capopjekop schreef:Ik ben als kind katholiek opgevoed. Bidden bij het eten en we gingen regelmatig naar de kerk. Ik weet niet op welk punt dat is opgehouden eigenlijk. Tegenwoordig is m'n hele familie eigenlijk niet meer gelovig en komen we alleen nog in de kerk voor een begrafenis.
Ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde. Ik geloof erin dat je goed moet zijn voor mens en dier en ik geloof in karma. Maar ik geloof niet in godsdienst. En dan idd omdat door de hele geschiedenis heen zo veel leed is aangedaan uit naam van een god. Mensen hebben zich verrijkt aan het geloof. Betaal geld en je komt in de hemel.
Ik zie nog te vaak dat mensen buiten gesloten worden omdat ze bijvoorbeeld transgender of homoseksueel zijn. Of op andere gronden. Ik kan niet snappen hoe je dat kunt rijmen met een god die er voor iedereen zou moeten zijn. Of hypocriet gedrag. Mensen die naar buiten de vrome gelovige spelen terwijl er achter de voordeur dingen gebeuren die niet bij dat beeld passen. Wie houdt je dan voor de gek?
Ik vind het overigens wel mooi dat mensen kracht en gemeenschapszin uit een geloof kunnen halen.
Ik pik deze eruit omdat ik dit ook vreselijk vind. Mijn beste vriend heeft jaren therapie moeten volgen om zijn homoseksualiteit te accepteren, na een vreselijke jeugd in een streng gelovige gemeenschap waar het enorm werd afgekeurd. Triest hoor.
En ik pik deze reactie eruit omdat ik ook een mooi tegenvoorbeeld heb: het kan heus anders

Mijn oma was zwaar gelovig. Maar ik ken niemand die zo open en warm was als zij. Zij zei altijd "dat we allemaal broers en zussen van elkaar zijn, want we zijn allemaal kinderen van God". Dus wie je ook bent, waar je van houdt, hoe je ook leeft: we moeten voor elkaar zorgen want we zijn familie van elkaar, zei ze dan. Die gedachte vind ik wel mooi. De vraag is of je voor zo'n overtuiging een kerk of geloof nodig hebt - vast niet. Maar mijn oma haalde dit wel uit haar geloof en ik heb dat wel altijd bewonderd.
De protestantse kerk waar ik mee opgroeide, sprak zich openlijk uit tégen de Nashville verklaring.
De protestantse kerk van mijn beste vriend elders in het land, ondertekende en steunde dat juist.
Zoveel kerken, zoveel mensen, zoveel interpretaties van geloof, zoveel verschillende ervaringen...