Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-21 06:41

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-21 06:41

Mensen die mij persoonlijk kennen die zeggen dat die iq test nergens op slaat. Mijn iq is veel hoger dan wat er uit komt. Ik kreeg gewoon vragen over de geschiedenis, nou sorry hoor maar daar ligt mijn interesse niet..

Ik werkte altijd zelf ook in de zorg en ben gewoon een gemiddeld persoon maar daar gaat deze topic niet over lijkt mij ?

Ik zoek mensen met ervaring die mij kunnen steunen en tips kunnen geven waar ze terecht kunnen met hulpvragen.

**Geplaatst**: 23-04-21 06:49

Re: Nog meer mensen die hun kind verloren hebben?

Geplaatst: 23-04-21 06:49

Heb je in dat geval niet de mogelijkheid een nieuwe iq-test te doen zodat je wellicht daarna wel geholpen kan worden door deze instantie?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-21 07:01

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-21 07:01

Goof schreef:
Heb je in dat geval niet de mogelijkheid een nieuwe iq-test te doen zodat je wellicht daarna wel geholpen kan worden door deze instantie?

Sorry maar waarom? Ik ben depressief, ben er niet helemaal bij door de vele trauma's. Daarom ben ik zo boos en teleurgesteld waarom ze naar de iq kijken. Echte getraumatiseerde mensen hebben toch geen beste iq..?!?!

**Geplaatst**: 23-04-21 07:44

Re: Nog meer mensen die hun kind verloren hebben?

Geplaatst: 23-04-21 07:44

Mijn vraag was ook gebaseerd op het feit of het klopt. De IQ score die uit de test kwam lijkt mij iets waar je al eerder tegenaan hebt gelopen in je leven. Indien je je hier niet in herkent lijkt mij ook het beste om het opnieuw te doen
Tevens heeft geschiedenis weinig met een IQ test te maken

**Geplaatst**: 23-04-21 07:54

Geplaatst: 23-04-21 07:54

Wpaard schreef:
Goof schreef:
Heb je in dat geval niet de mogelijkheid een nieuwe iq-test te doen zodat je wellicht daarna wel geholpen kan worden door deze instantie?

Sorry maar waarom? Ik ben depressief, ben er niet helemaal bij door de vele trauma's. Daarom ben ik zo boos en teleurgesteld waarom ze naar de iq kijken. Echte getraumatiseerde mensen hebben toch geen beste iq..?!?!

Natuurlijk zijn trauma's niet gekoppeld aan een iq, maar instanties werken nou eenmaal zo (bizar genoeg). Als dit een instantie is die jou goed zou kunnen helpen in jouw verwerking en je geeft zelf aan een hoger iq te hebben dan de score die nu bekend is dat een optie. Je hoeft er niets mee te doen natuurlijk, in dat geval hoop ik dat je elders kunt vinden wat je nodig hebt.

**Geplaatst**: 23-04-21 07:56

Geplaatst: 23-04-21 07:56

verootjoo schreef:
Jeetje... is het zo slecht gesteld met de GGZ

Als je dat zelf kon regelen had je het al wel gedaan hè... wat ontzettend naar dat je zo aan je lot wordt overgelaten.

Heb je eigenlijk begeleiding/ambulante zorg of woon je begeleid?

Dit heeft niets met de gesteldheid van de GGZ te maken. Binnen de ggz worden behandelingen aangeboden waarvoor een bepaald functioneringsniveau noodzakelijk is om een behandeling te laten slagen. Wanneer een IQ test goed afgenomen is, geeft deze een duidelijke en reële inschatting van het functioneringsniveau. Zit men hier dus onder is het ook een vorm van zelfbescherming om iemand niet te overvragen binnen behandeling (heeft nl averechts effect).

Wanneer iemand een trauma heeft, soms ook al op jonge leeftijd, kan dit leidden tot een aantasting van de ontwikkeling van hersenstructuren waardoor functies die tijdens een IQ test getest worden, vertekend gemeten worden. Het zou dus zinvol zijn een nieuw neuropsychologisch onderzoek te doen om je functioneringsniveau vast te stellen en te zien wat haalbaar is qua therapie.

Ts, ik wil jou sowieso heel veel sterkte wensen met het verwerken van dit verlies en alle andere nare dingen die jou overkomen zijn.

**Geplaatst**: 23-04-21 07:57

Geplaatst: 23-04-21 07:57

Goof schreef:
Heb je in dat geval niet de mogelijkheid een nieuwe iq-test te doen zodat je wellicht daarna wel geholpen kan worden door deze instantie?

Dat kan niet, je mag maar 1 keer in de 2 jaar een test laten doen anders is hij niet geldig.

**Geplaatst**: 23-04-21 08:05

Geplaatst: 23-04-21 08:05

Lestrange01 schreef:
Goof schreef:
Heb je in dat geval niet de mogelijkheid een nieuwe iq-test te doen zodat je wellicht daarna wel geholpen kan worden door deze instantie?

Dat kan niet, je mag maar 1 keer in de 2 jaar een test laten doen anders is hij niet geldig.

Klopt, maar ik zie nergens dat de iq-test van TS binnen die laatste 2 jaar heeft plaata gevonden?

**Geplaatst**: 23-04-21 08:13

Geplaatst: 23-04-21 08:13

Ik denk dat zoals MG zegt een NPO dan zinvoller is.
Maar heel vervelend voor je ts; je wilt nu gewoon geholpen worden.

**Geplaatst**: 23-04-21 08:15

Geplaatst: 23-04-21 08:15

Tjongejonge wat een bizarre gang van zaken.
Zelf al doet zo‘n test er wat toe dan hoeven ze dat nog steeds niet zo te projecteren alsof je daar zelf schuldig aan bent. Dat kan ook een heel stuk subtieler en menselijker.

TS, ik vind het afschuwelijk wat je meegemaakt hebt en ik wens je snel een fijne hulpverlener toe die jou kan helpen met de verwerking en het rouwproces Y;(

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-21 08:18

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-21 08:18

Vind die iq test nergens op slaan. Je krijgt vragen over de geschiedenis nou sorry hoor dat boeit me nou eenmaal niet.

Op internet een iq test gedaan en resultaat is 105 dus heel wat anders dan die 75.
Online staan geen geschiedenis vragen.

**Geplaatst**: 23-04-21 08:27

Re: Nog meer mensen die hun kind verloren hebben?

Geplaatst: 23-04-21 08:27

In welke regio woon je Wpaard? Wellicht kan ik met je mee kijken naar een geschikte behandelplek waar je wel terecht kunt. Houd hierbij wel ook rekening met wachttijd. Dat is nl. tegenwoordig wel een ding in dr ggz.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-21 08:29

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-21 08:29

Ik woon in regio Groningen maar Drenthe is een optie, rondom assen.

**Geplaatst**: 23-04-21 08:44

Re: Nog meer mensen die hun kind verloren hebben?

Geplaatst: 23-04-21 08:44

Jeetje wat vervelend ts, kan me voorstellen dat dit ook weer een flinke teleurstelling is voor je :knuffel:

.

Ik heb geen advies uit persoonlijke ervaring maar wil je 1 ding zeggen en dat is: Hou vol! De juiste psychische hulp vinden kan een lange weg zijn, maar ook jij hebt daar recht op!

**Geplaatst**: 23-04-21 08:47

Geplaatst: 23-04-21 08:47

_MG schreef:
In welke regio woon je Wpaard? Wellicht kan ik met je mee kijken naar een geschikte behandelplek waar je wel terecht kunt. Houd hierbij wel ook rekening met wachttijd. Dat is nl. tegenwoordig wel een ding in dr ggz.

Wat super van je dat je mee wilt kijken met haar!

TS je zou je zorgverzekering kunnen bellen en vragen hoe je nu aan hulp zou moeten komen? Dit is niet niks wat je hebt meegemaakt.......

Virtuele knuffel

**Geplaatst**: 23-04-21 08:48

Geplaatst: 23-04-21 08:48

_MG schreef:
verootjoo schreef:
Jeetje... is het zo slecht gesteld met de GGZ

Als je dat zelf kon regelen had je het al wel gedaan hè... wat ontzettend naar dat je zo aan je lot wordt overgelaten.

Heb je eigenlijk begeleiding/ambulante zorg of woon je begeleid?

Dit heeft niets met de gesteldheid van de GGZ te maken. Binnen de ggz worden behandelingen aangeboden waarvoor een bepaald functioneringsniveau noodzakelijk is om een behandeling te laten slagen. Wanneer een IQ test goed afgenomen is, geeft deze een duidelijke en reële inschatting van het functioneringsniveau. Zit men hier dus onder is het ook een vorm van zelfbescherming om iemand niet te overvragen binnen behandeling (heeft nl averechts effect).

Wanneer iemand een trauma heeft, soms ook al op jonge leeftijd, kan dit leidden tot een aantasting van de ontwikkeling van hersenstructuren waardoor functies die tijdens een IQ test getest worden, vertekend gemeten worden. Het zou dus zinvol zijn een nieuw neuropsychologisch onderzoek te doen om je functioneringsniveau vast te stellen en te zien wat haalbaar is qua therapie.

Ts, ik wil jou sowieso heel veel sterkte wensen met het verwerken van dit verlies en alle andere nare dingen die jou overkomen zijn.

Dat begrijp ik helemaal en ik bedoel ook niet dat die instelling TS wel aan zou moeten nemen, maar als instelling kan je dan toch een voorzet geven voor wel passende hulp?
Zij zitten in die wereld dus neem aan dat ze wel tips kunnen geven waar TS wel goed geholpen kan worden.
Nu is ze een speelbal die overal heen geketst wordt en uiteindelijk ‘zoek het zelf maar uit’ en het lijkt me dat TS daar niet toe in staat is. Enerzijds gezien de IQ test, of die nu wel of niet goed is afgenomen laat ik even in het midden, want idd die geven een reeel beeld bij goede afname.
Maar anderzijds ook gezien het feit dat het TS nog niet is gelukt om zelf geschikte hulp te vinden.
Nu wordt TS min of meer gedwongen hulp te zoeken op internet en we weten allemaal dat dat voor dit type mensen met deze klachten de slechtste vorm van hulp is.
Het is jammer dat ons zorgsysteem mensen hier blijkbaar toe drijft, vind ik

**Geplaatst**: 26-04-21 17:19

Geplaatst: 26-04-21 17:19

Ts, heb je Instagram?

https://instagram.com/yolandacastellonc ... 0hotvte448

Deze vrouw is een coach gespecialiseerd in rouw en ze gaat nu via zoom gesprekken in een groep organiseren.

Wie weet is het iets voor je.

**Geplaatst**: 26-04-21 17:41

Re: Nog meer mensen die hun kind verloren hebben?

Geplaatst: 26-04-21 17:41

Hoi WPaard. Ik heb zelf geen kind verloren, maar wel een vriendin die er 2 verloren heeft. Ik heb van nabij meegemaakt hoe heftig dat is.... 1 ongeboren (bijna voldragen) kindje en 1 zoontje van 4 jaar aan een heftige astma aanval waarbij zijn hart het begaf. Milan heette hij. Dit is iets wat je als vrienden ook nooit overkomt. Dat gevoel niet te kunnen helpen bij zulk verdriet. Ik hoop echt dat je de hulp krijgt die je toekomt. Want dat is het. Je hebt er recht op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-04-21 19:08

Geplaatst door de TopicStarter : 26-04-21 19:08

Bedankt voor jullie steun.

Ik heb geen facebook en geen instagram o.i.d
Het is voor mij te pijnlijk om vrolijke baby's voorbij te zien komen..

Mijn zoontje heette ook milan.

Woensdag een gesprek met mijn psycholoog en kijken of er nog wat anders voor mij is..

**Geplaatst**: 26-04-21 19:22

Re: Nog meer mensen die hun kind verloren hebben?

Geplaatst: 26-04-21 19:22

Wat onbeschrijfelijk verdrietig TS.
Heel veel sterkte TS. Ik hoop dat je snel wel de hulp krijgt die je nodig bent.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-21 08:06

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-21 08:06

Merk dat het me steeds moeilijker wordt nu de dag aankomt..

Milan zou morgen 1 worden, zijn geboortedag..

**Geplaatst**: 17-05-21 08:21

Re: Nog meer mensen die hun kind verloren hebben?

Geplaatst: 17-05-21 08:21

Sterkte Ts, dit soort speciale dagen zijn vooral de eerste keren ontzettend moeilijk, vooral wanneer het een kind betreft. Bij kennissen van ons zie je dat het nu, na dertig jaar denken aan ipv verdrietig zijn word. Ik hoop dat je steun en hulp krijgt.

**Geplaatst**: 17-05-21 12:22

Geplaatst: 17-05-21 12:22

Lieve Wpaard, je vraagt naar ervaringen en steun. Ik hoop dat ik iets kan bijdrage want ja ik heb mijn dochtertje verloren al heel lang geleden bij de bevalling.

Wat een mooie en vooral lieve foto van Milan en wat vreselijk verdrietig dat je hem hebt moeten afgeven.
Afbeelding

Het is nooit eerlijk, het is altijd onnatuurlijk dat je als moeder je ventje overleeft en we spreken hier van amputatie verdriet. Althans zo heb ik het toen ervaren.

Ik vind dat je zelf heel duidelijk weet dat je depressief bent. Ook zul je uitgeput zijn, van het dragen en baren van je mannetje en alle spanning rondom zijn gezondheid na de bevalling.
Zoals je hier ook hebt kunnen lezen, de meeste ouders komen (gelukkig) met de schrik vrij daar hun kindje bijna....was overleden....maar....gelukkig kwam het nog goed.
Bij jou en bij mij en nog bij heel veel andere moeders over de hele wereld kwam het dus niet meer goed en dat verlies is iets wat je de rest van je leven mee zult dragen.
Eigenlijk is er geen troost voor.

Na het overleden van mijn schatje, kwam ik in gesprek met een vrouw die ook al zeer lang geleden een baby'tje had verloren en zij zei: "Pien, het zou niet moeten bestaan het verliezen van je kindje......er is geen troost voor en je draagt het altijd bij je.......alleen weet....er komt ooit een dag dat het minder pijn gaat doen. Er komt ooit een dag dat het leven weer fijn is en leuk. Dat kun je jezelf nu nog niet voorstellen en het zal ook echt nog een hele tijd duren, maar DIE dag komt ooit".

DIT heeft mij erdoor heen getrokken. Op het moment dat ik dacht dat ik er aan onderdoor zou gaan, dat de pijn zo heftig was (amputatie verdriet) , dacht ik aan deze vrouw. Als een soort baken, hoopvolle vlag als het ware heb ik DIE dag, dat het wat minder pijn zou doen als een lantaarn voor me uitgedragen. En verdorie, ze had gelijk. Die dag is bij mij ook gekomen.

HEt is verdrietig dat je zo moet knokken voor hulp en dat hele IQ gedoe moet je gewoon vergeten. Wat een flauwekul. Je bent nl uitgeput, je lichaam is uitgeput, van het dragen, baren, spannende tijden in het ziekenhuis, en uiteindelijk het verliezen. Je komt uit een roller coaster dat leven op het scherpst en verdrietigst was en is. Want je zit er nog midden in.
Tevens heb je nog veel meer meegemaakt en heb je een ex, die je nog steeds niet met rust laat.
Ga er maar aanstaan!

Ik las dat je nog twee kinderen hebt. Dat vind ik heel erg fijn voor je. Graag wil ik daar iets over schrijven vanwege iets dat mijn man heeft meegemaakt. Mijn man was een broertje van een zusje dat zijn ouders hebben moeten afgeven. Hij was jong maar ook oud genoeg om zijn zusje te missen en het verdriet van zijn ouders te ervaren. Het is bijna 70 jaar geleden gebeurd.
Een jaar geleden kwamen we hier voor het eerst over te praten en in eerste instantie haalde hij alleen maar zijn schouders op bij mijn vraag→ maar hoe was dat dan voor jou? We zijn erg close samen mijn man en ik, en na wat doorpraten kwam niet alleen het hele verhaal, maar ook het nog nooit geuite verdriet eruit. Hij wist als kind heel heel erg goed dat zijn ouders compleet gebroken waren van verdriet.
Wat ik hoop is, dat je samen met jouw kinderen hier over verdrietig kan zijn, dat jullie er samen over kunnen praten, want je kinderen hebben ook verdriet. En verdriet als gezin samen delen helpt jullie alle drie. Denk daar maar eens over na of dit wellicht past in jullie gezinscultuur.
Jouw kinderen mogen weten dat mama enorm gelukkig is met ze, je twee gezonde kinderen

en vooral heel erg dankbaar hiervoor. Maar ze mogen ook weten dat je ook heel erg gelukkig was met de komst van Milan en er gewoon heel erg veel verdriet van hebt en dat dit tijd kost.

IK vind dat je heel goed bezig bent. Je zoekt hulp, en je zoekt moeders die weten waar je doorheen gaat.
ALS je denkt dat werk voor je helpend kan zijn, dan kun je besluiten om te gaan werken. MAAR als je voelt dat je hier nog lang niet aan toe bent, ga dan de ziektewet in en probeer daar tijd voor te krijgen. Of anders gezegd ga die dingen doen die goed voor je zijn.
Is werk niet goed voor je dan laat het liggen. Ik hoop zo dat je daarin dan gesteund wordt.

Mocht je willen dan mag je me altijd pb-en. Ik ben er voor je.

Ik wil eindigen met iets positiefs want ik lees veel verhalen van mensen die het nooit te boven zijn gekomen. Je kunt wel degelijk weer gelukkig worden. Ook met zo'n ex man naast alle ellende er nog bij. Daar ben ik expres niet op in gegaan. Maar ook dat maakt het heel erg uitputtend.
Zoals je leven nu is hoeft het echt niet altijd te zijn. Het vraagt tijd. Maar ik kan je vertellen dat ik al heel erg lang een heel tof en gelukkig leven heb iets dat ik 30 jaar geleden niet had kunnen bedenken dat dit ooit nog zou gebeuren. Je bent goed bezig en je mag trots op jezelf zijn. PUUR objectief, is het heel heel erg veel wat je voor je kiezen hebt gehad en wat je nog steeds voor je kiezen krijgt. De hulpverlener die met je mee is gegaan naar het gesprek klinkt als een toppertje. Die vooral bij je in de buurt houden.

**Geplaatst**: 17-05-21 13:19

Re: Nog meer mensen die hun kind verloren hebben?

Geplaatst: 17-05-21 13:19

Respect voor de lieve en uitgebreide post van Pien! En knuffel voor jou TS.

**Geplaatst**: 17-05-21 15:25

Re: Nog meer mensen die hun kind verloren hebben?

Geplaatst: 17-05-21 15:25

Heel veel sterkte voor morgen lieve meis!

Die post van Pien is er eentje om in te lijsten en wanneer je het moeilijk hebt na te lezen denk ik...