Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-16 22:07

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-16 22:07

Ja werken zit er voorlopig niet in,en daarna is het nog maar kijken of hij dit werk nog kan doen. Maar dat is,zoals hij zelf zegt een zorg voor later.

Uiteindelijk hebben we binnen de familie alles opgevangen met elkaar. Toen hij naar Nederland mocht is hij bij zijn moeder in huis gegaan in een bed in de kamer om de eerste weken hulp te kunnen krijgen. Dus dochterlief kon daar ook gewoon zijn. Dat was super fijn voor haar

Sinds kort is hij dus weer terug in zijn eigen huis bij zijn vriendin en haar kinderen,dus voor mijn dochter is nu alles weer normaal,alleen kan papa nog niet stoeien

**Geplaatst**: 30-06-16 22:09

Re: Hoe vertel ik een kind van 9..?

Geplaatst: 30-06-16 22:09

Ja snap ik. Hij zal al blij zijn dat hij er zo goed vanaf komt. En het werk dat hij doet is nogal fysiek zwaar. Zie dat met een niet 100 % lichaam niet zo snel meer doen. Hopelijk komt hij er met zijn baas goed uit en kan hij toch wat blijven betekenen.

**Geplaatst**: 30-06-16 22:10

Geplaatst: 30-06-16 22:10

Fijn dat je dochter er zo goed mee om gaat en haar vader en jij ook. Wel een heftig ongeluk geweest zo te horen. Succes de komende tijden.

**Geplaatst**: 30-06-16 22:21

Re: Hoe vertel ik een kind van 9..?

Geplaatst: 30-06-16 22:21

Wat een fijne update ts. Hoewel hij natuurlijk nog een lange weg te gaan heeft.

Hoe gaat het nu met jou? Want kan me voorstellen dat het er bij jou ook heel erg is ingehakt. Niet alleen vanuit de zorg voor je dochter

**Geplaatst**: 30-06-16 22:28

Re: Hoe vertel ik een kind van 9..?

Geplaatst: 30-06-16 22:28

Als eerste mijn complimenten voor jou TS! Het is niet niks om hiermee te moeten dealen! Fijn dat hij ondertussen vooruit gaat! En een topper van een dochter die er zo goed mee omgaat!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-16 22:31

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-16 22:31

Met mij gaat het verder goed. De eerste week was even heel raar. Maar meer om het besef van hoe kort het leven is.
Dat is een heel bizar besef als zoiets dicht bij je gebeurd.
Een week na het ongeluk kwam ook ineens het besef: het had ook anders af kunnen lopen,hadden we dan alles wel goed geregeld?
Voor mij heeft het geresulteerd in meer dingen regelen voor als er iets met 1 van haar ouders gebeurd. En ook weer wat meer genieten van kleine dingen,meer dingen doen die er echt toe doen in het leven. Klinkt misschien heel zweverig hoor,maar zoiets doet gewoon iets met een mens.
Zoals hij zelf ook zegt, ineens merk je dat werken niet zo belangrijk is als ik altijd dacht. Dat tijd met m'n gezin zoveel meer waard is.
En toen hij dat uitlegde is er bij mij ook een soort knopje omgegaan.
Dus in die zin heb ik er wat positiefs aan over gehouden.

Wel heb ik een tijdje 'last' gehad van angsten. Dat wil zeggen: iedere keer als er iemand de weg op ging; mijn vriend,moeder,zus... Schoot er wel door m'n hoofd: 'als er maar niks ergs gebeurd'.
De eerste weken moest mijn vriend me dan ook braaf melden als hij op z'n bestemming was aangekomen

Nu is dat gelukkig weer afgezwakt.

**Geplaatst**: 30-06-16 22:56

Re: Hoe vertel ik een kind van 9..?

Geplaatst: 30-06-16 22:56

Dat kan ik me wel voorstellen! Ik ben er ook altijd bang voor dat er iets ergs gebeurd met mensen die dicht bij me staan.

En zo wordt je wel weer even met Beide voeten op de grond gezet helaas!

Succes en beterschap voor het verdere herstel!