Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-07-24 15:17

Re: Welke bijzondere dingen heb jij meegemaakt op je werk die je nooit gaa

Geplaatst: 01-07-24 15:17

We gaan beginnen met 1 vanuit de horeca.

Het was een redelijk spits moment en een vrouw met dochter kwamen een soepje eten.
Mevrouw maakte aanstalten om te betalen, waarop ik aangaf eet maar op het gemak.
Dan regelen we dat wel als jullie klaar zijn.
Spits was inmiddels voorbij en ik zag de klant niet meer zitten.
Dus ik vraag aan mijn collega : hebben ze bij jou de betaling gedaan?
Uh nee

Collega er nog achteraan op de parking … klant mee terug gekomen en gaf ze aan dat ik had aangegeven dat ze niet moest betalen. :roll:

Callcenter:
Ik werkte destijds op de opzeg afdeling. En meneer wou alles stopzetten.
Oh geen probleem meneer, mag ik vragen waarom?
Ja hoor, op die datum pleeg ik euthanasie en wil men familie niet te last zijn om het te regelen.
Aan deze man heb ik toch nog lang moeten denken.

**Geplaatst**: 02-07-24 09:46

Geplaatst: 02-07-24 09:46

Elisa2 schreef:
Wat voor een gevaarlijk werk heb jij?

Komen sowieso heftige en bijzondere verhalen voorbij..

Onderhoud op petrochemische installaties, olie raffinaderijen dus hoofdzakelijk, mijn specialisatie was juist de gevaarlijke eenheden met waterstof fluoride en fenol.
Tegenwoordig doe ik alleen de renovatie van mijn boerderij die ik in Zweden gekocht heb

**Geplaatst**: 02-07-24 10:27

Geplaatst: 02-07-24 10:27

Mist schreef:
Elisa2 schreef:
Wat voor een gevaarlijk werk heb jij?

Komen sowieso heftige en bijzondere verhalen voorbij..

Onderhoud op petrochemische installaties, olie raffinaderijen dus hoofdzakelijk, mijn specialisatie was juist de gevaarlijke eenheden met waterstof fluoride en fenol.
Tegenwoordig doe ik alleen de renovatie van mijn boerderij die ik in Zweden gekocht heb

Dat komt je levensverwachting waarschijnlijk ook zwaar ten goede.....

**Geplaatst**: 02-07-24 10:59

Geplaatst: 02-07-24 10:59

Ik ben nog alles aan het lezen. Leuk topic! Hou van zulke verhalen, goed en slecht. Mijn grootvader heeft in het gevang gewerkt (aan de goede kant van de tralies, zoals hij altijd zie) en had ook altijd uren aan verhalen. Zo leuk als hij daarover verteld. Mijn eigen meest indrukwekkende gebeurtenis was niet zo positief helaas. Was toen ik nog bij de MM werkte naast mijn studie.

Ik kwam altijd meteen na stage naar de MM om eten op te warmen in de magnetron en wat naar binnen te werken voordat ik de vloer op moest, zo ook die dag. Terwijl ik zat te eten kwam er iemand vragen of iemand de beveiliging ff kon helpen. Beveiliging wou al langer graag 2 man, maar MM vond dat onnodig en kost geld dus ja. Enfin, wij, als goede collega's met 5 man die kant op (ze vroegen gewoon "iemand" dus we hadden het volgende ook nooit verwacht). Wat treffen we aan?

2 junks die helemaal lijp gaan. En mensen die lijp gaan op drugs hebben geen limieten, is echt gekkenwerk kan ik je zeggen. Eentje zit in de cel en de ander wordt op de grond gehouden (want mag geen 2 man in 1 cel en beveiligers ruimte heeft maar 1 cel). Uiteindelijk heeft de gast in de cel het gepanzerde glazen raampje en het slot van de celdeur met zijn hoofd kapot geramd. Daardoor moest de deur met de hand dichtgehouden worden terwijl hij hem open probeerde te duwen. De gast op de grond werd door 5 man nouwlijks op de grond gehouden. Beveiliging schreeuwt om meer mensen maar dat past gewoon niet zonder een soort rugby tacklestapel van mensen er boven op (en dat kan niet want als hij stopt met ademen door zo iets zijn wij de sjaak). Uiteindelijk weet die op de grond een schaar te pakken ergens en begint daarmee te steken. Ondertussen probeerde we het medewerkersgebied afgesloten te houden tot politie er was om te voorkomen dat klanten de commotie mee kregen.

Het heeft blijkbaar 10 minuten geduurd voordat politie er was, maar het voelde als een uur. Tegen de tijd dat ze kwamen kwamen ze binnen met riotschilden en stond er K9 op de arm, dus vermoed dat honden mogelijk in de auto zaten. Die 2 gasten konden niet eens meer op de benen staan. Ze hebben nog heel hard racisme geroepen dat ze opgepakt werden (waren niet blank). Maar euh... als je blank bent en mensen probeert neer te steken wordt je ook gewoon mee genomen hoor...

Uiteindelijk waren de steekwonden oppervlakkig en is er niks ernstigs gebeurd. Maar iedereen zat wel vol adrenaline. Stond toen ook 1 persoon van budget bij, toen nog wel gelachen. Die kon z'n baas bellen met de vraag voor een nieuwe bloes, want deze zat vol bloed. Dat zal ook geen dagelijks telefoontje zijn geweest. Hebben nog zitten grappen dat hij zo de vloer op moest en op klanten afstappen met vuisten en zeggen "kom naar budget, of anders". Natuurlijk nooit gedaan.

En waarvoor was dit allemaal? Omdat ze een koptelefoon van 30 euro hadden gejat. Ze hadden met een boete van 179 euro weg kunnen komen, maar nu ging de 1 voor vernieling mee en de ander poging tot moord.

Oh, en wat deed de MM hierna? Ons natuurlijk de vloer op sturen want onze shift begon. Dus trillend van de adrenaline op de vloer gestaan klanten helpen computers te kiezen. De volgende dag kregen we ff kort bij de dagstart dat ze het heel vervelend vonden en zo iets nog nooit gebeurd was dus het was heel shockerend enzo, en dat was het. Beveiliging heeft ook nooit zijn 2e persoon gekregen.

Kleine side-note. Wanneer de beveiliger geen bloes aanhad was er meestal of een grappig verhaal, of een erg verhaal als dit. We hadden 1 gast die echt super buff was, bloes stond ook altijd strak. Veel meer dan de gemiddelde beveiliger. Op de vraag wanneer hij passende bloezen zou aantrekken was het antwoord "wanneer ze bloezen maken voor mensen die af en toe naar de gym gaan". Like dude, je avondeten is 6 kipsnitzels voor pure proteïne en je gaat duidelijk niet "af en toe" _O-

. Anyways:
1e keer zonder bloes was eerste werkdag. Hij had letterlijk zijn spieren uit de bloes gescheurd.
2e keer was het verhaal: Hij had chocomel gehaald bij het tankstation maar over zich heen laten vallen. Stond hij daar als super buff persoon zijn bloes proberen droog te slaan. Blijkbaar ziet chocomel er dan een beetje uit als opgedroogd bloed. Dus mensen om hem heen dachten en enorme vent met bebloede bloes die boos om zich heen slaat te zien en werden bang.
3e keer was bovenstaande.

**Geplaatst**: 02-07-24 11:30

Re: Welke bijzondere dingen heb jij meegemaakt op je werk die je nooit gaa

Geplaatst: 02-07-24 11:30

Ik heb een jaar of 10 geleden in de WW gezeten ten tijden van de crisis. Je moest dan met behoud van uitkering gaan werken om zo CV op te bouwen en met het idee dat je weer aan het werk kon.
Sommige werkgevers dachten natuurlijk 'goedkope krachten' want z mochten een zogenoemde proeftijd van 2 maanden aanhouden.

Anyway, ik mocht op gesprek bij een bedrijf in de buurt. Naam gekregen bij wie ik mij mocht melden. Ik ging hem dus ff zoeken op Google. Bleek hij net een maand of 2 vrij te zijn en had gezeten voor overvallen, berovingen en mishandelingen. $:\$
Tikkeltje zenuwachtig ging ik het gesprek in.. hij vond mij wel in het team passen dus was aangenomen maar voor die dat zei, zei die "ik kon je niet vinden op FB". Ik zei dat is ook precies de bedoeling dat werkgevers mij niet kunnen vinden maar ik heb jou wel gevonden!! Hij schrok zich wezenloos en gaf meteen aan dat z'n broer van wie het bedrijf was hem 1 kans zou geven, maar of ik het stil wilde houden. Maar hij vond me erg slim.
Na een maand werd mij geen contract aangeboden dus ben gestopt maar kwam hem vaak tijdens stappen tegen, altijd vriendelijk en poeslief geweest tegen me. :')

**Geplaatst**: 02-07-24 12:31

Geplaatst: 02-07-24 12:31

De eigenaresse van het bedrijf waar ik toen werkte kreeg een ongeluk en lag een tijd in coma. De artsen wisten niet of ze nog zou ontwaken en er werd zelfs over gesproken dat ze de stekker eruit zouden trekken. De sfeer die daar toen hing was zo apart, zo stil, zo (bijna) doods. Zelfs de vogels buiten hoorden je niet meer fluiten. Gelukkig kwam ze weer bij en vanaf dat moment voelde het weer anders.

Op de manege waar ik ooit stond ( en werkte) overleed onze uitmesthulp. Die man ( rond de 60 jaar) begon altijd vroeg om een uur of 7, mestte een aantal stallen en nam even pauze. Die dag nam hij ook zijn pauze, ging even op een krukje zitten en kreeg een hartstilstand en is zo voorover van het krukje gevallen. Toen hij later gevonden werd door de stalhoudster was hij al overleden. Toen voelde de sfeer op stal ook heel bijzonder. Geen paard liet zich horen, alles en iedereen hield zich koest.

Ik heb ook een tijd in schoonmaak gewerkt bij bedrijven en horeca. Tweede kerstdag moest er ook schoongemaakt worden, dus dochter wilde wel mee, waren we mooi snel klaar. Wij smorgens vroeg aan het werk en Terwijl we van de ene ruimte naar een andere ruimte liepen ging het alarm af. We schrokken ons rot, geen idee hoe we het alarm af moesten zetten en niemand had mij dat ooit verteld dat dat kon gebeuren. Er kwam vanzelf iemand van het andere bedrijf om het alarm uit te zetten.

**Geplaatst**: 02-07-24 13:07

Geplaatst: 02-07-24 13:07

Phoe, heftige verhalen.

Ik kom ook uit de accountancy, maar ook daar heb je best heftige verhalen. Helaas ben ik voor veel mensen toch wel het persoon om dit tegen te vertellen en daar ben ik echt niet altijd blij mee.

Bijzondere verhalen: collega moest bij een klant langs om te vertellen dat iets nog niet mogelijk was, iets met verkoop van land waar blijkbaar nog een hypotheek op zat en het was niet duidelijk waar men nu moest zijn om die op te heffen. Hij ging weg omdat de klant richting zijn jachtgeweer ging. Het was nogal een turbulente klant, zowel de klant zelf als alle dossiers die we daar hadden. En het was zeker 15 jaar geleden dat dit verhaal speelde.

De Joegoslavische klant, die onverstaanbaar was (dus zette ik altijd door naar een andere collega), rare dingen had en die ze niet durfden op te zeggen omdat deze mogelijk criminele banden had. Hij kreeg gewoon jaarlijks meer dan de maximale verhoging in de hoop dat hij weg ging omdat het te duur was.

En klant op hoogbejaarde leeftijd die nog steeds directeur was van een bedrijf omdat de kinderen alleen maar ruzie konden maken.

Een andere klant die heel onverwachts overleed aan bloedvergiftiging. Weer een andere waarbij de jonge dochter een heftige vorm van botkanker kreeg. Een klant die een goed leven leek te hebben (goede baan, geld, vrouw, kinderen, leuke sociale kring), maar toch zelfmoord pleegde. -O-

In de accountancy, het ligt aan de tak en de richting, weet je soms heel veel van mensen. Klanten laten niet alleen hun jaarrekening of administratie aan je over, maar ook vaak de fiscale aangiftes. Ze hebben ook nog eens heel veel vertrouwen in jouw discretie. En alles bij elkaar, kom je soms echt veel te weten over iemand.

Maar er waren ook positieve verhalen, een klant die als Babs werkte, had vaak mooie verhalen over de verschillende huwelijken die ze had gesloten.

Een andere klant, zeer op leeftijd maar nog altijd een welbespraakte oude heer, sprak mij altijd aan met mevrouw Q. Maar als hij 30 jaar jonger was geweest, dat had hij mij graag getrakteerd op koffie met een taartje.

Alleen dan was hij nog altijd 30 jaar ouder geweest dan ik.

Bij een andere klant had ik en een collega in de smiezen dat een bepaalde aankoop hem veel geld zou gaan kosten, waardoor hij dit tijdig weer heeft kunnen verkopen. Toen kregen wel een taartje als bedankje.

Een klant die zelf niet echt meer actief was in het bedrijf ivm ziekte, maar wel alle administratieve vragen kon beantwoorden. Ze vond het altijd heel fijn als ik belde met vragen omdat we altijd zo gezellig konden kletsen en ik zo geïnteresseerd was. Ze was erg eenzaam.

Ik heb ook jaren in een winkel gewerkt, daar heb ik nog wel andere verhalen over. Maar in de accountancy kwam ik echt wel de heftigste dingen tegen.

**Geplaatst**: 02-07-24 16:07

Re: Welke bijzondere dingen heb jij meegemaakt op je werk die je nooit gaa

Geplaatst: 02-07-24 16:07

Nog een beleving tijdens mijn werk in de thuiszorg.Ik kwam bij een client met dementie en ze had pieter de kanarie,pieter was haar alles.Haar dochter was bij haar uit het buitenland en vroeg mij toen moeder een uurtje weg was of ik de nagels van pieter wilde knippen,ik zei nog hou hem goed vast,laat ze pieter los en hij vliegt tegen het raam aan en daar lag pieter doodstil.Lichte paniek omdat we beide wisten hoe haar moeder door de dementie zou reageren.Ik had de jas al aan om gauw een nieuwe gele kanarie te kopen toen pieter weer bij kwam.

**Geplaatst**: 02-07-24 16:33

Geplaatst: 02-07-24 16:33

Ik had een veulen en die stond bij een handelaar, daar stond een pony en mensen hadden haar net gekocht. Allebei wilden we ze daar weg halen want de handelaar was heet slechthorend zijn paarden. Toen ik daar op een dag kwam stond de pony die dus net verkocht was met haar achterbeen omhoog. Ik liep er snel naar toe en ik zag keek zo haar kogel in, dus schrok heel erg. In die tijd waren er nog geen mobieltjes, dus ik ging snel naar die handelaar en die ging er gelijk naar toe. Ik fietste er snel achter aan, hij pakt een water slang en spuit zo in die wond. Het paard was zo vreselijk aan het gillen, waarom de handelaar boos wordt en roept klote paard sta nou eens stil en stel je niet zo aan.

Ik stond huilend toe te kijken, ik ben snel naar huis gegaan en heb de eigenaar gebeld. Die was op zijn werk en vroeg of ik de veearts wilde bellen, de handelaar wilde dat niet riep ik. Bel nu de veearts ik ben op mijn werk ik kom er aan. Later zagen we dat de handelaar een eg dus een ploeg had neer gezet daar waar de paarden liepen. Een tijdje later zijn we verhuisd naar een doe het zelf stal en mijn ruin was net gecastreerd. Bijna een jaar later was de pony van die man verhuisd en hij belde me op. De pony was niet goed en de veearts was geweest, ze bleek drachtig te zijn.

Dus ik riep oh maar hebben jullie haar laten dekken, nee dat hebben we niet dus dit is best een schok. 3 dagen later belde hij me weer, je moet nu komen als je tijd heb het veulen is geboren en ik weet wie de vader is. Dus ik van oh maar hoe weet jij dat dan, toen ik gebukt in de stal stond werd ik in mijn kont gebeten. Haha dat deed mijn pony ook altijd, dus die had haar net na zijn castratie nog gedekt.

**Geplaatst**: 02-07-24 23:03

Geplaatst: 02-07-24 23:03

Nou ik Ben postbode
Moest ooit bij iemand iets leveren echt een knappe man in ontbloot bovenlichaam
Ik had zijn identiteitskaart nodig maar Kwam echt niet uit mijn woorden $_/-\o_$
Werd daarna nog binnengevraagd voor een koffie

**Geplaatst**: 02-07-24 23:29

Re: Welke bijzondere dingen heb jij meegemaakt op je werk die je nooit gaa

Geplaatst: 02-07-24 23:29

Het is niet per se mijn verhaal, maar het heeft me wel doen beseffen dat mijn werk meer is dan treinen laten rijden.

Ik ben nu intern in opleiding voor treinverkeersleider bij Prorail en pasgeleden kwam de keuze voor deze carrière ter sprake. Daar heb ik mijn opleiders verteld dat ik in eerste instantie machinist wilde worden, maar dat ik niet op mijn 25e getraumatiseerd wilde worden met een fatale aanrijding.

Mijn opleider heeft ook als treinverkeersleider gewerkt en die vertelde mij het volgende:
Hij heeft ooit een machinist gesproken die een dochter had. Die dochter was altijd al geïnteresseerd in treinen, en ze begon in het kader van: stappen in papa's voetsporen, te vragen naar zijn werk. Wat voor trein hij reed, waar hij precies reed, wat voor diensten hij draaide. Als je dochter daarnaar vraagt, tuurlijk geef je dan antwoord.

Enkele weken later is die dochter voor de trein gesprongen die haar vader bestuurde. En zulke gevallen staan niet op zichzelf. Er zijn meerdere gevallen bekend van machinisten die nog oogcontact maken met hun partner voordat die partner voor de trein springt.
En daar ben ik echt even stil van geworden $:\$

Vanuit de horeca heb ik vast nog wel een wat leuker verhaaltje, maar dan moet ik even goed nadenken welke O:)

**Geplaatst**: 03-07-24 07:09

Geplaatst: 03-07-24 07:09

Django_Mette schreef:
Het is niet per se mijn verhaal, maar het heeft me wel doen beseffen dat mijn werk meer is dan treinen laten rijden.

Ik ben nu intern in opleiding voor treinverkeersleider bij Prorail en pasgeleden kwam de keuze voor deze carrière ter sprake. Daar heb ik mijn opleiders verteld dat ik in eerste instantie machinist wilde worden, maar dat ik niet op mijn 25e getraumatiseerd wilde worden met een fatale aanrijding.

Mijn opleider heeft ook als treinverkeersleider gewerkt en die vertelde mij het volgende:
Hij heeft ooit een machinist gesproken die een dochter had. Die dochter was altijd al geïnteresseerd in treinen, en ze begon in het kader van: stappen in papa's voetsporen, te vragen naar zijn werk. Wat voor trein hij reed, waar hij precies reed, wat voor diensten hij draaide. Als je dochter daarnaar vraagt, tuurlijk geef je dan antwoord.

Enkele weken later is die dochter voor de trein gesprongen die haar vader bestuurde. En zulke gevallen staan niet op zichzelf. Er zijn meerdere gevallen bekend van machinisten die nog oogcontact maken met hun partner voordat die partner voor de trein springt.
En daar ben ik echt even stil van geworden

Vanuit de horeca heb ik vast nog wel een wat leuker verhaaltje, maar dan moet ik even goed nadenken welke

Gats, ik word hier gewoon naar van -O-

Ik vraag me dan af, wat maakt dat iemand per se voor de trein wil springen die familie/partner/vriend bestuurd...

**Geplaatst**: 03-07-24 08:03

Geplaatst: 03-07-24 08:03

Django_Mette schreef:
Het is niet per se mijn verhaal, maar het heeft me wel doen beseffen dat mijn werk meer is dan treinen laten rijden.

Ik ben nu intern in opleiding voor treinverkeersleider bij Prorail en pasgeleden kwam de keuze voor deze carrière ter sprake. Daar heb ik mijn opleiders verteld dat ik in eerste instantie machinist wilde worden, maar dat ik niet op mijn 25e getraumatiseerd wilde worden met een fatale aanrijding.

Mijn opleider heeft ook als treinverkeersleider gewerkt en die vertelde mij het volgende:
Hij heeft ooit een machinist gesproken die een dochter had. Die dochter was altijd al geïnteresseerd in treinen, en ze begon in het kader van: stappen in papa's voetsporen, te vragen naar zijn werk. Wat voor trein hij reed, waar hij precies reed, wat voor diensten hij draaide. Als je dochter daarnaar vraagt, tuurlijk geef je dan antwoord.

Enkele weken later is die dochter voor de trein gesprongen die haar vader bestuurde. En zulke gevallen staan niet op zichzelf. Er zijn meerdere gevallen bekend van machinisten die nog oogcontact maken met hun partner voordat die partner voor de trein springt.
En daar ben ik echt even stil van geworden

Vanuit de horeca heb ik vast nog wel een wat leuker verhaaltje, maar dan moet ik even goed nadenken welke

Och jee, hier schrik ik ook wel van. Je hoord altijd dat de meeste zelfdoding door voor een trein te springen impulsief zijn. En dat is al erg genoeg.

Vraag me ook wel af waarom ze dit doen. Ik kan me nouwlijks indenken dat ze allemaal een hekel hebben aan de bestuurder, maar wat is de gedachte dan wel? Je moet wel erg creatief nadenken om het iets positiefs te maken, maar dan. De meesten die gepland zelfmoord plegen zijn natuurlijk al mentaal niet lekker (en dat bedoel ik niet verkeerd. Maar meestal speelt er wat, zoals bijv. depressie).

**Geplaatst**: 03-07-24 08:22

Re: Welke bijzondere dingen heb jij meegemaakt op je werk die je nooit gaa

Geplaatst: 03-07-24 08:22

Ik kan me de zelfmoordgedachte wel voorstellen.
Maar waar ik niet bij kan is dat je dat voor de ogen van iemand doet, zeker iemand die dichtbij je staat.

Maargoed, dat is ook geen onderwerp voor dit topic, of überhaupt dit forum.

**Geplaatst**: 03-07-24 08:33

Re: Welke bijzondere dingen heb jij meegemaakt op je werk die je nooit gaa

Geplaatst: 03-07-24 08:33

Ik werk voor de NS, heb 6,5 jaar op de calamiteiten afhandeling gewerkt (waaronder dus aanrijdingen) en ik sprak dagelijks machinisten en conducteurs en ik heb dit echt nog nooit gehoord. Sterker nog, ik weet dat mensen soms naar de andere kant van het land reizen om maar niet geraakt te worden door collega's of familieleden. Dus deze geloof ik eigenlijk niet.

**Geplaatst**: 03-07-24 08:47

Geplaatst: 03-07-24 08:47

Django wel leuk dat je de opleiding doet. Mijn man richt de opleidingssets in Amersfoort in, waar doe jij de opleiding?

**Geplaatst**: 03-07-24 08:51

Geplaatst: 03-07-24 08:51

De zelfmoord van een bewoner van onze beschermde woonvorm, sprong voor de metro waar zijn moeder bij stond. De moeder had tevens mijn collega aan de telefoon dus zo kregen we 'live' mee hoe een moeder haar zoon zag springen. Onwerkelijke situatie.

**Geplaatst**: 03-07-24 09:06

Re: Welke bijzondere dingen heb jij meegemaakt op je werk die je nooit gaa

Geplaatst: 03-07-24 09:06

Wat heftig zeg..arme moeder.

Ik vrees dat het er wel een beetje bij hoort als machinist dat mensen voor de trein springen? Heb het ook weleens meegemaakt toen ik in de trein zat en de stukjes mens zien overal is inderdaad niet bepaald fraai. Het doen bij iemand die van je houdt lijkt me uitermate sadistisch ofzo..

Flintstones haha, en toen ging de wekker?

**Geplaatst**: 03-07-24 12:17

Geplaatst: 03-07-24 12:17

Wat een akelige dingen maken sommige mensen mee zeg, heftig!

Ik heb jaren geleden als teamleider eens meegemaakt dat iemand niet kwam opdagen op maandag. Oudere man, woonde alleen en was qua werk altijd heel stipt. Ik vertrouwde het niet toen hij ook de telefoon niet opnam. Politie gebeld, die zijn langsgegaan en hebben de voordeur open gebroken. Bleek dat hij een hartaanval gehad had en in huis lag. Hij leefde nog en is weer helemaal opgeknapt.

Als groom eens meegemaakt dat de farm waar ik werkte, bedreigd werd door bosbranden en we alles klaar hadden staan om te evacueren. Op het laatste moment draaide de wind en hoefden we niet weg. Best heftig want het was een enorm bedrijf en we konden niet alles eruit trucken. Dus voor een deel van de dieren was het evacuatie plan: hekken open en hope for the best.

Tegenwoordig werk ik in de transport sector en daar heb ik dingen meegemaakt van een chauffeur die belde dat hij na zijn rust stop 15 illegale vluchtelingen in z’n container gevonden had en dus wat later was.
Tot achterlijke eisen van klanten, variërend van: de weg is dicht vanwege overstromingen maar toch eisen dat we leveren 8)7

tot iemand die mij toe schreeuwde dat ik er maar voor moest zorgen dat onze truck van 3,5 meter hoog in zijn ondergrondse parkeergarage van 2,5 meter paste :')

**Geplaatst**: 03-07-24 12:44

Geplaatst: 03-07-24 12:44

Vjestagirl schreef:
Ik werk voor de NS, heb 6,5 jaar op de calamiteiten afhandeling gewerkt (waaronder dus aanrijdingen) en ik sprak dagelijks machinisten en conducteurs en ik heb dit echt nog nooit gehoord. Sterker nog, ik weet dat mensen soms naar de andere kant van het land reizen om maar niet geraakt te worden door collega's of familieleden. Dus deze geloof ik eigenlijk niet.

Die mensen zullen er ongetwijfeld zijn, maar aangezien het een ervaring is van een ander, wil ik geen uitspraak doen over de speculatie of het daadwerkelijk waar is of niet. Ik weet verder ook niet hoe lang het geleden zou zijn. Ik zie geen reden om het niet te geloven in ieder geval.

SusanH schreef:
Django wel leuk dat je de opleiding doet. Mijn man richt de opleidingssets in Amersfoort in, waar doe jij de opleiding?

Oooh wat grappig! Ik volg de opleiding bij Railconnect in Amersfoort ;D

**Geplaatst**: 03-07-24 13:32

Geplaatst: 03-07-24 13:32

Haha leuk. Volgens mij zit hij er nu niet meer zo vaak. Mijn man werkt voor het bedrijf wat de software ontwikkelt voor het bedienen van de seinen en de wissels. Hij komt ook geregeld op verkeersleiding posten. En hij wordt gebeld als het echt echt echt niet meer werkt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-07-24 16:31

Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-24 16:31

Wat een enorm heftige, verdrietige, zware dingen komen er voorbij. :knuffel:

Even ter contrast een grappig bericht.

Ik werkte in de avonduren bij een kantoor, receptietaken en later brand en sluit ronde.
Ik hoefde geen pakketjes aan te nemen die moesten ze maar voor 17.00 brengen.
Behalve die keer kreeg ik opdracht pakket te ontvangen, kreeg een pakketnummer en zelfs (duits) kenteken van de auto die ik erin kon laten. Oke prima.

Half 8 komt een busje aan, goede kenteken. Hij stond bij gebouw 2 terwijl hij bij 1 moest zijn dus ik loop er even heen.
En vervolgens stapt er iemand uit...

Man met week oud baardje.
Een vrouwen kabeltrui.
Zwarte netkousen, met daar doorheen zwarte lange haren.
Hakken, grote oorbellen en felle nagels.
En ik had echt zoiets van....okey.... niet in de lach schieten professioneel blijven...

Maar de bezorgen moest even mee naar binnen, bedrijfsstempel zetten en zo.
En ik wist dat de schoonmaak rond die tijd klaar was en altijd even kwamen kletsen bij de balie tot alle medewerkers er waren en dan gezamenlijk naar huis.
En ik dacht nog, als die nu maar niet in de lach schieten, dan hou ik het ook niet meer.

Maar die bleven ook bloedserieus, 1 was aan de telefoon en kletste door de andere bleven zogenaamd kletsen met elkaar.

Maar de man was de deur nog niet uit en we kwamen allemaal niet meer bij _O-

En nee het was geen carnaval.
Ik heb toen wel een gedacht zou het een test zijn die kijkt wat ik doe?
Maar heb er nooit meer wat van terug gehoord.

Dus zou het bij die man op zijn werk een weddenschap zijn, jij durft zo geen pakketjes rond te brengen?

Ik zal het nooit weten, maar grappig was het wel

**Geplaatst**: 03-07-24 17:14

Geplaatst: 03-07-24 17:14

@Susan: Heel tof! Vind het ook erg fijn dat we op deze manier de job aangeleerd krijgen. Het is echt niet altijd vlekkeloos, maar het is echt meer dan voldoende om kennis te maken met bepaalde casuïstiek

Ik heb ook nog een wat lichter verhaal waar ik nog heel vaak aan denk. Voordat ik bij ProRail ging werken, heb ik zes jaar bij een Mc Donald's gewerkt. Toen ik nog als crew werkte, verbaasde ik me met regelmaat over het personeel wat er binnenkwam. Niet dat ze slecht waren, maar er zaten soms van die simpele figuren bij die je alles wijs kon maken

Toen kwam er een figuur binnen, ik noem hem even M. maar hij spande de kroon qua 'simpelheid.' Het was niet alsof hij slecht in de groep lag, maar we name hem regelmatig in de maling omdat hij zo goedgelovig was. Hij stond altijd in de keuken en daar staat onder iedere lijn een visstomer, die gebruikten we om de buns van de Filet-o-Fish te stomen. Op een gegeven moment nam een andere collega - die er al langer werkte, J. - M. apart en de volgende conversatie kwam ter oren.

J: "Hé M. de visstomer doet het niet."

M: "Huh? De visstomer doet het niet? Waarom niet?"

J: "Ja, ik denk dat de stoom op is."

M: "De stoom op? Oh. Da's niet zo handig."

J: "Nee, die moeten we bijvullen. Dan moet je even een doosje pakken, de stoom uit de vaatwasser vangen en dan in de visstomer doen."

Op dat moment begon ik al bijna te tranen omdat ik mijn lach amper in kon houden en ik dacht nog: Het kan toch niet dat M. zo simpel is dat hij het daadwerkelijk stoom uit de vaatwasser gaat halen.

M. ging daadwerkelijk een doosje pakken, bij de vaatwasser staan, trok die open, ving de stoom, doet die doos dicht en 'leegt' hem in de visstomer :')

Sindsdien heb ik me nooit meer verbaasd over het personeel wat binnenkwam, wetende dat M. de enige is die ooit stoom uit een vaatwasser heeft gevangen om een stomer bij te vullen

**Geplaatst**: 03-07-24 18:29

Geplaatst: 03-07-24 18:29

Django_Mette schreef:
Ik heb ook nog een wat lichter verhaal waar ik nog heel vaak aan denk. Voordat ik bij ProRail ging werken, heb ik zes jaar bij een Mc Donald's gewerkt. Toen ik nog als crew werkte, verbaasde ik me met regelmaat over het personeel wat er binnenkwam. Niet dat ze slecht waren, maar er zaten soms van die simpele figuren bij die je alles wijs kon maken
Toen kwam er een figuur binnen, ik noem hem even M. maar hij spande de kroon qua 'simpelheid.' Het was niet alsof hij slecht in de groep lag, maar we name hem regelmatig in de maling omdat hij zo goedgelovig was. Hij stond altijd in de keuken en daar staat onder iedere lijn een visstomer, die gebruikten we om de buns van de Filet-o-Fish te stomen. Op een gegeven moment nam een andere collega - die er al langer werkte, J. - M. apart en de volgende conversatie kwam ter oren.

J: "Hé M. de visstomer doet het niet."

M: "Huh? De visstomer doet het niet? Waarom niet?"

J: "Ja, ik denk dat de stoom op is."

M: "De stoom op? Oh. Da's niet zo handig."

J: "Nee, die moeten we bijvullen. Dan moet je even een doosje pakken, de stoom uit de vaatwasser vangen en dan in de visstomer doen."

Op dat moment begon ik al bijna te tranen omdat ik mijn lach amper in kon houden en ik dacht nog: Het kan toch niet dat M. zo simpel is dat hij het daadwerkelijk stoom uit de vaatwasser gaat halen.

M. ging daadwerkelijk een doosje pakken, bij de vaatwasser staan, trok die open, ving de stoom, doet die doos dicht en 'leegt' hem in de visstomer

Sindsdien heb ik me nooit meer verbaasd over het personeel wat binnenkwam, wetende dat M. de enige is die ooit stoom uit een vaatwasser heeft gevangen om een stomer bij te vullen

**Geplaatst**: 03-07-24 18:39

Geplaatst: 03-07-24 18:39

Hahahah

wij hadden vroeger ook zo'n gast op scouting. Super intelligent maar absoluut geen praktisch inzicht en heel makkelijk voor de gek te houden. Ik was water aan het koken, omdat ik zin in koffie had. Komt hij water vragen voor een kopje thee. Ik, voor de grap, nee dat gaat niet dit is koffie water. O, ok dan zet ik wel even theewater op. Of hout gaan sprokkelen voor een kampvuur en dan met een handjevol inimini takjes aan komen.