Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-06-18 13:29

Geplaatst: 17-06-18 13:29

Wat heeft je moeder uberhaupt met je relatie te maken? Dit is helemaal geen keuze, hooguit een 'wil ik verder met mijn man of niet'. Je moeder heeft daar niks mee te maken en heeft al helemaal geen beslag op je te leggen, druk uit te oefenen en je om te kopen met een nieuwe woning. Belachelijk.

**Geplaatst**: 17-06-18 13:29

Geplaatst: 17-06-18 13:29

Mijn ervaring is dat wanneer één partner ambitie heeft en de ander liever thuis niks zit te doen, dat dat niet werkt. Dat gaat wrijving geven, zeker als er dan ook niks in het huishouden gedaan wordt en jij dus bij wijze van een dubbele dienst draait.

Je bent jong, TS, je hebt echt nog een héél leven voor je. Als je je niet kan inbeelden dat je dit over 50 jaar nog steeds doet, dan zou ik toch zeggen dat het het beste is om er een einde aan te maken. Waarom zou je langer wachten? Je geeft zelf ook aan niet te denken dat hij nog echt gaat veranderen.

Of je dan automatisch voor je moeder moet kiezen weet ik niet, maar IMO zou ik in ieder geval niet voor je huidige partner kiezen. Ik denk dat je veel beter verdient.

**Geplaatst**: 17-06-18 13:31

Geplaatst: 17-06-18 13:31

Goof schreef:
Wat heeft je moeder uberhaupt met je relatie te maken? Dit is helemaal geen keuze, hooguit een 'wil ik verder met mijn man of niet'. Je moeder heeft daar niks mee te maken en heeft al helemaal geen beslag op je te leggen, druk uit te oefenen en je om te kopen met een nieuwe woning. Belachelijk.

Helemaal mee eens. Kies voor jezelf TS, en vertel je moeder om zich terug te trekken.

**Geplaatst**: 17-06-18 13:39

Re: Kiezen tussen moeder en partner

Geplaatst: 17-06-18 13:39

Het is wel logisch dat als moeder op de hoogte is en blijft, dat ze ook haar kind wilt beschermen en iets wilt ondernemen. Natuurlijk is het niet aan haar om de keuze te maken, maar het is wel heel begrijpelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-18 13:52

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-18 13:52

Heeft hij zelf door dat hij helemaal geen flikker uitvoert?[/quote]

:')

haha sorry dit maakte me wel aan het lachen. Op de momenten zelf heeft hij het niet door, hoe vaak ik het ook aangeef. Maar nu hij van mijn echte twijfel weet geeft hij aan dat hij het wel wist en er spijt van heeft. Maarja, 3 jaar luieren en pas spijt krijgen als het verhaal over is is wel wat laat.

**Geplaatst**: 17-06-18 14:01

Geplaatst: 17-06-18 14:01

Happyfeet2 schreef:
haha sorry dit maakte me wel aan het lachen. Op de momenten zelf heeft hij het niet door, hoe vaak ik het ook aangeef. Maar nu hij van mijn echte twijfel weet geeft hij aan dat hij het wel wist en er spijt van heeft. Maarja, 3 jaar luieren en pas spijt krijgen als het verhaal over is is wel wat laat.

Dat heet pappen. Doet hij nu ook daadwerkelijk wat in het huishouden?

Hoe is jullie relatie verder? Neemt hij je mee uit eten? Laat ie je weten dat hij van je houdt? Loopt het fysiek ook goed?

**Geplaatst**: 17-06-18 14:02

Geplaatst: 17-06-18 14:02

Ts,wat trok je zo aan aan hem toen je hem leerde kennen? Om welke redenen wilde je met hem trouwen?

Ik lees eigenlijk een relatie die nooit teamwork heeft gekend,een relatie waarin jij vooral veel geeft en vooral een relatie die ten koste van jou gaat.. waarom? Wat maakt het voor jou de moeite waard om met hem door te gaan? Kun je daar voor jezelf antwoord op geven?

**Geplaatst**: 17-06-18 14:04

Re: Kiezen tussen moeder en partner

Geplaatst: 17-06-18 14:04

Nog een vraag die in me opkomt... Als je nou niet verhuisd was voor hem en je ik deze relatie in Nederland zat... Zou je dan nu nog bij hem zijn? Want het kan natuurlijk dagje misschien niet wilt toegeven dat je al die moeite uiteindelijk voor niets hebt gedaan, dat het een mooie droom was maar het anders is uitgedraaid... Ik ben nu aan het invullen, maar kan me zoiets perfect voorstellen...

**Geplaatst**: 17-06-18 14:18

Re: Kiezen tussen moeder en partner

Geplaatst: 17-06-18 14:18

Het klinkt alsof jij (nog) niet klaar bent met deze relatie. En dat je hem (nu) alleen zou beëindigen doordat je moeder zit te pushen. Dat lijkt me een slechte reden.

Sowieso zou ik er de kriebels van krijgen, zo'n aan je trekkende moeder. Laten we er even vanuit gaan dat ze het lief en onzelfzuchtig bedoelt...dan nog

Hoe je klinkt, denk ik dat je met hele grote vraagtekens, en veel "wat als" zal blijven zitten als je nu de stekker uit je relatie trekt.

Ik zou dus zeggen: nu geen eind er aan maken, maar besteed de komende tijd aan voor jezelf duidelijk krijgen wat je nu eigenlijk wilt van het leven. Hoe hoop je er over 5 of 10 jaar bij te zitten, hoe hoop je dat je leven er uit ziet.

En gaat dat lukken in deze relatie?
Gaat dat lukken op deze locatie?
Gaat dat lukken als je terug naar NL gaat?
Gaat dat lukken als je teruggaat naar je moeder?

En in hoeverre blijft je moeder vervolgens druk op je uitoefenen en beslissing voor je (proberen) te maken, als je nu met hangende pootjes bij haar terugkomt?

**Geplaatst**: 17-06-18 14:22

Geplaatst: 17-06-18 14:22

Lieve TS. Je hoeft voor niemand te kiezen. Niet voor je man en niet voor je moeder. Ik denk dat het geen idee is om terug te gaan naar je moeder. Je kunt je vriend voorstellen een time-out te nemen, zodat jullie zien of jullie elkaar gaan missen. In die tijd zou ik een kamer of een appartementje huren (desnoods in onderhuur van een student die tijdelijk in buitenland zit ofzo) zodat even niemand aan je zit te trekken. Je bent volwassen en kunt gaan en staan waar je wilt. Je hoeft niet naar je moeder of je man te luisteren, maar alleen naar jezelf. Zeg je moede dat ze ook gas terugneemt.

**Geplaatst**: 17-06-18 14:24

Geplaatst: 17-06-18 14:24

Ik ben het eens met het gehele gebeuren dat wat je moeder doet op dit moment niet juist is en vanuit haarzelf gedacht. Jij hebt je tijd nodig en dat moet ze respecteren.

Echter vind ik ditzelfde van je vriend, komop een deadline stellen?! net alsof je nog niet genoeg aan het twijfelen ben. Ook hierin vind ik dit heel egocentrisch van je vriend, ook bij hem heb je tijd nodig en dat heb je niet in een paar seconden besloten (of een paar dagen) het gaat tenslotte om een relatie van 3,5 jaar en met alles wat er is gebeurd vind ik dat hij je echt die tijd wel even mag gunnen die je nodig hebt.

Verder geen pasklaar antwoord, ik denk dat je daar alleen zelf maar achter kan komen, doe wat jou gelukkig maakt op dit moment, doe het eerste wat in je hoofd positief naar boven komt of maak een lijstje met voors en tegens

En dan tot slot nog vanuit hier..
Afbeelding

**Geplaatst**: 17-06-18 14:30

Geplaatst: 17-06-18 14:30

Happyfeet2 schreef:
Mijn partner weet nu van mijn twijfel en geeft me tot de 22e deze maand. Dan wil hij ook zekerheid, wat ik wel snap want 3 weken in een 'wat zijn we nou' situatie zitten is ook lastig.

Ik heb niet alles gelezen maar dit viel mij wel op
Uh huh? En doet hij er nu ook tot aan de 22e alles aan om jou te laten blijven of ligt hij op de bank te wachten?

**Geplaatst**: 17-06-18 14:41

Geplaatst: 17-06-18 14:41

Happyfeet2 schreef:
Er zijn dingen gebeurt waar ik niet blij mee ben, maar ik hield veel van hem en probeerde dat zsm te vergeten.

Zijn dit dingen die je niet in je openingspost hebt genoemd maar die je moeder wel weet? Ik wil niet speculeren, maar ik kan me wel situaties voorstellen waarin een moeder alles zou doen om haar dochter terug naar Nederland te halen en haar tijdelijk bij haar te laten wonen, we hebben op Bokt natuurlijk niet het complete beeld.

Verder vind ik het een goed advies dat je is gegeven om een weekje weg te gaan en zelf uit te zoeken wat je wilt. Je man lijkt weinig voor je te doen en dat ultimatum is natuurlijk belachelijk, maar aan de andere kant is het ook "fijn": nu moet je namelijk wel een keuze maken, bij hem blijven of weggaan. Het gaat om jouw leven, jij bent degene die met de gevolgen van die keuze leeft, en niet om het leven van jouw moeder of jouw man. Kies voor jezelf, kies wat voor jou het beste is, want niemand anders gaat dat voor je doen.

**Geplaatst**: 17-06-18 15:06

Re: Kiezen tussen moeder en partner

Geplaatst: 17-06-18 15:06

Zelf hou ik niet van mensen die pushen, ik begrijp de gedachte erachter wel maar ik vind dat dergelijke deadlines in een gezonde relatie (zowel partner en moeder) niet thuishoren. Persoonlijk zou ik voor geen van beiden kiezen en helemaal voor mezelf gaan.

Natuurlijk hoeft dat geen permanent iets te zijn, soms is een beetje afstand juist wat je nodig hebt om te bedenken en voelen wat jij zelf wilt.
Moeders hebben vaak gelijk, maar ook een moeder hoort de (emotionele) grenzen van haar kind te respecteren, pushen is dat dus niet.

En weetje het maakt denk ik ook even minder uit om welke reden er een down is in de relatie. Het idee dat ik krijg uit je tekst is dat je het gewoon allemaal niet meer weet.

**Geplaatst**: 17-06-18 15:09

Geplaatst: 17-06-18 15:09

...als feministe ben ik natuurlijk hartstikke voor gelijke behandeling.

Twee partners: een werkt dubbel (geld verdienen plus huishouden) de ander doet niets - matig...

Verder vind ik het nogal ongelijkwaardig dat jij al 3 jaar aan hem loopt te trekken - en nu ligt er van zijn kant een ultimatum.

En NEE - hoe begrijpelijk en menselijk de wens tot duidelijkheid ook is: ik vind dat dat ultimatum echt de plank misslaat.

Is er verder openheid over zijn investeringen en de opbrengsten daar van..?
(Want al leef je van rente, dan nog kun je zinnig werk doen. Waarom hij zo met zijn tijd omgaat is mij niet helder.)
...of leeft hij op jouw kosten?
(Daar is feministisch niets op tegen, maar het heeft wel consequenties, zoals jou niet laten opdraaien voor het huishouden.)

**Geplaatst**: 17-06-18 15:14

Geplaatst: 17-06-18 15:14

Janneke2 schreef:
...als feministe ben ik natuurlijk hartstikke voor gelijke behandeling.

Twee partners: een werkt dubbel (geld verdienen plus huishouden) de ander doet niets - matig...

Verder vind ik het nogal ongelijkwaardig dat jij al 3 jaar aan hem loopt te trekken

Ik wil nog aanvullen dat goede communicatie hierin heel belangrijk is.
Een aantal keer lees ik dat er verwachtingen zijn vanuit haar kant.
Daar gaat de communicatie mogelijk mis, verwachtingen zijn van die dingen die je heel snel moet afleren . Als je iets wilt moet je dat kenbaar maken en niet denken dat iets magisch al begrepen is en daarna uitgevoerd wordt.

Lastig, vooral gezien dat ze op een vreemd continent woont.

**Geplaatst**: 17-06-18 15:38

Re: Kiezen tussen moeder en partner

Geplaatst: 17-06-18 15:38

Is je keuze echt tussen moeder en partner?

Volgens mij zijn er nog plenty andere mogelijkheden. Minder veilig en vertrouwt misschien, maar ze zijn er wel

Ik zou van beide kanten echt helemaal horendol worden, dat gesjor aan mij... nee bedankt.

Zou ik in jouw situatie zitten, zou ik (maar ik ben echt een kaaskop) hem lekker op de bank laten hangen en terug gaan naar Nederland. Bij de laatste gemeente waar je woonachtig bent geweest aankloppen en om hulp vragen voor de eerste weken/maanden. Zou namelijk ook totaal niet zitten te wachten op een moeder die haar zin krijgt/winst te pakken heeft. Ook al staat het huisje daar al klaar voor je. Voor wat hoort wat he...

Je hoeft niet te worden wie je man wilt dat je moet worden.
Je hoeft niet te worden wie je moeder wilt dat je moet worden...

Je moet worden wie je zelf wilt zijn. En zelfstandigheid gaat je daar het meeste bij helpen. Ik heb het idee dat je op dit moment vooral afhankelijk wordt gemaakt.

**Geplaatst**: 17-06-18 16:11

Geplaatst: 17-06-18 16:11

Happyfeet2 schreef:
haha sorry dit maakte me wel aan het lachen. Op de momenten zelf heeft hij het niet door, hoe vaak ik het ook aangeef. Maar nu hij van mijn echte twijfel weet geeft hij aan dat hij het wel wist en er spijt van heeft. Maarja, 3 jaar luieren en pas spijt krijgen als het verhaal over is is wel wat laat.

Dat heb ik al een aantal keer met een vriendin en haar ex gezien.
Zij gaf hem echt teveel kansen.
Elke keer als ze aangaf te twijfelen, en dat er echt wat moest veranderen ging het een tijdje goed.
En daarna verviel hij gewoon weer in zijn oude patroon.
En dat keer op keer op keer enz

Wat ik je wel mee wil geven.
Kies voor jezelf en wat JIJ wil.
En niet voor je vriend OF moeder.

**Geplaatst**: 17-06-18 16:22

Geplaatst: 17-06-18 16:22

Er is er maar een die een beslissing kan nemen over jouw leven, dat ben jij TS.

Je vat alle problemen samen naar 2 dingen; de relatie met jouw vriend en de relatie met jouw moeder.

Ik hoor geen twijvel over je moeder, ze steld ook geen ultimatum.
Ze zorgt voor een back-up. je noemt het benauwend. sorry moeders zijn moeders nu en over 30 jaar.
Je wilt haar zorgen niet horen omdat je je ogen dicht doet voor de situatie waarin je zit.

simpel, neem ff wat afstand als het je benauwd, ma zal niet blij zijn maar laat jouw niet vallen; Jij hoeft alleen aantegeven hoeveel ruimte jij nodig hebt voor je beslissing over jouw toekomst.

Je vriend, heeft ruim 3 jaar niets willen veranderen en geeft jouw nu 3 weken de tijd voor een beslissing? Dit is een eenzijdig ULTIMATUM, als je daar aan toegeeft zijn alle andere dingen in de toekomst nooit meer belangrijk, ben jij niet meer belangrijk. Als je van iemand houd ben je niet zijn bezit! Maar wil jij dat iemand vrijwillig zijn tijd energie met jouw deelt.

Jij bent bezig hem blij te maken, maar hoe is dat andersom?
Waar jij (denk ik) tegen aan loopt zijn cultuur verschillen. dat gaat niet veranderen.

Als jij van hem houd en je denkt dat het wederzijds is neem jij de tijd die je nodig hebt!
Het maakt niet uit of je daar nog eens 3 jaar voor neemt.

Maak niet de fout omdat je moeder iets verder gaat dan je wilt om de verkeerde beslissing te nemen.
Het is niet de akties van je moeder die een probleem zijn, het is de spiegel die ze jouw voorhoud, de confrontatie die jij (nog) niet aandurft.

Zoek de dingen op die voor jouw belangrijk zijn en vraag je af of je die krijgt op de ingeslagen weg.
Zonder moeder red jij het ook, wees niet zo bang om voor jezelf op te komen.

Er staan hier boven de nodige feministische posts maar wel allemaal met heel veel waarheid.
Soms hebben mensen wel een arm nodig of steun en zijn we niet sterk. Is jouw partner de partner geweest die dat heeft ingevuld?

Ik heb niet het antwoord, ook niet de gouden tip.
Ik hoop alleen dat je begrijpt dat als je jezelf oprecht deze moeilijke vragen steld en je niet de antwoorden vind dat je verder moet zoeken.
Een Ultimatum is oneerlijk, want elke keer in het leven dat het moeilijk is zijn er deze vragen.

Iemand die niet helpt het juiste antwoord te vinden gaat zijn partner niet gelukkig maken alleen zichzelf!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-18 17:07

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-18 17:07

Marin_ka3 schreef:
Sorry, wat jouw moeder vindt of doet is TOTAAL niet van belang.

Het enige wat telt is; wat wil jij?
How deep is your love?
Wat wil jij met je leven? Is jouw liefde voor hem nog aanwezig en hoe diep zit dat?

Niet bang zijn voor verandering, je kan het aan. Dat heb je al eerder bewezen. Blijft de vraag; wat wil jij?

Bedankt voor je bericht! Ik ben inderdaad wel bang voor verandering, maar weet dat het uiteindelijk wel goed zou komen. Het is alleen zo engig.

Wat ik wil is een partner aan mijn zijde. Voor de leuke dagen en de iets mindere. Nu heb ik vaak het idee dat ik aan zijn zijde sta, maar andersom een stuk minder. Hij beloofd daar telkens beterschap in (na de verhuizing wordt het beter... Na mijn operatie wordt het beter..na de vakantie is het beter) en het lukt niet. Hij geeft zelf aan niet echt te genieten van het leven. Dat vind ik heel zielig, maar hij grijpt ook geen kans om het leven te ontdekken door te gaan werken of een cursus te volgen etc.

Ik geloofde zo lang nog in de 'dan wordt het anders' maar begin me dat nu na zoveel jaar wel af te vragen

**Geplaatst**: 17-06-18 17:12

Re: Kiezen tussen moeder en partner

Geplaatst: 17-06-18 17:12

Waarom zou dat na al die jaren opeens anders worden? Ik denk dat je jezelf voor de gek houd als je blijft hopen dat hij de ideale man gaat worden. Dat gaat echt niet gebeuren, dan had hij dat wel eerder gedaan. Misschien dat hij voor een paar weekjes de ideale man gaat zijn, maar daarna zal het al gauw weer in het oude vervallen. Als je hem niet kunt accepteren zoals hij nu is dan kun je er beter een punt achter zetten. Hij gaat heus niet opeens een hele andere persoon worden.

Ik snap je moeder wel, je wilt als ouders toch graag dat je kind goed terecht komt en zij zal vast op een heel andere manier naar hem kijken dan jij.

**Geplaatst**: 17-06-18 17:12

Geplaatst: 17-06-18 17:12

Je zegt het hierboven al; 'ik wil EEN partner aan mijn zijde'. Je spreekt hier niet specifiek over je man.
Daarbij zou een partner volgens mij nooit het doel in je leven moeten zijn, gelukkig zijn is belangrijker.

**Geplaatst**: 17-06-18 17:13

Geplaatst: 17-06-18 17:13

Ik denk dat je jezelf moet afvragen hoeveel kansen jij je man nog wilt geven. De keuze nu is jezelf of een ongelukkige relatie.
Ik vind het termijn werkelijk belachelijk van zijn kant. Oh en je moeder moet zich er niet mee bemoeien, chanteren met een eigen huis in NL is niet eerlijk.

**Geplaatst**: 17-06-18 17:14

Geplaatst: 17-06-18 17:14

Happyfeet2 schreef:
Wat ik wil is een partner aan mijn zijde.

Dit vind ik een enge uitspraak...

Je hebt niet iemand nodig om gelukkig te zijn. Op het moment dat je dat denkt, gaat er iets verkeerd.
Een partner is de kers op de taart, en die taart smaakt ook prima zonder kers.

Op dit moment klinkt je partner meer als een oud en droog brood... En van droog brood kan je wentelteefjes maken, maar dat doet het brood zelf niet hoor...

**Geplaatst**: 17-06-18 17:38

Re: Kiezen tussen moeder en partner

Geplaatst: 17-06-18 17:38

Ik heb niet het hele topic gelezen, alleen de OP.. Maar het is net of ik mijn eigen verhaal hoor..

Mijn ex deed heel erg zijn best tot we een half jaar samen waren, en ik was met mijn stomme kop na 3 maanden al bij hem gaan wonen. Maar langzaam aan kreeg ik ook steeds meer het gevoel dat ik er alleen voor stond, alles wat gebeurde moest van mijn kant komen dus beslissingen over belangrijke zaken en huishouden. Ook was hij er ook wel voor mij maar toch stond ik er alleen voor.. Hij liet zelfs zijn moeder nog komen om te poetsen nadat ik de dag daarvoor het huis helemaal had schoongemaakt.

Geloof me dat breekt je op, heb het 3 jaar met hem volgehouden. Maar samen zijn met iemand waar dingen niet van 2 kanten komen dat is heel erg zwaar. En vooral omdat jij ook veel voor hem hebt gedaan en je veilige thuis achter hebt gelaten voor hem.

Ik kan trouwens bovenstaande reactie van de TS wel begrijpen Janine, een partner aan je zijde wil niet zeggen dat je hij voor haar geluk verantwoordelijk is, maar in een relatie ben je samen en doe je allebei net zoveel moeite steun je elkaar waar het dan ook nodig is. Dus niet alleen een arm om je heen maar ook samen beslissingen maken. Je bent toch samen in een relatie dus sta je zij aan zij.