Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-03-23 10:35

Re: Collega's of vriendinnen?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-03-23 10:35

Het ís ook vermoeiend haha
Komt misschien ook omdat ik me recent vergist heb in een voor mij dierbare vriendschap terwijl die persoon me heeft laten zitten

**Geplaatst**: 04-03-23 10:50

Geplaatst: 04-03-23 10:50

Sizzle schreef:
Ik ben getrouwd met een collega .

Aangezien ik verder niet een bijzonder uitgesproken sociaal leven heb zou ik niet weten waar ik vrienden moet maken als het niet op het werk is.

Collegas zijn gewoon mensen die je in je leven leert kennen net als vroeger op school of op de sportclub. Ik zou niet weten waarom het raar zou moeten zijn om met een collega goede vrienden te worden of je partner er te vinden.
Dat staat totaal los van joviaal zijn met collegas waar je verder niets mee hebt.

Ik heb ook getrouwd met een (oud-)collega

Herken het dillema wel een beetje, helemaal nu ik leidinggevende ben. Maar dan andersom zeg maar. Dan is het ook lastig om de scheiding te houden, ik ben snel vriendschappelijk met collega's maar dat is in de rol van leidinggevende niet altijd heel handig :')

**Geplaatst**: 04-03-23 11:03

Geplaatst: 04-03-23 11:03

wilson schreef:
Sizzle schreef:
Ik ben getrouwd met een collega .

Aangezien ik verder niet een bijzonder uitgesproken sociaal leven heb zou ik niet weten waar ik vrienden moet maken als het niet op het werk is.

Collegas zijn gewoon mensen die je in je leven leert kennen net als vroeger op school of op de sportclub. Ik zou niet weten waarom het raar zou moeten zijn om met een collega goede vrienden te worden of je partner er te vinden.
Dat staat totaal los van joviaal zijn met collegas waar je verder niets mee hebt.

Ik heb ook getrouwd met een (oud-)collega

Herken het dillema wel een beetje, helemaal nu ik leidinggevende ben. Maar dan andersom zeg maar. Dan is het ook lastig om de scheiding te houden, ik ben snel vriendschappelijk met collega's maar dat is in de rol van leidinggevende niet altijd heel handig

Voor mij is dat meer 'werk en privé gescheiden houden' dan mensen krampachtig uit je persoonlijke sfeer houden. Ik was heel close met een trainer voor wie ik werkte in racing. Buiten werk om kwam ik regelmatig daar over de vloer en we hadden ook wel echt diepe gesprekken als we onderweg waren van en naar de races, maar op stal was het gewoon werkmodus aan en waren we werkgever en werknemer. Alleen dat moeten beide partijen wel kunnen.

**Geplaatst**: 04-03-23 12:10

Geplaatst: 04-03-23 12:10

Tja, van wat mijn vader meemaakte, als leidinggevende, heb ik geleerd rustig aan te doen met arbeidsvriendschappen. Maar het ligt er ook aan hoeveel concurrentie er is wat betreft je functie: mijn vader was jarenlang leidinggevende, en de man "onder" hem knoopte vriendschap met hem aan, was heel gezellig hoor, geweldig. $*\o/*$

Maar toen...
Pa ging daar stoppen. Er moest iemand in zijn plaats komen, en pa koos de man waarvan hij wist dat die de meest geschikte persoon was om die afdeling te leiden, en dat was níet zijn vriend. Nou, die was ineens stukken minder gezellig: hij was erg boos, en we kregen allemaal het nare gevoel dat de "vriendschap" achteraf gezien één grote slijmpartij was geweest, om chef te worden in plaats van de chef.

Dus ik snap wel dat mensen soms wat gereserveerd zijn ten aanzien van arbeidsvriendschappen. Kan uiteraard goed gaan, en er kunnen zelfs huwelijken uit voortkomen, maar er kan ook manipulatie en vriendjespolitiek of een krabbenmand effect achter zitten, of ze willen gewoon iets te roddelen hebben.

Neem rustig de tijd om je collega's te kennen.

Overigens heb ik zelf een paar leuke vrienden overgehouden aan mijn werk.

**Geplaatst**: 04-03-23 12:27

Re: Collega's of vriendinnen?

Geplaatst: 04-03-23 12:27

Ik ben coach op mijn afdeling.
Waaronder van een vriendin.
Meestal deel ik haar bewust in bij mijn collega coach. Maar soms hoor je iets waar je iemand direct op moet aanspreken.
Ik heb vooraf afspraken gemaakt met haar.
Coaching alleen op de werkvloer en we doen beide niet moeilijk.
Zij kan mij ook aanspreken.

In het begin vond ik het wel lastig. Ik was al vriendinnen voordat ik coach werd.
Maar zij is gelukkig ook heel makkelijk.
En ik ben ook nuchter. Dus als er wat is zeg ik het gewoon en andersom ook.
Ze neemt het altijd aan. En ik eigenlijk ook van haar.

**Geplaatst**: 04-03-23 12:44

Geplaatst: 04-03-23 12:44

Ik heb een aantal collega's met wie ik in de loop der jaren een vriendschappelijke band heb opgebouwd.
Bij een ga ik regelmatig eten als ik in haar regio werk en in een hotel overnacht. Dat is gewoon gezellig en dan hebben we het vaker niet dan wel over het werk.
We bellen ook geregeld onder werktijd en dat begint dan over iets werkgerelateerds, maar we weten beiden van elkaar wel grotendeels wat er privé ook speelt en daar hebben we het ook over.

Nu werk ik in een buitendienstfunctie bij een landelijk werkende organisatie en ik zie mijn eigen teamgenoten al niet op wekelijkse basis live, laat staan collega's uit andere teams.
Dus ons contact bestaat sowieso veelal uit bellen (we zitten allemaal geregeld in de auto en dat zijn perfecte momenten om (netjes handsfree) even wat gedachten uit te wisselen en die gaan dus bij sommige collega's niet alleen over het werk.

Een andere collega leerde ik kennen in een privésituatie met paarden, toen kenden we elkaar nog niet als collega's.
Inmiddels spreken we met enige regelmaat af om samen te gaan rijden én werken we deels samen aan dezelfde portefeuilles, maar die 2 zaken staan verder ook los van elkaar.
Bij de paarden is privé, op het werk is het werk.

Hoeft elkaar niet perse in de weg te staan imo.

Ibbel schreef:
En waarom niet? Je ziet je collega's méér dan je partner.

Dat gaat niet overal op.
Ik zie mijn teamgenoten niet op wekelijkse basis, ons werk in de buitendienst is individualistisch.
Ik zie sommige van mijn 'klanten' veel vaker dan mijn collega's en in het verleden soms ook wel vaker dan mijn partner, maar met hen zorg ik wel altijd voor een professionele afstand. De bedrijven waar ik voor mijn werk naartoe moet, die mensen houd ik wel op afstand. Vanuit mijn functie wil ik daarmee ook geen vriendschappen opbouwen, omdat er dan een moment kán komen waarin ik mogelijke belangenverstrengeling niet zou kunnen ontkrachten.

Maar in vriendschap met collega's heb ik geen problemen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-03-23 19:12

Re: Collega's of vriendinnen?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-03-23 19:12

Maar stel dat ik die collega vraag buiten werk af te spreken en zij slaat dat af dan zou dat awkward kunnen zijn. Of ik doe het niet terwijl ze er misschien wel openstaat

**Geplaatst**: 04-03-23 19:33

Geplaatst: 04-03-23 19:33

lletam schreef:
Maar stel dat ik die collega vraag buiten werk af te spreken en zij slaat dat af dan zou dat awkward kunnen zijn. Of ik doe het niet terwijl ze er misschien wel openstaat

Rn als je het niet doet, weet je ook niets.

Doe niet zo moeilijk, serieus waar. Vraag het als het je leuk lijkt.

**Geplaatst**: 04-03-23 20:05

Re: Collega's of vriendinnen?

Geplaatst: 04-03-23 20:05

Gewoon een keer nonchalant vragen..
als je lekker aan het kletsen bent: hey, zin om een keer onder het genot van een borrel bijkletsen?

**Geplaatst**: 05-03-23 00:40

Geplaatst: 05-03-23 00:40

lletam schreef:
Maar stel dat ik die collega vraag buiten werk af te spreken en zij slaat dat af dan zou dat awkward kunnen zijn. Of ik doe het niet terwijl ze er misschien wel openstaat

Niet te moeilijk over denken, gewoon luchtig houden.
Als je een gedeelde interesse hebt in een gesprek, kan je altijd iets voorstellen in de trant van: ‘hey wat tof dat jij ook graag X doet, als je het leuk vind kunnen we altijd eens samen gaan’

Of wat ik ook nog wel eens doe: ‘ik ga wel eens met vrienden X doen, er gaan wel vaker mensen mee, als je ook aan wil sluiten mag je altijd een berichtje doen’

Soms durven mensen misschien geen nee te zeggen, dus als je het open vraagt of ze de optie geeft er later op terug te komen of wat te laten horen, heb je zelf aangegeven het leuk te vinden, maar leg je de bal voor het vervolg bij hun. Krijg je geen respons dan blijf je gewoon gezellig collega’s zoals t al was.

Heb dit zelf ook wel eens gehad met een collega, ik surf graag, die collega gaf aan dat wel heel gaaf te vinden. Ik heb voorgesteld dat hij prima mee mag als hij dat leuk vind en mij dat dan maar moest laten weten als dat zo was.
Heb een half jaar niks gehoord en we bleven collega’s zoals het was, dus prima.
En ineens kreeg ik bericht dat hij nav onze gesprekken op vakantie een keer is gaan surfen, en het zo leuk vond dat hij toch wel eens met mij mee wou als ik dat ook nog zag zitten.
Inmiddels zijn we een jaar verder, we werken niet meer samen, maar hij komt hier regelmatig over de vloer.

Niet teveel nadenken, het leven loopt soms zoals het loopt

**Geplaatst**: 05-03-23 01:10

Geplaatst: 05-03-23 01:10

Oh dit is wel een interessant topic!

Ik heb mijn beste vriendin jaren geleden leren kennen op mijn bijbaan en na bijna 7 jaar zijn we nog steeds enorm goed bevriend. We werken daar niet meer maar vanuit daar is er wel een leuke vriendschap ontstaan.

Maar eigenlijk heb ik uiteindelijk met de meeste collega's alleen maar een hoop gezeik gehad. Bij mijn laatste baan stond er niemand meer aan mijn kant na een trauma ervaring omdat ik werd beoordeeld op een kant van het verhaal. Toen heb ik ook gezworen om mijn werk en privé heel erg gescheiden te houden. Ik ben toen de flex ingegaan dat was vrij safe en dan houdt je sowieso meer afstand van je werk en collega's omdat je geen vaste plek hebt.

Maar na 3 maanden kwam ik toch nog vrij snel in een team terecht wat mij erg beviel. Heel afstandelijk gedaan met name de eerste maanden. En ik wil het nog steeds wat gescheiden houden maar op den duur heb je het toch wel over je privé leven maar bij de een vertel ik meer als bij de ander.

Nu heb ik een collega , iets jonger dan mij maar we zijn beide in dezelfde periode nieuw in dat team gekomen dus dat schept automatisch al meer een band omdat we wel vaak aan elkaar wat op kunnen trekken en elkaar om hulp kunnen vragen. En soms even heerlijk kunnen klagen :')

Nog een andere collega vindt ik het erg prettig om mee samen te werken maar ik had het idee dat ze toch wel erg aan mij moest wennen. Toevallig rijdt ze ook paard , hebben we veel gemeenschappelijke kennisen en heeft ze vroeger op de stal gereden waar ik nu sta en kent een van mijn paarden nog van vroeger. Haar paard staat ook nog eens in hetzelfde dorpje als mijn paarden dus met haar spreek ik buiten werk nog wel af om te gaan paardrijden. Nu ik haar iets beter ken merk ik wel dat we een leuke klik hebben maar ik vindt het ook nog wel eens lastig omdat ik na de nare ervaring op mijn vorige werk mijzelf had gezworen niet weer teveel werk en privé te mixen. Maar ik pas bijv heel veel humor toe in mijn werk maar ook in de omgang met mensen omdat ik dat heel leuk vindt en daar moeten mensen wel eens even aan wennen. Nog leuker is als het hele rustige mensen zijn en dan wat met je meegaan en dan helemaal zichzelf zijn dat vindt ik wel belangrijk en heb ik zeker niet met iedereen.

Maar goed soms gebeurd het gewoon en ontstaan er ook hele leuke waardevolle vriendschappen althans mij beste vriendin kan ik echt niet meer missen.

**Geplaatst**: 05-03-23 01:28

Geplaatst: 05-03-23 01:28

Ik spreek privé ook wel regelmatig af met collega’s of oud-collega’s, maar ik schaar dat niet in de categorie vrienden ondanks dat het wel in een informele setting is.

Ik zie dat meer als kennissen dan. Van vrienden heb ik wel hogere verwachtingen als het gaat om loyaliteit, interesse, gespreksinhoud etc. Ik heb zelf best veel sociale contacten (denk ik) dus misschien noem je iemand dan ook minder snel een vriend(in).

**Geplaatst**: 05-03-23 09:36

Geplaatst: 05-03-23 09:36

Ik werk in de zorg. Tijdens opleiding 2 vriendinnen leren kennen en tijdens mijn werk 1 hechte vriendin leren kennen die ik regelmatig zie, een goede vriendin die ik zo nu en dan zie en een dame die ik inmiddels als vriendin begin te zien maar daarmee tast ik nog wel af. We hebben veel gemeenschappelijke situaties gedeeld (beide een naaste met orgaan transplantatie in dezelfde fase, beide een jong kind) en was altijd bevoor oordeeld over haar door school vriendin die met haar in een vorig team zat. Zij hadden veel sociale activiteiten als team maar was niet genoeg om een vriendschap te worden. Dus die vriendin vind het wel moeilijk dat wij dit contact wel hebben denk ik. Misschien is het leuk vooral voor nu. Maar klikt gewoon goed. Hoe dat over 2 jaar is geen idee. Terwijl ik met andere dames wel het gevoel heb dat dat wel goed zit.

Belangrijkste vind ik dat je samen kunt werken met elkaar zonder dat het de kwaliteit beïnvloed, plus dat je privé niet alleen maar praat over dingen op het werk.

Met mijn vriendin van de opleiding zou ik niet vast in een team kunnen zitten denk ik. Omdat we soms anders qua werkwijze erin staan en zou het jammer vinden als het ten koste gaat van mijn vriendschap.

Hier is het vooral luchtig allemaal begonnen, een keer een drankje drinken. Soms met een team avond waarbij je op sociaal vlak ineens lijkt te klikken en dat dan nog eens inpland. Vooral eens een subtiel balletje opgooien.

Heb nu ook een collega die ik wel echt heel gezellig vind en misschien ook wel als vriendin zou kunnen zien. Ze is ietsje ouder. Maar eerlijk red ik het qua tijd gewoon niet met een jong kind. Maar daarmee gaan we als team wel eens borrelen, met m'n jubileum hebben we met z'n 3en geslapen en gegeten. Dat voelt dan allemaal heel goed en hebben we fijne gesprekken over van alles. Dus wie weet wat de toekomst brengt als er wel meer tijd en energie over is.

Sowieso vind ik vriendschappen interessant. Soms groei je naar elkaar toe, soms juist uit elkaar door de dingen die je mee maakt. Ook veel vriendschappen verloren omdat we toch niet helemaal meer bij elkaar pasten bijvoorbeeld (en dat is ook goed), of juist weer naar elkaar toegegroeid door de tijd. Sommige die ik al ken sinds in klein ben en die ik wel graag 2 x per jaar zie en sommige die ik maandelijks zie en wekelijks wel app contact e.d. en echt intieme dingen mee deel.

Vooral grote veranderingen hebben altijd een impact. Leuk wel om te zien. Als je ineens een relatie krijgt of een lange relatie hebt gehad en vrij gezel wordt, een kind krijgt. Hoe ouder je wordt hoe meer je weet in je leven wat je belangrijk vindt en soms heb je een vriendschap op een bepaald vlak net nodig wat later misschien toch niet meer zo nodig is.

Hier zijn we wel makkelijker als groepje vrienden geworden. Met oud en nieuw ook. Vriendin die vrijgezel is had een goede vriendin, nam die gewoon mee naar ons huis en die heeft lekker mee geborreld tussen ons groepje en de mannen. Ondertussen ook met de carnaval mee geweest en een dagje in de zomer staan. Is er niet een die ik zal bellen als ik mij bagger voel maar leuk de contacten en fijn dat iedereen gewoon lekker mee kan doen met elkaar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-23 11:24

Re: Collega's of vriendinnen?

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-23 11:24

Heel interessant al jullie verhalen. Blijkt ook uit dat iedereen het anders ervaart. Daar probeer ik voor mezelf een modus in te vinden. Die diepgaande gesprekken met mijn collega's bijv: voor mij betekent dat wat omdat ik niet snel heel veel deel maar ik hoor hier ook voorbijkomen dat dat voor de ander niet meteen vriendschap betekent. Dat kan dus ook betekenen dat die persoon die ik als vriendin zie, mij meer als kennis ziet en derhalve mij niet uitgenodigde voor haar verjaardag.

Aan de andere kant hoor je toch ook regelmatig dat veel mensen zich eenzaam voelen (al vind ik dat wel een zwaar woord) en dus wel daar actief voor open staan en dan denk ik ja, als je er beiden voor openstaat, dan loont de moeite om daar tijd en energie in te stoppen en niet om te investeren en vervolgens niks meer te horen.

Ps: ik vind het interessant om dit te delen en ervaringen te lezen. Snap dat sommige mensen denken, joh meid die niet zo moeilijk maar ik lig hier niet wakker van ofzo hoor;)

**Geplaatst**: 05-03-23 16:26

Geplaatst: 05-03-23 16:26

Ik heb leuke collega's, maar hou werk en prive ook gescheiden.
Ben daar ooit een keer mee de mist mee in gegaan, door iets vertrouwelijks te vertellen aan een collega/vriendin, wat vervolgens al mijn collega's wisten. :roll:

Ik zie het ook bij andere collega's. Eerst zijn ze dikke vrienden/vriendinnen, dan gaat het mis en wordt van alles op de werkvloer gedeeld. Hoe lelijk het huis is, hoe slecht ze met de kinderen omgaan, noem maar op, collega wordt doodleuk onder de bus gegooid.

Dus nee, prima om een keer te lunchen met de collega's of koffie te drinken, maar geen vriendschap.

**Geplaatst**: 05-03-23 17:21

Geplaatst: 05-03-23 17:21

pinto_1 schreef:
Ik heb leuke collega's, maar hou werk en prive ook gescheiden.
Ben daar ooit een keer mee de mist mee in gegaan, door iets vertrouwelijks te vertellen aan een collega/vriendin, wat vervolgens al mijn collega's wisten.

Ik zie het ook bij andere collega's. Eerst zijn ze dikke vrienden/vriendinnen, dan gaat het mis en wordt van alles op de werkvloer gedeeld. Hoe lelijk het huis is, hoe slecht ze met de kinderen omgaan, noem maar op, collega wordt doodleuk onder de bus gegooid.

Dus nee, prima om een keer te lunchen met de collega's of koffie te drinken, maar geen vriendschap.

Dat is bij ons echt nog nooit gebeurd.

Heb zelfs een relatie op de werkvloer gehad. Dat ging over, niemand heeft gemerkt dat we een relatie hadden en niemand heeft gemerkt dat het uit ging.
Vriendinnen ook, bij een bloedde het gewoon een beetje dood. We doen nog steeds vriendelijk en zeggen elkaar gedag. Alleen het praatje is oppervlakkiger.
Bij ons zitten gelukkig verstandige en nette mensen op de afdeling.

**Geplaatst**: 05-03-23 17:43

Re: Collega's of vriendinnen?

Geplaatst: 05-03-23 17:43

Zulke dingen kunnen ook bij mensen die geen collega’s zijn gebeuren helaas

**Geplaatst**: 05-03-23 17:44

Geplaatst: 05-03-23 17:44

Needje schreef:
Zulke dingen kunnen ook bij mensen die geen collega’s zijn gebeuren helaas

Maar daar hoef je dan niet meer mee samen te werken 36 uur per week.

**Geplaatst**: 05-03-23 21:00

Geplaatst: 05-03-23 21:00

pinto_1 schreef:
Ik heb leuke collega's, maar hou werk en prive ook gescheiden.
Ben daar ooit een keer mee de mist mee in gegaan, door iets vertrouwelijks te vertellen aan een collega/vriendin, wat vervolgens al mijn collega's wisten.

Ik zie het ook bij andere collega's. Eerst zijn ze dikke vrienden/vriendinnen, dan gaat het mis en wordt van alles op de werkvloer gedeeld. Hoe lelijk het huis is, hoe slecht ze met de kinderen omgaan, noem maar op, collega wordt doodleuk onder de bus gegooid.

Dus nee, prima om een keer te lunchen met de collega's of koffie te drinken, maar geen vriendschap.

Ik vind dit een beetje puberaal eigenlijk. Doen volwassenen echt zo?

Ik vind het fijn om goed met m'n collega's overweg te kunnen. Vaak blijft het daarbij, soms groeit er een vriendschap uit.

@TS: misschien kun je eens voorstellen om een activiteit samen te ondernemen? Stel dat je allebei naar de Vermeertentoonstelling wilt, zou je dat kunnen voorstellen. Dan merk je vanzelf wel of daar meer uit voortvloeit.

**Geplaatst**: 05-03-23 21:19

Re: Collega's of vriendinnen?

Geplaatst: 05-03-23 21:19

Ja, volwassenen kunnen zich zo gedragen inderdaad, te kinderachtig voor woorden. Ik heb het wel gezien toen ik nog op een accountantskantoor werkte, wat een ellende. Ik heb me toen voorgenomen nooit bevriend te raken met collega's. Tot ik een trap omhoog liep en iemand tegen het lijf liep die nu mijn man is

**Geplaatst**: 05-03-23 21:20

Geplaatst: 05-03-23 21:20

Tazzey schreef:
Ja, volwassenen kunnen zich zo gedragen inderdaad, te kinderachtig voor woorden. Ik heb het wel gezien toen ik nog op een accountantskantoor werkte, wat een ellende. Ik heb me toen voorgenomen nooit bevriend te raken met collega's. Tot ik een trap omhoog liep en iemand tegen het lijf liep die nu mijn man is

Haha, dat is dan wel weer een mooi verhaal!

**Geplaatst**: 05-03-23 21:27

Geplaatst: 05-03-23 21:27

Tja, foute mensen kun je altijd treffen.
Om daar nou een potentieke leuke vriendschap voor af te kappen omdat je toevallig beide dezelfde werkgever hebt vind ik wel wat beperkend voor het leven. Zoiets als bij voorbaad niet daten omdat iemand je kan laten zitten.
Soms valt het mee, soms valt het tegen.

In een leidinggevende positie kan het lastig zijn maar in principe is er geen bezwaar tegen je proffessioneel opstellen op je werk terwijl je prive vriendschappelijk of zelf in een relatie met elkaar om gaat.

**Geplaatst**: 05-03-23 21:29

Geplaatst: 05-03-23 21:29

Twee goede vriendinnen ken ik dit jaar al 20 jaar. Ene was mijn leidinggevende en andere mijn collega. We hebben 5 a 6 jaar samengewerkt.
Helaas zien we elkaar nog maar 2x per jaar omdat de ene in noorden en andere in zuiden van t land woont.
Met de collega ging ik regelmatig sporten of eten na werktijd. Bij beide kwamen we bij elkaar op verjaardagen ed.

Op mijn huidige werkplek met diverse collega's weleens over gehad ombuiten werktijd af te spreken. Nog niet van gekomen. Twee collegas zijn ook goede vriendinnen geworden...

Laatst bijgewerkt door JustMe8484 op 05-03-23 21:31, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-03-23 21:30

Geplaatst: 05-03-23 21:30

Tiggs schreef:
pinto_1 schreef:
Ik heb leuke collega's, maar hou werk en prive ook gescheiden.
Ben daar ooit een keer mee de mist mee in gegaan, door iets vertrouwelijks te vertellen aan een collega/vriendin, wat vervolgens al mijn collega's wisten.

Ik zie het ook bij andere collega's. Eerst zijn ze dikke vrienden/vriendinnen, dan gaat het mis en wordt van alles op de werkvloer gedeeld. Hoe lelijk het huis is, hoe slecht ze met de kinderen omgaan, noem maar op, collega wordt doodleuk onder de bus gegooid.

Dus nee, prima om een keer te lunchen met de collega's of koffie te drinken, maar geen vriendschap.

Ik vind dit een beetje puberaal eigenlijk. Doen volwassenen echt zo?

Ik vind het fijn om goed met m'n collega's overweg te kunnen. Vaak blijft het daarbij, soms groeit er een vriendschap uit.

@TS: misschien kun je eens voorstellen om een activiteit samen te ondernemen? Stel dat je allebei naar de Vermeertentoonstelling wilt, zou je dat kunnen voorstellen. Dan merk je vanzelf wel of daar meer uit voortvloeit.

Ja...

Ik ben juist altijd best afstandelijk van nature. Maar ooit iemand gehad die heel erg probeerde om nouja... Een vriendschappelijke band op te bouwen en zodra ik iets verteld had (wat niet eens echt boeiend was.) het totaal uit zijn verband heeft gerukt en naar een leidinggevende is gerend. Ik had twee weken daarvoor nog een superpositief beoordelingsgesprek. Toen de dingen die ik gezegd had "terug" bij mij kwamen was dat letterlijk inclusief een voorstel voor een uitkoopsom

. Was het einde van mijn baan daar, en ook het einde van ik die ooit nog in een competitieve/commerciele sector aan de slag is gegaan :')

.
Ik kon me toen niet voorstellen dat het expres was, maar als ik erop terugkijk ben ik echt "weggewerkt" en voelt het echt alsof het een snode plan is geweest

. En nogmaals, het waren echt geen hele rare dingen die ik verteld had.

Desondanks denk ik dat het juist gezond en goed is om vriendschappen te hebben op de werkvloer

. Ooit wel eens gelezen dat het letterlijk je levensverwachting verlengt als je goede vrienden op de werkvloer hebt en ik ben daar ook heilig van overtuigd (ik ben zelf alleen niet zo "sociable" ). Werk nu thuis, en er is een leeftijdsgat van ongeveer 30 jaar tussen mij en de meeste collega's. Maar mis het eigenlijk wel. Kan dan wel weer goed overweg met de collega's van mijn vriend die ondertussen gewoon gezamenlijke vrienden zijn

. Mijn vriend is er een stuk beter in dan ik

....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-23 21:47

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-23 21:47

Tiggs schreef:
pinto_1 schreef:
Ik heb leuke collega's, maar hou werk en prive ook gescheiden.
Ben daar ooit een keer mee de mist mee in gegaan, door iets vertrouwelijks te vertellen aan een collega/vriendin, wat vervolgens al mijn collega's wisten.

Ik zie het ook bij andere collega's. Eerst zijn ze dikke vrienden/vriendinnen, dan gaat het mis en wordt van alles op de werkvloer gedeeld. Hoe lelijk het huis is, hoe slecht ze met de kinderen omgaan, noem maar op, collega wordt doodleuk onder de bus gegooid.

Dus nee, prima om een keer te lunchen met de collega's of koffie te drinken, maar geen vriendschap.

Ik vind dit een beetje puberaal eigenlijk. Doen volwassenen echt zo?

Ik vind het fijn om goed met m'n collega's overweg te kunnen. Vaak blijft het daarbij, soms groeit er een vriendschap uit.

@TS: misschien kun je eens voorstellen om een activiteit samen te ondernemen? Stel dat je allebei naar de Vermeertentoonstelling wilt, zou je dat kunnen voorstellen. Dan merk je vanzelf wel of daar meer uit voortvloeit.

Zoiets kan ik indd wel eens voorstellen