Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-12-21 21:09

Geplaatst: 21-12-21 21:09

Wat ontzettend lief! $*\o/*$

**Geplaatst**: 21-12-21 21:41

Geplaatst: 21-12-21 21:41

Echt een feelgood topic dit

Mooie verhalen.

Ik heb vorige week de boodschappen betaald voor iemand.
Mevrouw kon niks betalen. Haar pinpas werd niet geaccepteerd.
Het waren ook geen gekke boodschappen maar echt belangrijke boodschappen als brood en tena etc.
Ik heb aangeboden voor haar te betalen. Eerst weigerde ze.
Later toch voor haar betaald. Ik kon aan haar erg merken dat ze zich een beetje schaamde en het moeilijk vond te accepteren.
Voor mij was die €15 geen gemis en deed ik het met veel plezier.
Maar ik kan me ook heel goed voorstellen hoe ze zich daar bij voelt.
Ze gaf ook aan dat dit niet de eerste keer was.
Maar ook speciale schoenen moest hebben voor haar zere voeten.

Het breekt mijn hart als ik zie dat veel ouderen moeilijk kunnen rond komen en hun gewone boodschappen niet kunnen betalen.
En als ik naar mijn eigen opa & oma kijk, zei juist heel goed hebben.

**Geplaatst**: 21-12-21 22:51

Geplaatst: 21-12-21 22:51

Ik doe het vooral voor dieren haha. Auto dwars over de baan zetten om een schildpad van straat te plukken. Berichtje op Hoplr als ik een doodgereden kat tegenkom. Gewonde vogels mee naar huis nemen om ze te laten aansterken.

Maar voor mensen doe ik ook wel eens wat hoor. Oma's en opa's van straat oprapen of helpen oversteken. Bij een rood licht uit mijn auto rennen om het benzineklepje van een ander dicht te doen. Laatst een vrouw tegengekomen die op straat lag, was van haar fiets gevallen. Er waren al mensen bij, maar ik heb de handdoek die ik in mijn scooter had zitten aangeboden om onder haar hoofd te leggen.

Voor mijn klanten neem ik ook regelmatig wat mee van de winkel. Met eentje heb ik echt een suuuper goede band, haar dochter is gehandicapt en daar koop ik elk jaar een cadeautje voor. Haar mama vind mijn creativiteit echt heel leuk, daar zet ik elk jaar de kerstboom op, en ik help haar met knutselprojectjes. Of zij ziet iets leuks dat zelfgemaakt is en dan maak ik dat voor haar haha. Volgend jaar gaan we samen, voor haar, een giga-notenkraker van emmers maken.

Eén van mijn klanten is een alleenstaande man, die echt héél weinig van "het huishouden" kent (ik ben huishoudhulp). Daar doe ik, zonder dat hij het me ooit heeft moeten vragen, ook de was. Ik naai ook kapotte kledij ed, geen idee of hij het doorheeft maar ik slaap er beter door

Al mijn klanten vinden mijn neurotische kantje ge-wel-dig; bij één van hen staat de babybox nog in de dochter haar kamer, al haar knuffels lagen daar door elkaar, die heb ik netjes geschikt, vond ze echt zoooo leuk! Ook haar boekenkast heb ik netjes gezet, kind was helemaal blij haha. En dan de moeders: oooh, wil je de bestekla en de ijskast ook zo aanpakken ajb? Ja hoor :')

Laatst zag ik een man sukkelen aan de brood-snijmachine, ik heb hem uitgelegd hoe dat ding werkte, hij was echt heel opgelucht haha. Was volgens mij de eerste keer dat hij, en niet zijn vrouw, een brood ging kopen.

Ik ben zelf nogal klein haha, en vind het altijd zo geweldig als iemand mij in de winkel wilt helpen met iets uit het rek te pakken dat veel te hoog ligt.

Op stal weet ook iedereen mij te vinden als er een deken sneuvelt - iedereen weet dat ik die dingen met plezier terug aaneen naai. Ik weiger centjes, als ze perse wat willen geven vraag ik een zak appels/wortels

Vind het ook gewoon standaard om een scheef deken recht te trekken of een los halster weer vast te maken, dat zou ik zelf ook alleen maar heel fijn vinden!

**Geplaatst**: 21-12-21 23:00

Geplaatst: 21-12-21 23:00

Bellatrix schreef:
Ik geef vaak mijn parkeerkaartje weg als er nog een half uur op zit ofzo.
En ik laat mensen vaak voorgaan terwijl ze geen voorrang hebben, vooral fietsers en vooral in de regen.

Zo is er van de week voor me iemand achterop een ander geklapt... Die had even niet verwacht dat zn voorganger op de rotonde stopte om een fietser voor te laten.

Sterker nog.. Ik heb het eens gedaan en kreeg een stopteken van de politie.. Met uitleg dat je achterganger dit allerminst verwacht van je als ze géén voorrang hebben.

De gedachte is lief, maar doe het beter niet. Regels zijn regels.

Ik heb vandaag spontaan belegde broodjes bij mn werkgever gebracht die aam het klussen was in een nieuw pand!
Werd gewaardeerd!

**Geplaatst**: 21-12-21 23:45

Geplaatst: 21-12-21 23:45

Arethe schreef:
Laatst nog een situatie meegemaakt, weet niet of het geheel hier onder valt.
Ik stond buiten te roken bij m’n ouders en hoorde iemand roepen vanuit park. Meteen m’n man en vader opgetrommeld dat ze NU mee moesten komen.
Was een mevrouw in het donker van een stoepje gereden en omgevallen met haar scootmobiel, ze kon niet bij haar telefoon en lag in het donker op het natte gras. Mijn jas meteen onder haar geschoven, snelle check van haar lichaam gedaan en vervolgens gezamenlijk voorzichtig opgetild en in haar scootmobiel gezet. Ik ben naar m’n moeder gerend om te vertellen dat er iemand even mee kwam en vanuit het huis contact opgenomen met haar dochter.
Mijn hart brak echt toen mevrouw vertelde onderweg naar de voedselbank te zijn en dus nu geen eten heeft kunnen halen. Haar dochter heeft haar opgehaald met de auto en de volgende dag heeft zij de scootmobiel opgehaald. Wij hebben een kaartje geschreven en daarin wat geld gestopt omdat we het ons echt aantrokken.

Toevallig net een kaartje gehad van haar met daarin kerstwensen, een bedankje en dat haar knie gelukkig weer goed gaat.

Oh wat een lief verhaal :knuffel:

Leuk, opbeurend topic! Alleen.. nu met corona kan ik juist niet veel betekenen. Ik kom niet in winkels en ik hou ruim afstand van iedereen.

Ik heb wel recent uitgezocht waar ik bij gebrek aan buurtkastje overgebleven boodschappen kan brengen voor mensen die het niet zo breed hebben.

Als ik op straat loop heb ik bijna altijd mijn honden bij me en kan dan niet altijd goed te hulp schieten. Wat ik wel doe, als ik iemand zie worstelen met een uitvallende hond, is zo iemand de ruimte geven. Die hond wil dat graag, en voor het baasje is het ook fijner om de hond makkelijker te kunnen houden.

Ik ben overigens toen ik 11 jaar was midden op een druk kruispunt met de fiets onderuit gegaan. Ik was op weg naar muziekles en was laat, dus ik had haast, maar het was glad...
Ik viel hard en lag half onder mijn fiets. Ik kon niet opstaan. Er stopte niemand.
Uiteindelijk lukte het me om zelf overeind te komen en ben ik bont en blauw en huilend doorgefietst naar de muziekschool -O-

**Geplaatst**: 21-12-21 23:55

Geplaatst: 21-12-21 23:55

Wat een lieve reacties. Wij hadden zo te doen met haar, we wilden eigenlijk meteen wat geven maar ik weet niet wat dit doet met een persoon. Wil niemand een gevoel van schaamte geven of dat ze het niet willen accepteren hierom. Het stukje anonieme van het kaartje maakte het wel heel prettig.

Nu kom je inderdaad een stuk minder mensen tegen, maar op een of andere manier vind het altijd wel zijn weg bij mij. Ik denk dat als je open staat voor je medemensen en van de random act’s of kindness bent, dit vanzelf zijn weg vind ofzo. Klinkt misschien wat zweverig maar weet niet zo goed hoe ik het anders moet uitleggen.

Pfft Nikass dat is ook verschrikkelijk dat er niemand stopt op zo’n moment. Probeer hier altijd voor te stoppen mits dit veilig lukt. Laatst moest ik bij een complex voor aanleunwoningen zijn voor een GGD afspraak van mijn dochter. Toen viel er ook een mevrouw heel hard met haar fiets en zij kreeg hem niet meer overeind. Meteen gestopt (in de haast m’n auto laten afslaan zelfs) en haar geholpen. Mijn dochtertje zat vragend in de auto, was meteen een mooie opening om een gesprek te starten dat je altijd mensen moet helpen als je dit kan doen.