Olle schreef:Ach wat een verdrietige situatie.
Voor de laatste alinea snap ik dat heel goed dat hij verdrietig wordt van afwijzing.
Maar besef je ook dat een kind dat niet zo op die manier snapt. En het ook kan zien dat zij het toch niet waard is om er voor te zijn. En als zij zegt dat ze dan niet wilt dat hij dan toch niet komt, ("zie je wel, ik ben het niet waard").
ik ken de situatie niet en het meisje niet, maar het kan ook zijn dat ze eigenlijk het wel heel graag wilt maar niet ervoor uit durft te komen.
Als papa mag hij er ook voor vechten en hij is geen vriend van haar, maar een ouder!
En even nog ingaan op het laatste, ik snap dat je niet zit te wachten op een strijd, maar soms is het nodig om een betere weg in te slaan met z'n allen.
Alleen dan zal je moeders ook wel aan je kant moeten hebben staan.
Ja eens hoor, maar dat is de enorme tweedstrijd tussen verstand en gevoel. Ik merk dat ik het veel beter los kan laten, maar het is ook niet mijn kind.. Ik ben onderhand zover dat ik denk, laat het maar misgaan, dan pakt politie dr maar een keer op, maar dat wil je natuurlijk liever voorkomen. Plus je wil niet bedenken wat haar verder kan overkomen, behalve dat politie dr een keer oppakt. En zo staat mijn vriend er ook iedere dag anders in..
Ergens denk ik ook dat ze juist van hem ook wel bevestiging/aandacht zoekt, laatst hadden we een verjaardag waar ze ook was en dan zit ze ook best wel te provoceren met opmerkingen en gedrag. Ik zie dan vooral een kind dat om aandacht vraagt en er misschien wel naar snakt.
Dorine92, eens, maar dan moeten we wel de kans krijgen om met kind te praten, of mijn vriend op zijn minst? Ze gaat naar SWW, maar daar wordt mijn vriend ook buiten gehouden, alleen in het begin is er wat informatie bij hem gevraagd, verder niks..
Laatst had hij ook zijn ex aan de telefoon, zij zat erbij, maar uiteindelijk heeft hij opgehangen want zij geeft een grote bek en haar moeder praat alles goed..
