Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-03-22 13:48

Geplaatst: 14-03-22 13:48

Ik ben een hopeloze single en mede vanwege dit punt. Alleen. Ik sta dan aan de andere kant.

Ik heb gewoon niet zo bar veel energie en heel veel behoefte aan me-time. Zelfs met een nieuwe relatie, vind ik prima om elkaar dagelijks te spreken, maar eens in de 1 a 2 weken afspreken vind ik meer dan genoeg. Ook in het begin. Of misschien wel juist in het begin.

Nu ben ik in mijn leven ook amper echt verliefd geweest, bij mij heeft dat ook gewoon een beetje tijd nodig. Hotel de botel? Wat is dat?

Mijn probleem is een beetje dat de ander dan doet wat jij doet, heel veel hints droppen… dat de ander eigenlijk zit te wachten tot ik weer wil afspreken. En dat is ontzettend benauwend. Het idee dat als ik iets voorstel er ALTIJD een ja komt, vind ik verstikkend. Het komt heel ongelijkwaardig over. Alsof ik alle ballen in handen heb. Alsof de ander leeft om met mij af te spreken en eigenlijk alleen maar op mij zit te wachten. (Zo voelt dat dan)

Klinkt misschien gek, maar ik zou juist wel willen dat de ander ook eens zegt “nee dan kan ik niet want…”. Dat de ander ook een eigen leven heeft en prima zichzelf kan vermaken.

Ik wil een relatie die mijn leven aanvult, niet een waarbij ik zijn gehele invulling wordt zeg maar.

Als iemand aan me gaat trekken ga ik alleen maar meer afstand nemen.

Laatst bijgewerkt door Shiloh op 14-03-22 13:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-03-22 13:50

Geplaatst: 14-03-22 13:50

Nou denk ik dat ik in dat opzicht ook een beetje raar ben hoor, maar ik heb een heel klein clubje vrienden/vriendinnen er niet veel hier in de buurt wonen (denk aan minimaal een uur met de auto).

En hoe leuk ik het ook vind om samen iets te ondernemen, kan ik ook prima alleen plezier hebben.
Hardlopen doe ik bvb vrijwel altijd alleen, wandelen soms ook. Maar ook met een boek of film op de bank kan ik in mijn eentje goed zitten.

Nou heb ik wel een relatie, maar we hebben ook gewoon onze eigen dingen.
En die eigen dingen staan los van of ik wel of geen relatie heb.

**Geplaatst**: 14-03-22 13:54

Geplaatst: 14-03-22 13:54

Ik heb ook een beetje het idee na de laatste reacties dat jouw vriend in een relatie de vervanging moet zijn voor de vriendschappen die je niet hebt of niet in de buurt hebt? Of de vrienden juist vervanging voor de relatie die over is. Want na elke relatie ga je op zoek naar nieuwe vrienden en wil je allemaal dingen samen gaan doen. En als ik dan lees dat je niet met vrienden af wil spreken in een vorige relatie wantnwat als vriend wel ineens wil afspreken. Dat zijn eerlijk gezegd wel dingen waar ik aan zou gaan werken. Een relatie moet inderdaad een aanvulling zijn en geen invulling. Net als vriendschappen eigenlijk.

Kan je wel dingen alleen doen of alleen zijn?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 13:56

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 13:56

Janine1990 schreef:
Nala schreef:
Mijn andere vrienden zijn er uiteraard ook nog. Alleen wonen zij bijna allemaal (ondertussen) verder weg. Dus als ik dan echt iets actiefs wil gaan doen moet ik toch proberen andere vrienden te maken die dichterbij wonen.

Maar waarom heb je per se iemand nodig om iets actiefs te gaan doen?
Mijn ene beste vriendin woont nota bene naast me, maar ik ga vaak genoeg een stuk (5-10 km) in mijn eentje lopen. Net zoals zij regelmatig in haar eentje gaat shoppen en dan ook gerust in haar eentje ergens een tafeltje pakt om uit eten te gaan.

Je bent helemaal niet verplicht om iets met iemand anders te gaan doen toch?

Mijn andere beste vriendin woont 100km verderop, die zie ik ook heel weinig. We bellen zelfs amper. Maar we weten van elkaar dat het altijd 'gewoon goed' is tussen ons. Als we de ene dag een dikke discussie hebben kunnen we elkaar de volgende dag huilend opbellen om een probleem voor te leggen of gewoon om even uit te huilen.

Waarom niet, in het kader van heel worden, jezelf ten doel te stellen om minimaal een keer per week iets actiefs alleen te doen. Veel gezonder als ik het zo lees, dan meteen moedwillig vrienden te maken. Zoals ik zei, vriendschappen groeien gewoon en ze floreren als je gewoon jezelf bent en je eigen grenzen weet te stellen in plaats van de willen voldoen aan het ideaal van een ander.

Ik ga ook alleen wandelen, alleen geocachen, alleen buitenrijden met mijn paard, maar vriendschap en gezelligheid is ook gewoon leuk.

Ik plan ook zeker veel met vrienden, alleen des te meer mijn partner afstand gaat nemen en des te sporadischer de voorstellen worden, des te meer wil ik daar dan prioriteit aan geven en tijd voor vrij houden.

**Geplaatst**: 14-03-22 13:59

Geplaatst: 14-03-22 13:59

Nala schreef:
Mijn ex zei altijd "ga toch wat met je vrienden doen, zet mij niet op plek 1", maar ik wachtte altijd zo vol verwachting of hij niet tóch zou appen om iets te doen, dat ik uiteindelijk iedere avond alleen zat. Ik wilde namelijk ook koste wat kost vermijden dat hij het uiteindelijk wél zou vragen en ik hem dan een nee moest verkopen. Vanuit paarden-oogpunt: Ik wilde positief gedrag belonen

Dit zou bij mij dus echt compleet het averechtse effect hebben. Ik zou daar juist nóg minder initiatief door nemen. Kans is groot dat als jij wel gewoon je eigen agenda ging volgen en je eigen ding ging doen, dat hij dan ook meer initiatief zou gaan nemen, of juist om jou heen zou zijn gaan plannen.

Het haalt de druk eraf als de ander weet dat je je toch wel vermaakt, ook zonder hem.

Ik wil juist dat de ander ook eens nee zegt. Geeft me het gevoel dat ik niet diegene zijn hele leven ben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 14:01

Re: Relaties... Te hoge verwachtingen?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 14:01

Misschien was dat inderdaad niet de beste aanpak.

**Geplaatst**: 14-03-22 14:03

Geplaatst: 14-03-22 14:03

MyWishMax schreef:
Ik heb ook een beetje het idee na de laatste reacties dat jouw vriend in een relatie de vervanging moet zijn voor de vriendschappen die je niet hebt of niet in de buurt hebt? Of de vrienden juist vervanging voor de relatie die over is. Want na elke relatie ga je op zoek naar nieuwe vrienden en wil je allemaal dingen samen gaan doen. En als ik dan lees dat je niet met vrienden af wil spreken in een vorige relatie wantnwat als vriend wel ineens wil afspreken. Dat zijn eerlijk gezegd wel dingen waar ik aan zou gaan werken. Een relatie moet inderdaad een aanvulling zijn en geen invulling. Net als vriendschappen eigenlijk.

Kan je wel dingen alleen doen of alleen zijn?

Dat gevoel kreeg ik ook een beetje. Het voelt wat gek dat je nieuwe vrienden gaat zoeken als je relatie over is, die in de buurt wonen. In een relatie zijn vrienden die in de buurt wonen toch ook belangrijk? Het een sluit het ander niet uit, zeg maar. Nieuwe mensen leren kennen is natuurlijk niets mis mee, maar het voelt wat scheef. Doe je dan ook niets met vrienden in de buurt meer als je weer een relatie krijgt? Want anders ben je die toch niet 'kwijt' als je relatie uitgaat?
Misschien begrijp ik het verkeerd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 14:07

Re: Relaties... Te hoge verwachtingen?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 14:07

Ik had vrienden in de buurt, die zijn verder weg gaan wonen, dus zien we elkaar minder. Ik zoek dus altijd wel weer nieuwe vrienden, inderdaad. Ik kan het slecht uitleggen, maar in m’n hoofd is het logisch :')

**Geplaatst**: 14-03-22 14:10

Geplaatst: 14-03-22 14:10

Ik zou ook benauwd worden van de druk die jij onbewust op je ex legde. Waarbij ik niet denk dat jij het gemeen of naar bedoelde hoor.

Mijn vriend en ik zijn beide erg op onszelf. We wonen ook nog eens ver uit elkaar. Nu zien wij elkaar de laatste tijd alleen op zondag. Dit omdat het voor mij te druk is om 2x per week 2 uur enkele reis te ondernemen. En hij wil hier niet slapen in verband met de temperatuur en het geluidsoverlast hier. Wel met het oog op dat wij gaan samenwonen begin april. dus ik weet dat het niet voor lang is. Voor jaren zou ik niet genoeg hebben aan elkaar nog geen 24uur per week zien.

Ik heb me ook wel eens gestoord aan het feit dat ik hem meer "miste" dan hij mij. Maar ik denk dat hij dat gewoon anders voelt. Want hij heeft wel een foto van mij laten afdrukken en die staat in zijn vensterbank. Tevens wil hij per se een samenlevingscontract zometeen omdat hij mij goed wil achterlaten mocht er iets gebeuren. Dat zijn dan wel "belangrijkere" signalen dan een keer extra bellen / appen / afspreken.

**Geplaatst**: 14-03-22 14:11

Geplaatst: 14-03-22 14:11

Maar eigenlijk is dat elkaar minder zien dus overal een probleem? Bij relaties en bij vriendschappen? Alleen bij de een probeer je hints te geven dat je ze vaker wil zien en bij de ander zoek je weer vervanging. Begrijp ik dat goed?

Geen oordeel hoor! Maar ik zie wel een terugkomend thema.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 14:13

Re: Relaties... Te hoge verwachtingen?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 14:13

Bij mijn vrienden kan ik er redelijk goed tegen, maar zoek in beide “groepen” inderdaad mensen die me dat “wederzijdse” gevoel wel kunnen geven.

**Geplaatst**: 14-03-22 14:17

Re: Relaties... Te hoge verwachtingen?

Geplaatst: 14-03-22 14:17

kwa vrienden herken ik wel hoor, ik heb ook niet veel vrienden en dan ook het iedee dat ik dan vaak voortouw neem.. Vriendschap zoals in tiener/kindertijd besaat niet mer omdar iedereen ook nog werk, en eigen leven heeft. of in mijn geval kinderen krijg en daardoor verwaterd..

nu hoef ik echt geen 10 vrienden haha

**Geplaatst**: 14-03-22 14:18

Geplaatst: 14-03-22 14:18

Nala schreef:
Ik ga ook alleen wandelen, alleen geocachen, alleen buitenrijden met mijn paard, maar vriendschap en gezelligheid is ook gewoon leuk.

Ik plan ook zeker veel met vrienden, alleen des te meer mijn partner afstand gaat nemen en des te sporadischer de voorstellen worden, des te meer wil ik daar dan prioriteit aan geven en tijd voor vrij houden.

Ik heb het idee dat je nu vooral jezelf zit te verdedigen voor mijn vragen. En dat snap ik, ik hoef ook niet per se een antwoord op de vragen die ik stel.

Maar probeer ze wel voor jezelf te beantwoorden.

Ik ben ook dol op mijn vrienden en collega's, ik ben gek op lawaai om me heen, om prutsmuts. Maar ik kan tegenwoordig ook heel erg goed alleen zijn, hoe confronterend het ook is.
In mijn geval: Já ik ben 31, alleen en heb geen kinderen. En ik werk in een mannenbedrijf, waarbij ik (tot ik er wat van heb gezegd) met enige regelmaat de vraag kreeg: "Goh, wordt het niet eens tijd voor een vent, want je klok begint wel te tikken he?"
Dat is geen leuke vraag... En als je dan weer alleen thuis zit, ja, dan denk je daar over na en dan moet je door een heel pijnlijk dal.

Maar weet je, dat heeft er toe geleid dat ik nu denk: "Goh, eigenlijk weet ik niet eens zeker of IK wel kinderen wil." "Ach, als de eierstokken beginnen te klapperen, kan ik ook gewoon een rietje kopen :Y)

" "Misschien is het goed om nu te focussen op wat IK wil en hoe IK mijn leven fullfilling kan maken zonder man en kinderen." "Ach, de prins op het witte paard komt vanzelf langs, en anders maar niet."
Ik ben wat dat aan gaat weer uit het dal gekomen, het knaagt heus wel eens en dat mag ook. Er is niemand die zonder twijfel leeft. Maar leren omgaan met die twijfel is zó belangrijk.

Als ik keihard me zou storten op het niet alleen zijn, zou ik dingen wegstoppen. Daar schiet niemand iets mee op. Sterker nog, je zadelt anderen met jouw ontkende problemen op.

**Geplaatst**: 14-03-22 14:20

Geplaatst: 14-03-22 14:20

Ik snap je heel goed, misschien ligt het aan het feit dat ik ook vanaf jonge leeftijd non-stop in relaties heb gezeten en we dus gewend zijn om samen te zijn. Zodra het bij mijn vorige relaties uitging was er steeds een bestaande vriendschap die dan uitbloeide tot een nieuwe relatie. Ondanks dat ik goed alleen kan zijn, mijn eigen hobby's heb, vriendinnen heb, heb ik echt wel heel veel behoefte aan het zien van mijn partner. Mijn laatste relatie duurde bijna 11 jaar, waarvan we zeker 9 jaar samengewoond hebben. Mijn huidige scharrel/relatie-zonder-naam heeft nooit eerder samengewoond is gewend veel alleen te zijn, dus ik was best een beetje bang voor een groot verschil in behoefte hierin, maar dat blijkt gelukkig erg mee te vallen. Ondanks onze onregelmatige werktijden zien we elkaar vaak, en ik hoef echt niet persee meerdere dagen per week hele dagen samen door te brengen, maar éven tijd voor elkaar maken; al is het maar even tussen werk door samen lunchen, of samen avondeten voordat hij nog moet werken, of als we tussen de middag wat langer de tijd hebben samen een wandeling maken door het bos bijvoorbeeld.

Ik zou niet blij worden van een relatie waarbij je elkaar de hele week niet ziet, als het een keer een week niet anders is dan is dat zo, maar dan verwacht ik wel dat iemand na die week weer heel veel zin heeft om mij te zien

Dus nee, ik vind niet dat je verwachtingen te hoog liggen. Ik denk wel dat het belangrijk is dat je goed blijft communiceren: mannen blijven mannen, hints werken over het algemeen niet. Zeg gewoon dat je iemand graag wilt zien, vraag bij vertrek wanneer jullie elkaar weer zien, dan weet je waar je aan toe bent.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 14:26

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 14:26

BrittS schreef:
Ik snap je heel goed, misschien ligt het aan het feit dat ik ook vanaf jonge leeftijd non-stop in relaties heb gezeten en we dus gewend zijn om samen te zijn. Zodra het bij mijn vorige relaties uitging was er steeds een bestaande vriendschap die dan uitbloeide tot een nieuwe relatie. Ondanks dat ik goed alleen kan zijn, mijn eigen hobby's heb, vriendinnen heb, heb ik echt wel heel veel behoefte aan het zien van mijn partner. Mijn laatste relatie duurde bijna 11 jaar, waarvan we zeker 9 jaar samengewoond hebben. Mijn huidige scharrel/relatie-zonder-naam heeft nooit eerder samengewoond is gewend veel alleen te zijn, dus ik was best een beetje bang voor een groot verschil in behoefte hierin, maar dat blijkt gelukkig erg mee te vallen. Ondanks onze onregelmatige werktijden zien we elkaar vaak, en ik hoef echt niet persee meerdere dagen per week hele dagen samen door te brengen, maar éven tijd voor elkaar maken; al is het maar even tussen werk door samen lunchen, of samen avondeten voordat hij nog moet werken, of als we tussen de middag wat langer de tijd hebben samen een wandeling maken door het bos bijvoorbeeld.

Ik zou niet blij worden van een relatie waarbij je elkaar de hele week niet ziet, als het een keer een week niet anders is dan is dat zo, maar dan verwacht ik wel dat iemand na die week weer heel veel zin heeft om mij te zien
Dus nee, ik vind niet dat je verwachtingen te hoog liggen. Ik denk wel dat het belangrijk is dat je goed blijft communiceren: mannen blijven mannen, hints werken over het algemeen niet. Zeg gewoon dat je iemand graag wilt zien, vraag bij vertrek wanneer jullie elkaar weer zien, dan weet je waar je aan toe bent.

Ik snap dat iedereen anders is, maar dit soort berichtjes helpen een hoop, haha.

Ik heb ook zeker geprobeerd zoveel mogelijk te communiceren, maar als “wanneer zien we elkaar weer” beantwoord wordt met “daar hebben we het via de app nog wel over”, waar dan niks van terecht komt… ik wil hem ook niet dwingen natuurlijk.

**Geplaatst**: 14-03-22 14:32

Geplaatst: 14-03-22 14:32

Nala schreef:
Bij mijn vrienden kan ik er redelijk goed tegen, maar zoek in beide “groepen” inderdaad mensen die me dat “wederzijdse” gevoel wel kunnen geven.

Maar stel jezelf nu eens de vraag; Wil jij de rest van je leven afhankelijk zijn van de bevestiging van anderen? Wat je dus vaker dan nodig een poedersuiker geeft en daarmee energie kost?

Want als je nu zegt, ik stort me even op gewone vriendschappen en je hebt het idee dat je geen prioriteit bent, dan ga je je vrienden net zo goed bij je weg jagen op den duur.
Ga maar na, hoe waardeer jij een vriendschap met een vriendin die constant van jou wil horen dat ze er leuk uit ziet, die zelf niets onderneemt maar wel van jou verwacht dat je haar ergens meer naar toe vraagt, die jou voor heel veel dingen nodig heeft, maar geen oprechte interesse heeft in jou als persoon?

**Geplaatst**: 14-03-22 14:33

Geplaatst: 14-03-22 14:33

Na het lezen van jouw berichten bekruipt me toch een beetje een beklemmend gevoel TS.
Als ik continu degene zou moeten zijn in vriendschappen of een relatie die het initiatief moet nemen omdat er anders niets gebeurd dan zijn dat geen oprechte vrienden of een oprechte partner.
Dat kun je bij hen leggen maar, het zegt ook heel veel over jezelf.
Kort door de bocht, als jij jezelf niet de moeite waard vindt.... hoe kunnen anderen dat dan wél vinden?
Het enige advies wat ik je hierin kan geven is, blijf dichter bij jezelf en wanneer men niet bereidwillig is in jou te investeren(of het nou de buurman, een vriendin of je partner is) dan zegt dat iets.
Jij vangt dat signaal blijkbaar niet op en gaat juist nog harder proberen de boel bij elkaar te houden totdat de bom barst.
De vraag moet dus imo niet zijn 'Verwacht ik teveel?' maar 'Hoe blijf ik trouw aan mezelf in relaties met anderen?'

Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 14:35

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 14:35

Nou he, Janine, dat zijn wel een heel aantal aannames over mij die kant noch wal raken.

**Geplaatst**: 14-03-22 14:37

Geplaatst: 14-03-22 14:37

Nala schreef:
Nou he, Janine, dat zijn wel een heel aantal aannames over mij die kant noch wal raken.

Sorry, welke aannames? Ik heb alleen een voorbeeld over mezelf gegeven.
Wil het graag even verduidelijken als iets niet helemaal duidelijk is. Ik leg graag uit aan de hand van voorbeelden, waar anderen de zaken veel mooier kunnen samenvatten in een paar zinnen of woorden (Suzanne, Wildgirl)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 14:40

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 14:40

Janine1990 schreef:
Nala schreef:
Nou he, Janine, dat zijn wel een heel aantal aannames over mij die kant noch wal raken.

Sorry, welke aannames? Ik heb alleen een voorbeeld over mezelf gegeven.
Wil het graag even verduidelijken als iets niet helemaal duidelijk is. Ik leg graag uit aan de hand van voorbeelden, waar anderen de zaken veel mooier kunnen samenvatten in een paar zinnen of woorden (Suzanne, Wildgirl)

“ die constant van jou wil horen dat ze er leuk uit ziet, die zelf niets onderneemt maar wel van jou verwacht dat je haar ergens meer naar toe vraagt, die jou voor heel veel dingen nodig heeft, maar geen oprechte interesse heeft in jou als persoon”

Dit hele stuk lijkt geschreven alsof je mij wilt beschrijven vanuit het oogpunt van mijn vrienden, maar geen enkel punt klopt.

**Geplaatst**: 14-03-22 14:41

Geplaatst: 14-03-22 14:41

Lieve ts,
Ik reageer vooral even op de beginpost.
Zo te lezen doet jouw laatste ex wel graag dingen samen. Bij de ex hiervoor zou ik zeggen, het is een verschil in persoonlijkheid en de behoeftes in een relatie.

Maar omdat je huidige ex eerst wel graag initiatief nam en dit daarna steeds minder werd is het interessant om te kijken waar dit aan ligt.

Zoals ik het lees heb je prima je eigen leven en is dat het probleem niet.

Het is wel zo dat mannen anders zijn dan vrouwen en vaak het gevoel willen hebben dat ze vrij zijn. Dit is ook een cultuur dingetje.

Dus, voor de volgende keer, wacht de initiatieven van de ander gewoon af. Leg geen druk, geef geen hints. Reageer eens een dag niet als hij wat wilt. Dit klinkt misschien destructief maar is het niet. Mannen willen geen vrouw die altijd beschikbaar is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 14:45

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 14:45

Biks2 schreef:
Lieve ts,
Ik reageer vooral even op de beginpost.
Zo te lezen doet jouw laatste ex wel graag dingen samen. Bij de ex hiervoor zou ik zeggen, het is een verschil in persoonlijkheid en de behoeftes in een relatie.

Maar omdat je huidige ex eerst wel graag initiatief nam en dit daarna steeds minder werd is het interessant om te kijken waar dit aan ligt.

Zoals ik het lees heb je prima je eigen leven en is dat het probleem niet.

Het is wel zo dat mannen anders zijn dan vrouwen en vaak het gevoel willen hebben dat ze vrij zijn. Dit is ook een cultuur dingetje.

Dus, voor de volgende keer, wacht de initiatieven van de ander gewoon af. Leg geen druk, geef geen hints. Reageer eens een dag niet als hij wat wilt. Dit klinkt misschien destructief maar is het niet. Mannen willen geen vrouw die altijd beschikbaar is.

Dit heb ik bij alle relaties geprobeerd, maar kan ik niet. Dat is niet destructief voor de relatie maar voor mij. Want ik zit dan de hele tijd bewust ermee dat ik hem negeer, zeg maar. Ik vergeleek het laatst met dieten, als je bewust iets laat liggen of wilt negeren is het alles waar je nog aan kunt denken. Ik zou het wel heel graag willen kunnen.

Ik heb gewoon die rust nodig van de planning, wat hiervoor inderdaad ook aangehaald werd als "gewoon weten waar je aan toe bent, en weten wanneer je elkaar de volgende keer ziet, al is het pas over een week".

**Geplaatst**: 14-03-22 14:49

Geplaatst: 14-03-22 14:49

Nala schreef:
Biks2 schreef:
Lieve ts,
Ik reageer vooral even op de beginpost.
Zo te lezen doet jouw laatste ex wel graag dingen samen. Bij de ex hiervoor zou ik zeggen, het is een verschil in persoonlijkheid en de behoeftes in een relatie.

Maar omdat je huidige ex eerst wel graag initiatief nam en dit daarna steeds minder werd is het interessant om te kijken waar dit aan ligt.

Zoals ik het lees heb je prima je eigen leven en is dat het probleem niet.

Het is wel zo dat mannen anders zijn dan vrouwen en vaak het gevoel willen hebben dat ze vrij zijn. Dit is ook een cultuur dingetje.

Dus, voor de volgende keer, wacht de initiatieven van de ander gewoon af. Leg geen druk, geef geen hints. Reageer eens een dag niet als hij wat wilt. Dit klinkt misschien destructief maar is het niet. Mannen willen geen vrouw die altijd beschikbaar is.

Dit heb ik bij alle relaties geprobeerd, maar kan ik niet. Dat is niet destructief voor de relatie maar voor mij. Want ik zit dan de hele tijd bewust ermee dat ik hem negeer, zeg maar. Ik vergeleek het laatst met dieten, als je bewust iets laat liggen of wilt negeren is het alles waar je nog aan kunt denken. Ik zou het wel heel graag willen kunnen.

Ik heb gewoon die rust nodig van de planning, wat hiervoor inderdaad ook aangehaald werd als "gewoon weten waar je aan toe bent, en weten wanneer je elkaar de volgende keer ziet, al is het pas over een week".

Een dieet volg je ook voor een hoger doel (gezond gewicht) daarvoor moet je verleidingen laten staan.

Een gezonde relatie vraagt ook om werk. Natuurlijk moet een relatie vooral fijn en veilig voelen, maar niemand zei dat relaties ook makkelijk zijn.

Daarnaast kun je andere mensen niet controleren, sturen of verplichten om aan jouw regels te houden.

Ik denk dat je er wat losser mee moet leren omgaan.

Het is net een vuist met zand, hoe harder je knijpt, hoe sneller het zand uit je handen glipt. Je kunt in relaties niks anders dan ontspannen, je wensen duidelijk uitspreken en het vervolgens loslaten.

**Geplaatst**: 14-03-22 15:02

Geplaatst: 14-03-22 15:02

Nala schreef:
“ die constant van jou wil horen dat ze er leuk uit ziet, die zelf niets onderneemt maar wel van jou verwacht dat je haar ergens meer naar toe vraagt, die jou voor heel veel dingen nodig heeft, maar geen oprechte interesse heeft in jou als persoon”

Dit hele stuk lijkt geschreven alsof je mij wilt beschrijven vanuit het oogpunt van mijn vrienden, maar geen enkel punt klopt.

Oooh nee, haha, absoluut niet!!!
Ik zocht enkel voorbeelden. Dus ik bedoel oprecht dat je je moet voorstellen dat zo iemand JOUW vriendin is, niet dat JIJ dat bent. Ik stel deze even in een overdreven vorm. Ik denk namelijk dat ik best wel dezelfde patronen heb gekend en hier en daar nog steeds ken als jij.

Ik had zelf een vriendin die zo was als ik beschreef en ik denk dat ik door mijn eigen patronen dit niet zo snel heb opgemerkt. Ik nam eerder haar als voorbeeld dan jou, want ik ken je immers helemaal niet.
Ik moet eerlijk zeggen, ik heb het zelf twee keer meegemaakt dat ik min of meer heb gebroken met vriendinnen.

De eerste keer was met twee vriendinnen die ik al vanaf de basisschool kende. Zij gingen altijd op het platteland naar school, ik ging vanaf de brugklas naar de stad en was dus gewend aan de reistijd en eenmaal op het HBO veranderde er voor mij niets. Voor hen veranderde het wel en zij wilden graag op kamers. Ik zag dat niet echt als toegevoegde waarde, want waarom zou ik tig keer per week naar huis toe reizen voor de paarden én een hoop geld weggooien in huur. Dit kwam behoorlijk tussen ons in te staan. Want daarnaast vond ik stappen in de stad niet zo heel veel aan.
Ik kreeg een ultimatum: "Als jij niet gewoon een keer per week hier komt eten, slapen en stappen, dan werkt het niet tussen ons."
Prima, dan werkt het niet... Er was verder ook geen oprechte interesse in mij, bleek ook wel toen ik weken later een bericht van een van die meiden kreeg: "Zullen we vanavond samen naar de feesttent?"
Toen er feest was in ons dorp was ik ineens wel weer goed genoeg.
Dát is een vriendschap die niet echt werkt...

De tweede keer was niet heel veel later, met de vriendin die ik als basis voor die beschrijving gebruikte. Ik kwam uit een zeer manipulatieve relatie (geen liefdesrelatie) en begon mezelf wat beter te leren kennen en begon te groeien als persoon. Die vriendin echter was in relaties altijd extreem afhankelijk (en haar onzekerheid kon hij niet temmen, dus zocht ze het ook buiten de deur!), dus toen ze alleen was wist ze helemaal niks. Ze vroeg me dingen die ze gewoon kon Googlen (hoe sluit ik mijn dvd speler aan op de tv bijvoorbeeld), vertelde me veel te vaak dat ik veel knapper, slimmer, leuker, liever, beter kon paardrijden blabalbla (al van jongs af aan). En ik had het maar te stellen met mijn eigen verdriet, rouw en groei, daar was echter geen interesse voor vanuit haar.
Op een gegeven moment kreeg ik (student) van haar de vraag hoe ze met haar werkloosheid om moest gaan en wat de beste keuze was. Een paar uur werken en de rest WAO of helemaal WAO. Ik wist het antwoord niet, had niet mijn beste dag en vroeg om wat rust.
Ik heb NOOIT meer wat van haar gehoord. En het is niet dat dat geen pijn doet hoor, want dan moet je ineens voor jezelf bepalen of het wel zo verstandig was om grenzen te stellen. Niet leuk...

Ik weet niet wie jouw vrienden zijn, ik weet niet hoe jij bent. Ik denk alleen patronen te herkennen die je voor jezelf nu even gigantisch moet overtrekken om de impact voor jezelf en voor anderen te kunnen begrijpen. Je geeft zelf aan dat je op zoek bent naar dat wederzijdse gevoel. In mijn optiek is dat zoeken naar bevestiging. En geloof me, toen ik leerde wat mijn onhandige patronen waren, was dat ook echt niet leuk om te horen. Maar juist door die patronen te leren kennen en begrijpen, kan je er iets mee doen.

Over mezelf (met name mijn probleem :')

) wil ik best meer vertellen in een PB als je denkt dat je daar meer aan hebt. Maar ik ben absoluut oprecht als ik zeg dat ik niet wil invullen wie jij bent, dat ik je gun dat je je onhandige patronen op tijd leert herkennen (ik zou willen dat ik ze eerder had gevonden) en doorbreken. En ik wil op geen enkele manier jou afzeiken of in een slecht daglicht stellen. Dat verdient je niet, dit topic starten is als heel erg kwetsbaar opgesteld van je. Daar kan ik alleen maar respect voor hebben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 15:11

Re: Relaties... Te hoge verwachtingen?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 15:11

Ohh dat verklaart, haha. Want dat schoot me wel even heel flink in het verkeerde keelgat, zoals je je wel kunt voorstellen

Als je wilt mag je me zeker dat pbtje sturen! Misschien helpt het, misschien ook niet.