Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-01-18 10:19

Geplaatst: 30-01-18 10:19

Kind kan op die leeftijd al goed aangeven wat hij zelf wil. Onze dochter was vorig jaar bijna 7 toen mijn lievelings oom heel plots overleed. Zij kende hem ook. Aan haar gevraagd, wat wil je? Zij was heel duidelijk ze wilde mee. Heeft op de dag zelf ook nog in de kist gekeken (ook die keus aan haar gelaten). We hebben haar goed voorbereid. Ze vond het heel spannend, en was ook wel verdrietig maar dat hoort erbij. Maar goed, ik zou het aan hem zelf laten. Uitleggen dat oma zo ziek is dat ze niet meer beter wordt. Wat er daarna dan gebeurt. En dat hij de keus heeft of hij dan mee wil. Het is anders als de band niet zo goed is.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:19

Geplaatst: 30-01-18 10:19

Maartje1990 schreef:
Ik vind het ook eigenlijk wel een stukje respect.... niet leuk? Jammer dan, het was wel je oma. Ze kan er ook niks aan doen dat ze ziek was.

Wat een onzin. Alsof 'respect' iets is wat automatisch met de bloedband meekomt? Kind is 7, ik zou hem die begrafenis besparen. Wat heeft zo'n kind aan dat verdriet en emoties waar hij nog niks van snapt?

**Geplaatst**: 30-01-18 10:21

Geplaatst: 30-01-18 10:21

Tja, ik ben geen nanny, ik ben de moeder. En als ik het echt niet zou trekken heb ik altijd nog de vader, opa's en oma's die in kunnen springen.

Sta je er echt alleen voor bij een zeer emotionele uitvaart, is het wellicht niet zo handig.

Daarnaast (maar dat ben ik) vind ik vaak dat respect wederzijds moet zijn. Kinderen moeten proberen zich aan het volwassen frame aan te passen zover mogelijk, maar volwassenen moeten ook rekening houden dat kinderen kinderen zijn. Natuurlijk betekend het niet dat ze tikkertje moeten spelen, maar er zijn andere manieren om ze bezig te houden (of je gaat even weg met de kinderen)

**Geplaatst**: 30-01-18 10:22

Geplaatst: 30-01-18 10:22

DatBenIkNou schreef:
Maartje1990 schreef:
Ik vind het ook eigenlijk wel een stukje respect.... niet leuk? Jammer dan, het was wel je oma. Ze kan er ook niks aan doen dat ze ziek was.

Wat een onzin. Alsof 'respect' iets is wat automatisch met de bloedband meekomt? Kind is 7, ik zou hem die begrafenis besparen. Wat heeft zo'n kind aan dat verdriet en emoties waar hij nog niks van snapt?

Ik was 7 toen mijn vader overleed. Vind je het dan hetzelfde of is dat anders omdat hij dichterbij staat? Ik zou het vreemd vinden wanneer mijn moeder had besloten mijn vader zijn kinderen niet bij de crematie te laten.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:22

Geplaatst: 30-01-18 10:22

bruintje123 schreef:
Dat ze moeten leren stil te zijn en respect te hebben klopt, maar de dag van een uitvaart is daar niet de juiste dag voor. Graag voor die dag leren en dan pas meenemen.

Ik ga er vanuit dat dat sws wordt geleerd aan kinderen. Maar dat wil niet zeggen dat ze gelijk bijv. 2 uur stil kunnen zitten.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:24

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 10:24

Wat betreft of hij wel/niet meegaat ivm het wel/niet kennen of mogen van een persoon. Ik zou het in het geval van iemand waar ze niet zo veel mee hebben (denk aan een oom of tante) zelf de keus laten of ze afscheid willen nemen.

Gewoon goed uitleggen wat er aan de hand is. En dan samen overwogen de keuze laten.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:25

Geplaatst: 30-01-18 10:25

Laatst hier ook 2 begrafenissen van een overgrootoma en een tante. Mijn nichtje van 7 was hierbij en nog een andere nicht van 8. Ik denk dat het ligt aan de situatie, de ene kan het handelen een ander vind het lastig. Heb je het al gevraagd wat hij zelf wil?

**Geplaatst**: 30-01-18 10:26

Geplaatst: 30-01-18 10:26

Riddershow schreef:
bruintje123 schreef:
Dat ze moeten leren stil te zijn en respect te hebben klopt, maar de dag van een uitvaart is daar niet de juiste dag voor. Graag voor die dag leren en dan pas meenemen.

Ik ga er vanuit dat dat sws wordt geleerd aan kinderen. Maar dat wil niet zeggen dat ze gelijk bijv. 2 uur stil kunnen zitten.

Ja op een begrafenis horen ze 2 uur stil te zijn/ zitten.
Kunnen ze dat niet zijn ze nog te jong.
Prima in het pannenkoekenhuis dat ze dat niet kunnen, of in de kindermis met kerst. Maar niet op een begrafenis.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:29

Geplaatst: 30-01-18 10:29

mijn oma was toen ik geboren werd al ziek en toen ik 4 was overleed ze, mijn broertje was toen 1 en ik 4 dus. we zijn allebei mee geweest naar de begrafenis! nu waren wij allebei wel hele rustige kinderen zegt mijn moeder maar ik kan het me nog steeds herinneren

**Geplaatst**: 30-01-18 10:30

Geplaatst: 30-01-18 10:30

Ik was ongeveer 6/7 toen mijn opa overleed. Ik was erbij, kan het mij nog enigzins herrineren, geen vervelende herrineringen overigens.

Alleen het laatste deel dat hij toen in het ziekenhuis lag, daar was ik niet bij. Hij had een hersenbloeding gekregen en ik vond als kind al die slangetjes in het ziekenhuis eng.

Ik had wel een goede relatie met mijn opa, al was ik natuurlijk nog erg jong toen hij overleed. Als de afstand er enigzins is tot oma, is het misschien juist een goede eerste kennis making met de dood en alles eromheen. Gewoon meenemen en het kind zelf laten bepalen of hij bijvoorbeeld bij de kist wilt kijken etc.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:30

Geplaatst: 30-01-18 10:30

Of een kind meegaat is afhankelijk van het kind, wanneer ze zelf zaken invullen krijg je vaak hele ellendige toestanden want kinderen denken heel anders dan volwassenen. Veel praten en een kind hoeft echt niet twee uur doodstil te zitten. Ik ben er voor dat kinderen zich netjes kunnen/moeten gedragen maar dit is te veel van het goede. Ooit een begrafenis van een jonge vent meegemaakt, zijn kindjes liepen gewoon door de kerk, gingen nog even bij papa kijken. Ontroerend en treurig en niemand die zich er aan stoorde.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:31

Geplaatst: 30-01-18 10:31

Allereerst: vul nooit voor een ander in of er sprake is van een goede/slecht band, ook niet voor je eigen kind. Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat iemand de uitspraak “Dat is wel je leukste tante he, daar heb je vast veel meer mee” deed toen mijn tante voor het eerst zwanger was, mijn andere tante is gehandicapt. Nog steeds neem ik dat deze persoon kwalijk en vind ik het een misselijke opmerking, juist omdat de band met mijn gehandicapte tante zo sterk is.

Enfin, op deze leeftijd hoort een kind zich prima te kunnen gedragen tijdens een uitvaart, op school moeten ze zich immers ook aan de regels houden.

Als ik jou was zou ik op het moment dat zijn oma overleden is aan hem vragen wat hij zelf graag wil, zonder hem te beïnvloeden. Ik merk aan je reacties namelijk dat je allemaal argumenten aanvoert waarom hij níet mee zou hoeven, maar die keuze zou ik absoluut bij hem laten. Het is wel zijn oma, ondanks dat ze nu ziek is.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:32

Geplaatst: 30-01-18 10:32

Eigen kindje vind ik heel wat anders, die kun je niet weghouden.

Citaat:
zijn kindjes liepen gewoon door de kerk, gingen nog even bij papa kijken. Ontroerend en treurig en niemand die zich er aan stoorde.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:33

Geplaatst: 30-01-18 10:33

Twee uur stil zitten is wel overdreven. Zo'n lange dienst houdt zelfs menig volwassene niet vol. Drie kwartier a een uur is een normalere tijd. Mijn dochter vond dat ook moeilijk, maar als je het goed voorbereidt en een tactische plek uitkiest (tussen je moeder en je favoriete tante in) gaat dat prima.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:33

Geplaatst: 30-01-18 10:33

Riddershow schreef:
bruintje123 schreef:

Ik ga er vanuit dat dat sws wordt geleerd aan kinderen. Maar dat wil niet zeggen dat ze gelijk bijv. 2 uur stil kunnen zitten.

Ja op een begrafenis horen ze 2 uur stil te zijn/ zitten.
Kunnen ze dat niet zijn ze nog te jong.
Prima in het pannenkoekenhuis dat ze dat niet kunnen, of in de kindermis met kerst. Maar niet op een begrafenis.

Lukte mij ook gewoon hoor. De sfeer rond een begravenis maakt het er niet naar dat je wil gaan rondrennen. Nou was ik wel een rustig kind maar als ik echt zou gaan schreeuwen etc had ik wel een flinke klap voor mijn broek gekregen en terrecht. :')

**Geplaatst**: 30-01-18 10:35

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 10:35

Precies!

Wij gingen vroeger nog naar de mis op zondag en zaten daar als kleine ukken ook een uur stil.
2 uur duurt een begrafenis ook niet, maar goed was dat wel zo dan moeten ze dat maar uitzitten, of weg gaan. Maar rennende of schreeuwende kinderen hoort gewoon niet.
Beetje fatsoensnormen mag toch nog wel tegenwoordig?

**Geplaatst**: 30-01-18 10:40

Geplaatst: 30-01-18 10:40

bruintje123 schreef:
Riddershow schreef:
Ik ga er vanuit dat dat sws wordt geleerd aan kinderen. Maar dat wil niet zeggen dat ze gelijk bijv. 2 uur stil kunnen zitten.

Ja op een begrafenis horen ze 2 uur stil te zijn/ zitten.
Kunnen ze dat niet zijn ze nog te jong.
Prima in het pannenkoekenhuis dat ze dat niet kunnen, of in de kindermis met kerst. Maar niet op een begrafenis.

Als het een begrafenis is van iemand die de kinderen kennen horen ze er net zo goed er te zijn (en hebben ze er evenveel recht op) als de volwassenen die zich er aan storen.

Edit: ik ben het er overigens mee eens dat rennen en schreeuwen niet netjes is. Maar verwachten dat ze er de hele tijd als stille poppen zitten is weer het andere uiterste... Als ouder dien je ervoor te zorgen dat je kinderen zich binnen bepaalde kaders gedragen.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:52

Geplaatst: 30-01-18 10:52

Hier kun je ook info vinden:

https://www.uitvaart.nl/infotheek/rouw/ ... j-kinderen

Voorbereiden met een boekje is misschien ook een optie, ik kan me voorstellen dat het idee begraven best eng is.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:57

Geplaatst: 30-01-18 10:57

Kleine aanvulling; tegenwoordig zijn begrafenissen en crematies steeds persoonlijker geworden. Je kunt er zelf een draai aan geven, dus ook aan de sfeer. Soms is het in en in triest en soms zelfs nog wel een beetje gezellig. Dat is zo verschillend. En kinderen mogen zich als kinderen gedragen, dat kan ook nog wel eens een opluchting zijn.....
Ik lees dat jouw kind nu al piekert, persoonlijk zou ik hem dan thuis laten. Of eerst eens in een gesprek uitvissen wat hij er zelf van vindt en begrip hebben voor zijn angsten. Die overigens heel normaal zijn.

**Geplaatst**: 30-01-18 10:58

Geplaatst: 30-01-18 10:58

Toen mijn vader overleed, zijn alle kleinkinderen op de uitvaart geweest. Mijn kinderen waren bijna 1 en 2,5, mijn neefjes 2 en 6. Het was wel een vrij kleine en korte uitvaart, maar iedereen vond het prettig dat de kinderen erbij waren. Het gaf een beetje een "vrolijke" noot, en vooral mijn moeder had erg veel steun aan de knuffels en afleiding.
We hebben wat afleiding meegenomen voor de kinderen, en de zus van mijn schoonzus stond standby om de kinderen af te leiden indien nodig. Dat was het niet, de kinderen hebben zich allemaal keurig gedragen

1 keer riep mn dochter vrij hard dat ze honger had (

), en dat brak eigenlijk juist even een beetje de spanning. De uitvaartleider pakte het trouwens ook heel leuk aan met ze, hij liet ze apart nog een tekening op de kist leggen en gedag zeggen.
Ik ben heel blij dat we het zo gedaan hebben

**Geplaatst**: 30-01-18 11:00

Geplaatst: 30-01-18 11:00

Vooral aan het kind zelf overlaten. De ene zal het wel willen en is er in geïnteresseerd en de andere wil er niets van weten. Ze meenemen omdat andere vinden dat het zo "hoort" moet je naast je neerleggen je moet doen wat goed is voor het kind en niet voor een ander.

Ik denk dat ik een ook zo'n 7 of 8 jaar was toen mijn beide oma's zijn overleden. Volgens mij ben ik wel mee naar de kerk geweest maar weet daar niets meer van. Het enige wat ik me nog iets van kan herinneren is dat we zijn gaan kijken, heel vaag maar de kamer kan ik me nog voor de geest halen.
En een oom van mij was ook rond die leeftijd en het enige wat ik me daar nog goed van herinner is we als familie naar de kerk gingen en dan langs de kerk af. Maar van de mis zelf ook helemaal niets maar de kerk heeft dus best wat indruk gemaakt. Kom er niet vaak maar als ik daar weer kom dan voel ik toch weer de sfeer van toen en zie ik ons ook weer lopen zo gek is dat.

Wel gek om te lezen dat er mensen bij zijn die een stuk jonger waren en zich meer dingen herinneren dan dat ik dat doe. Gek hoe dat werkt.

**Geplaatst**: 30-01-18 11:07

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 11:07

Tijdens de opbaring van mijn oma hadden we een kind gevonden in de kist van mijn oma

Die was verstoppertje aan het spelen. Kind lag boven op mijn oma 8)7

, moeder van het kind kon er wel mee lachen.. Waarna ze toch even streng is aangesproken is door de medewerkers van het uitvaartcentrum. Ik vond het niet zo grappig aangezien we ons allemaal rot schrokken, en kind was zich nergens van bewust was daar denk ik nog wat te jong voor. Maar vind het prima als er kinderen mee gaan, maar ze moeten er geen speeltuin van gaan maken.

**Geplaatst**: 30-01-18 11:10

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 11:10

Ik was 7 toen mijn opa overleed. Ik wilde niet mee naar de uitvaart, want ik vond dat eng. Dus ik ben niet geweest. Ook geen spijt van gehad, het was juist fijn dat mijn ouders zeiden dat het ook niet hoefde. Pas een paar jaar geleden is mijn oma overleden, toen was ik al 22 dus ik kan niet zoveel zeggen over wat wel de juiste leeftijd voor mij was geweest. Maar ik was dan ook een erg gevoelig kind.

**Geplaatst**: 30-01-18 11:22

Geplaatst: 30-01-18 11:22

CharmingS schreef:
Tijdens de opbaring van mijn oma hadden we een kind gevonden in de kist van mijn oma Die was verstoppertje aan het spelen. Kind lag boven op mijn oma , moeder van het kind kon er wel mee lachen.. Waarna ze toch even streng is aangesproken is door de medewerkers van het uitvaartcentrum. Ik vond het niet zo grappig aangezien we ons allemaal rot schrokken, en kind was zich nergens van bewust was daar denk ik nog wat te jong voor. Maar vind het prima als er kinderen mee gaan, maar ze moeten er geen speeltuin van gaan maken.

Wow dat had niet mijn kind moeten zijn...

Ik was 7 of 8 toen mijn opa overleed. Ik kan me er nog een paar beelden van herinneren, verder niet eigenlijk...

Mijn zusje was 7 toen 2 jaar geleden mijn oma overleed. Zij heeft dit ook niet als vervelend ervaren en ze was keurig stil op een paar fluisterende vragen na(wat ze nu gingen doen of waar dit of dat voor was) en dat vind ik ook logisch en niet irritant.

**Geplaatst**: 30-01-18 11:30

Geplaatst: 30-01-18 11:30

Ligt er wel aan van wie de crematie is... Stel het is de ouder van het kind dat begraven wordt, natuurlijk moeten die er bij zijn

Ik zou niet snel met mijn nu 2,5 jarige naar een strak geregelde crematie gaan. Maar in het voorbeeld van haar opa was de afscheid bij hun thuis in hun eigen (grote!) tuin en had niemand last van het rennende spook

Ze zorgde juist voor wat luchtigheid en maakte het minder zwaar. Maar het ligt imo heel erg aan wie de overledene is en welke band het met het kind had, of je het wel of niet meeneemt.

bruintje123 schreef:
Riddershow schreef:
bruintje123 schreef:
Dat ze moeten leren stil te zijn en respect te hebben klopt, maar de dag van een uitvaart is daar niet de juiste dag voor. Graag voor die dag leren en dan pas meenemen.

Ik ga er vanuit dat dat sws wordt geleerd aan kinderen. Maar dat wil niet zeggen dat ze gelijk bijv. 2 uur stil kunnen zitten.

Ja op een begrafenis horen ze 2 uur stil te zijn/ zitten.
Kunnen ze dat niet zijn ze nog te jong.
Prima in het pannenkoekenhuis dat ze dat niet kunnen, of in de kindermis met kerst. Maar niet op een begrafenis.