Eenmaal buiten staat iedereen direct te bellen met vaders, moeders, vrienden en geliefden maar niemand had nog bedacht 112 te bellen... Dat heeft mijn beeld van de mensheid in crisissituaties wel wat bijgesteld moet ik zeggen.

Ik heb vervolgens gebeld, geloof dat er één vrouw in het halletje had gezeten die met de traumahelikopter naar een brandwondencentrum is gebracht, onze coupé is in een stuk of 5 ambulances geholpen i.v.m. de rook, de brandweerkorpsen hebben de trein geblust.
Moraal van het verhaal: nooit in een halletje gaan zitten...

) En een keer voor mijn schoonvader omdat hij onderuit ging en hartproblemen heeft. 
112 was voor brandweer en ambulance en volgens haar had ik enkel de politie nodig.