over te praten. Ze zullen zeker begrijpen dat dat stap voor stap moet. Waarom wil je het trouwens niet vertellen tegen je ouders? Is 'het' nog een bekende of niet? (hoef geen antwoord hoor, is gewoon iets om over na te denken).

waarom ik niet tegen mn ouders wil zeggen is omdat het de vader van mn vroegere beste vriendje was. het zijn nog steeds kenissen van mn ouders. dus las ik het vertel maak ik ook gelijk een heel gezin kapot en een jongen waar ik (nog steeds) veel om geef.

Lieve meid...jij bent niet verantwoordelijk voor het geluk van dat andere gezin. Jij maakt niks kapot, dat heeft hij gedaan op het moment dat hij zich aan jou vergreep. Hij heeft toen die "keuze" gemaakt en heeft daarmee veel op het spel gezet.
Wat denk je...zouden je ouders nog zo goed met hem bevriend zijn geweest als ze het wisten? Ik denk, hoe langer jij dit voor je houdt, des te meer pijn het je ouders doet dat zij van niets wisten.
Bovendien...wie zegt dat hij zich niet vaker aan iemand heeft vergrepen. Als iedereen maar zijn mond houdt over dit soort dingen, komt er nooit een einde aan. Denk eens aan die verhalen over bijv. onderwijzers, of priesters, die zich jarenlang hebben kunnen vergrijpen aan veel kinderen. Iedereen vraagt zich dan af hoe dat kan...ik ook... Waarom zei geen enkel kind iets. Ik begrijp je wel....misschien schaam je je ook nog wel dat het heeft kunnen gebeuren. Maar...hij was volwassen...hij is verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Jij bent slachtoffer. Dus...kom er mee voor de dag. Dit soort dingen mogen niet in de doofpot verdwijnen. Het is inderdaad wel erg voor zijn zoon...dat ben ik met je eens. Maar nogmaals....jij bent het niet die de wereld op zijn kop zet bij dit gezin. Hij heeft dat gedaan met zijn daad.....

**Geplaatst**: 18-06-06 12:35

Re:

Geplaatst: 18-06-06 12:35

haffie_gek schreef:
ik heb wel een reeel beeld van de psychiatrie heb er zelf stage gelopen. maar om er zelf te zitten, ik zie mezelf nou niet echt over mijn verleden praten en over mn gevoelens. dit nooit. ben wel een keer bij een psycholoog geweest maar die wou over zo diep op in gaan (ben vroeger misbruikt 7jaar lang) en alles wat ik diep weg had gestopt kwam naar boven. dus werd ook het krassen erger. nu lijkt net of ik alles afwijs wat jullie aanraden en ik niet wil luisteren dat is niet zo wil er echt van af alleen ben heel erg bang.

Lieve meid, die therapie is idd erg vervelend en inderdaad alles komt weer boven, maar: wil je ervan af komen dan zal het MOETEN. Je zult het moeten verwerken, nu zit het in je lichaam weggestopt en komt het eruit door middel van snijden. Als je echt wil dat het stopt, zul je sterk moeten zijn en even door een MEGA zure appel moeten bijten wil je ervanaf komen. Als je er niks aan doet, zul je nooit geholpen worden. Nu is het nog snijden, maar wa als dat dalijk geen voldoening meer geeft? Mensen die in zo'n kliniek werken weten er zo veel vanaf, je hoef daar echt niet bang voor te zijn. Ik denk wel dat je als eerste de stap naar je ouders moet maken e zeggen dat je het inziet en geholpen wil worden, maar wel op jouw manier. Zeg ze bijvoorbeeld dat ze alle messe en scherpe spullen niet binnen jouw handbereik leggen. Denk je echt dat je vader je meteen laat opnemen? Ik denk dat jenog wel eens ervan kan opkijken hoe ouders reageren als een kind echt wat mankeert. Geloof me ze zullen er alles aan doen om jou weer gelukkig te zien. (ik weet natuurlijk niet hoe de band tussen jullie is)
Ik hoop echt dat je je laat helpen meid, want zo heb je geen leven. Beter een paar maanden zuur, dan je hele leven. Sterkte en je mag me altijd pben.

**Geplaatst**: 18-06-06 13:47

Re: automutilatie/snijden.

Geplaatst: 18-06-06 13:47

Je snijd om bepaalde redenen, die je zelf misschien niet eens door hebt.. ga hulp zoeken..! ga met je HA praten.. en misschien dat je dan met n psycholoog kan gaan praten
xx

**Geplaatst**: 18-06-06 17:39

Re:

Geplaatst: 18-06-06 17:39

k had het ook, maar k ben gaan inzien dat het gewoon niet meer kon.... heb der een stop achter gezet, en heb me ook meerdere malen vergrepen, en der toch vamaf gebleven.... nu ga ik meestal eeen rondje rennen zo hard mogelijk, of opschrijven, schreeuwen. men moeder kwam der ook achter als ik vaker een rondje ging rennen, e vroeg me wat er was, en heb t opgebiecht... ze heeft me eroor gesleept soms is de verleiding gewoon te groot..... ja en dan, soms gebeurd het nog wel eens.
als je erover wilt praten of iets dergelijks dan pb je maar

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-06 18:54

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-06 18:54

@polly2: ik weet dat hij het er zelf naar gemaakt heeft, maar toch ik kan hun leven er zo mee verpesten. dan liever 1 verpest leven als 3 onschuldige andere erbij (toch? )

@jeany: heb er dus ook geprobeerd me te stoppen maar het is gewoon niet makkelijk. ik val steeds terug in het zelfde patroon.

**Geplaatst**: 18-06-06 18:58

Re:

Geplaatst: 18-06-06 18:58

haffie_gek schreef:
@polly2: ik weet dat hij het er zelf naar gemaakt heeft, maar toch ik kan hun leven er zo mee verpesten. dan liever 1 verpest leven als 3 onschuldige andere erbij (toch? )

@jeany: heb er dus ook geprobeerd me te stoppen maar het is gewoon niet makkelijk. ik val steeds terug in het zelfde patroon.

Kom op meid, haal het toch in godsnaam uit de taboe!!!!!!!!!!!!!!!!! Jij verdient dit niet. En HIJ wel. En die mensen eromheen die je noemt, die zijn verdrietiger van het feit dat jij ze voorliegt en vrienden laat zijn met iemand die jouw leven vergalt heeft en ontnomen voor een deel, dan dat ze dat zouden zijn als je ze waarschuwt en de waarheid vertelt. Dan kunnen ze conclusies trekken! Nu ontneem je ze de kans om achter jou te staan, achter jou omdat ze van je houden.
Daar al eens bij stilgestaan?

Door het geheim te houden geef je toe. Kom op voor jezelf! Je zult zien dat men blij is de waarheid boven tafel te hebben...

**Geplaatst**: 18-06-06 19:11

Re:

Geplaatst: 18-06-06 19:11

makelijk is het zeker niet, dat heb je mij ook niet horen zeggen!
het duurt maanden, en soms grjip ik er nog naar

maar uiteindelijk lukthet wel, als je der zelf maar in geloofd, en volgens mij is jouw eigenwaarde heel erg onder de min..... probeer hem omhoog te halen dat maakt het stoppen al makkelijker, praat met een vriendno feen vertrouwenspersoon, praat met ons bokkers, het zal echt op luchten praat met menen die hetzelfde hebben praat iniedergeval.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-06 20:49

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-06 20:49

neej heb ook niet zoveel zelfvertrouwen en eigenwaarde. moet ook nog aan gewerkt worden, maar ja ook zelfverzekerdheid komt niet van de een op de andere dag. jammer genoeg.

**Geplaatst**: 18-06-06 21:48

Re:

Geplaatst: 18-06-06 21:48

haffie_gek schreef:
neej heb ook niet zoveel zelfvertrouwen en eigenwaarde. moet ook nog aan gewerkt worden, maar ja ook zelfverzekerdheid komt niet van de een op de andere dag. jammer genoeg.

Iedereen mag er zijn...dus jij ook!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-06-06 11:18

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-06 11:18

ja dat weet ik ook wel, maar ik heb liever dat mensen rond om me heen gelukkig zijn. en dat ik hun kan helpen met hun problemen. en ik heb een broertje die nu midden in de puberteit zit, die dus veel ruzie heeft met mn ouders. als ik dus nu ook nog met mijn probleempjes kom wordt het wel een beetje veel in een gezin. ik kan heel goed met mn ouders overweg hoor. vooral met mn vader, maar ik wil dat niet verstoren. hun leven is goed zoals het is, en mijn leven is ook niet 24/7 slecht hoor. bedoel heb een paard waar ik veel naar toe ga, heb een leuk werk/stage enz. als ik er zo over na denk zijn er heel veel mensen die het slechter hebben. misschien moet ik me ook niet zo aanstellen.

**Geplaatst**: 19-06-06 13:34

Re:

Geplaatst: 19-06-06 13:34

Indeed schreef:
In jezelf snijden tot bloedens toe en dan littekens er aan overhouden vind ik behoorlijk ziek en ik denk dan ook dat je stevige psychiatrische hulp nodig hebt.

En er zitten niet alleen gekken in een inrichting.

Ik ga volledig met de reactie van Indeed mee, ik snap ook niet waarom sommige bokkers hierover struikelen. Iemand geeft hier gewoon een mening.. er staat duidelijk 'vind ik' ziek, niet 'is walgelijk ziek smerig' etc.

Psychiatrische hulp zou je toch inderdaad kunnen helpen, of een opname. Zoals al gezegd, je hoeft echt niet gek te zijn om daar te zitten

**Geplaatst**: 19-06-06 16:25

Re:

Geplaatst: 19-06-06 16:25

haffie_gek schreef:
ja dat weet ik ook wel, maar ik heb liever dat mensen rond om me heen gelukkig zijn. en dat ik hun kan helpen met hun problemen. en ik heb een broertje die nu midden in de puberteit zit, die dus veel ruzie heeft met mn ouders. als ik dus nu ook nog met mijn probleempjes kom wordt het wel een beetje veel in een gezin. ik kan heel goed met mn ouders overweg hoor. vooral met mn vader, maar ik wil dat niet verstoren. hun leven is goed zoals het is, en mijn leven is ook niet 24/7 slecht hoor. bedoel heb een paard waar ik veel naar toe ga, heb een leuk werk/stage enz. als ik er zo over na denk zijn er heel veel mensen die het slechter hebben. misschien moet ik me ook niet zo aanstellen.

mag ik jouw even in je hoofd helpen dat je je echt niet aanstelt?
dt is een heel serieus iets, en waar jullie naar mijn mening als gezin mee om moeten gaan.... ik ken jouw vader niet, maar denk je serieus dat hij je in een inrichting laat gaan? k denk dat je het je ouders beter kunt vertellen.. ook dat zal weer opluchten en dat is een stap dichter bij genezing.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-06-06 19:42

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-06 19:42

ik weet we+l dat het serieus is enzo. en ik haat het ook echtdat ik het doe, maar wie ben ik om hun leven te verstoren. mn ouders doen echt laaes voor me dalijk gaan ze zich schuldig voelen of zijn ze teleur gesteld in me. kijk ik hou heel erg van mn ouders maar ik heb altijd het gevoel dat ik aan een ideaal beeld moet voldoen, en dat is dit dus niet verre van.

**Geplaatst**: 19-06-06 19:57

Re:

Geplaatst: 19-06-06 19:57

Je bent pas echt ideaal als je durft te zijn wie je bent, en eerlijk durft te zijn tegen je ouders. Een ideaalbeeld is voor iedereen anders.. en niemand voldoet aan alle ideaalbeelden die iedereen heeft. Niemand. En het hoeft ook niet..

**Geplaatst**: 19-06-06 21:13

Re:

Geplaatst: 19-06-06 21:13

haffie_gek schreef:
ik weet we+l dat het serieus is enzo. en ik haat het ook echtdat ik het doe, maar wie ben ik om hun leven te verstoren. mn ouders doen echt laaes voor me dalijk gaan ze zich schuldig voelen of zijn ze teleur gesteld in me. kijk ik hou heel erg van mn ouders maar ik heb altijd het gevoel dat ik aan een ideaal beeld moet voldoen, en dat is dit dus niet verre van.

Ze niet laten delen in je verdriet en pijn, dat is veel erger, ik weet zeker dat ze je graag zouden helpen als ik dit zo lees.

Het is bijna oneerlijk ze erbuiten te houden en voor te liegen. Te spelen dat je jezelf niet bent. Want je geeft ze nu niet de kans je echt te kennen. Ze kennen het beeld dat je laat zien maar dat heeft niets te maken met je ware ik en ware leven van nu.

**Geplaatst**: 19-06-06 21:23

Re:

Geplaatst: 19-06-06 21:23

niks aan toe tee voegen op de reacties van Wildwings, en Mireille, dit is niets om je voor te schamen, kom er voor uit... ze zouden het veel erger vinden als je je ouders iets verzwijgd dan dat je hun leven even door elkaar schopt... maar het gaat wel weer op rolletjes lopen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-06-06 22:57

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-06 22:57

ok wat moet ik dan zeggen. lieve papa en mama, ik hou veel van jullie maar jullie weten niet wat ik doe. ik snij in mezelf brand mezelf, zit onder de littekens en ben misbruikt door iemand die jullie vertrouwen. zoiets? dat kan toch niet. ja ok het moet iets genuanceerder maar het blijft de zelfde boodschap. ik ben zo bang voor hun reactie. en hun niet laten delen in mijn verdriet, dit gaat hel egoitische klinken maar ik weet niet of ik hun verdriet om mij er ook nog bij kan hebben. heb al zoveel aan mezelf. verdriet van andere vind ik niet erg om te helpen maar verdriet van anderen om mij... ik weet niet of ik dat aan kan.

**Geplaatst**: 19-06-06 23:03

Re:

Geplaatst: 19-06-06 23:03

god ja.. zo had ik het nog nooi beken, ech lastig... k heb het mijn moeder rechtuit gezegt: zoiets als: mam ga nu niet eng doen ofzo en luioster even oké? ga niet stressen wan t heeft toch gen zin.. en dan langzaam inlichten, verdrietig was ze.. maar ze stond klaar voor me!