Ik heb door dit gedoe in ieder geval m'n onderschrift maar eens veranderd. Kan wel blijven dromen en hopen dat ik ooit m'n doel bereik, maar meestal zijn de dingen gewoon niet wat ze lijken. Life is a bitch and then you die.
Jouw verhaal had dat van mij kunnen zijn. Ik ben op sommige momenten ook heel makkelijk omver te blazen door een enorm en vaak ook onredelijk gebrek aan zelfvertrouwen (zie het topic over lessen op een manege), hoewel ik vaak te horen krijg dat ik overkom als het tegendeel. Niet dat ik een grote bek heb, maar ik schijn toch wel uit te stralen dat ik een 'zelfstandige jonge vrouw' ben die 'weet wat ze wil'. Een soort Viva-vrouw dus

Ik heb ook nogal de neiging om te vallen op figuren die heel erg in hun eigen kleine wereldje leven. Alles telt, als het maar om hen draait. Zal wel met m'n opvoeding te maken hebben, ik weet het niet. Maar erg goed voor je zelfvertrouwen is het niet, om een vent te hebben die er niet onvoorwaardelijk voor je kan zijn, terwijl het voor jou vanzelfsprekend is dat jij er voor hem bent. Misschien kom ik nu over als een gefrustreerde single die wanhopig op zoek is naar de man van haar leven, maar dat is dus helemaal niet zo. Ik vermaak me prima in m'n eentje, maar als ik iemand tegenkom met wie het anders dan anders klikt, dan ga ik daar ook helemaal voor en dan verwacht ik dat ook van hem. Niet meer dan normaal toch? Of moet ik maar helemaal niets meer verwachten? Dat is toch ook geen gezonde basis? 'Het moet vanzelf gaan', maar volgens mij is er niets in het leven dat vanzelf gaat, behalve ouder worden. De rest kost nou eenmaal energie.
Over dit soort dingen kan ik dus uren malen. Ben net anderhalf uur gaan skaten en heb misschien alles bij elkaar een kwartier aan andere dingen gedacht. Jammer van de energie, maar ja. Gelukkig wel lekker geskate, maar feit blijft dat het het laatste is waar ik aan denk voordat ik ga slapen en het eerste wat in me opkomt als ik wakker word. Gelukkig lig ik er nog net niet van wakker, hoop dat dat zo blijft, want ik heb het wel eens anders meegemaakt (4 maanden chronisch slaapgebrek is niet echt fijn voor je humeur en je prestaties).
Lov, ik hoop voor je dat je snel de knoop kunt doorhakken, hoewel je er dan gevoelsmatig waarschijnlijk nog niet bent. Met mijn ex heeft het nog wel maanden nagesleept. Ergens is het wel goed geweest dat hij weer met dat andere meisje ging kloten, had ik tenminste een goede reden om het contact helemaal te verbreken omdat ik er niet mee geconfronteerd wilde worden. Ik wens jou niet het verdriet toe dat ik van die relatie heb gehad, ook al wist ik diep in m'n hart toch wel dat het niet goed zat!
_________________
<FONT COLOR="DARKBLUE"> =* Niets is wat het lijkt - en zelfs dat niet. *= </FONT>
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Karin op 2001-05-12 12:40 ]</font>