Astaloca schreef:Ik vind persoonlijk dat haar beperking wel altijd heel makkelijk als excuus word gebruik. Ik mis vooral normen en waarden
+1, totaal meeeens!
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
boedjang schreef:ik snap de reacties van de bokkers ook maar ik begrijp TS ook goed, hoe kan je als volwassenen reageren terwijl je zo'n beperking hebt? ik denk dat TS reuze graag zou willen veranderen en aanpassen mits ze zou weten hoe. Het is dezelfde discussie als een paard niet luistert, de een zegt, zweep erover, hij moet maar luisteren, de andere zegt Parelli, en weer eentje gaat de clicker gebruiken. Zo is het ook met mensen, er zijn vele wegen die naar Rome leiden. TS heeft er niet voor gekozen zo in haar vel (eerder in haar hoofd) te zitten dat is wel even handig om te weten, uiteraard geeft zij iedereen de schuld, dat is makkelijker en daar kun je tenminste wat mee. Schop onder je eigen kont geven heeft geen zin, als dat zou helpen was dit allang gebeurt, ze heeft hulp nodig en dan onvoorwaardelijk, zoals je ouders onvoorwaardelijk houden van je. Ik heb ook niet alle oplossingen maar ik zit al lang genoeg in de zorg en heb zelf ook de zorg over 2 kinderen met ASS om te weten dat deze groep er niet zelf voor kiest om zo te zijn.
boedjang schreef:ik snap de reacties van de bokkers ook maar ik begrijp TS ook goed, hoe kan je als volwassenen reageren terwijl je zo'n beperking hebt? ik denk dat TS reuze graag zou willen veranderen en aanpassen mits ze zou weten hoe. Het is dezelfde discussie als een paard niet luistert, de een zegt, zweep erover, hij moet maar luisteren, de andere zegt Parelli, en weer eentje gaat de clicker gebruiken. Zo is het ook met mensen, er zijn vele wegen die naar Rome leiden. TS heeft er niet voor gekozen zo in haar vel (eerder in haar hoofd) te zitten dat is wel even handig om te weten, uiteraard geeft zij iedereen de schuld, dat is makkelijker en daar kun je tenminste wat mee. Schop onder je eigen kont geven heeft geen zin, als dat zou helpen was dit allang gebeurt, ze heeft hulp nodig en dan onvoorwaardelijk, zoals je ouders onvoorwaardelijk houden van je. Ik heb ook niet alle oplossingen maar ik zit al lang genoeg in de zorg en heb zelf ook de zorg over 2 kinderen met ASS om te weten dat deze groep er niet zelf voor kiest om zo te zijn.
Mossel schreef:Astaloca schreef:Ik vind persoonlijk dat haar beperking wel altijd heel makkelijk als excuus word gebruik. Ik mis vooral normen en waarden
Je haalt de woorden uit m'n mond. Het is heel makkelijk om je achter je beperking te schuilen
Astaloca schreef:Je hebt het over een down... syndroom vind ik toch wel iets anders.
Lucy_ schreef:Ik vind wel dat sommige mensen erg naar naar TS toe reageren.
Ja, TS heeft een beperking. Kan ze hier zelf iets aan doen? Nee, aan de beperking niet. Aan haar gedrag? Zeker, maar dan moet er wel hulp zijn van buitenaf.
PDD-NOS is een stoornis die vaak wordt gebruikt voor verschillende symptomen maar niet onder een specifieke stoornis vallen te benoemen. Mensen vinden vaak dat mensen met PDD-NOS ongehoorzaam of agressief zijn en dat zie je duidelijk terug bij TS.
Naar mijn idee is TS vaak van het kastje naar de muur gestuurd. Bij de ene 'instelling' (jij noemt het een huis van hun) zat je met 3 mensen met het verstand van een 6 jarige. Vervolgens ben je toen, denk ik, met spoed naar de zorgboerderij verplaats en deze hebben het na twee weken al 'opgegeven'. En nu willen ze je weer thuis plaatsen, als ik het goed begrijp?
Naar mijn idee heb je nooit een stabiel thuis gehad, waar regels golden en waar structuur was. En dit is wel iets waar mensen met PDD-NOS (of andere autistische stoornissen) baat bij hebben. Dus nee, je hoeft niet meteen opgesloten te worden. Maar misschien is het handig om dit aan te geven bij iemand die hier iets mee kan. Er zijn zat plekken waarbij er veel structuur is, maar je toch op jezelf kan wonen.
Het is in mijn ogen wel vreemd om tegen jezelf te zeggen dat je na de vakantie gaat veranderen, maar er vervolgens een incident gebeurt waardoor je dit afblaast. Geef aan bij iemand van de instelling, of de therapie die je nu krijgt, dat je graag wilt veranderen maar niet weet hoe. Er zijn vast mensen die hiervoor kunnen zorgen. En geloof mij, er zullen nog vele incidenten volgen voordat je hebt geleerd hoe je 'normaal' in zo'n situatie moet reageren. Maar als je echt van plan bent om jezelf te gaan verbeteren, moet dit zeker lukken!
Alle dingen die in dit topic hebt aangeven, zodat bepaalde mensen je zo kunnen irriteren dat je het niet meer kan houden, heb je dit ook aangegeven bij de begeleiding die je krijgt? Zo niet, dan zal ik dat zeker doen! Als hun niet weten wat jou problemen precies zien, maar het alleen van hun kant zien kan het best zijn dat hun zien dat jij ineens iemand een klap geeft, zonder reden. Als ze weten wat de redenen daarachter zijn kunnen ze daarmee aan de slag gaan. Want volgens mij weet je zelf prima dat een tik geven eigenlijk niet kan
Voor de rest sluit ik me aan bij Kanelly en delerium.