Bij ons was ik degene met een burnout. Geen ruzies ofzo maar wel de pilaar qua communicatie in de relatie en die viel dus weg. Uit elkaar gegaan en lekker ons eigen ding gedaan, tot we elkaar 1-1,5 jaar later weer een keer spraken wat vanouds voelde. We hebben trouwens beide wel wat van het single leven geproefd, maar het had altijd een bittere nasmaak Ondertussen zijn we weer bijna 2,5 jaar verder en onze relatie is echt top. We bouwen op elkaar, willen van elkaar leren (communiceren..), compromis sluiten waar nodig en steunen elkaar in moeilijke situaties om een paar voorbeelden te geven welke eerst minder of niet voorkwamen. Of dit blijvende is, geen idee. Maar ik ben blij dat we terug bij elkaar zijn en het is beter dan het ooit geweest was. Dus ik hoop wel dat het blijvende is
Ik hoop iig dat jullie het uit kunnen vogelen met elkaar (als de stap al niet gezet is aan je laatste bericht te lezen)