Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-05-15 10:49

Geplaatst: 24-05-15 10:49

De eerste weken heb je je baby nodig om toeschiet reflex etc te krijgen. Klein voorbeeld. Als ik mijn baby hoorde huilen begin de melk al te stromen. Bv heeft een aantal weken nodig om te stabiliseren. Ook krijg je met kolven vaak minder uit je borsten waardoor als je in het begin alleen kolft je productie terug kan lopen. Met bv is het een kwestie van vraag en aanbod. Je baby vraagt zodat je meer melk krijgt wanneer je te weinig hebt vraagt ie meer zodra je meer melk krijgt. Hoe wil je dit doen als hij een week weg is?

**Geplaatst**: 24-05-15 10:56

Geplaatst: 24-05-15 10:56

Zoals ik eerder heb aangegeven denk ik dat naast het gesprek met de therapeut een gesprek met een pedagoog ook wel slim is. Die weten precies wat wel en niet goed is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 10:56

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 10:56

Bedankt voor je fijne post delphi, jij snapt waar wij vandaan komen en dat voelt goed

Ik voel me behoorlijk goed, wel erg moe geweest, maar heb het gevoel
Het appartement naast dat van hem voelt voor mij nu ook een stuk minder goed. Ik wilde al niet graag mijn huis opgeven, maar als dat voor het kindje het beste zou zijn zou ik dat in één oogwenk doen.
De spullen zoveel mogelijk dubbel (op kinderwagen/maxicosi e.d. na) was bij mij ook al opgekomen, dan heb je natuurlijk het minste te verhuizen.

Na mijn verlof moet ik wel weer gaan werken, werk nu fulltime, maar kan het straks redden met 4 dagen. Hij werkt als zelfstandige vanuit huis en kan ook een dag minder werken.

Nathalie: Je begrijpt het volgens mij niet goed. Tijdens de BV zal ik bij Y gaan logeren om zo BV te kunnen blijven geven.
Dat we de eerste weken wel volledig in mijn huis zouden moeten zitten lijkt mij absoluut te overzien en ik neem aan dat hij dat ook vindt

Joolien: Heb ook al gezegd in dit topic dat ik met een aantal pedagogen wil bellen om te vragen hoe die het zien

**Geplaatst**: 24-05-15 10:59

Geplaatst: 24-05-15 10:59

Gefeliciteerd met je zwangerschap!

Lastige situatie.. Het lijkt mij het beste voor de baby om 1 vaste basis te hebben en dat zou dan waarschijnlijk jouw huis zijn. Als ik dit topic las voordat mijn zoontje geboren was had ik denk ik gezegd doe de baby om en om bij vader en moeder maar nu denk ik daar heel anders over.. Mijn zoontje had de eerste maanden heel erg mamahonger, steeds behoefte om bij mij te zijn. Het was hartverscheurend om te zien hoe hij in paniek raakte als ik even uit beeld was.. Daarom ben ik nu can mening veranderd: Ik vind dan eigenlijk niet dat je de baby de eerste maanden al een week alleen bij de vader kunt doen, hoe jammer dat dan voor hem is. Hij heeft 9 maanden lekker warm bij jou in de buik gezeten. Jij geeft hem het gevoel van veiligheid en geborgenheid.. Voor een baby geeft het stress wanneer je hem die veiligheid afneemt door hem te laten logeren bij de vader. Maar goed dat is mijn mening. Mijn zoontje was nou eenmaal ook zo, misschien ligt het ook aan het karakter van de baby en ervaar jij straks geen enkel probleem.

Wel vind ik dat de vader uiteraard een band met zn kindje moet kunnen opbouwen maar het eerste jaar wil de baby vooral zn mama en die behoefte zou ik dan vervullen.

Al met al zou het dan niet beste oplossing zijn dat de kleine bij jou blijft wonen de eerste maanden en dat hij af en toe komt te logeren en zo beetje bij beetje een band op te bouwen. Voor hem misschien minder leuk maar voor de baby prettig: rust, regelmaat, veiligheid en liefde.

**Geplaatst**: 24-05-15 11:01

Geplaatst: 24-05-15 11:01

Ik begreep dat dat het probleem was. Het niet samen Willen wonen die eerste weken?

Als hij om de week wil doen zou ik gewoon voorstellen om te starten met een dagje en is een nachtje bij hem en naarmate het goed verloopt met de baby dit gewoon uit bouwen.

Laatst bijgewerkt door __Nathalie__ op 24-05-15 11:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-05-15 11:02

Geplaatst: 24-05-15 11:02

maaikemuis schreef:
Een berichtje uit eigen ervaring, ik heb ooit aan de zijlijn gestaan (en ben uitgestapt):

Hele jonge kinderen hebben geen baat bij voor-ouderschap. Kinderen, zeker tot 12 maanden oud, hebben behoefte aan de moeder. In veel gevallen zal de vader, wanneer er sprake is van co-ouderschap, op gezette tijden langskomen om tijd door te brengen met het kind. Een kind onder de 12 maanden heen en weer laten pendelen zorgt voor (mogelijk ernstige) hechtingsproblematiek op latere leeftijd. De hechtingsfase van een kind duurt tot een jaar of 3 en de wisseling van huis zal daarin steeds verder uitgebouwd moeten worden.

Mijn ervaring is een relatie met een man met twee jonge kinderen, waarbij de jongste ernstige hechtingsproblematiek had als gevolg van het co-ouderschap tussen beide ouders en uitermate bizar en agressief gedrag vertoonde.

Mijn advies is dan ook, hoe graag jullie het allebei zouden willen, je de eigen gevoelens en wensen (hoe nobel ook) voorlopig in de ijskast moeten zetten. Zijn rol hierin kan, voor de ontwikkeling van je kindje de eerste periode, niet meer zijn dan een ondersteunende. Zet je deur open en zorg dat hij te allen tijde langs mag komen. Vooral het eerste jaar zal er niet meer mogelijk zijn, in de toekomst kan dit steeds verder uitgebouwd worden.

Maar was in dit geval de band tussen de ouders wel goed? Of was er sprake van spanningen, ruzies e.d.?

Om eerlijk te zijn vind ik dat een vader ook net zoveel recht heeft een band met een kindje op te bouwen.
Mij lijkt juist dat een kindje pas met 3 of 4 jaar bij de vader te laten slapen meer spanningen voor het kindje zal geven. Het kindje is dat dan immers helemaal niet gewend.
Ik denk dat als je een kindje vanaf een maand of 6 regelmatig ook bij de vader laat slapen het als gewoon gaat voelen voor het kind. Helemaal als het daar ook een eigen slaapkamer heeft.

Hoeveel kinderen zitten er wel niet vanaf babyleeftijd diverse dagen op het kinderdagverblijf? Daar zijn vaak ook nog eens veel meer prikkels en meer drukte en heeft het kindje geen eigen vertrouwde slaapkamer e.d.
In België is het zelfs heel normaal dat moeders weer 4 of 5 volle dagen gaan werken.

Ik denk zelf dat hechtingsproblematiek en getraumatiseerde kinderen meer te maken heeft met spanningen en ruzies tussen de ouders en dat die daarmee het kind in een loyaliteitsconflict brengen.

TS ik zou zeer zeker je werk en straks de opvang ook meenemen in jullie plan!!! Wie weet kan jullie kindje op bijv. 2 of zelfs 3 van je werkdagen bij hem zijn. Dan heb je 2 vliegen in 1 klap en zit je niet met een opvang probleem voor die dagen.
Wie weet heb je (schoon)ouders die de overige dagen voor zich zouden willen nemen? Als zij dan ook nog eens in het huis van 1 van jullie willen oppassen houdt je het voor jullie kindje vrij rustig.

Laatst bijgewerkt door Vayo op 24-05-15 11:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-05-15 11:03

Geplaatst: 24-05-15 11:03

Welkom in de wereld van co-ouderschap... wen er maar aan dat er nog vele jaren gaan komen met beslissingen waar jij niet blij van word. Sterkte en succes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 11:04

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 11:04

Donna: Het is ook niet de bedoeling om de baby alleen naar de vader te brengen, zeker niet voor de eerste zoveel maanden (Y en ik moeten uiteraard nog kortsluiten over hoe lang deze periode dan zal zijn, dat lijkt me duidelijk)

Nathalie: Als de eerste weken in het belang zijn van de baby kan hij zich daar voor een paar weken wel bij neerleggen. Een aantal weken is natuurlijk heel wat anders dan zegge en schrijve een jaar

Girlygirl: Dat vind ik een zeer loze opmerking. Zowel hij als ik willen oplossingen vinden waar in eerste plaats het kindje het meeste baat bij heeft en waar zowel hij en ik ons goed voelen. Pas als wij ons goed voelen en rust hebben kunnen we ook goede ouders zijn voor ons kind

**Geplaatst**: 24-05-15 11:04

Geplaatst: 24-05-15 11:04

girlyggirl schreef:
Welkom in de wereld van co-ouderschap... wen er maar aan dat er nog vele jaren gaan komen met beslissingen waar jij niet blij van word. Sterkte en succes

Ik ben dan wel benieuwd naar jouw ervaringen ermee?

**Geplaatst**: 24-05-15 11:07

Geplaatst: 24-05-15 11:07

Ik ben het met delphi eens.

**Geplaatst**: 24-05-15 11:10

Geplaatst: 24-05-15 11:10

Liselot schreef:
Tijdens de BV zal ik bij Y gaan logeren om zo BV te kunnen blijven geven.

Misschien een bijdehante vraag hoor, maar is dat echt wat jij wilt? Ik vind het heel tof dat je de vader hier zo in wilt betrekken, maar jij bent de moeder. Jij draagt het kind bij je en jij bent sowieso in het begin de veilige haven van je kindje. 'Logeren' in een huis dat niet van jou is, is toch echt soort van parttime samenwonen. Ik denk dat dit je ook op kan breken na die eerste weken. Daarnaast zou je zomaar ook heel snel aan het 'samenwonen' kunnen gaan wennen.

Ik heb jaren geleden iemand gekend die het op deze manier had geregeld met de moeder van zijn kind. Het leek mij absoluut verre van ideaal. Met name het 'samenwonen' en een gezin proberen te vormen met iemand waar je niet van houdt. Niet op die manier in elk geval. Daar zorgde het in elk geval wel voor onrust dat meneer verliefd werd (op mij, maar ik ben heel hard weggerend voor de situatie). Ik denk dat deze vorm voor heel veel ellende kan zorgen als het niet zo uitpakt zoals je hoopt.

Nogmaals: echt tof dat je er op deze manier mee bezig bent hoor. Als dit is wat jullie willen, is het natuurlijk heel mooi. Ik denk dat het in de praktijk wat lastiger is... Nu moet je vooral om jezelf en je kindje denken. De eerste maanden hebben invloed op het kindje, maar hij of zij zal het zich natuurlijk niet voor de geest kunnen halen.

**Geplaatst**: 24-05-15 11:13

Geplaatst: 24-05-15 11:13

Lees je in ieder geval goed in over hechting. Een strikte 50/50 regeling is voor een baby zeker niet de meest ideale situatie.

En leg van te voren ook niet teveel vast. Je weet van te voren niet wanneer een extra paar armen het handigst is. 's nachts, 'smorgens of 's avonds.

Ik vind het heel mooi van je dat je van een niet zo handige situatie voor iedereen het beste wil doen!

**Geplaatst**: 24-05-15 11:14

Geplaatst: 24-05-15 11:14

__Nathalie__ schreef:
Ik begreep dat dat het probleem was. Het niet samen Willen wonen die eerste weken?

Als hij om de week wil doen zou ik gewoon voorstellen om te starten met een dagje en is een nachtje bij hem en naarmate het goed verloopt met de baby dit gewoon uit bouwen.

Voor wat ik begreep is de issue van de papa vooral dat hij zijn eigen huis en spullen wil blijven houden en gebruiken. Want om en om samen in een ander huis was wel een optie, dat voelde niet als samenwonen voor hem schreef TS.

**Geplaatst**: 24-05-15 11:18

Geplaatst: 24-05-15 11:18

Maar in dat geval moet baby toch pendelen. Zou mijn keus niet zijn.

Niet in het begon in elk geval

Laatst bijgewerkt door __Nathalie__ op 24-05-15 11:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-05-15 11:18

Geplaatst: 24-05-15 11:18

Goed, been there, done that.

Ik raakte op mijn 18e in verwachting van een toenmalig vriendje, we woonde net een paar weken samen en onze relatie was natuurlijk alles behalve stabiel te noemen. Ik had een eigen appartement gekocht, en toen bleek dat het tussen ons niet zou werken zijn we middels mediation tot een omgangsregeling gekomen, dit gaat in samenwerking met een kinderpsycholoog die alle do's en dont's tegen elkaar afweegt en tot de meest gunstige keuze komt voor het kind.

Deze psychologe was heel stellig aangaande de baby: Als je relatie afdoende stabiel is (ongeacht of dit een liefdesrelatie of een vriendschap betreft) dient het kind primair bij de hoofdverzorger te zijn, de andere ouder bezoekt het kind frequent in eigen omgeving. Bij ons bleef dat op zijn verzoek bij slechts 1 uurtje per week, maar er waren ook ouders die iedere dag even langskwamen of 4x per week en in het weekend samen naar de kinderboerderij gingen. Vanaf de leeftijd van een jaar nam hij de baby af en toe een uurtje alleen mee voor een wandeling (nu speelde hierin ook andere omstandigheden aan zijn kant waardoor eerder onverantwoord was), met 1,5 jr een hele dag excl. overnachting, met 2 jaar een hele dag incl. overnachting en de volgende ochtend weer thuis, en pas met 3 jaar ging het kindje een volwaardig weekend mee. Dan zou je er natuurlijk ook voor kunnen kiezen om dit met co-ouderschap te doen.

Wellicht hebben jullie er iets aan, en anders kan ik je zeker aanbevelen om eens met een mediator te praten. Ik denk zelf dat samenwoon-constructies tot veel verwarring gaat leiden, bij het kind.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 11:19

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 11:19

Delphi schreef:
TS ik zou zeer zeker je werk en straks de opvang ook meenemen in jullie plan!!! Wie weet kan jullie kindje op bijv. 2 of zelfs 3 van je werkdagen bij hem zijn. Dan heb je 2 vliegen in 1 klap en zit je niet met een opvang probleem voor die dagen.
Wie weet heb je (schoon)ouders die de overige dagen voor zich zouden willen nemen? Als zij dan ook nog eens in het huis van 1 van jullie willen oppassen houdt je het voor jullie kindje vrij rustig.

Dat hij thuis werkt betekent niet dat hij dan ook op dat moment een baby in huis kan hebben terwijl hij werkt. Hij heeft een erg drukke baan die veel van hem vraagt. Deze kwestie hebben we het al uitgebreid over gehad toen we nog wel voor ogen hadden om echt samen te gaan wonen (voor het gesprek van vrijdag dus dat er voor hem toch niet genoeg gevoel was voor een relatie)

Waar we nu op uit komen is dat we voor 3 volle dagen opvang moeten regelen. Mijn moeder werkt halve dagen, maar heeft aangegeven dat ze zeker 1 middag en misschien wel 2 middagen wil oppassen. Zijn ouders willen vast ook wel een dag of dagdeel oppassen en voor de rest zal het kindje naar de opvang gaan.
Daar het waarschijnlijk een enigskindje blijft vinden Y en ik opvang beide wel belangrijk voor sociale ontwikkeling

Authentic: Ja dat is wel wat ik wil, al weten we natuurlijk van te voren niet hoe het gaat als het kindje er straks is. Misschien zeg ik dan wel totaal wat anders of trek ik het niet. Dan zal er een andere oplossing gezocht moeten worden. Zijn huis voelt voor mij heel goed, het is een ontzettend fijn huis waar we ook waren gaan samenwonen als het relationeel wél gelukt was.

Urielle: Juist, jij snapt hem

Hij wil onze eigen levens wat dat betreft gescheiden houden. Dus eigen huis, eigen spullen en eigen financien. Maar het zorgen voor de baby vinden we beide wel dat we dat in ieder geval de eerste periode wel samen moeten doen

**Geplaatst**: 24-05-15 11:19

Geplaatst: 24-05-15 11:19

Een paar overwegingen, die (helaas voor de vader wel echt benadrukken dat de moeder de primaire verzorger zal zijn)
http://kiind.nl/articles/664/Dekeerzijd ... schap.html
http://www.scheidingsmakelaar.nl/nieuws ... -niet.html

Ik begon eigenlijk met zoeken naar situaties waarin het wel werkt, maar kwam dit tegen.

Interessante punten daaruit zijn denk ik:
- de baby begint (namelijk voor de geboorte) met een situatie waarin het 100% moeder kent en 0% vader
- in het 'normale ideale' gezin is de zorg zeker in het begin niet exact 50/50 verdeeld, maar draagt de moeder in het begin meer de directe zorg voor een baby (zeker met borstvoeding kan dat gewoon niet anders), en de vader (maar ook andere ondersteuners) een deel van de zorg voor de moeder en het hele gezin.
- dat gaat geleidelijk over naar een volwaardigere rol voor beiden waarbij beide ouders een eigen rol krijgen, die ook in tijd en andere zaken niet exact 50/50 van elk onderdeel hoeft te zijn maar vooral gebaseerd is op 'genoeg'. Je moet dingen wel delen, en je moet allebei uiteindelijk de volwaardige verzorging kunnen dragen (dus niet van die vaders die als de kids 8 zijn voor het eerst een keer alleen is met de kinderen), maar het hoeft ook niet neurotisch per minuut te worden gedeeld.

Misschien dat het geruststellend is voor de vader als hij zich vertrouwd voelt dat zelfs als hij niet 50% van de exacte tijd draagt, hij wel een heel belangrijk aandeel kan hebben in het leven van zijn kind, zelfs al begint dat meer indirect door jou te ondersteunen op allerlei manieren. En dat dat ook voor jou geruststellend is, dat je op die manier veel beter een vriendschapsrelatie houdt dan als je alles exact wilt delen.

Jullie kunnen het bovendien regelmatig (in het begin misschien elke 2 maanden of nog vaker, daarna elk half jaar) gewoon evalueren hoe de dingen goed passen bij de ontwikkeling van het kind. Dat groeit en verandert, en dat is prima.

**Geplaatst**: 24-05-15 11:21

Geplaatst: 24-05-15 11:21

https://www.google.nl/url?sa=t&source=w ... IHqoL0378A

**Geplaatst**: 24-05-15 11:23

Geplaatst: 24-05-15 11:23

Ik weet niet wat ik zou doen in deze situatie.
Het is zo'n gedoe voor de baby.
Ik zou gewoon de baby bij je thuis houden en als die wilt mag hij komen.
Het is wat jij wilt, niet wat hij wilt.
Jij draagt het kind, enz.
Hij heeft zich maar te schikken naar jou, en jij niet naar hem.
Hij wilt voor de rest niks van je, maar soms voor de baby zorgen.
Sorry maar ik zou toch het eerste aan mezelf denken en aan de baby, en dan komt hij een keertje.

Misschien denk ik verkeerd, maar het kind is de dupe, die word van hot naar her gesleept.
Dit is mijn mening.

Laatst bijgewerkt door Birdie60 op 24-05-15 11:24, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-05-15 11:23

Geplaatst: 24-05-15 11:23

Ik kon even niet linken en posten tegelijk maar dit gaat over hechting,problemen met hechting en omgangsregeling met jonge kinderen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 11:25

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 11:25

vrouwke schreef:
Ik weet niet wat ik zou doen in deze situatie.
Het is zo'n gedoe voor de baby.
Ik zou gewoon de baby bij je thuis houden en als die wilt mag hij komen.
Het is wat jij wilt, niet wat hij wilt.
Jij draagt het kind, enz.
Hij heeft zich maar te schikken naar jou, en jij niet naar hem.
Hij wilt voor de rest niks van je, maar soms voor de baby zorgen.
Sorry maar ik zou toch het eerste aan mezelf denken en aan de baby, en dan komt hij een keertje.
Dit is mijn mening.

Dus omdat ik het kind toevallig draag en baar moet het maar allemaal zoals ik wil? Dat is in mijn ogen echt belachelijk. Hij is de vader en heeft net zoveel te zeggen over het kind als ik.

Iris: ik ga je link doornemen. Maar ik zal (buiten mijn werk om na het verlof) zo ongeveer altijd bij het kindje zijn, samen met de vader. Van hechtingproblematiek lijkt me dan toch geen sprake? Het enige wat er verschilt is het kamertje waar de kleine in slaapt

**Geplaatst**: 24-05-15 11:27

Geplaatst: 24-05-15 11:27

Liselot schreef:
Nathalie: Je begrijpt het volgens mij niet goed. Tijdens de BV zal ik bij Y gaan logeren om zo BV te kunnen blijven geven.
Dat we de eerste weken wel volledig in mijn huis zouden moeten zitten lijkt mij absoluut te overzien en ik neem aan dat hij dat ook vindt

Maar dat is dan toch gewoon samenwonen? Ik vind het een rare situatie en ik denk ook niet dat het gaat werken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 11:29

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 11:29

Het kan een rare situatie zijn, maar als het voor ons maar werkt toch

Mocht het niet gaan werken zullen we wat anders moeten gaan verzinnen, maar in eerste instantie willen we het gewoon echt graag echt samen doen.
Nee diablo, dat is geen samenwonen, dat is logeren. Hij gaat gewoon uiteindelijk weer terug naar zijn eigen huis en kan daar tussendoor ook prima heen als dat nodig is.

**Geplaatst**: 24-05-15 11:30

Geplaatst: 24-05-15 11:30

Misschien denk ik te simpel maar dat heb je dan toch ook?

Hij zijn spullen thuis. Jij jou spullen thuis.
De eerste weken samen bij jou. Of hij komt zo vaak langs als hij wil. Dan hij naar huis of nog steeds gewoon langs komen en zodra jullie baby er aan toe is dagje bij hem en dat uit breiden naar meer met gekolfde melk mee.

Hij betaald zijn huis. Jij betaald jou huis. Hij levert een kleine bijdrage voor gwl en boodschappen. En jullie open een gezamenlijke rekening voor de kleine.

**Geplaatst**: 24-05-15 11:32

Geplaatst: 24-05-15 11:32

Nu klink ik misschien als een monstermoeder, maar eigenlijk vind ik dat vrouwke gedeeltelijk gelijk heeft, maar(!!): voor zo lang er borstvoeding gegeven gaat worden. Dan bedoel ik niet dat je zonder duidelijke reden de deur voor zijn neus dicht moet smijten als er bij jou even een scheet verkeerd zit, maar dat jij op dat moment moet doen waar jij je goed bij voelt, omdat het voor het kindje heel slecht is als jij stress zou ervaren aan het logeren/'samenwonen' is dat op dat moment niet goed voor jou en daarom niet goed voor de baby. Ik vind dat jij op dat moment moet kunnen zeggen dat je bijvoorbeeld even terug gaat naar jouw eigen stekje. Dus heel eerlijk: ik vind dat in die periode de mening van de moeder zwaarder telt dan de mening van de vader. In elk geval tot het kindje niet meer afhankelijk is van jouw voeding.

Nu is dit natuurlijk maar een mening van een random persoon op het internet.

Als jullie eruit gaan komen met een andere constructie: vooral doen!