Bokt.nl

Annick75 schreef:

Suzanne F. schreef:

Is hij niet getrouwd dan met jouw moeder?

Dan nog moet bij testament geregeld worden dat kinderen en stiefkinderen gelijkgesteld worden.

In geval van TS is er familie van stiefvaders kant overleden en hebben zij zowel hun stiefvader als diens eigen kinderen aangewezen als erfgenaam, als ik het goed lees. De stiefkinderen hebben geen bloedverwandschap met deze (stief)grootouders, dus kunnen nergens aanspraak op maken.

Als alleen de stiefvader zou erven van zijn ouders, zou hij er voor kunnen kiezen om zijn stiefkinderen, en zijn eigen kinderen gelijk te stellen en op die manier bij overlijden de erfenis, voor zover nog aanwezig, evenredig te verdelen.

De ouders van TS kunnen dit voor hun eigen erfenis nog wel testamentair vast laten leggen uiteraard, maar dit is niet van invloed op de huidige situatie.

Anoniem schreef:

Ik praat mijn absoluut geen schuldgevoelens aan! Niemand! Ik gun mijn zusje alles! Ik ben ook een soort 2e moeder geweest. Ik was een jaar of 12 toen zij werd geboren.
Dat is echt een misverstand. Ik heb nooit geld aan haar gevraagd. Ze heeft dit zelf gezegd nadat ze te horen kreeg dat ze een flink bedrag zou krijgen en haar andere broer/zussen niet.
4 personen hebben dus erfenis gekregen. En mijn moeder en haar eerdere kinderen niet.
Precies de helft dus.

Niemand heeft ruzie hierover, maar mijn echte broer, zus en ik praten hier onderling wel over.

De persoon die is overleden is verre familie van stieffamilie. Heeft verder geen andere familie dus alles is daarheen gegaan. Het totaal bedrag loopt richting de 4 ton. Misschien dat dat het duidelijk maakt.

Hiervoor zijn al erfenissen geweest maar toen waren wij pas net in beeld. Dus logisch dat wij daar niks mee te maken hebben. Echter nu na ruim 15 jaar ging ik er wellicht vanuit dat we als 1 gezin werden gezien.
Het is ook vanuit stiefvader heel scheef hoor. Hij heeft 1x deze overledene bezocht toen zij nog leefde en nier ziek oid was. Mijn moeders kinderen mochten toen niet mee. Alleen zijn twee oudste kinderen. Grote kans dat deze vrouw dus niet eens wist van ons bestaan. Ik snap ook dat wij niet in de erfenis zijn opgenomen. Ik denk dat ik hierin gewoon anders ben opgevoed. Alles te delen. En dat ik had gehoopt dat mijn stieffamilie dit ook zou delen.
Andersom had ik dit wel gedaan. Had ik niet eens over na hoeven te denken

Ayasha schreef:

Of je al dan niet geld krijgt heeft toch niks te maken met een gezin zijn?

Ik weet niet wat mijn stiefmoeder geregeld heeft maar ze is niet minder mijn stiefmoeder en deel van mijn gezin als blijkt dat al haar eigendom naar haar broers en zussen gaat.
Dan is ze nog steeds sinds mijn zes jaar een extra moeder voor me geweest die me altijd welkom heeft laten voelen en alles voor me gedaan heeft wat een moeder ook zou doen, mijn stiefvader is korter op het toneel en daar weet ik nu recent wel van hoe het geregeld is. Maar ook daar heb ik nooit op iets gerekend. Ik ga er van uit dat het naar zijn broers en zussen gaat. Ongeacht hoe lang we een gezin zijn dat geeft mij geen recht op hun bezittingen.

Anjali: wat draagt dat in vredesnaam bij?

Foaly schreef:

Ik geloof best dat je het niet zo bedoeld, maar het klinkt inderdaad wel heel afgunstig. 'Ik ben opgegroeid met alles samen delen maar zij blijkbaar niet' komt niet echt over alsof je het je stiefvader en zusje gunt, maar vooral teleurgesteld in ze bent. En natuurlijk is het niet fijn als er zo'n groot verschil is, maar andersom mag en kun je ook echt niet van ze verwachten dat ze alles 'eerlijk delen', ook al zegt je stiefzusje dat ze dat wel heel graag wil. Het is hun geld, hun geluk en jij mag daarvan vinden wat je wilt maar je kunt ze nergens toe verplichten. Hoe eerder je dat loslaat, hoe beter, denk ik.

En trouwens, financiële verschillen hoeven niet eens in een samengesteld gezin voor te komen. Mijn broertje heeft bijvoorbeeld een keigoede baan, een halve ton aan spaargeld en is op zoek naar een eigen huis; ik heb een studieschuld en zit in een te klein studio-appartement wanhopig te wachten tot ik een keer in aanmerking kom voor een sociale huurwoning. Ben ik wel eens jaloers? Ja, natuurlijk. Ga ik er wat aan kunnen veranderen? Nee, ik heb keuzes gemaakt (of die zijn voor mij gemaakt), en hij ook, en zo is het leven nou eenmaal.

Anoniem schreef:

Tuurlijk heeft geld niks met een gezin te maken. Maar wel als de ene helft zit met schulden. En de andere helft al een flink bedrag op de bank heeft staan en dan ook nog meer erbij krijgt van een voor gun onbekende.

Mijn broer heeft een enorme studieschuld. Mijn echte zus en ik zijn allebei chronisch ziek, veel ziektekosten en ons verleden loopt ons achterna. (Mijn moeder stond op punt om ons te verliezen, en had letterlijk geen geld)
Anyway, zij hebben niks te maken met ons verleden en kunnen hier ook niks aan doen. Het gaat mij dan wellicht meer om andere opvoeding. Ik ben altijd van alles delen. En dit wordt ook verwacht van stiefvader, maar andersom is dit dus niet zo. Ik denk dat daar het verschil in zit.

Ik heb dit topic ook niet geopend met de vraag wat ik moet doen. Maar de vraag, hoe dit bij anderen is geregeld.