Bokt.nl

Skippy01 schreef:

Ik zit ook alleen thuis. Máár moet er wel uit voor verzorging van mijn paard en het uitlaten van de hond, en natuurlijk een of twee keer per week voor de boodschappen. Werk doe ik al ruim een week vanuit huis. Het zal echt aan je persoonlijkheid liggen hoeveel moeite je hebt met alleen thuis zitten. Als je een ontzettende 'outgoing', sociale persoon bent, kan je hier mentaal wel degelijk een klap van krijgen.
Ik ben van nature best wel een huismus en vind alleen zijn meestal niet zo erg. Leuk is anders nu het een soort van opgelegd wordt natuurlijk, maar gelukkig hebben we anno 2020 wel telefoon, skype, facetime, facebook etc. Er is dus wel contact met de buitenwereld, ook al is dat anders

Skippy01 schreef:

Yv_ schreef:

Jup, daarin sta je niet alleen .
Ik merk dat ik echt heel veel bel en facetime. Collega's mis ik niet, maar de halve dagen zijn gevuld met teams gesprekken en whatsapp berichten dusja. Geloof dat ik ze nog meer spreek en zie dan wanneer ik óp het werk ben .

Ja, de whatsapp van ons team staat ook de héle dag piepjes af te geven. Zowel inhoudelijk als wat humor om de situatie wat luchtiger te houden.

Marie_Anne schreef:

Skippy01 schreef:

Ik zit ook alleen thuis. Máár moet er wel uit voor verzorging van mijn paard en het uitlaten van de hond, en natuurlijk een of twee keer per week voor de boodschappen. Werk doe ik al ruim een week vanuit huis. Het zal echt aan je persoonlijkheid liggen hoeveel moeite je hebt met alleen thuis zitten. Als je een ontzettende 'outgoing', sociale persoon bent, kan je hier mentaal wel degelijk een klap van krijgen.
Ik ben van nature best wel een huismus en vind alleen zijn meestal niet zo erg. Leuk is anders nu het een soort van opgelegd wordt natuurlijk, maar gelukkig hebben we anno 2020 wel telefoon, skype, facetime, facebook etc. Er is dus wel contact met de buitenwereld, ook al is dat anders

Ik ben wel introvert en een einzelganger, maar ik ben geen huismus. Ik heb vooral moeite met het niet er op uit kunnen merk ik. Mijn uitlaatklep is weg. En dan daarbovenop ook nog de gebruikelijke sociale contacten missen, dat vind ik wel moeilijk in zo'n onzekere tijd. En dat ik me niet goed voel helpt niet, als ik me gezond zou voelen zou ik lekker thuis gaan poetsen ofzo. Nu doe ik maar rustig aan.

Pien63 schreef:

7 dagen geleden sleutel van mijn nieuwe woning gekregen. En daar sta je dan..... in je uppie. Klushulp durft niet te komen of hoest etc.
Nou ja, er zijn ergere dingen maar het vliegt mij af en toe wel aan zo alleen te zitten. Gisteren maar een I-pad gekocht ( stond op de planning voor later) maar als we totaal afgesloten worden dan kan ik face-timen.

Maar goed, de wereld was ook volledig doorgedraaid. Er is vast een goede reden om aan de handrem te trekken. Misschien levert het de mensheid wat op, waar gaat het om in dit leven. Gaan we het vinden of richten we ons weer op meer meer meer ....
sorry offtopic. Ben zelf ook heel ongerust en bij tijd en wijle bang voor wat komen gaat maar denk toch dat dit een reden heeft.

karuna schreef:

Hier normaal ook alleen en besmet en zit nu inmiddels in week drie van de gepaste sociale isolatie. De eerste twee weken nog beperkt buitenshuis ivm boodschappen (niet getest ggd vond niet nodig). Nu een week echt huis niet meer uit na bericht van ggd. Ben normaal geen mensen opzoeker maar zelfs ik begon het te missen. Best maf hoe dat werkt.

Een geluk sinds zaterdag avond. Gv kwam wat boodschappen brengen en de honden even goed rondslingeren in het bos, eerst op afstand maar bleek klachten te hebben dus is maar gebleven. Nu met zijn tweeen binnenzitten is wel fijner. Scheelt dat ik best ziek ben dus geen energie om iets te doen.

Alleen mijn honden stuiteren langzaam het huis uit. die missen hun lange bosloopjes.

daffodil schreef:

Bijzonder om te lezen hoe verschillend iedereen ermee omgaat. Ik ben graag alleen en werk eigenlijk ook 80 procent van de tijd alleen, thuis. Dus voor mij is dit eigenlijk gewoon normaal. Ik sta er nooit zo bij stil dat anderen dit wel eens heel lastig zouden vinden, dat maakt het wel apart om te lezen. Maar ook wel verhelderend eigenlijk.

Kun je misschien wat appgroepen opstarten met wat mensen om contact te houden? Ik vind dat bijvoorbeeld een heel prima idee om toch "sociaal" bezig te zijn. Ik doe dit ook met mijn familie, zo communiceren we de meeste tijd. Wij zijn niet zo van die langsgaan mensen.

Anoniem schreef:

Nou, hier in Amsterdam hebben we van het ziekenhuis een app waar je dagelijks wat gegevens moet invullen. Als er niets is, krijg je een mail dat je je aan de gewone rivm maatregelen kunt houden. Is er wél iets, dan bellen ze je.
Ik werd net gebeld.
Het valt gelukkig allemaal mee schatten ze in. Vooral omdat ik géén koorts heb. Maar mijn sociale isolatie moet doorgezet, tot in ieder geval 24uur nadat alle klachten weg zijn.
Ik mag wel op een afstand van 2m straks een klein blokje om met een vriendin, maar niet langer dan een half uurtje.
Als alleen zijn geen vrije keuze meer is, maar echt een moetje... Pffff...
Skype, bellen, appen het is toch echt geen vervanging voor echt persoonlijk contact met mensen. Boehoehoe! Ik roep altijd dat ik helemaal niet zo sociaal ben, maar stiekem....toch best wel.
Sorry, vette egopost.

friezenfan2 schreef:

Ik zit sinds vrijdag ziek thuis en woon alleen. Twee dagen geleden begon ik me echt alleen te voelen.<<>>. Ik zou het liefste nu een knuffel willen en iemand die zegt het komt wel goed.

Nienke89 schreef:

Ik zit ook alleen en helaas heb ik ook nog het virus, gelukkig tot nu lichte/niet zo erge symptomen. Maar ik vind het nu toch wel erg eenzaam worden.
Het lijkt ook het of het elke dag een beetje meer energie op slokt...Zo vermoeiend.

Sheran schreef:

Tica, wat waren jouw klachten dan, dat ze je terugbelden?
Ik heb vandaag de halve middag met allerlei huisartsenposten aan de telefoon gezeten. Mijn eigen uisarts wilde me graag op de praktijk zien, maar zit nu vast in Amsterdam en de huisarts in Amsterdam wil alleen maar coronagevallen doen (ik ben al een paar dagen benauwd, voelde eerst net als mijn klaplong, dus ik belde toch maar even).

En allemaal JoSavs oma bellen dus!

karuna schreef:

Miereneter lief aangeboden maar ik zit echt aan de andere kant van het land. En twee heropvoeders die vreemden niet zo aardig vinden, idem andere honden angst ook nog kan ze niet "even" meegeven met onbekenden. Dat levert problemen op. Vanmorgen hebben ze stoom afgeblazen in de tuin eindelijk. Dol kwartiertje met zijn tweeen. Eindelijk twee tevreden fikjes nu. hier kunnen ze wel even op teren denk ik, hoop ik

Paloedie schreef:

Ook ik zit alleen, ik nam de situatie al behoorlijk serieus maar aangezien ik ook corona-gerelateerde klachten heb in totale isolatie nu. Ik loop alleen een klein rondje met de honden, boodschappen e.d. worden voor de deur gezet.

Het was al eenzaam aangezien ik in de ziektewet zit en dus ook geen werk e.d. had. Mijn focus lag dan ook bij 'niet vereenzamen' dus proberen elke dag even iemand te zien. Nu is het zonder face to face contact wel echt heel eenzaam.

En net zoals je veel over ouderen hoort: bellen enzo kan allemaal, maar het is vooral het fysieke contact dat ik enorm mis. Iemands nabijheid, even een knuffel, het gevoel dat iemand je ziet.