kiki1976 schreef:Ieder jaar maakte mijn moeder en ik samen een pakket voor onze oude buurvrouw. Ze had €50 om in de maand van te leven. Was altijd erg krap maar ze redde het altijd net.
Begin december brachten we dan een pakket met luxere etenswaren ( voor haar luxe). Ook mocht ze graag breien, en kregen van verschillende mensen altijd veel restjes wol. Vaak waren dat toch al snel weer 1 of 2 vuilniszakken.
Ze had zelf ook een enorm goed hart, want van de wol maakte ze dekentjes, vestjes voor arme kindjes in bv Roemenië
Tijdje terug op weg naar stal stond langs de weg een busje. Twee oudere mensen erin en waren van de weg gereden door een trekker. De kanten daar zijn best diep en de beste man kon niet meer terug het asfalt opkomen en de bus zakte steeds verder naar de sloot toe.
Of ik ze wilde helpen. Natuurlijk wil ik dat maar ik heb geen sleepkabel bij me. Maar deze hadden ze zelf wel in de bus.
Dus de beste mensen eruit getrokken met de auto. En als je zag hoeveel mensen er voor mij gewoon doorreden, zelfs toen de meneer gebaarde en om hulp vroeg.
Gisteren voor de stalhouder welke ziek was de boxen gemest met een stalgenoot, hooi gegeven, water gevuld. Andere stalgenoten hadden het binnen en buiten zetten verzorgd en buiten gemest.
Met elkaar is het een kleine moeite om op deze manier de stalhouder te helpen. Normaal vraagt ze het aan haar zwager, maar ook hij was gevloerd door de griep.
Toen ik net hier woonde (ca 20 jaar geleden) was het een keer spekglad. Op de smalle binnenweg reden ver voor mij twee auto's. Ik zag van ver de voorste auto de sloot in glijden, zo'n steile. De tweede auto stopte, pakte een sleepkabel en trok de eerste eruit. Inmiddels was ik er ook, en het bleek dat ze elkaar helemaal niet kenden. Zulke dingen vind ik geweldig.
Vandaag zelf heel blij gemaakt door een onbekende. Ik loop slecht en was toch even de AH binnen gelopen op zoek naar betaalbare kaas. Die hadden ze niet, maar wel een duivenkater (zoetig brood), iets wat mijn oma altijd met kerst en pasen had toen ik klein was. Omdat dat het enige was liep ik naar de zelfscankassa's, maar daar stond een enorme rij; bij de kassa's was het een complete opstopping. Ik kon niet meer en zag het niet zitten om zo lang te wachten, dus liep ik naar de controlejuffrouw bij de scankassa's en vroeg of ik het brood bij haar mocht achterlaten, anders moest ik de hele winkel weer door en ik kon niet meer. Ik kon de winkel dan gewoon verlaten, want ik had verder niks.
Een andere klant die bijna aan de beurt was zei, 'geef maar, dan scan ik dat brood wel', ik wilde het natuurlijk aan haar betalen, maar daarvan wilde ze niets weten. Nee, het was 'fijne kerst!' en daarmee uit. Echt heel bijzonder. Vond het zo ontzettend aardig en leuk... Fijn dat er zulke mensen zijn!
Geplaatst: 20-12-22 08:44 
