Sleeper schreef:Maar toch, zelfs al zou je geen lekkere dingetjes halen maar iemand alleen laten mee-eten, avondeten en ontbijtje, en daarnaast laat je iemand logeren, wekelijks. Kan me dan nog voorstellen dat het inderdaad voor iemand niet vanzelfsprekend is dat je dan een bloemetje oid geeft, maar is het ook niet een soort algemene fatsoennorm om iemand te bedanken?
Algemene fatsoensnormen blijken nogal eens heel ver uit elkaar te liggen. Wat voor mij of jou logisch is, hoeft dat niet voor een ander te zijn. En als je nooit in aanraking gekomen bent met een bepaalde situatie, dan ken je wellicht die normen dus helemaal niet.
Stel bv dat deze persoon jarenlang heeft gereisd in het buitenland, en daar in landen is geweest waar het juist als een belediging van de gastheer en -vrouw gezien wordt om te betalen voor iets?
Citaat:
Maar inderdaad zodra je verwachtingen krijgt kan het niet anders dan dat je teleurgesteld word. Toch herken ik me erg in TS, terwijl ik verstandelijk weet dat je niks mag verwachten van een ander.
Je mag op zich best wat verwachten (hoewel anderen dus wel de keuze hebben hoe ze daarmee omgaan), alleen... anderen kunnen niet weten wat jouw verwachtingen zijn als jij ze niet uitspreekt. Je mag best verwachten dat iemand bijdraagt in de kosten, of af en toe wat leuks meeneemt.
Maar zolang je niks zegt maar je wel ergert, kan er weinig veranderen. Door je gevoel en verwachtingen kenbaar te maken, kan de ander er wat mee doen. Dan kan het beter worden - of niet, en dan kun je ook best de keuze maken om op een bepaald moment je huis niet meer open te stellen. Maar dan heeft iedereen tenminste openlijk de keuze. Als iemand het gewoon niet weet, dan kan die persoon ook geen keuze maken.