Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-09-16 17:06

Geplaatst: 27-09-16 17:06

Mijn vriendin en ik zijn bijna twee jaar samen. Natuurlijk hebben we onze ups en downs, maar we zij heel gelukkig met elkaar en ik hoop dat we voor de rest van ons leven samen blijven.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:11

Geplaatst: 27-09-16 17:11

30 December mocht ik JA zeggen tegen mijn man,
Voor mij is hij mijn grote liefde. Trouwen was volgens hem op de eerste date niet nodig, maar toen hij 2 jaar later op zijn knie ging vertelde hij dat hij niets liever wilde dan trouwen. Mij beloven voor altijd bij mij te zijn door dik en dun.

Ik hoop dat wij wij heel samen heel gelukkig zullen blijven.
Mijn ziekte maakt mij soms onzeker, die ring om mijn vinger bewijst het tegendeel.
Wat er in de toekomst gaat gebeuren weet niemand, maar ik ben er na alle dingen die we op ons pad tegen kwamen en overwonnen van overtuigd dat we de wereld samen aankunnen en hij ook.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:25

Re: Een relatie met je ware liefde

Geplaatst: 27-09-16 17:25

September of oktober 8 jaar geleden kwam ik n hele leuke man tegen. Na 6 jaar vrienden zijn we maar eens gaan daten. En op 14-12-2014 sloeg de vonk definitief over!
In januari krijgen we de sleutel van ons 1e huisje. Heel spannend maar ook super leuk om samen te gaan wonen met de man met wie ik oud wil worden!

**Geplaatst**: 27-09-16 17:39

Re: Een relatie met je ware liefde

Geplaatst: 27-09-16 17:39

Wat heerlijk een positief topic

Ik ben per ongeluk tegen mijn vriend aangelopen (Tinder) en wat begon als grap voelt nu als mijn grote liefde. Als in alle clichés zijn ineens waar: het voelt zoals het nooit eerder voelde en we komen thuis bij elkaar.
Voor hem heb ik gedaan wat ik nooit voor mogelijk heb gehouden; ik heb mijn hele leven om gegooid. Als vastgeroeste huismus een enorme stap, maar wel een waar ik ondanks de moeilijke momenten geen seconde spijt van heb gehad. Inmiddels zijn we 2,5 jaar samen, wonen we ruim een jaar samen en hebben we net samen een huis gekocht en kijken we volop naar de toekomst zonder te vergeten te genieten van het nu.

Is het dan voor altijd? Die zekerheid heb je nooit en soms word ik ook wel bang van al die narigheid die voorbijkomt in topics. Maar ook juist daarom moet je niet vergeten te genieten van wat je hebt en de liefde vast te houden door vooral open naar elkaar te blijven

**Geplaatst**: 27-09-16 17:41

Geplaatst: 27-09-16 17:41

Ik ben nu bijna een jaar samen met mijn vriend, ken hem sinds afgelopen september al 7 jaar. Hij is bijna 26 en ik bijna 20. Ik ben zijn eerste vriendin en hopelijk ook de laatste

**Geplaatst**: 27-09-16 17:48

Re: Een relatie met je ware liefde

Geplaatst: 27-09-16 17:48

In december 5 jaar samen, en nog steeds dolgelukkig als we elkaar zien, missen we elkaar als we niet bij elkaar zijn, we kunnen samen lachen, ruzie maken, huilen, vechten, we zijn echt elkaars maatje... Dat was ook wel nodig want de eerste 2 jaar van onze relatie viel niet mee en niet in goede aarde bij veel van zijn vrienden...

**Geplaatst**: 27-09-16 17:52

Geplaatst: 27-09-16 17:52

Net als TS: Hij 27 en ik 24. We zijn dit jaar 6 jaar samen en ik word sinds 4 jaar elke ochtend naast hem wakker.

Ik heb hem voor het eerst ontmoet via mijn bijbaantje en ik moet nog steeds glimlachen als ik terugdenk hoe wij bij elkaar zijn gekomen.

Het is dat ik nog moet afstuderen, maar we kijken al tijden heel erg uit naar ons toekomstige (koop)huis.
Al vanaf het begin delen we interesse in elkaars hobby's. Hij gaat wel eens mee naar de paardjes en ik voel me thuis in de motorwereld. En sinds kort zijn we samen de hobby boogschieten gestart. Ik kan me eigenlijk geen leven meer zonder hem voorstellen.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:59

Geplaatst: 27-09-16 17:59

Ik ben bijna 7 jaar getrouwd met mijn man. Ik hou nog steeds heel erg veel van hem, en ik kan me niet voorstellen dat ik met iemand anders oud zou worden.
Het is niet altijd even makkelijk, we kunnen flink botsen. Onze oudste zoon heeft een ontwikkelings achterstand, waardoor we veel met hem naar artsen en therapeuten moeten.
Nu lijkt het erop dat onze jongste zoon hetzelfde heeft, dus weer allemaal ziekenhuis bezoeken en onzekerheid. Dit heeft allemaal invloed op onze relatie. We gaan hier allebei op een heel andere manier mee om en dat is soms lastig.

Maar hij is wel degene bij wie ik mezelf kan zijn en bij wie ik alles kwijt kan.

Laatst bijgewerkt door TinkerTreas op 27-09-16 18:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-09-16 18:01

Geplaatst: 27-09-16 18:01

Ja hier nog een!

Iets langer als een jaar samen, vanaf volgende maand samen wonen (hij verhuist naar NL, begonnen als een vakantieliefde) en in november gaan wij trouwen!

**Geplaatst**: 27-09-16 18:06

Geplaatst: 27-09-16 18:06

Wat een leuk topic!
Ik ben alweer 21 jaar getrouwd en in totaal 23 jaar samen met mijn man. En we hebben allebei geen plannen daar verandering in te brengen

Maar soms wordt er om ons heen gedaan of we suf zijn. Al zo lang getrouwd? Hoe doe je dat? En dan zeggen wij: gewoon blijven ademen dan lukt het vanzelf

**Geplaatst**: 27-09-16 18:06

Geplaatst: 27-09-16 18:06

lor1_1984 schreef:
Je verwart vreemdgaan met een open relatie of polyamorie/polygamie.
Vreemdgaan is achter de rug van je partner om en buiten de gemaakte afspraken om, voor de een is dat al flirten waar het voor de ander een verhouding is zonder medeweten van de partner en vele gradaties ertussen en eromheen.
Open relatie/poly is juist met medeweten en instemming van de 'eerste' partner en in alle openheid en eerlijkheid naar alle betrokken partijen.

Inderdaad; vreemdgaan is juist iets van sexclusief monogaam. Helaas heel veel meer de norm dan openheid en eerlijkheid.

**Geplaatst**: 27-09-16 18:08

Geplaatst: 27-09-16 18:08

34 jaar samenwonend en 28 jaar getrouwd

Wie is de ware?
Mijn man speelde als klein kind in precies hetzelfde speeltuintje als ik als ik bij mijn opa en oma was.
Ik zou eigenlijk bij zijn vader(leraar) in de klas komen op de middelbare school maar dat ging niet door.
Lees die school ligt 30 km van mijn toen thuis af.
We hebben op dezelfde dag dezelfde schaatstocht geschaatst, 40 km, en toch elkaar niet ontmoet.

En toen troffen we ons op 30 januari 1982 op de informatiedag op de landbouwschool in Tiel(kwamen beide uit Noord Holland) en hebben de treinreis samen terug gemaakt.
Mochten op dezelfde dag in februari naar de aannamedag en zagen elkaar daardoor weer.
Eerste schooldag in augustus.stond hij prompt weer voor mijn neus

Had ik wel bij zijn vader in de klas terecht gekomen , had ik 2 klassen lager als hem gezeten en hadden we nooit samen naar de landbouwschool gekund.
Doordat ik een ander traject ben gegaan , ging dat nu wel .

Tuurlijk hebben we onze strubbelingen , gelukkig wel, anders wordt het een sleur.

**Geplaatst**: 27-09-16 19:14

Geplaatst: 27-09-16 19:14

Ik ken mijn man zo'n 13 jaar en toen ik hem leerde kennen vond ik het maar een rare snuiter.
Echter sloeg dat snel om in straaaaaalverliefd zijn, toen hij me in een lachstuip kreeg. Tel daarbij op dat hij qua uiterlijk precies mijn smaak is (groot, lekker lijf en een goeie kop) en daar ging ik...
Ik heel dapper zeggen, ik geloof dat ik verliefd op je ben, zou je.... wil je misschien.... zullen/kunnen wij.....

NEE!
Ehhhh auw?

Maar hij was tenminste eerlijk en wond er geen doekjes om (en ik werd voor zover mogelijk nog gekker op hem

)
Maar dat werd um dus niet, ik was niet zijn type en ik had een veel te scherpe tong...

Toen hij een vriendin kreeg, was ik zoooooooo jaloers, maar ja hij kon er niets aan doen dat ie niet voelde wat ik voelde.
Mijn hartje lag in 1000 stukken en heb hem een jaar of 6 van een afstandje moeten volgen. Wel bleven we maatjes en ik helaas verliefd. Zijn relatie ging uit, maar bij ons veranderde niets.
Tot de dag dat hij me belde en zei dat we even moesten praten. Dat deden we wel vaker dus ik zocht er niets achter.
Hij zei: Ik ben al een jaar gek op je en wil graag met jou verder....
$*\%/*$ $*\%/*$
Ik herpakte me en zei de onsterfelijke woorden: Das mooi, maar dan wil ik ook met je trouwen....
Hij : ik vraag om "verkering" en jij wil direct trouwen????
Ik : Ja
Hij : Ok
En zo zijn we twee jaar later getrouwd en zijn we al weer 5 jaar man en vrouw.
Geloof ik in de ware? Ehhhhh..... Ja! (zei de ongelovige, de nooit te willen trouwen, met de scherpe tong)

**Geplaatst**: 27-09-16 19:21

Re: Een relatie met je ware liefde

Geplaatst: 27-09-16 19:21

Ik heb de ware gevonden! Na een paar mislukte relaties en waardoor ik echt mijn hobby en sport (de paarden) op zij zette voor mijn vriendje heb ik een jaar lang niks gehad, gefeest en gek gedaan.

Heb via een groepsapp mijn vriend gevonden en zijn bijna een jaar samen en we gaan binnen kort samen wonen

kan mij geen betere vriend wensen. Hij helpt in het huis, wil graag wat voor je doen en helpt en steunt mij met de paarden. Andersom ook natuurlijk maar dan steun ik hem in zijn autosport

hij is zelfs zo gek dat hij voor mij op een paard gaat zitten omdat ik een leuke foto wil op het strand ben

helemaal gek op hem

ik ben 18 en hij is 26
Afbeelding

(Meer foto's op mijn profiel)

**Geplaatst**: 27-09-16 19:24

Geplaatst: 27-09-16 19:24

Ja,ook ik ben zeer gelukkig in mijn relatie. We kennen elkaar al 10 jaar, zijn 3,5 jaar samen, wonen al 3 jaar samen en 4 maanden getrouwd. Ik voel me zo fijn bij hem.

**Geplaatst**: 27-09-16 19:43

Geplaatst: 27-09-16 19:43

Ik ben bijna 12 jaar samen met mijn vriend. Wonen sinds een jaar samen

Ik ben voor hem van het platteland naar de stad verhuisd

**Geplaatst**: 27-09-16 20:03

Geplaatst: 27-09-16 20:03

MissDD schreef:
Ik ken mijn man zo'n 13 jaar en toen ik hem leerde kennen vond ik het maar een rare snuiter.
Echter sloeg dat snel om in straaaaaalverliefd zijn, toen hij me in een lachstuip kreeg. Tel daarbij op dat hij qua uiterlijk precies mijn smaak is (groot, lekker lijf en een goeie kop) en daar ging ik...
Ik heel dapper zeggen, ik geloof dat ik verliefd op je ben, zou je.... wil je misschien.... zullen/kunnen wij.....

NEE!
Ehhhh auw?
Maar hij was tenminste eerlijk en wond er geen doekjes om (en ik werd voor zover mogelijk nog gekker op hem )
Maar dat werd um dus niet, ik was niet zijn type en ik had een veel te scherpe tong...

Toen hij een vriendin kreeg, was ik zoooooooo jaloers, maar ja hij kon er niets aan doen dat ie niet voelde wat ik voelde.
Mijn hartje lag in 1000 stukken en heb hem een jaar of 6 van een afstandje moeten volgen. Wel bleven we maatjes en ik helaas verliefd. Zijn relatie ging uit, maar bij ons veranderde niets.
Tot de dag dat hij me belde en zei dat we even moesten praten. Dat deden we wel vaker dus ik zocht er niets achter.
Hij zei: Ik ben al een jaar gek op je en wil graag met jou verder....
$*\%/*$ $*\%/*$
Ik herpakte me en zei de onsterfelijke woorden: Das mooi, maar dan wil ik ook met je trouwen....
Hij : ik vraag om "verkering" en jij wil direct trouwen????
Ik : Ja
Hij : Ok
En zo zijn we twee jaar later getrouwd en zijn we al weer 5 jaar man en vrouw.
Geloof ik in de ware? Ehhhhh..... Ja! (zei de ongelovige, de nooit te willen trouwen, met de scherpe tong)

Romantisch.....

**Geplaatst**: 27-09-16 20:06

Geplaatst: 27-09-16 20:06

Ja hier ook een super fijne relatie! Al 14 jaar samen, waarvan er 4 getrouwd. Bij ons is de koek nog lang niet op.

**Geplaatst**: 27-09-16 20:22

Geplaatst: 27-09-16 20:22

Wat een leuk verhaal MissDD (en wat een leuk topic).

Ik kan wel beamen dat ik (al bijna 20 jaar) een relatie heb met mijn GROTE LIEFDE. Ik kan niet garanderen dat ik altijd bij hem blijf, we hebben nog wel eens onze problemen en het heeft regelmatig zo 'geknald' dat we elkaar bijna de deur uitsmeten. Dat had vooral te maken met toestanden uit het verleden, oude wonden en kwetsingen (niet tussen ons maar in andere relaties) ... het was niet makkelijk in het begin. Toch weten we (allebei) dat we bij elkaar horen. Dat gaat ook wel zo ver, dat ik denk dat als wij ooit door ruzie of nare gebeurtenissen uit elkaar zouden gaan, ik toch niet snel (misschien nooit) een relatie met een ander zou beginnen. Ik hoor gewoon bij hem en hij bij mij.

Toen wij bij elkaar kwamen zeiden wij altijd nóóóit weer te willen trouwen. Ik ben nu 51, hij is 58 (jaja, oudjes he). En nu is het eindelijk zover dat we gezegd hebben te willen trouwen. Hopelijk binnen nu en een jaar. Had nooit gedacht dat wij ooit nog eens zoveel vertrouwen in onze relatie en de liefde zouden krijgen dat we die stap zouden zetten ...

**Geplaatst**: 27-09-16 20:25

Geplaatst: 27-09-16 20:25

Ook hier. Over zes weken zijn wij vijftien jaar getrouwd. Het gaat me te ver om de troubles die er om ons heen geweest zijn allemaal te beschrijven (daar zitten nogal persoonlijke zaken bij), maar nooit hebben we getwijfeld aan onze relatie - en dat durf ik inderdaad ook te zeggen van mijn man, wij zijn nogal van de besprekerige

Vooralsnog gaan we 'in goede en kwade dagen, ziekte en gezondheid' sterk door

**Geplaatst**: 27-09-16 20:29

Geplaatst: 27-09-16 20:29

Ik heb mijn vriend in januari dit jaar ontmoet en wat eigenlijk begon als een hele dronken 'one night stand' is uitgegroeid tot iets heel mooi.

Hij is de hoofdreden voor mijn besluit om te verhuizen naar de andere kant van de wereld en we wonen nu zo'n 2 maand samen.

Ik heb meerdere relaties gehad voor hem maar dat liep allemaal stuk door mijn "bindingsangst" maar bij mijn huidige vriend heb ik geen moment getwijfeld. Ik wil oprecht oud worden met deze man.

Ik ben trouwens 21 en hij 26

**Geplaatst**: 27-09-16 20:33

Geplaatst: 27-09-16 20:33

Hier nog iemand die ontzettend gelukkig is in de liefde. 7 jaar samen waarvan we 3 jaar samen wonen en volgend jaar gaan we trouwen $*\o/*$ we verrassen elkaar regelmatig en er is nooit 1 moment waarvan ik dacht nou nu ff niet qua knuffelen of samenzijn. Sterker nog ik kijk er elke dag naar uit weer bij hem thuis te mogen komen. Hoe wel we niet tegelijk slapen omdat hij een avond mens is en ik een ochtend mens blijft hij elke avond bij mij tot ik in slaap ben en ik knuffel en kus hem elke morgen voor ik wegga. We verzinnen ook vaak nieuwe dingen en maken elkaars bucketlist waar. In De hoogste achtbaan van Europa, parachute springen, met haaien zwemmen, roadtrip maken etc.

**Geplaatst**: 27-09-16 20:35

Geplaatst: 27-09-16 20:35

Ik ken mijn vriend sinds oktober vorig jaar, in begin dit jaar zijn we even uit elkaar geweest door problemen rondom mijn depressie maar we wilden het allebei nog een keer proberen. Sindsdien gaat het heel goed!

We wonen soort van samen (ik slaap de helft van de week thuis en de helft bij hem) en elke week verhuizen meer spullen richting hem. Het voelt goed en vertrouwd.

Ik hoop dat we samen oud worden.

**Geplaatst**: 27-09-16 20:46

Geplaatst: 27-09-16 20:46

Selka schreef:
ondanks de vele negatieve reacties zijn we nog altijd samen. Hoe vaak we wel niet hebben gehoord dat we te jong waren (ik was 17) en dat het daarom toch geen stand zou houden.. En juist die mensen zijn al aan partner 4/5/6 etc.

Ha, mooi is dat hè.

Hebben wij ook vaak gehoord (ik was 16, hij 18). Dat we toch niet bij elkaar zouden blijven omdat we zo jong waren, dat we wel uit elkaar zouden groeien, blabla. Nu 10 jaren later zijn we erg gelukkig samen en merk ik dat sommige mensen best graag vanaf jongs af aan zo'n relatie zouden willen hebben in plaats van de losse flodders. Leuke tegenstelling.

Wij laten elkaar ook vrij en dat is denk ik de kracht van onze relatie. Zo zijn we bijvoorbeeld meermaals samen op reis geweest, maar zijn we beide ook een half jaar alleen op pad geweest.

**Geplaatst**: 27-09-16 21:26

Re: Een relatie met je ware liefde

Geplaatst: 27-09-16 21:26

Hier nu 2 jaar verkering, hopelijk met babynieuws dit jaar. En ja, hij is absoluut mijn grote liefde, het was ook liefde op het 1e gezicht en ik wist meteen dat dit de man is waar ik oud mee wil worden. Elke dag met mijn vriend voelt als jarig zijn, we zijn samen een grote homogene massa geworden.