Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-11-03 14:32

Geplaatst: 08-11-03 14:32

Cassidy"]
[quote="Ctal schreef:
Ik heb dat programma eigenlijk nog nooit gezien :S
Maar iig, als een kind in de buik zit, kanje dan al zien of het mentaal helemaal zwaar gehandicapt is?

Nee, dat kun je niet. Sommige aandoeningen, zoals Down, kunnen heel ernstig uitpakken, maar dan ook weer resulteren in hele "goede" kinderen.
De graad van de afwijking is niet te voorspellen.

Down kinderen hebben ook heel vaak een afwijking aan het hart (of andere organen) , waardoor ze vroeg komen te overlijden. Ze worden over het algemeen niet ouder dan een jaar of 40.

Laatst was mijn broer met een groep kinderen op vakantie, en vonden ze 's morgens bij het wakker maken een van de kinderen dood in zijn bed. Fijne vakantie hoor!
[/quote]

Maar dan lijkt het me onmogelijk om je zwangerschap af te breken, je weet niet in welke mate het is, voor t zelfde geld is het een 'licht; geval

**Geplaatst**: 08-11-03 15:12

Geplaatst: 08-11-03 15:12

Ik vind het opvallend dat ik, als niet gelovige, vaker denk "die is beter af niet te leven" als gelovige mensen. Ik weet niet of er een hiernamaals is en hoe dat er dan uitziet, maar ik weet wel dat in sommige gevallen het leven niet beter is als de dood. Een zwaar gehandicapt kind hoeft van mij niet koste wat kost te leven, omdat ik het sterke vermoden is dat het misschien wel gewoon beter af is als het niet geboren word. Dat het een hoop ellende bespaart blijft. Maar nee, mensen vinden dat het 'een kans' moet krijgen. Een kans waarop? Op gevangen zitten in een lichaam dat zo beperkend is dat ze gek worden van frustratie? Op helse pijnen van hart/longen/ingewanden problemen? Op isolatie door blind- of doofheid? Op een leven lang in instituten omdat ze vaak niet thuis te verzorgen zijn?

Is dat nou 'een kans'? En *waarop* is die kans nou eigenlijk?

**Geplaatst**: 08-11-03 15:33

Geplaatst: 08-11-03 15:33

Ik heb gekozen voor: Ja, en in sommige gevallen zwangerschapsafbreking.
Ik ben op dit moment zelf zwanger, ruim 14 weken en als ik er achter zou komen met zo'n echo of iets anders dat ons kindje zwaar gehandicapt zou zijn zou ik mijn zwangerschap afbreken..hoe moeilijk het ook is...ik zou met mijn ziekte zo'n kindje niet op kunnen voeden want voor een gezond mens is het al een hele opgave.

Ik kom alleen niet in aanmerking voor prenatale diagnostiek omdat er in onze familie geen ernstige ziektes voorkomen.
Bovendien wordt ik omdat ik medicijnen gebruik zo goed gecontroleerd..het kindje wordt zo goed in de gaten gehouden door middel van bloedonderzoeken en echo's.

**Geplaatst**: 08-11-03 15:37

Geplaatst: 08-11-03 15:37

Ctal schreef:
Ik zeg ook niet dat je ze aan de beademing etc. moet leggen, maar ik zou de zwangerschap niet afbreken.

Dus jij zou door 9 maanden zwangerschap willen gaan, op de natuurlijke manier een kind krijgen, zonder ook maar een kleine kans dat je het kind mee naar huis krijgt?

Niets is erger dan een lege wieg na 9 maanden zwangerschap. Een genetisch correct kind baren is al een risico voor zowel moeder als kind, en niemand kan voorspellen dat het allemaal goed gaat.
Met een handicap is de kans zelfs nog groter dat je het kind nooit mee zult krijgen naar huis.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-03 15:45

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-03 15:45

Ctal schreef:
Ik zeg ook niet dat je ze aan de beademing etc. moet leggen, maar ik zou de zwangerschap niet afbreken.

Ik dus wel, als het echt een zware hadicap is (waardoor het kind als kasplantje zou moeten leven) vind ik dat je het het kind niet aan mag doen. Zeker als je het vantevoren weet, en de keuze nog hebt om de zwangerschap af te breken, hoe moeilijk die belsissing ook zal zijn.

**Geplaatst**: 08-11-03 15:58

Geplaatst: 08-11-03 15:58

Eerst even een complimentje voor Cassidy want die weet alles heel goed te verwoorden. En ze verwoord het precies zoals ik er zelf ook over denk.

Verder schijnt iedereen voorbij te gaan aan het feit dat ieder kind er reht op heeft gewenst te zijn. Ook in nederland kan de sexe van de vrucht worden bepaald en op verzoek wordt er geaborteerd als de vrucht niet de gewenste sexe heeft. idioot en cru misschien maar ieder kind heeft het recht om gewenst te zijn!
En dan dergelijke nederlandse ouders dan misschien maar beter helemaal geen kindere kunnen krijgen, is een heel andere discussie. Het gaat hier om het kind.

**Geplaatst**: 08-11-03 16:55

Geplaatst: 08-11-03 16:55

Ik ben niet tegen het controleren of het kind een handicap heeft voor de geboorte. Ik denk dat ik het zelf ook zou laten controleren, ookal maak ik toch 100% zeker de beslissing het kind te houden.

Voor mezelf weet ik dat ik wel de mogelijkheden ga krijgen om voor een gehandicapt kind te zorgen en dat ik daar ook zelf mentaal niet aan onderdoor zou gaan.

Het afbreken van de zwangerschap vind ik alleen noodzakelijk wanneer de moeder voor haarzelf weet dat ze niet voor het kind zou kunnen zorgen en het niet aan zou kunnen. Dan is afbreking van de zwangerschap het eerlijkst voor het kind en de moeder.

**Geplaatst**: 08-11-03 21:13

Geplaatst: 08-11-03 21:13

Van mij mag t best blijven bestaan, maar ik zou het zelf nooit doen.

**Geplaatst**: 08-11-03 21:19

Geplaatst: 08-11-03 21:19

flair schreef:
Het afbreken van de zwangerschap vind ik alleen noodzakelijk wanneer de moeder voor haarzelf weet dat ze niet voor het kind zou kunnen zorgen en het niet aan zou kunnen. Dan is afbreking van de zwangerschap het eerlijkst voor het kind en de moeder.

Dus als een vrouw zeker weet dat ze komt te overlijden (suikerziekte of een nieraandoening) als ze een zwangerschap volledig doorloopt, vind je het niet noodzakelijk? De vrouw zou de opvoeding aan kunnen, ze kan theoretisch voor het kind zorgen, maar het word haar dood als ze het ter wereld brengt........

**Geplaatst**: 08-11-03 21:38

Geplaatst: 08-11-03 21:38

Een ander topic dat hier eigenlijk heel goed bij aansluit:

[AM] Sterilisatie bij verstandelijk gehandicapten?

**Geplaatst**: 08-11-03 22:37

Geplaatst: 08-11-03 22:37

Cassidy, dan is het de keus van de vrouw of zij voor haar eigen leven of dat van haar kind kiest. Ik zou hierbij toch wel voor mijn eigen leven kiezen.... hoe egoistisch ook, dit is de enige reden waarom ik abortus zou laten plegen. Maar dan ook alleen wanneer er echt geen kans is dat ik het overleef.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-03 22:43

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-03 22:43

flair schreef:
Het afbreken van de zwangerschap vind ik alleen noodzakelijk wanneer de moeder voor haarzelf weet dat ze niet voor het kind zou kunnen zorgen en het niet aan zou kunnen. Dan is afbreking van de zwangerschap het eerlijkst voor het kind en de moeder.

En als het kind geen menswaardig leven zou kunnen lijden? Zou je het dan ook geboren laten worden.
De moeder zou de zorg aan kunnen...

**Geplaatst**: 08-11-03 22:45

Geplaatst: 08-11-03 22:45

Ligt eraan wat je onder niet-menswaardig verstaat...

Ik zou het kind bijvoorbeeld geen leven als kasplantje gunnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-03 22:53

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-03 22:53

Dat bedoel ik idd (o.a.) met niet menswaardig

**Geplaatst**: 08-11-03 23:00

Geplaatst: 08-11-03 23:00

Wanneer het kind kasplantje is, heeft de moeder ook geen mogelijkheid om ervoor te zorgen. Een kasplantje groeit ook, mams heeft ook een rug die het op een gegeven moment niet meer houd. Mams is geen verpleegster... hoe los je dit op?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-03 23:06

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-03 23:06

In sommige gevallen kan dit wel...
Allereerst hebben deze kinderen vaak geen levensverwachting, en is de kans dus groot dat het kind voordat hij zo groot is komt te overlijden.
Afhankelijk van de afwijking is het ook mogelijk dat het kind een groeiachterstand heeft waardoor je niet tegen deze problemen oploopt.
Daarbij, zijn er genoeg (aangepaste) hulpmiddelen om het kind zolang mogelijk thuis te kunnen verzorgen.
Op zeker leeftijd zal dit in sommige gevallen misschien niet meer mogelijk zijn, dan zullen ze idd buitenshuis moeten wonen, maar dit zal mogelijk ook met (andere) gehandicapte kinderen gebeuren op een bepaalde leeftijd.

**Geplaatst**: 08-11-03 23:34

Geplaatst: 08-11-03 23:34

Ik heb niet verder gelezen dan mijn neus lang was en op wél onderzoek, maar geen abortus geklikt. Dat zou iets zijn wat ik voor mezelf zou kiezen, ik kan mijn keuze en mijn mening niet aan een ander opdringen. Ik merk dat er een aantal mensen hier zijn die daar toch heel anders over denken en die toch imo een beetje 'opdringerig' bezig zijn. Je hoeft het in het leven niet met anderen eens te zijn, je mag ze zelfs kortzichtig vinden, maar waarom zou je dat zo bot (want dat is een medium als dit imo nou eenmaal) moeten zéggen? Houdt het dan voor je en haal je schouders op, maar goed, wie ben ik he?
Ik ken een verhaal van een vrouw die (als Z-verpleegster) een kind kreeg dat meervoudig gehandicapt was en heel waarschijnlijk niets zal 'kunnen'. Had ze het van te voren geweten, dan had ze de zwangerschap afgebroken. Nu zegt ze dat dit het meest waardevolle in haar leven is (en nee, ze is niet gelovig of wat dan ook, gewoon een heel down to earth type). Wat ik hier zie is dat heel veel mensen toch denken: oh jee, dat is helemaal niet leuk. Wie zegt dat? Dan hebben we het over happy Down-kindjes en van die draken. Ja en? Zijn die draken per definitie rampzalig dan? Ik ken er genoeg en ondanks de bokkenpruiken en de mopperpotten die ertussen zitten vind ik het geweldig. Nee, ik zou niet de godganse dag bij ze willen zitten, maar als het je eigen kind is, is dat toch heel anders. Ik zou het alleen van te voren wel willen weten. Net zo goed wil ik ook graag weten hoeveel het er worden. Staat toch een beetje l*llig als je met 1 wiegje klaarstaat en je hebt er ineens 3. Zo is het ook met een evt. gehandicapt kindje, die wil je gewoon goed op kunnen vangen. Als ik dan zo'n verhaal als van Pipo's broer lees dan kan ik me daar ook wel wat bij voorstellen. Er zijn gewoon situaties waarbij het kindje beter af is als het niet op deze wereld komt, maar waar trek je de grens? Ik zou het niet weten, en dat kan ik ook niemand opleggen...
En ik kan me er ook in vinden dat er gezegd wordt dat je hiermee in de hand werkt dat mensen een zwangerschap afbreken omdat het niet helemaal zo is als verwacht. Dan kun je beter met de poppen blijven spelen en nooit aan kinderen beginnen.

En Desiree, ik snap niet wat euthanaseren te maken heeft met abortus. Euthanasie is een keuze van die persoon zelf, een veredelde vorm van zelfmoord. Daar ben ik zeker niet op tegen, sterker nog, als de dag daar is hoop ik dat er een dokter is om mij uit mijn lijden te verlossen. Abortus is imo geen keuze van een individu zelf, louter een keuze van de moeder om het kind niet geboren te laten worden. Het kind is hier het individu en of die op dat moment al daadwerkelijk een individu is, daar mag iedereen een ander idee over hebben. Feit is, dat het nooit geboren zal worden en het zichzelf niet kan bewijzen. Dat een moeder daar voor kiest, best, mijn keuze is het niet (en ik ben in een abortuskliniek geweest voor school, sindsdien weet ik het helemaal zeker, weet wel een beetje (incl bloederige details) waar ik het over heb). Euthanasie is imo totáál niet te vergelijken met abortus, puur en alleen vanwege de fase waarin die keuze gemaakt wordt. Euthanasie is doorgaans als iemand al een 'heel leven' achter zich heeft en het zelf welletjes vindt. Ze noemen het uitzichtloos lijden, ik denk dat je leven dan voor jouzelf zinloos is. De pijn weegt niet meer op tegen de geneugten des levens. Een eigen keuze, die ik me heel levendig kan voorstellen.

**Geplaatst**: 08-11-03 23:41

Geplaatst: 08-11-03 23:41

Nadat ik van dichtbij heb mee gemaakt dat een vriendin van mij haar zwangerschap af heeft moeten breken ivm een ongeneeslijk zieke baby in haar buik, ben ik hier nog stelliger in geworden.
Een vriendin van mij heeft een ongeneeslijke ziekte die niet levensbedreigend is.
Als zij kinderen krijgt is er een grote kans dat haar baby die ziekte ook heeft en zelf mismaakt ter wereld kan komen. Maar ze heeft ook kans op een gezond kind. Nu de wetenschap zover is dat ze de bevruchte eitjes kunnen testen of het gen aanwezig is, is dit de manier op niet weer de heel ellende van een jaar geleden mee te moeten maken. (haar kindje bleek toen de ziekte te hebben en de kans op misvorming is dan iets van 70% ) .
Nu worden er gezonde eitjes terug geplaatst als die er zijn dan. En kan ze op die manier proberen zwanger te worden.

**Geplaatst**: 09-11-03 10:47

Geplaatst: 09-11-03 10:47

Richtje schreef:
Daarbij, zijn er genoeg (aangepaste) hulpmiddelen om het kind zolang mogelijk thuis te kunnen verzorgen.

Dat betekend dus wel dat je een eventuele carriere van jezelf opzij mag zetten omdat je 24 uur per dag voor je kind mag en moet zorgen. De overheid staat namelijk tegenwoordig niet meer zo snel klaar met hulp, en je moet het ook maar willen, zo'n vreemde over de vloer.

**Geplaatst**: 09-11-03 10:58

Geplaatst: 09-11-03 10:58

Ik heb het dus wel over zorgen voor het kind zonder mensen over de vloer. En dat is gewoon onmogelijk met het zogenaamde kasplantje...

**Geplaatst**: 09-11-03 11:05

Geplaatst: 09-11-03 11:05

flair schreef:
Ik heb het dus wel over zorgen voor het kind zonder mensen over de vloer. En dat is gewoon onmogelijk met het zogenaamde kasplantje...

Ook in dat geval kun je meestal een eigen carriere opzij zetten. Voor een kind met Down kun je wel opvang (creche en later kleuterschool) vinden, maar die kinderen hebben wel speciale begeleiding nodig, dus dat is niet de kleuterschool of creche om de hoek maar een gespecialiseerde instantie. En die is gewoon haast niet te vinden, en als ze er al zijn, hebben ze meetal geen plek. Veel van die kinderen hebben dan toch ook één op één begeleiding nodig. Een aangezien de geldkraan voor het normale onderwijs al dicht gaat, wat denk je dat voor het specialistisch onderwijs overblijft?

**Geplaatst**: 09-11-03 11:07

Geplaatst: 09-11-03 11:07

Een kind gaat zowiezo voor mijn carriere, ook een "normaal" kind. Aangezien ik niet zo voor het "dumpen" op een kinderdagopvang ben.

**Geplaatst**: 09-11-03 11:16

Geplaatst: 09-11-03 11:16

Ik vind dit een erg moeilijk onderwerp.
Voor mijn gevoel kan prenatale diagnostiek een prima uitvinding zijn. Zoals hierboven al werd gezegd bijv. in het geval dat er een erfelijke afwijking in de familie zit. Dan lijkt zo'n onderzoek mij in het belang van zowel kind als ouders en een evt. abortus kan ik in sommige gevallen ook begrijpen.
Maar wat is de grens. Mag na zo'n onderzoek ook abortus worden gepleegd omdat het kindje een meisje blijkt te zijn en de aanstaande ouders willen liever een jongetje? In principe kan dat, want iedere vrouw kan abortus laten plegen, mits ze er op tijd bij is...
Dat zijn zaken waar ik wel kippenvel van krijg..

**Geplaatst**: 09-11-03 11:19

Geplaatst: 09-11-03 11:19

Volgens mij kan de moeder er pas achter komen wat voor geslacht het kind heeft bij de 20 weken echo. Dan kan het niet meer weggehaald worden toch?

**Geplaatst**: 09-11-03 11:25

Geplaatst: 09-11-03 11:25

flair schreef:
Een kind gaat zowiezo voor mijn carriere, ook een "normaal" kind. Aangezien ik niet zo voor het "dumpen" op een kinderdagopvang ben.

Moet ook nog financieel lukken...en je moet een partner hebben die meeverdient.
Als alleenstaande moeder van een uitkering rond zien komen, met een kind dat sowieso meer gaat kosten vanwege de specialistische zorg die hij nodig heeft, en zonder dat je met een voet in het arbeidsleven blijft staan na verloop van tijd proberen terug op de arbeidsmarkt te komen: ik geef het je te doen.

Stel dat je alleenstaand bent (heel veel relaties gaan stuk door een gehandicapt kind) is er van terugkomen geen sprake, de bijstand betaald tot een bepaalde periode (tot het 5de levensjaar van het kind?) en daarna zul je toch weer zelf werk moeten zoeken. Maar dat kan dan weer niet omdat je met het kind zit, die nergens heen kan omdat er geen opvang voor is.

Bokt.nl

Wat vinden jullie van prenatale diagnostiek?

Mag prenatale diagnostiek?