Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-08-15 19:26

Geplaatst: 21-08-15 19:26

xRiiannex schreef:
Ladybird schreef:
Rianne, mijn papa was 45 toen hij overleed jij ook sterkte

Boompje, Thanks

Oef.. Ook zo'n jonge leeftijd mijne was 44

Dames wat een herkenning.
Mijn vader overleed op 44 jarige leeftijd (1988)
Toen ik 16 was.
Het verdriet blijft na al die jaren soms zo groot.
Inmiddels is ook mijn moeder al weer bijna 9 jaar overleden.
Het blijft een enorm gemis.

Het verdriet krijgt een plekje en soms borrelt het op.
Ze zeggen wel eens dat het slijt.
Maar na 27 jaar kan ik je vertellen dat het niet is gesleten.
Ik kan er mee omgaan (meestal) maar slijten?
Nee hoor.

Iedereen heel veel sterkte

**Geplaatst**: 21-08-15 19:51

Geplaatst: 21-08-15 19:51

Heel veel sterkte voor jou! als je zo'n goede,lieve vader hebt,zal je hem voor altijd verschrikkelijk missen. :(:)

Mijn vader is er ook niet meer,me moeder ook niet, sorry maar mijn vader mis ik niet,geen seconde.Zit een heel verhaal achter,vandaar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-08-15 12:20

Geplaatst door de TopicStarter : 23-08-15 12:20

Lieset23 schreef:
Lieve Greet.

Inderdaad wijze woorden. Gemis blijft altijd. Het gaat niet over. Je kunt alleen maar "gewoon" verder gaan met goede en slechte momenten.
Van mie ook een dikke smok.

Dankjewel voor je lieve berichtje

Ponyparadijs, wat vind ik je berichtje fijn, niet zo zeer omdat je hem mist natuurlijk, maar omdat je zegt dat het niet over gaat, hoogstens makkelijker. Ik krijg soms het idee dat mensen missen zien als Hoofdspijn. trekt vanzelf wel weer weg.

**Geplaatst**: 23-08-15 14:49

Geplaatst: 23-08-15 14:49

Ladybird schreef:
Ponyparadijs, wat vind ik je berichtje fijn, niet zo zeer omdat je hem mist natuurlijk, maar omdat je zegt dat het niet over gaat, hoogstens makkelijker. Ik krijg soms het idee dat mensen missen zien als Hoofdspijn. trekt vanzelf wel weer weg.

Ik snap helemaal wat je bedoelt.
Het is zo makkelijk te zeggen dat het wel over gaat.
Maar het gaat niet weg.
Hoe hard dat ook overkomt.
Maar zeggen dat het overgaat is zo niet waar.

Stond net speklapjes te bakken.
Dat brengt jeugd herinneringen terug.
En dat zijn de momenten dat het ineens weer heel zwaar wordt.
Er over praten (in mijn geval met mijn zus) brengt verlichting.

Blijf er altijd over praten!!
Met iedereen.
Dat maakt het makkelijker.
En nu is dat zwaar maar het gaat steeds eenvoudiger.
En wees ook niet bang om je verdriet te tonen.
Dat mag!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-15 15:25

Re: Mijn lieve, lieve Papa

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-15 15:25

Thanks voor je woorden, heb ze nu echt even nodig.. Ik mis hem zo