Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-03-16 13:44

Geplaatst: 17-03-16 13:44

Wat een vreselijk, maar helaas herkenbaar verhaal. Mijn ex-schoonmoeder is alcoholiste. Zorgde niet voor haar drie kinderen, waardoor alles op mij aan kwam. Uiteindelijk heeft dat de relatie tussen mij en haar zoon ook de kop gekost.
Op laten nemen ging niet, dat kon pas zodra ze een gevaar was voor zichzelf of voor ons. Ik vond dat zij een gevaar was voor zichzelf, een volwassen vrouw van net 40 kilo die 24 uur per dag op bed lag met flessen drank en niet at.. Maar hier dachten de opvangcentra toch anders over, een gevaar is iemand pas als zij zelfmoord probeert te plegen of ons zou aan vallen.

Wat ik hierboven al eerder las, je hebt eigenlijk twee keuzes. Kiezen voor jezelf of er alles aan doen om deze cirkel te doorbreken. Gedwongen opnamecentra en crisisopvangen bellen, ik weet dat er op Rotterdam-Zuid één zit die in deze situaties ondersteuning kan bieden.

Ik wens je ontzettend veel sterkte!

**Geplaatst**: 17-03-16 13:47

Geplaatst: 17-03-16 13:47

Julia schreef:
Vrijwillig onder curatele kan niet zomaar. Dit moet worden onderzocht en uiteindelijk worden uitgesproken door een kantonrechter. Wanneer iemand onder curatele staat, betekent dit dat de persoon handelingsonbekwaam is, wat neer komt op dat die persoon weinig keuzevrijheid heeft. Curator is dan wettelijk vertegenwoordiger en neemt de beslissingen. Ook mag diegene niets ondertekenen, dit moet allemaal gebeuren door curator. Mijn ervaring is dat dit zelden goed is voor het systeem.

In deze situatie lijkt mij een mentorschap of bewindvoering een veel betere optie. Ik denk dat het zeer belangrijk is dat persoon in kwestie het gevoel heeft gehoord en serieus genomen te worden. Door een goede samenwerkingsrelatie te kunnen bewerkstelligen, is het cruciaal om eerst aansluiting te vinden bij de persoon in kwestie. Het belangrijkste is om eerst in- en overzicht te krijgen in de aard en de ernst van de problemen alvorens dergelijke grote stappen te ondernemen.

Daarbij is mijn ervaring dat het mentorschap of het bewind beter uitgevoerd kan worden door een buitenstaander (hiervoor zijn genoeg zeer goede organisaties) die een objectievere kijk heeft op de zaken dan dat deze rol wordt ingevuld door directe familie.

Wat betreft de tips van Gentlegiant, denk ik dat dit al veel te ver gaat voor je vader. Door hem voor het blok te zetten, zal hij eerder verder wegzakken in sociaal isolement. Mijn ervaring is wanneer familie gaat controleren, dat ze voedsel of andere dingen dan wel (tijdelijk) elders verstoppen. Dit doen mijn cliënten ook. Het appartement lijkt op het eerste oog keurig, maar vieze pannen en voedsel dat over de datum is, wordt in kledingkasten verstopt e.d.
Ik zou eerder gaan zitten op het aanbrengen van wat meer dagstructuur, zodat hij in een gezonder ritme komt. Meer in het hier en het nu, ipv leven in het verleden met alle negativiteit. Positief prikkelen hierin is erg belangrijk.

Ik probeer ook alleen maar mee te denken
Heb ook al aangegeven dat ik hier totaal geen ervaring mee heb

Wbt bewindvoering let hier heel goed mee op een bekende van me staat onder bewind en z'n eerste bewindvoerder heeft m alleen maar dieper in de oliebol geholpen Qwa financiën elke idioot kan bewindvoerder worden dacht ik
Die bewindvoerder van hem heeft ervoor gezorgd dat het +- 5j extra kost om uit de oliebol te komen
(Beide ouders overleden en door de schulden van z'n ouders Rn weet ik wat nog meer is hij in de oliebol gekomen)

**Geplaatst**: 17-03-16 13:49

Geplaatst: 17-03-16 13:49

Julia schreef:
Vrijwillig onder curatele kan niet zomaar

met vrijwillig bedoel ik dus een persoonlijke afspraak die niet via de rechtbank gaat.
geen officiële curatele, maar feitelijk hetzelfde maar op vrijwillige basis waarbij de persoon iemand vertrouwt met zijn/haar financieën. Het heet geen curatele, omdat curatele altijd door de rechtbank bekrachtigd moet worden.. maar, dat hoeft dus helemaal niet als de persoon nog in staat is om zelf aan te geven dat hij een probleem heeft en zelf iemand 'aanstelt' die zijn zaken behartigt in dat op zicht.
Net zoals je de financieën voor je kinderen regelt tot die oud en wijs genoeg zijn om dat zelf te doen.

mocht dat niet lukken kun je naar bewindvoering kijken, of het helemaal doorzetten om hem onder curatele te krijgen.

**Geplaatst**: 17-03-16 13:56

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 17-03-16 13:56

Ik vind een aantal adviezen die hier gegeven worden op z'n zachtst gezegd subjectief en soms ronduit gevaarlijk. Vooral die van gentlegiant.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-16 14:14

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-16 14:14

Ik zal vanmiddag nog even uitgebreid reageren. Zit nu op mijn mobiel en dat typen duurt eindeloos...
Meneer staat nu onder de douche, dus we komen sowieso te laat, maar goed, laten we maar hopen dat het ziekenhuis uitloopt met afspraken...
Hond had in huis geplast, heb het een beetje opgedept, maar dat had mijn vader niet gemerkt. Terwijl ik bijna op mijn plaat ging...
Maar goed, hond uitgelaten, en die ziet er best aardig uit. Goed doorvoed etc. Genoeg brokken ook in huis, dus die red zich nog wel even.

Zal later terugkomen op de adviezen. Veel dingen hebben we namelijk al wel geprobeerd, maar werken niet helaas. Zal daar later op terugkomen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-16 14:20

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-16 14:20

Even snel nog: curatele zal het probleem niet zijn, hij weet dat hij zijn bankzaken niet kan doen en ik heb nu ook zijn pinpas etc. Alleen wil ik dit niet eeuwig blijven doen.
De belastingaangifte van 2014 moet nog, maar ik heb geen flauw idee waar ik de benodigde stukken kan vinden. En ik heb daar geen verstand van. Heb al moeite met mijn eigen aangifte, haha!
Dus daar moet een accountant bij, maar ook die heeft de stukken nodig. Ik heb de 'volledige' administratie in huis, naar dat zijn alleen facturen, dus daar kan ik geen aangifte mee in mekaar zetten.

**Geplaatst**: 17-03-16 14:21

Geplaatst: 17-03-16 14:21

Snap ik Gentlegiant, de intenties zijn goed van iedereen hier en dat is hartstikke fijn!

Ah, ElenaMM77, dan had ik je verkeerd begrepen. Kan gebeuren.

Ik snap nu wat je bedoelt.

Wendy, ben wel benieuwd wat je subjectief/ronduit gevaarlijk vind. Zou het waardevol vinden als je dat nog toe wil lichten. Misschien weet jij wel meer en kan je adviseren welke wegen dan wel te bewandelen.

**Geplaatst**: 17-03-16 14:32

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 17-03-16 14:32

TS je verdient een bloemetje.
Wat enorm lief en knap zoals je je vader helpt.
Hopelijk is de oogarts gelukt vandaag.

Opname in een psychiatrisch ziekenhuis zal niet makkelijk zijn.
Vanwege bezuinigingen worden er veel afdelingen gesloten.
Mijn zusje werkt in een psychiatrisch ziekenhuis, dus ik hoor weleens wat.

**Geplaatst**: 17-03-16 15:00

Geplaatst: 17-03-16 15:00

Lieve ts,ik herken zoveel in je verhaal.mijn moeder was alcholist en daarbij raakte ze ook nog verslaafd aan drugs.het neerwaartse spiraal gaat zo ongelooflijk hard.het vervuilde huis,de vreselijk slechte persoonlijke verzorging.en als ze niet geholpen willen worden,dan is de bodem in zicht.

Mijn moeder leeft sinds 6 jaar niet meer.en hoewel ik vanaf mijn 9de leven 35x verhuist ben(werden overal uitgezet etc),en ik geen moment kan benoemen waarop ik ook maar iets van een normale jeugd heb gehad,mis ik haar.het was toch mijn moeder...

Ik vind je zo dapper en moedig,dat je je vader blijft steunen!jou kracht kunnen velen nog een voorbeeld aan kunnen nemen.wat een geluk heeft hij met zo'n dochter.

Betrek de negatieve opmerkingen(ookal zijn ze vreselijk)absoluut niet op jezelf.ze zijn door de alchol vertroebelde geest niet meer instaat om normaal te kunnen denken,en iedereen is schuldig behalve zij zelf.

Beperk het contact,tot een dag per week/maand.en op die dag sta je hem bij& maak je een praatje.dan kan jij ook verder met je leven,zonder je constant ongerust of schuldig te voelen.laat uiteraard niet over je heen lopen.geef duidelijke grenzen aan!je bent geen voetveeg.

Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe ts,en een dikke knuffel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-16 18:25

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-16 18:25

Het hele verhaal heeft zojuist een andere wending gekregen.... Ik ben zo blij dat ik hem naar de afspraak bij de oogarts gebracht heb! De diagnose voor zijn slechte zicht is namelijk macula degeneratie. Met andere woorden: Het wordt nooit meer beter, alleen nog maar slechter.
Dat is iets wat ik ook niet verwacht had. Een nieuwe staaroperatie oid, daar mikte ik zelf op, maar dit is wel even heel wat anders helaas. De situatie is momenteel dus vrij letterlijk uitzichtloos.
Aan de andere kant is het wel prettig dat we dit weten voordat de huisarts maandag komt. Immers, als het iets was geweest wat had kunnen verbeteren heb je een ander plan van aanpak. Dit is wel iets wat hem dichterbij een situatie brengt waar hij meer hulp kan krijgen. Maar ik had gehoopt dat er een therapie was geweest....

Opmerkelijk was ook dat de oogarts ook begon over een herseninfarct. En dat is dan dus iemand die mijn vader net 5 minuten gezien heeft. Het feit dat 4 mensen dat, onafhankelijk van elkaar, zeggen... Dat is wel zeer suggestief natuurlijk.

Ik zal de huisarts vragen wat er mogelijk is met betrekking tot de financien. Ik weet niet of automatisch alle post bv naar mijn adres kan komen? Dat ik dat kan regelen met de post zelf ofzo? Het nadeel is dat er weer meerdere bedrijven betrokken zijn bij het bezorgen van de post, maar ik ga daar achteraan. Dat alles maar hier heen komt, en dan kan ik in elk geval alle betalingen doen. Het scheelt dat mijn vader nog genoeg spaargeld heeft, dus wat dat betreft kan hij zich een tijdje redden, en kan ik zorgeloos rekeningen betalen.

@ Julia: De huisarts komt inderdaad op huisbezoek. Tijdens het maken van de afspraak merkte ik aan mezelf dat ik de situatie gewoon niet goed onder woorden kan brengen en dat de arts de ernst niet in zag daardoor. Dus daarom heb ik om een huisbezoek gevraagd. De leefomgeving van mijn vader zegt genoeg.

@ Gentlegiant: Hij wilde vandaag weer een slof sigaretten, en wat ben ik ook een softie. Hij had nog 1,5 pakje over van gister (dus slechts een half pakje gerookt afgelopen dag, en dat is voor zijn doen echt weinig!), maar heb er twee bijgehaald. Dan red hij het zeker tot maandag. Hij was zo verslagen na de diagnose vanmiddag... Ik kan hem dat nu echt niet afpakken, dat gaat niet goed. En dan denk ik maar: Na 40 jaar roken gaat dat ene pakje je de kop niet kosten.
Echter is het wel zo dat die macula degeneratie versneld wordt door roken, dus hij moet daar wel echt zsm mee stoppen! Maar dat wil ik professioneel begeleid hebben. Ik kan dat niet.
Het stickeren is iets wat nooit gewerkt heeft, maar nu zeker geen optie meer natuurlijk. Dus ik gok dat wij zelf inderdaad alles uit moeten gaan zoeken en schiften. Hij kan niet in zijn woning blijven, dat weet ik nu wel zeker, en dat zal een arts ook beamen. Mocht de nood aan de man zijn, dan maak ik graag gebruik van je aanbod haha!
Helaas is dreigen met kinderen/kleinkinderen ook niet effectief. Mijn ene zus heeft geen contact meer met hem. En vorig voorjaar heb ik hem dus gezegd dat ik niet meer kwam, tenzij hij wat zou veranderen, maar dan hoor ik gewoon heel lang niets, tot er iets mis gaat en hij hulp nodig heeft.

Vrijwillig onder curatele is het probleem niet. Ik heb zijn pinpas nu ook, en doe daar de boodschappen en betalingen mee. Hij heeft 100 euro 'zakgeld' om in geval van nood eten te bestellen of een taxi te kunnen bellen. Tot maandag. Want dan komt de huisarts. Damn! Dit gaat een heel lang weekend worden!

Ik weet dat mijn vader in het verleden veel dingen heeft gedaan en gezegd door bv de alcohol. En ik weet ook dat hij zelf de situatie waarin hij nu zit heeft gemaakt. Maar ik weet ook dat hij ergens gewoon een kronkel heet en het ook niet echt kan, tenzij iemand hem ermee helpt. Dat zie je nu met die ogen. Blijkt dus al jaren zo te zijn, maar hij doet niets, en daardoor is het nu zo ver gevorderd.
Met zijn rug hetzelfde. Dat moest jaren terug al geopereerd worden, en nu kan hij bijna niet meer lopen.

Ik heb momenteel heel veel medelijden met die man. Daarom wil ik er ook niet teveel bij betrokken zijn/raken. Ik merk nu, na een dag als vandaag, dat ik het moeilijk vind om het objectief te blijven zien. Hij doet nu best wel zijn best, en verandering zal hij niet leuk vinden, maar het moet gebeuren. Maar als ik hem dan vanmiddag van een saucijzenbroodje zie smikkelen... Dan vind ik hem echt heel erg zielig. En heel eerlijk: Dat is hij ook, na wat hij vandaag te horen heeft gekregen. Dat hij er zelf debet aan is, dat is heel vervelend, maar dit gun je werkelijk niemand.

Die macula degeneratie, daar moet ik even achteraan. Mijn opa (mijn vaders vader) is een jaar geleden overleden (op 93 jarige leeftijd), maar die had dit ook. En dat was ook de reden dat opa geen zin meer had in het leven. Maar ik vind het net iets te toevallig dat mijn vader het nu ook heeft, dus ik ga even achter de mogelijke erfelijkheid van die aandoening aan... Stel dat je het kan aantonen in je genen, dan heb ik wel interesse in een onderzoek bij mezelf... zal dat maandag ook met die huisarts bespreken.

Dus nu is het afwachten tot maandag. Ik bel mijn vader 2 uur van te voren, zodat ie uit bed is. En ik zoek voor mezelf nog wat info op denk ik. Kan het ook niet zomaar wegleggen nu.
En heb mijn vader gezegd dat hij ver weg moet blijven van alles wat kan branden, en hij mag het fornuis niet gebruiken (deed ie gelukkig al niet). Voor je t weet staat de toko in de fik... Hij ziet het gewoon niet...

Pfoe... Had niet gedacht dat het zo zou gaan.... Echt totaal niet...

**Geplaatst**: 17-03-16 18:32

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 17-03-16 18:32

Het 'voordeel' is wel dat je hem nu makkelijker ergens geplaatst kunt krijgen.
want nu zal hij in aanmerking komen voor een zorginstelling zonodig..
een alcoholist die ook nog een zijn zicht aan het kwijtraken is,
in een leefsituatie die hij nooit meer onder controle zal kunnen krijgen zelfstandig, of kunnen onderhouden (normaal is het al lastig als je zicht wegvalt, maar als je dan ook nog met regelmaat beneveld bent), beste situatie zou zijn als hij in een vorm van woongroep geplaatst wordt.

hopelijk is dat een weg die de huisarts maandag ook wil gaan bewandelen met hem

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-16 18:34

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-16 18:34

Moet zeggen dat ik twijfel of hij op het moment nog veel drinkt. Hij heeft immers ook niemand meer om boodschappen te doen, en ik rook de laatste keren niet echt alcohol, zoals ik dat eerder duidelijk rook. Maar goed, er hangen nu ook een hoop andere geuren in huis.

Maar dat heb ik ook gedacht ja. Hoe zielig deze diagnose ook is, het maakt de situatie wel dusdanig dat er geen twijfel over kan bestaan dat hij heel snel echte hulp nodig heeft. Meer dan een dochter die wat rekeningen betaald en hondenbrokken koopt.

**Geplaatst**: 17-03-16 18:38

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 17-03-16 18:38

Heftige diagnose.
Maar zoals Elena al schrijft en jij ook, kan het een voordeel zijn om eerder amdere woonruimte te krijgen/opgenomen te worden.

**Geplaatst**: 17-03-16 18:42

Geplaatst: 17-03-16 18:42

Heel veel respect dat je dit allemaal doet, Ts...
Ik denk dat zelfstandig wonen nu wel op zijn eind loopt en dat je hem best zo vlug mogelijk inschrijft voor een verzorgingstehuis (kwestie van wachtlijsten) of serviceflat.

**Geplaatst**: 17-03-16 19:05

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 17-03-16 19:05

Respect voor je hoor TS, ik ken de ellende van alcoholverslaving. Ik vind dat je het super aanpakt en er goed mee omgaat.
Je zadelt jezelf niet op met de complete zorg, maar je pakt wel wat praktische zaken aan die je vader kunnen helpen.

Als je de juiste ingangen hebt en de goede toon vindt in de gesprekken met instanties kan je hopelijk de juiste zorg regelen!

**Geplaatst**: 17-03-16 19:24

Geplaatst: 17-03-16 19:24

Allereerst wil ik even kwijt dat ik bewondering heb dat je je zo inspant het beste voor je vader te krijgen.
Net als Julia denk ik dat mentorschap aanvragen het beste is. Hoe triest ook, aan het verhaal met je vader kan haast geen positief einde komen. Daarom raad ik je aan bij jezelf te rade gaan om te beslissen wat je aan kan. Zonder dat je het wil, zuigt hij jou mee in zijn wereld van ellende. Laat dit niet gebeuren.

Macula degeneratie is erfelijk. Kan jaren stilstaan, maar roken bevordert het proces. Gezond eten (wat hij waarschijnlijk niet doet) vertraagt. Meestal beginnen klachten na je 50e.
Aangezien je vader een gevaar is voor zichzelf en financiële zaken verslonst, denk ik dat het ook mogelijk is hem onder curatele te stellen. Er kan een last van je schouders afvallen als je een goed bureau vind die zijn zaken behartigd .
Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 17-03-16 21:09

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 17-03-16 21:09

Jeetje heftige diagnose, wel zielig voor je vader. Maar goed dat je mee was! Eerst weekend en dan maandag maar verder kijken, succes.

**Geplaatst**: 17-03-16 21:40

Geplaatst: 17-03-16 21:40

Jeejtje wat een nare wending geeft die diagnose...
Ben heel blij dat je je zo inzet voor je vader ondanks wat hij (vroeger) gedaan zou hebben hij heeft je echt nodig en nu meer dan ooit zeker als z'n zicht ook nog weg valt

Wat is de prognose Qwa zicht? Is dat nog te onder drukken dmv medicijnen?
Als het al niet meer zo erg na alcohol ruikt in huis dan zal hij in elk geval al aan het minderen zijn lijkt me
En n half pakje op n dag is opzich toch "mooi" in hoeverre het mooi kan zijn natuurlijk ik bedoel doorsnee roker rookt n pakje op n dag...

Dit is natuurlijk weer een ander geval en zo komt hij wss wel in aanmerking voor een woning incl begeleiding en zwz thuiszorg geloof dat je dat in overleg met de huisarts kunt aanvragen aangezien hij wel hulp behoevend is en er is gewoon iemand nodig die een oogje in t zeil houd
Je geeft zelf al aan dat hij zichzelf niet (fatsoendelijk) kan aankleden, wassen en en en
Weet je wat ik denk dat dit al veeeeeel en veeeeeel langer speelt die man zit gewoon in n diepe put en dan is het voor sommige mensen war makkelijker om na de drank of iets te grijpen
Het is begonnen met t beëindigen van de relatie over wat voor tijd bestek spreken we hier dan? Misschien heeft hij al jaren pijn en z'n borreltjes (wel n hoop dan) verlichten de pijnen op dat moment zodra je weer wat voelt drink je weer wat en is t voor eventjes weg zo ook verdriet

Mijn oma bv die heeft blijkbaar z'n 10j gelopen met pijn omdat ze niet na t ziekenhuis durfde afgelopen jaar is ze geopereerd en bleek ze links helemaal geen heup meer te hebben en rechts nog maar 30% ofzo
Ze moet gewoon door n hel zijn gegaan de afgelopen jaren...
Ze was en is gewoon stront en stront eigenwijs (weet ik ook weer waar ik t van heb

)Gelukkig is/was zij niet beïnvloed baar door drank en dergelijke

Ben benieuwd wat de arts maandag zegt
Deze arts zal hem misschien wel "z'n ogen open gedaan" hebben omdat het een onafhankelijk arts is en die wat maandag komt ook
Kun je proberen die arts te spreken voor hij maandag je vader spreekt want dit geeft weer een andere wending aan je verhaal natuurlijk

Meid je bent echt n top wijf! Ga zeker door waar je mee bezig bent maar blijf wel realistisch want je moet er zelf niet aan onder door gaan. Ook ik zou me zeker laten testen ivm erfelijkheid en ook je zussen "waarschuwen" want ik denk niet dat je dat mee wilt maken

**Geplaatst**: 17-03-16 22:55

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 17-03-16 22:55

Macula degeneratie is idd erfelijk. Heeft hij de natte of de droge vorm? De natte vorm is in die zin te behandelen, dat er een droge vorm van gemaakt kan worden. Bij de natte vorm gaat het zicht vaak snel achteruit, bij de droge vorm minder snel. Het is idd niet te genezen, maar helemaal blind zal hij er ook niet van worden. Het centrale zicht valt weg en hij zal een steeds grotere zwarte vlek zien. De buitenrand van het zicht zal wel beeld blijven geven. Mocht je er vragen over hebben mag je me altijd een pb sturen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-03-16 00:46

Geplaatst door de TopicStarter : 18-03-16 00:46

@ idylle: Ik was eigenlijk zo in shock dat ik compleet ben vergeten te vragen hoe en wat precies. Droge/natte vorm? Ik heb geen idee. Kwam er pas achter dat dat bestond toen ik het thuis ging googlen. Vind het wel gek dat de arts de erfelijke factor niet genoemd heeft, ze wist dat ik zijn dochter was. Maar misschien overdrijf ik met het erfelijke? Vond wel iets over dat vrouwen meer kans hebben, zeker met weinig pigment (blond haar en blauwe ogen). Moet zeggen dat ik altijd vrij gevoelig ben geweest voor licht, ik sta op elke zonnige foto (als baby al!) met een zonnebril op de foto. Ik ga zeker contact opnemen met de huisarts om hier meer informatie over te krijgen. Ben zelf ook een roker, maar dit zet je wel even aan het denken. Ga echt proberen te stoppen!
Dat is een van de weinige dingen die ik van mijn vader leer: "meisje, zo moet je je leven dus niet leiden!". Een harde les helaas...

@Gentlegiant:

Ik moet zeggen dat ik bij de arts een beetje in shock was. Hoewel ik zelf een medische opleiding doe, kwam het gewoon niet in me op om de aandoening verder uit te vragen. Zonde, maar ik denk dat ik nog contact opneem om een verslag te krijgen oid. Of dat de huisarts dat doet ofzo?
Ik weet dus niet of het hiet om de natte of droge vorm gaat. Wel was de arts heel duidelijk dat er geen therapie voor de ogen zelf was, maar evt wel mogelijkheden om het aangenamer te maken. Dan moet je denken aan aangepaste verlichting in huis, spelen met de kleuren van de meubelen, een telescoopbril of een bril met gele glazen om het contrast te verbeteren. Dat zijn opties die zij onder andere noemde.
We hebben een afspraak staan bij een organisatie die 'low vision' heet, die gekoppeld is aan het ziekenhuis. Eerste mogelijkheid: 19 mei... Schiet dus lekker op.
De arts zei dat mijn vader niet volledig blind zal worden, maar verbetering is niet mogelijk. Vermoedelijk loopt hij hier al jaren mee.
Maar ik vind zelf dat het snel is gegaan. De arts wil over een jaar controle, maar ik opperde een maand of 2/3. Zij zei echter dat het niet zo snel achteruit gaat. Maar hoe kan het dan dat hij mij eind januari nog een whatsapp kon sturen? Dat waren appjes zonder spelfouten of andere fouten, dus hij moet dat gezien kunnen hebben. Daar schreef hij wel dat het slecht ging met zijn ogen. Maar nu kan hij grote letters (centimeter of 6-7) met dikke stift niet eens echt lezen... Dus dat vind ik niet stroken... Maar dat geef ik maandag aan bij de huisarts. De oogarts zei ook dat mogelijk een neurologisch aspect het proces beinvloed of versneld heeft, dus ik hoop dat er snel een neuroloog naar mijn vader kan kijken.

En mijn vader heeft pijn. Zijn rug is kapot, wat er precies mis is weet ik niet, maar het komt neer op verval van de wervels waardoor zenuwen in de knel zijn gekomen. Dat uitte zich in uitval van het rechterbeen (verdoofd gevoel en uitval qua motoriek). Daar had hij voor geopereerd moeten worden, maar dat wilde hij niet.
Maar ik weet zeker dat hij pijn heeft. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Mede daardoor, en vanwege het feit dat er geen controle meer was in de zin van een partner die op de rem kan trappen, heeft geresulteerd in het overmatige gebruik van alcohol (dat is tenminste mijn theorie). Ook toen hij bij mijn moeder was dronk hij al veel, maar het escaleerde toen zijn relaties uit gingen.

Nu zo'n 14 jaar geleden zijn mijn ouders uit elkaar gegaan. Mijn vader had direct een nieuwe vriendin, en die relatie heeft een jaar of 6 geduurd. Daarna heeft hij wel wat scharrels gehad, en nog een paar jaar een knipperlicht relatie met een schat van een vrouw. Die liet helaas net zo over zich heen lopen als mijn moeder vroeger. Ze proberen hem gezond te laten eten, maar je kan het hem moeilijk in zijn strot duwen. Ze probeerden het alcoholgebruik wel te beperken, maar het blijft een volwassen man die kan drinken als hij dat wil. Je krijgt er gewoon geen grip om, omdat hij ook een eigen wil heeft, en het dan gewoon doet. En ruzie maakt of wegloopt als je het hem te moeilijk maakt.
Inmiddels heeft hij al jaren geen relatie. Die vrouw uit de laatste relatie, daar heeft hij nog wel contact mee, maar alleen telefonisch. Zij belt hem bv ook om hem te wekken voor afspraken, maar zij kan niet meer naar hem toe door haar eigen fysieke conditie.
Een kennis hielp hem met de boodschappen (zelf ook een alcoholist en om het zo te zeggen, net zo'n 'kneus' als mijn vader dus dat hielp ook geen bal), maar die vond het te belastend en heeft er de brui aan gegeven. Wat ik wel kan begrijpen, maar daardoor komen er dus geen boodschappen in huis.
Andere kennissen, daarmee zouden we het huis gaan schoonmaken. Ontzettend lieve mensen, maar wel recht door zee. Die man is vrij lomp en sarcastisch, en dat beviel mijn vader echt niet. Het feit dat die man zei dat alle spullen werden weggegooid, dat was de druppel en mijn vader wil geen contact meer met hem. Doet me eraan denken dat ik die mensen ook even op de hoogte zal brengen. Zij vallen ook in de categorie mensen die mijn vader echt kennen, dus ik kan hun hulp goed gebruiken.
Verder heeft mijn vader niemand. Zijn moeder (mijn oma) is zelf aan huis gebonden, en helemaal klaar met haar zoon. Ze bellen wel eens, maar geen idee waarom eigenlijk. Ze kunnen elkaar eigenlijk niet luchten of zien, maar vinden beide dat het hoort ofzo? Ik snap het niet. Vanaf mijn vaders kant van de familie zijn de mensen niet zulke praters, dus dat is nog wel eens lastig. Mijn vader is overigens enig kind, dus meer familie is er helaas niet.

Morgen komt mijn zus over voor het weekend. Moet eigenlijk een gezellig weekend worden met de familie, maar dit voert momenteel een beetje de boventoon hier. Mijn zus wil (ondanks dat we het niet meer zouden doen) toch even langs gaan, voor de gezelligheid.
We belden vanmiddag, en hebben hier beide een naar gevoel bij. Wat heeft mijn vader nog, behalve zijn hond? Ik wil dan ook mijn uiterste best doen om die twee bij elkaar te houden, de hond en mijn vader. Maar dat zal niet meevallen, gezien het formaat van de hond ook.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-03-16 00:57

Geplaatst door de TopicStarter : 18-03-16 00:57

De hond, dat is een dingetje...
Ik mag met een schaduwaccount niet zomaar topics openen oid, dus ik zou daar even toestemming voor moeten vragen, maar ik kan het hier wel vast posten.

Zijn er hier misschien mensen die ideeën hebben mbt de hond? Stel dat er volgende week snel iets in gang gezet wordt, dan moet er waarschijnlijk onderdak voor de hond geregeld worden.
Mijn zus werkt fulltime, dus de hond kan daar niet heen. Zelfs met uitlaatservice vind ik het niet kunnen om een dier zo weg te rukken uit een situatie die jaren geduurd heeft, om haar alleen in een vreemd huis achter te laten.
Zelf heb ik momenteel een rustige periode qua studie, dus ik ben komende maand fulltime bij mijn moeder. In uiterste nood kan ik wel naar mijn kamer, met de hond, maar ik werk nu fulltime in de woonplaats van mijn moeder. Dus dan zou ik elke dag 200 km moeten rijden voor het werk. De hond zit dan dus 7-8 uur alleen in een vreemde omgeving, en het kost me meer dan het oplevert. Heel eerlijk: dat kan ik niet betalen. Mijn werkgever is wel op de hoogte van de situatie, wellicht is tijdelijk vrij nemen een optie, zodat ik bij de hond kan blijven, op mijn studentenkamer (studio, en je mag daar huisdieren hebben, dus dat kan evt tot mijn colleges weer beginnen, dan zit ze tot 10 uur achter elkaar alleen en dat is geen optie).
Een pension is een leuke tijdelijke oplossing, maar dan praat ik over enkele dagen ter overbrugging. De hond is dat niet gewend, en ik vind dat ook niet eerlijk tegenover het dier.

Zijn er hier mensen die evt iets weten mbt opvanggezinnen oid?
Het gaat wel om een ontzettend lieve, sociale hond. Maar wel een grote (Ridgeback). Ze is nu een jaar of 10, en zit dus al wel geruime tijd in dat isolement. Vandaag expres even gewandeld, en ze was heel lief. Even trekken omdat ze moest poepen, maar dat is ok. Verder goed aan de commando's, geen reactie op mensen, fietsers en auto's. Helaas geen honden of kinderen tegengekomen. In de eerste jaren van haar leven wel in een gezin gewoond met kleine kinderen. Niet bekend met bijtincidenten oid. Wel een aversie tegen getinte mannen met petjes, haha!
Hebben jullie nog geniale ideen voor de hond? Of zie ik opties over het hoofd? Indien de hond herplaatst moet worden wil ik dat wel goed en hondwaardig regelen. De beestjes gaan hier altijd voor. In geval van nood schrijf ik mijn onderwijsinstelling aan dat ik een 'sabbatical' neem, zodat ik op haar kan passen, maar stiekem zie ik studievertraging niet zo zitten. Als ik nou tussen de colleges naar huis kon... Dan kon ik haar misschien wel in huis hebben? Maar dan nog heb ik in het weekend een probleem als ik ga werken en naar mijn paard wil... Dan kan ze echt niet mee. Mijn moeder doet me wat als ik die hond in huis haal... Een opvang of iets dergelijks zou perfect zijn.

**Geplaatst**: 18-03-16 01:47

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 18-03-16 01:47

Voor de hond zijn vast wel,opties, er zijn wel instanties die nieuw adres voor hond regelen, maar ook hier via bokt zijn wel mensen die zon hond willen hebben voor opvang, of definitief. en ook via fb zijn wel pagina waar je de hond kan plaatsen, en er zo wel nieuwe eigenaren kunnen melden.

En je kan ook zelf hond op je eigen fb wall zetten, en dat je vrienden sharen, dan heb je groot bereik, dus grote kans dat een goede nieuwe baas zich meld.

**Geplaatst**: 18-03-16 08:32

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 18-03-16 08:32

Er is op fb rhodisian rigdeback pagina, daar kun je mss een oproep plaatsen voor een gastgezin. Dat zijn allemaal liefhebbers van het ras en daar zit er vast1 tussen die hem wil opvangen

**Geplaatst**: 18-03-16 09:11

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 18-03-16 09:11

Bel idd even met de oog arts zeg gewoon dat je je zorgen maakt wbt zijn en ook jou gezondheid dat je tijdens het gesprek zo verslagen was dat je daar verder even niet bij stil hebt gestaan

Wbt de hond dat komt wel goed ik heb op t moment ook een opvanger in huis beestje is wel pas 7 maanden
Mensen zaten in n huis en mochten blijkbaar geen huisdieren
Zijn voor mij vreemde mensen (en waren zelf ook van die tokkies) maar ik doe t voor de hond
Die mensen hebben idd een oproep gedaan op Facebook voor Bordeauxdoggen (heb er al een)
Er zijn heus wel mensen die dit willen doen

Dat zou voor mij nu ook geen prioriteit zijn

Dat hij mensen afstoot die het beste met m voor hebben kan ik begrijpen zeker als er gewoon klakkeloos iets besloten word voor je vader
Zo ook die man je kunt niet alles weg gooien zonder overleggen... Dan neem je alles weg uit z'n leven daar zal het alleen maar slechter van worden

**Geplaatst**: 18-03-16 10:21

Geplaatst: 18-03-16 10:21

papaprobleem schreef:
Opmerkelijk was ook dat de oogarts ook begon over een herseninfarct. En dat is dan dus iemand die mijn vader net 5 minuten gezien heeft. Het feit dat 4 mensen dat, onafhankelijk van elkaar, zeggen... Dat is wel zeer suggestief natuurlijk.

Bedenk, dat oogweefsel in feite hersenweefsel is.
Dus als de oogarts een minuut met het juiste apparaat kijkt, kandie arts idd wel bepaalde dingen zien.

Citaat:
@ Julia: De huisarts komt inderdaad op huisbezoek. Tijdens het maken van de afspraak merkte ik aan mezelf dat ik de situatie gewoon niet goed onder woorden kan brengen en dat de arts de ernst niet in zag daardoor. Dus daarom heb ik om een huisbezoek gevraagd. De leefomgeving van mijn vader zegt genoeg.

Hartstikke goed!

Citaat:
@ Gentlegiant: Hij wilde vandaag weer een slof sigaretten, en wat ben ik ook een softie. Hij had nog 1,5 pakje over van gister (dus slechts een half pakje gerookt afgelopen dag, en dat is voor zijn doen echt weinig!), maar heb er twee bijgehaald. Dan red hij het zeker tot maandag. Hij was zo verslagen na de diagnose vanmiddag... Ik kan hem dat nu echt niet afpakken, dat gaat niet goed. En dan denk ik maar: Na 40 jaar roken gaat dat ene pakje je de kop niet kosten.
Echter is het wel zo dat die macula degeneratie versneld wordt door roken, dus hij moet daar wel echt zsm mee stoppen! Maar dat wil ik professioneel begeleid hebben. Ik kan dat niet.

Heel reëel.
Erg triest, maar de nuchtere waarheid.

Citaat:
En ik weet ook dat hij zelf de situatie waarin hij nu zit heeft gemaakt. Maar ik weet ook dat hij ergens gewoon een kronkel heet en het ook niet echt kan, tenzij iemand hem ermee helpt. Dat zie je nu met die ogen. Blijkt dus al jaren zo te zijn, maar hij doet niets, en daardoor is het nu zo ver gevorderd.
Met zijn rug hetzelfde. Dat moest jaren terug al geopereerd worden, en nu kan hij bijna niet meer lopen.

....je zou kunnen zeggen dat dit filosofische vragen zijn. "Heeft de mens een vrije wil?" - Ik weet dat niet zo precies. Je kunt om allerlei redenen naar de fles grijpen (daar zijn nul goede redenen voor, maar er zijn situaties waarin je als mens gek kan worden van verdriet, al dan niet na een "mislukking" in de hulpverlening). En zodra het woord verslaafd van toepassing is, heb je nog maar een hele kleine kans op een vrije wil...

Citaat:
Ik heb momenteel heel veel medelijden met die man. Daarom wil ik er ook niet teveel bij betrokken zijn/raken. Ik merk nu, na een dag als vandaag, dat ik het moeilijk vind om het objectief te blijven zien. Hij doet nu best wel zijn best, en verandering zal hij niet leuk vinden, maar het moet gebeuren. Maar als ik hem dan vanmiddag van een saucijzenbroodje zie smikkelen... Dan vind ik hem echt heel erg zielig. En heel eerlijk: Dat is hij ook, na wat hij vandaag te horen heeft gekregen. Dat hij er zelf debet aan is, dat is heel vervelend, maar dit gun je werkelijk niemand.

....nog afgezien vanwat je allemaal doet voor hem: je bent verknocht aan hem, hij is toch je vader.
En het is triest en letterlijk uitzichtloos - en dat is heel verdrietig.
:(:)

Die macula degeneratie, daar moet ik even achteraan. Mijn opa (mijn vaders vader) is een jaar geleden overleden (op 93 jarige leeftijd), maar die had dit ook. En dat was ook de reden dat opa geen zin meer had in het leven. Maar ik vind het net iets te toevallig dat mijn vader het nu ook heeft, dus ik ga even achter de mogelijke erfelijkheid van die aandoening aan... Stel dat je het kan aantonen in je genen, dan heb ik wel interesse in een onderzoek bij mezelf... zal dat maandag ook met die huisarts bespreken.
[/quote]
Een echte therapie is er niet tegen, maar je kunt als mens wel goed zorgen voor jezelf, en je kleine adertjes. Als vrouw in de vruchtbare leeftijd helpt je oestrogeen mee, maar voorkom te hoog cholesterol, en wat tegenwoordig heet 'laaggradige ontstekingen' (bij bloedonderzoek heet dat de CRP waarde). (Geen junkfood, niet roken, voldoende bewegen, lekker veel groenten en fruit, dat soort dingen.)