Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-16 21:17

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-16 21:17

We zijn beide tegen de 25.

Ik heb dat nog nooit letterlijk gezegd.
Ik durf dat niet. Ik wil geen druk leggen en ben bang dat ik hem kwijt raak..

**Geplaatst**: 13-09-16 21:19

Geplaatst: 13-09-16 21:19

Ok, ik trek me terug uit dit topic, ik vind het steeds "enger" worden... zeker met dit soort antwoorden van TS. Dat zie ik helemaal fout gaan...

**Geplaatst**: 13-09-16 21:21

Geplaatst: 13-09-16 21:21

Envoler schreef:
We zijn beide tegen de 25.

Ik heb dat nog nooit letterlijk gezegd.
Ik durf dat niet. Ik wil geen druk leggen en ben bang dat ik hem kwijt raak..

Lieve meid. Ik heb ooit een relatie gehad die in het begin heel leuk was, maar toen opeens wat minder leuk werd. En dat is een understatement. Ook ik was bang om mijn vriend kwijt te raken als ik bepaalde dingen zou zeggen of doen.

Als je bang bent dat hij je verlaat als je iets zegt of doet, zegt dat dan niet genoeg? In een relatie moet je toch op elkaar kunnen vertrouwen sat ze bij je blijven? Of niet soms?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-16 21:21

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-16 21:21

Ik zie niet in wat hier eng is?

Ik begrijp de reacties heel erg goed van iedereen, daar gaat het niet om. Echter zit ik er in een andere positie in. Soms klinken dingen makkelijker dan ze zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-16 21:23

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-16 21:23

Resistance schreef:
Envoler schreef:
We zijn beide tegen de 25.

Ik heb dat nog nooit letterlijk gezegd.
Ik durf dat niet. Ik wil geen druk leggen en ben bang dat ik hem kwijt raak..

Lieve meid. Ik heb ooit een relatie gehad die in het begin heel leuk was, maar toen opeens wat minder leuk werd. En dat is een understatement. Ook ik was bang om mijn vriend kwijt te raken als ik bepaalde dingen zou zeggen of doen.

Als je bang bent dat hij je verlaat als je iets zegt of doet, zegt dat dan niet genoeg? In een relatie moet je toch op elkaar kunnen vertrouwen sat ze bij je blijven? Of niet soms?

Het is meer dat ik hem niet voor een keuze wil zetten en zo voelt het wel als ik dat vraag. Ik weet ook dat druk leggen binnen een relatie niet de oplossing is.

**Geplaatst**: 13-09-16 21:23

Geplaatst: 13-09-16 21:23

als het geloof zo belangrijk is voor zijn ouders kan je toch ook net alsof doen als zijn ouders er zijn?

er zijn voor mij twee redenen om alle contact met mijn dochter te verbreken en dat is als zij aan de drugs als een verslaafde wil leven of zich bekeert tot de islam om een vent.

Hoe staan jouw ouders hierin? Zijn die belangrijk voor je?

**Geplaatst**: 13-09-16 21:24

Geplaatst: 13-09-16 21:24

Soms vind ik de gedachten best erg, je hebt het geluk om in nederland opgevangen te worden maar zou het afschuwelijk vinden om je aan te passen aan de nederlandse gewoonte of een nederlandse vriendin te hebben voor je zoon.

**Geplaatst**: 13-09-16 21:24

Geplaatst: 13-09-16 21:24

Oke. Jullie zijn geen 18 meer... Dus dit is geen puberliefde.

Door het lezen van je antwoorden krijg ik het gevoel dat jij je continue aanpast aan je vriend. Op basis van deze aanpassingen vraag ik mezelf af of hij verliefd is op het meisje dat je was of dat hij een meisje compleet wil vormen naar zijn leven...

Maar een opbeurend voorbeeld! In mijn omgeving ken ik 2 mensen. Hij streng gelovig en zij moslim. Hij Nederlands en zij oorspronkelijk Afghaans.

In beide families was hun relatie een schok. Maar... Eind van dit jaar zijn ze 12,5 jaar getrouwd.

Ze hebben 2 dochters. Van mamma krijgen ze geen varkensvlees. Pappa eet af en toe een knackworstje met ze.

Deze relatie is een van de stabielste relaties die ik in mijn omgeving zie. Waar dit door komt?!? Liefde en 100% gaan voor elkaar!

Dus... Het is mogelijk TS. Maar vergeet jezelf niet ;-)

**Geplaatst**: 13-09-16 21:25

Geplaatst: 13-09-16 21:25

Wat ik er eng aan vind TS? Ik denk dat het al meerdere malen geschreven is. Je gooit je hele levenswijze om, voor iemand die geen moeite voor je doet. Jij geeft alles op, hij niks. Je wordt aan het lijntje gehouden en jij doet je best om dat aan alle kanten te verdedigen. En dit zijn allemaal dingen die niks met een geloof te maken hebben, voordat je denkt dat ik dat bedoel. En dan een antwoord als je laatste: je durft dat ene héél belangrijke ding, waar je hele relatie vanaf hangt, niet te vragen, omdat je bang bent dat ie je dan niet meer wil... dát is eng.

**Geplaatst**: 13-09-16 21:26

Geplaatst: 13-09-16 21:26

troi schreef:
Envoler schreef:
Bedankt voor ieder die de tijd heeft genomen te reageren en ervaring uit te wisselen.

Ik heb zelf besloten mij te verdiepen in de Islam.
Ik lees de Koran, zoek informatie op internet en heb contact met een andere zuster, Nederlandse afkomst en voor 3 jaar terug bekeerd en kon daarom nu ook samen zijn met haar (nu) man.
Ik probeer mezelf ook te kleden als moslima. Ik loop nog niet in speciale jurken, maar heb wel een wijde lange jurk aangeschaft en lang zwarte vest/blouse voor over en broek heen (tevens ook van die allibabba broeken in de kast liggen)

Deze week ga ik voor het eerst een moskee bezoeken.
Ik probeer veel te leren. Verder eet ik halal, omdat dit anders onrein is.
Nu heeft hij natuurlijk met het geloof ook de regels van geen gemeenschap en niet kussen, maar dit gebeurd dus wel tussen ons. Al probeer ik daar zelf nu een grens te trekken (hoe moeilijk ook) omdat ik het zelf erg serieus neem en als ik het doe, het goed wil doen.

Ik voel me er goed bij, wil met deze man samen zijn en geloof wel dat ik door de islam een stukje van mezelf terug vind. Ik voel me prettiger met mijn gedrag en kleding en merk wel dat ik meer besef krijg van eigenwaarde, omdat ik nu ook begrijp hoe alles bij hun zit en werkt.

Alleen al het feit dat jij in de islam verdiept en hij niet in het christendom verraad al een volgzaamheid die van jou verwacht wordt. Wil je echt een onderdanige vrouw zijn?

nee, dat zegt iets over TS, niet zozeer over hem..
ze zegt toch niet dat hij dat wil?

zij verdiept zich erin en zij wil hem daarin tegemoet treden..

mijn tante, zo protestants als wat, is na haar huwelijk katholiek geworden..
mijn oom heeft zich verder nooit verdiept in het protestantisme..
so what?

ja, mijn oma was nog van de generatie boeh aan de katholieken, heeft een paar jaar geduurd voordat ze daar helemaal overheen was, maar daarmee was ze verder niet onhebbelijk of onvriendelijk naar mijn oom, ze worstelde er alleen zelf mee.

er staat ook nergens dat de ouders zo strict of veeleisend zijn toch? De vriend heeft blijkbaar de stap nog niet willen of kunnen zetten voor zijn gevoel..

om heel eerlijk te zijn.. ik had er al veel eerder op gestaan om de ouders te ontmoeten en er een open gesprek over aan te gaan.. al dat geheimzinnige gedoe wekt alleen maar zenuwen op en de ouders krijgen straks te horen dat er al geruime tijd een geheim is geweest.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-16 21:26

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-16 21:26

Mijn ouders staan volledig achter de relatie en gunnen ons een zorgeloos leven samen.
Ze steunen mij enorm en ik praat veel met ze.

Mijn keuze voor de islam vonden ze lastig in het begin maar accepteren dit wel, zolang ik mezelf maar blijf en gelukkig ben.

Mijn vriend vind het totaal onbelangrijk of ik moslima word of niet! Deze keuze maak ik echt zelf!

**Geplaatst**: 13-09-16 21:27

Geplaatst: 13-09-16 21:27

Maar je moet er niet je eigen normen en waarden in verliezen. Blijf bij jezelf en verander niet omdat je hem niet kwijt wilt raken.

Ook trouwen kan tussen een moslim en een niet moslim. Je moet alleen goed zoeken naar de juiste wegen.

**Geplaatst**: 13-09-16 21:28

Geplaatst: 13-09-16 21:28

Je kiest voor de islam, imo niks mis mee, maar, kies je voor de islam voor Allah of voor je vriend?

**Geplaatst**: 13-09-16 21:29

Geplaatst: 13-09-16 21:29

Nee je denkt dat je in een andere positie zit.

Als het een Hollandse jongen zou zijn waar je deze relatie mee zou hebben hoe zou je het dan aanpakken? Als hij je dan niet wilde voorstellen aan zijn ouders of bang zou zijn voor je reactie. Wat zou dan je reactie daarop zijn?

Ongetwijfeld zou je hem voor de keuze stellen van of je stelt mij voor of we gaan het beëindigen. Je kan niet eeuwig doorgaan met elkaar stiekum zien toch?

Als je vanwege het geloof niet durft door te pakken dan zegt mij dit al wel genoeg. Of ze gaan je niet accepteren en hij weet dit nu al. Of hij vind het allemaal wel leuk en speelt een spel zoals ook gebeurd. Immers als hij wist dat het geen probleem zou zijn dan had hij toch allang het voorstel rondje gehad bij zijn ouders?

Je wil je zelfs bekeren tot de islam en je houd van je hem en hij houdt van jou! De ideale schoondochter toch?

**Geplaatst**: 13-09-16 21:32

Geplaatst: 13-09-16 21:32

Zorg dat je nooit afhankelijk wordt van een man of van zijn familie.
Laat hem of zijn familie geen macht over je krijgen.
Dat je gaat leven zoals hun dat graag willen en jij jezelf verloochent.

Het klinkt alsof dit nu al wel aan de gang is, en dat vindt ik ook wel eng klinken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-16 21:33

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-16 21:33

Ik word hier even heel hard met mijn neus op de feiten gedrukt.

Misschien bescherm ik hem omdat ik niet wil twijfelen aan zijn bedoelingen met mij en daarin van het beste uit wil gaan.. Door zijn gedrag enzovoort richting mij.

Ik wil hem nog even tijd geven maar als het allemaal goed blijft gaan zoals het gaat moet ik hem blijkbaar toch confronteren en de keuze stellen.. En nog voordat ik echt bekeerd bent want ik wil niet verder in zonde leven

**Geplaatst**: 13-09-16 21:35

Re: Leven tussen twee werelden

Geplaatst: 13-09-16 21:35

Waarom wil je hem de tijd geven?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-16 21:36

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-16 21:36

Ik denk dat ik hem heel duidelijk laat zien dat ik een goede schoondochter kan zijn.

Ondanks dat ik zelf mijn keuzes maak en ook beslissingen heb genomen omdat dat invloed had op de relatie (mannelijke vrienden bijvoorbeeld, geen contact meer mee), lijd ik wel het leven zoals hij dat ook graag ziet. Ik heb veel 'geoffert' voor ons, waar ik ook volledig achter sta. Maar soms vergeet ik dat of lijkt hij dat wel normaal te vinden terwijl ik hele grote stappen heb gemaakt.

Toch twijfel ik absoluut niet aan zijn liefde voor mij

**Geplaatst**: 13-09-16 21:37

Geplaatst: 13-09-16 21:37

troi schreef:
Envoler schreef:
Bedankt voor ieder die de tijd heeft genomen te reageren en ervaring uit te wisselen.

Ik heb zelf besloten mij te verdiepen in de Islam.
Ik lees de Koran, zoek informatie op internet en heb contact met een andere zuster, Nederlandse afkomst en voor 3 jaar terug bekeerd en kon daarom nu ook samen zijn met haar (nu) man.
Ik probeer mezelf ook te kleden als moslima. Ik loop nog niet in speciale jurken, maar heb wel een wijde lange jurk aangeschaft en lang zwarte vest/blouse voor over en broek heen (tevens ook van die allibabba broeken in de kast liggen)

Deze week ga ik voor het eerst een moskee bezoeken.
Ik probeer veel te leren. Verder eet ik halal, omdat dit anders onrein is.
Nu heeft hij natuurlijk met het geloof ook de regels van geen gemeenschap en niet kussen, maar dit gebeurd dus wel tussen ons. Al probeer ik daar zelf nu een grens te trekken (hoe moeilijk ook) omdat ik het zelf erg serieus neem en als ik het doe, het goed wil doen.

Ik voel me er goed bij, wil met deze man samen zijn en geloof wel dat ik door de islam een stukje van mezelf terug vind. Ik voel me prettiger met mijn gedrag en kleding en merk wel dat ik meer besef krijg van eigenwaarde, omdat ik nu ook begrijp hoe alles bij hun zit en werkt.

Alleen al het feit dat jij in de islam verdiept en hij niet in het christendom verraad al een volgzaamheid die van jou verwacht wordt. Wil je echt een onderdanige vrouw zijn?

Holy oliebol wat kortzichtig

**Geplaatst**: 13-09-16 21:38

Geplaatst: 13-09-16 21:38

Jij hebt het contact met mannelijke vrienden verbroken en hij heeft je niet voorgesteld aan zijn familie?

Meis, dit gaat veel te ver. We leven in een wereld van geven en nemen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-16 21:38

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-16 21:38

Omdat ik ergens vermoed dat hij gewoon echt volledig zekerheid wil hebben dat ik de juiste vrouw voor hem ben en we het over een tijdje nog steeds fijn hebben samen ...
(Edit: voor hoever je zekerheid kan hebben natuurlijk haha..)

hij heeft nog nooit een dame voorgesteld thuis..
Ik zou dan de eerste (en van uitgaand laatste) zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-16 21:41

Re: Leven tussen twee werelden

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-16 21:41

Mannelijke vrienden/uitgaan/savonds de stad in om drankjes (no alcohol) te doen met vriendinnen.

Dingen die hij niet fijn vind heb ik inderdaad laten liggen. Maar dat doe je eenmaal. Je houd rekening met elkaar

**Geplaatst**: 13-09-16 21:41

Geplaatst: 13-09-16 21:41

Envoler schreef:
Ik word hier even heel hard met mijn neus op de feiten gedrukt.

Misschien bescherm ik hem omdat ik niet wil twijfelen aan zijn bedoelingen met mij en daarin van het beste uit wil gaan.. Door zijn gedrag enzovoort richting mij.

Ik wil hem nog even tijd geven maar als het allemaal goed blijft gaan zoals het gaat moet ik hem blijkbaar toch confronteren en de keuze stellen.. En nog voordat ik echt bekeerd bent want ik wil niet verder in zonde leven

Meid jij leeft niet in zonde laten we dat even voorop stellen. Een moslim mag gewoon trouwen met een niet moslim. Nergens staat een regel dat jij ook moslim moet worden. Sterker nog moslim moet je worden voor Allah en niet voor je partner want dat telt het niet.

Je kent hem nu een jaar en dat lijkt mij toch wel genoeg om te weten wat jij wil en wat hij wil. Blijkbaar is hij er dus ergens niet van overtuigd.

Als hij net zo zou geloven als jij in deze relatie had hij al zeker stappen gezet. Of hij zou bij je hebben aangegeven waar de crux zit als hij bang is voor de reactie van de familie. Doen alsof zijn neus bloed en het thuis niet vertellen is weglopen voor het Probleem en in mijn ogen niet echt een serieuze relatie te noemen.

**Geplaatst**: 13-09-16 21:48

Geplaatst: 13-09-16 21:48

Waarom niet... maakt het voor jou misschien makkelijker.

**Geplaatst**: 13-09-16 21:49

Geplaatst: 13-09-16 21:49

Euhhhh, ben je eigenlijk nog een persoon of wil je gewoon een aanhangsel worden van hem... Je hebt je leven omgegooid, vrienden laten vallen en hij is een held omdat hij samen met jou over straat durft te lopen en lief tegen je is... Sorry ts, maar wil je echt leven als een natte dweil? Of een deurmat?
Relatie is idd geven en nemen maar bij jou is het 100% geven en jezelf volledig verliezen. Hoe laag zijn jouw zelfrespect en zelfbeeld???