Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-09-10 12:54

Geplaatst: 16-09-10 12:54

wat ik juist heel storend vind ijn ouders die alles volgens de nieuwe boekjes doen, ja je mag niet dit, want dan krijgen ze daar dat van.
zoals iemand al zei, lieve ouders geeft zelden lieve kinderen.
mijn moeder sloeg me heus niet helemaal verrot, maar ze heeft wel een paar keer een schop of een opvoedkundige tik uitgedeeld. en ik neem het haar vandaag de dag nog steeds niet kwalijk. ook ik ben tot nette volwassene uitgegroeid.

het is dan ook geen kwesie van rammen als je geen antwoord hebt, maar van duidelijk en consequent zijn, je krijgt een keer een nee, luisterje niet dan wordt ie wat strenger herhaald en word er verteld wat re begeurt als je het toch doet, doe je het toch, tja, dan zijn de gevolgen voor jou. en soms was dat een schop, soms een douche

soms iets anders creatiefs. het werkte wel.

nee hoor, mijn kinderen gaan later aan de martin gaus methode

( of dogwhisperer, ook zo'n goeie)

**Geplaatst**: 16-09-10 12:55

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 12:55

linda, inderdaad, tegenwoordig is alles kindermishandeling. terwijl sommige van die jochies best wel een schop kunnen gebruiken denk ik dan.

**Geplaatst**: 16-09-10 12:58

Geplaatst: 16-09-10 12:58

abeltje_xx schreef:
linda, inderdaad, tegenwoordig is alles kindermishandeling. terwijl sommige van die jochies best wel een schop kunnen gebruiken denk ik dan.

Ja, precies. En je hoeft zo'n kind niet in elkaar te slaan natuurlijk, maar een corrigerende tik is heus niet slecht. Heb er thuis ook genoeg gehad hoor en terecht. Ik neem het me ouders ook niet zeker niet kwalijk!

**Geplaatst**: 16-09-10 13:02

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 13:02

nee, echte kindermishandeling vind ik dan ook het laagste dat je kan doen. maar af en toe is het best handig om handig even iets lichamelijker te worden. dus een tik, of een koude douche. handen op een bakplaat leggen ofzo vind ik dan wel weer to much, maar het niet tegenhouden als een kind na waarschuwen toch de radiator aanraakt, tja. eigen schuld.... dan moet je ook niet bij mij komen zeuren. ik koel het af en verder zoek je het maar uit.

zo reed mijn moder ook wel een het hoekje om als ik niet bij opa weg wilde. laatste kan, nee? nou dan ga ik. auto starten en wegrijden. dan heeft ze niet vaak hoeven doen, want dan kwam ik al aanrennen

**Geplaatst**: 16-09-10 13:05

Geplaatst: 16-09-10 13:05

Ik heb nooit een tik/schop van mijn ouders gehad.
Ook mijn moeder niet (die kwam uit een groot gezin).
Mijn oma zei altijd: Je slaat het het graan eruit en houd het kaf over.

En ik heb altijd genoeg respect gehad voor mijn moeder (en mijn moeder ook voor haar ouders) zonder dat daar 1 tik aan te pas kwam. Ook mijn ooms en tantes hebben hun kinderen zo opgevoed.
En bij ons in de familie is het nog steeds "not done" om je kind te slaan.

**Geplaatst**: 16-09-10 13:09

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 13:09

goh, bij ons hielp de hele familie mee _O-

ik kan me nog herinneren dat ik mijn neef zat te zieken en dat mijn oom toen ineens zijn bergschoen in mijn achterwerk parkeerde. toen was het snel over

ik ben grotendeels opgegroeid binnen een motorclub en daar waren er meer dan genoeg mensen die even meehielpen wanner nodig

gelukkig konden we ook genoeg onschuldig kattenkwaad uithalen, het was niet altijd ellende. maar het is mij zo wel heel duidelijk geworden hoe je om moet gaan met anderen. hoe je respect opbrengt en hoe je je netjes gedraagt.

**Geplaatst**: 16-09-10 13:10

Geplaatst: 16-09-10 13:10

Linda, dank je, al kost het je enorm veel energie, dat consequent zijn. Pffff......
Maar het is ook wat femmefatale1 zegt, als je ergens mee dreigt, voer het dan ook uit, als ze niet luisteren.
Zie zo vaak dat ouders maar wat dreigen en vervolgens niets doen en die kinderen lachen je echt uit.

En dan ben snel ver van huis, hoor, dan hebben ze jou onder de duim.

En verder heb ik ook niets met ouders die de kinderen maar hun zin geven, te weinig doen om negatief gedrag te corrigeren. Je wilt toch geen draken van kinderen hebben?

Ik vind dat politie-agentje spelen echt heel naar, ik vind dat het vervelendste van opvoeden. Word er af en toe ook stapelgek van, maar ja....... Het is wel het enige wat helpt, als ze niet luisteren/negatief gedrag vertonen, om zeer consequent te blijven en negatief gedrag in te dammen.

Gelukkig zijn de mooie momenten meer aanwezig, ben vooral vaak heel trots op mijn lieve meissie. Ze doet het goed op school, heeft veel vriendinnetjes en vriendjes, is lief voor dieren, ze is leergierig en slim, ze is heel aanhankelijk, praat veel en gemakkelijk en deelt al haar geheimen nog met me. Wat wil ik nog meer?

**Geplaatst**: 16-09-10 13:11

Geplaatst: 16-09-10 13:11

hetbommeke schreef:
En verder duidelijke afspraken over opruimen. Speelgoed niet opruimen betekent speelgoed in de kliko. En ik voer het ook echt uit.

dat deed mijn moeder vroeger ook en dat heeft bij mij en mijn zusje goed geholpen

zusje wilde haar kamer niet opruimen en vervolgens heeft moeders gedreigd de kliko onder het raam te zetten. deed ze toch niet volgens zusje lief.

kliko (met grote schone vuilniszak erin) werd onder het raam gezet en alles werd er in gedonderd. vervolgens werd er een stofzuiger gepakt en mocht zusje lief onder toeziend oog van moeders d'r kamer zuigen. spullen kreeg ze weken later na goed gedrag terug. later heeft m'n moeder het nog een keer moeten doen maar toen heeft ze alles in de gangkast gegooid met de deur op slot. spullen kreeg ze 1 voor 1 na goed gedrag terug.
bij mij ging het anders: alles losse spullen die lagen te slingeren die werden op m'n bed gegooid. en reken maar dat dat een heeeeele grote berg was. kreeg een doek in m'n handen om de kasten schoon te maken en een stofzuiger om de kamer te zuigen. vervolgens ging moeders op bed zitten en werden me de spullen 1 voor 1 aangegeven en moest ik het opruimen. nou, we hebben er wel eens gezeten van 17,00 uur tot 1 uur s' nachts.

later nog de kleren die rondslingerde werden gewoon niet gewassen.
hadden we ruzie of wat dan ook dan bleef je gewoon een week binnen of gewoon geen internet. de controllers van de spelcomputer heeft ze wel eens wekenlang verstopt. (en wij net uit school gekomen druk aan de voordeur bellend om naar binnen te kunnenen moeders die boven lekker zit te gamen).

bij mijn jongste zusje heeft ze het helemaal hard aangepakt. die had er werkelijk zo'n zooi van gemaakt dat ze de echt de hele kamer leeg heeft getrokken en in vuilniszakken op heeft geborgen. zusje heeft wekenlang geen spullen op de kamer gehad. d'r bed en voor de rest alle kasten/bureau helemaal leeg. _O-

spullen kreeg ze ook 1 voor 1 terug bij goed gedrag. en dat heeft heeeeeeel lang geduurd.

nu is het niet luisteren, dan telefoon inleveren of geen beltegoed, geen zakgeld, geen internet/tv of uberhoupt een computer. echt iets waarmee je ze kan pakken.

**Geplaatst**: 16-09-10 13:14

Geplaatst: 16-09-10 13:14

Zucht het "tik" verhaal. Ik vind het zo vermoeiend dat mensen helemaal doen van, ooo ik geloof ik niet in slaan.. Dat is een beetje zwart-wit hoor.
Je hebt slaan en slaan, en er is ook nog een verschil in frequentie.
Ik ben in mijn hele leven misschien in totaal 4 keer geslagen. en dat was dan eigenlijk een tik, het was ook niet bedoeld om mij pijn te doen, maar om me te laten schrikken.
HEt was op een moment dat ik echt ineens ver over de grens ging, toen ik dan een tik kreeg, nou ik schrok me dood, want mijn vader/moeder sloeg me nooit. Dus dan wist ik meteen dat ik echt veel te ver was gegaan, dan doe je het ook nooit meer.

Ouders die hun kind regelmatig zo'n tik geven zijn niet echt goed bezig, want dan helpt de impact totaal niet meer, een tik is voor de schrik en niet zodat het pijn doet i.m.o.

als je het goed aanpakt heb je het bijna nooit nodig, maar een tik is helemaal niet per definitie verkeerd.

**Geplaatst**: 16-09-10 13:15

Geplaatst: 16-09-10 13:15

abeltje_xx schreef:
linda, inderdaad, tegenwoordig is alles kindermishandeling. terwijl sommige van die jochies best wel een schop kunnen gebruiken denk ik dan.

maar mogen wij juffies jouw kind dan ook een schop geven als wij dat nodig vinden?
of moet dat dan wel volgens de nieuwe boekjes?

**Geplaatst**: 16-09-10 13:16

Geplaatst: 16-09-10 13:16

Citaat:
Ik vind dat politie-agentje spelen echt heel naar, ik vind dat het vervelendste van opvoeden. Word er af en toe ook stapelgek van, maar ja....... Het is wel het enige wat helpt, als ze niet luisteren/negatief gedrag vertonen, om zeer consequent te blijven en negatief gedrag in te dammen.

Het is ook absoluut niet leuk om te doen, maar dan kan het bijvoorbeeld de dag daarna ineens heel goed gaan.. En daar kan ik dan wel onwijs trots op zijn en blij van worden..

**Geplaatst**: 16-09-10 13:16

Geplaatst: 16-09-10 13:16

tieme: kijk dat is pas conseqent, met jouw moeder zou ik wel eens thee gaan drinken

die kan tenminste aanpakken.

ik zit er dus ook wel eens tussenin bij mijn neefjes, dan zitten ze hun moeder te pesten, die blijft maar onderhandelen en vragen en compromissen sluiten en ze blijven gewoon doorgaan. dan moet ik me inhouden om ze niet allebei even buiten te zetten.

**Geplaatst**: 16-09-10 13:16

Geplaatst: 16-09-10 13:16

Ik heb respect voor mensen die hun kinderen goed opgevoed krijgen, heb ik echt eindeloos respect voor......

Ik kan heel goed opvoeden, maar het lukt nooit als er kinderen bij zijn

Marley:

**Geplaatst**: 16-09-10 13:18

Geplaatst: 16-09-10 13:18

Marley schreef:
abeltje_xx schreef:
linda, inderdaad, tegenwoordig is alles kindermishandeling. terwijl sommige van die jochies best wel een schop kunnen gebruiken denk ik dan.

maar mogen wij juffies jouw kind dan ook een schop geven als wij dat nodig vinden?
of moet dat dan wel volgens de nieuwe boekjes?

ik heb (nog) geen kinderen, maar als mijn kinderen h*er en k*anker vanuit de bosjes roepen dan mag je ze met gerust hart een schop geven, als ik er al niet eerder bij ben. zijn ze helemaal zeg!

**Geplaatst**: 16-09-10 13:18

Geplaatst: 16-09-10 13:18

En dat is ook de truuk, Tieme, pak je kinderen op iets wat ze echt niet leuk vinden bij negatief gedrag.

Soms is het even zoeken, bij de extreem pittige typjes, maar het werkt echt. Je moet ook wat, want anders is het hek van de dam......

Maar daarnaast is het ook van belang om echt tijd met je kinderen te spenderen, leuke dingen te doen en met ze te delen. En samen veel praten, dat werkt bij mij ook heel goed. Mijn dochtertje en ik kletsen echt over van alles. Ook na bv zo'n moment dat je in hebt moeten grijpen. We maken het ook altijd wel weer goed enzo, ik blijf nooit lang boos. En we gaan ook nooit boos slapen.

Haha, ja, dat weggooien van speelgoed, daar dreig ik ook wel eens mee. Gelukkig heb ik dat nog nooit hoeven doen, het echt weggooien, ze ruimt gelukkig wel aardig op als ik het zeg of even moet dreigen.

Tieme, jouw moeder heeft het dus best pittig gehad met jullie, haha.

**Geplaatst**: 16-09-10 13:20

Geplaatst: 16-09-10 13:20

Lame schreef:
Citaat:
Ik vind dat politie-agentje spelen echt heel naar, ik vind dat het vervelendste van opvoeden. Word er af en toe ook stapelgek van, maar ja....... Het is wel het enige wat helpt, als ze niet luisteren/negatief gedrag vertonen, om zeer consequent te blijven en negatief gedrag in te dammen.

Het is ook absoluut niet leuk om te doen, maar dan kan het bijvoorbeeld de dag daarna ineens heel goed gaan.. En daar kan ik dan wel onwijs trots op zijn en blij van worden..

Is ook zo, ik zie het positieve er ook wel snel weer van terug, maar ik sta er alleen voor en dan vind ik het wel eens moeilijk dat ik het niet echt met iemand kan delen na zo'n moment. Mijn kind is mijn alles, ik ga voor haar door het vuur en wil het natuurlijk het liefst alleen maar gezellig hebben samen. Maar helaas, dat is onmogelijk, daar ben ik wel achter.

**Geplaatst**: 16-09-10 13:22

Geplaatst: 16-09-10 13:22

twiggy: ben ik helemaal mee eens. het is niet allemaal ellende. en echt lichamelijk straffen doe je ( in mijn ogen) alleen als de situatie echt uit de hand loopt. het hangt echt heel erg van de situatie af en de context.
maar daarna is het weer leuk toch, want kinderen zijn ook hardstikke fijn om mee om te gaan. dus praten en knuffelen of een keer gezellig naar het park ( of de paarden

) dat zijn de dingen waar je het voor doet.

**Geplaatst**: 16-09-10 13:24

Geplaatst: 16-09-10 13:24

Hier niet zoveel problemen met de opvoeding van mijn kinderen (en dieren) ik ben vanuit mijzelf heel consequent en streng. Je mag tot een bepaalde grens gaan en ga je daaroverheen dan heb je de poppen aan het dansen en dat weten ze. Ik accepteer geen grote/brutale mond, geen lichamelijk pijn doen, geen pesten, je spreekt netjes met alsjeblieft en dankjewel, ruimt je eigen zooi op en luistert naar volwassenen (nou ja naar diegene waar je naar moet luisteren

)
Daarentegen ben ik als ze binnen de grenzen blijven een hartstikke leuke opvoeder

Krijg ik ook vaak te horen dat ik de liefste mama ooit ben :+:

Misschien scheelt het dat ik 5 broertjes onder me heb, een hele hoop kleinere neefjes en nichtjes, een pedagogische (of eigenlijk 2) opleiding heb gehad en 6,5 jaar ervaring in de kinderopvang heb

**Geplaatst**: 16-09-10 13:25

Geplaatst: 16-09-10 13:25

Heel leuk topic. Nog niet aan de orde (bijna) dus ga vast een beetje voorproeven hier. Eens zien of er handige tips tussen staan.

**Geplaatst**: 16-09-10 13:27

Geplaatst: 16-09-10 13:27

abeltje_xx schreef:
twiggy: ben ik helemaal mee eens. het is niet allemaal ellende. en echt lichamelijk straffen doe je ( in mijn ogen) alleen als de situatie echt uit de hand loopt. het hangt echt heel erg van de situatie af en de context.
maar daarna is het weer leuk toch, want kinderen zijn ook hardstikke fijn om mee om te gaan. dus praten en knuffelen of een keer gezellig naar het park ( of de paarden ) dat zijn de dingen waar je het voor doet.

Oja, ik kan ook wel eens hardhandig worden

, maar ik probeer dat wel zo min mogelijk te doen. Want ik geloof niet in slaan e.d. Ik geloof ook niet dat je daar meer respect van krijgt. Welnee, respect krijg je door andere zaken. Ik snap wel dat je even beter door kunt dringen, maar verder, nee..... het is niet de manier naar mijn idee.

En ja, niks heerlijkers dan 's avonds haar armpjes om me heen te voelen, elkaar te knuffelen en te horen 'mammie, ik hou van jou, jij bent de allerALLERliefste'. Of haar geheimpjes aan te horen 'mag je echt aan niemand vertellen, hoor, mam' en te zien hoeveel vertrouwen ze in je heeft. Of te zien hoe ze samen met onze knuffelkat op de bank ligt, innig verstrengeld en zorgzaam of katjelief er wel goed bijligt.

Daar doe je het voor en ik zou ook niet anders willen. Het moederschap (ouderschap) is iets heel moois, ben blij dat ik het mee mag maken. +:)+

**Geplaatst**: 16-09-10 13:28

Geplaatst: 16-09-10 13:28

Citaat:
s ook zo, ik zie het positieve er ook wel snel weer van terug, maar ik sta er alleen voor en dan vind ik het wel eens moeilijk dat ik het niet echt met iemand kan delen na zo'n moment.

Kan ik me helemaal voorstellen hoor Twiggy.. je kunt elkaar relativeren en ook ondersteunen. De keerzijde is, is dat je het allebei wel eens moet zijn over hoe op te voeden en allebei even streng en consequent..

**Geplaatst**: 16-09-10 13:29

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 13:29

Mijn man pakt de kids nog wel eens bij hun oor.. En daarvan weten ze ook heeeeeeeeeeel goed dat pappa dan boos is en het meent..

**Geplaatst**: 16-09-10 13:35

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 13:35

Eén keer waarschuwen, luisteren ze niet, dan een passende sanctie bedenken. (bijv. euro minder zakgeld) Een week niet gestraft is dan een bijv. een euro extra zakgeld. En nu nog consequent zijn.

Als je te makkelijk bent en alles toelaat om de lieve vrede, dan kan ik je verzekeren dat als ze echt in de puberteit komen, er nog maar weinig lieve vrede te bewaren is... Je kunt jezelf en je kids beter nu een schop onder de kont geven en even doorpakken.

**Geplaatst**: 16-09-10 13:35

Geplaatst: 16-09-10 13:35

Lame schreef:
Citaat:
s ook zo, ik zie het positieve er ook wel snel weer van terug, maar ik sta er alleen voor en dan vind ik het wel eens moeilijk dat ik het niet echt met iemand kan delen na zo'n moment.

Kan ik me helemaal voorstellen hoor Twiggy.. je kunt elkaar relativeren en ook ondersteunen. De keerzijde is, is dat je het allebei wel eens moet zijn over hoe op te voeden en allebei even streng en consequent..

Nou, weet je, mijn ex en ik zijn erg goed met elkaar. Dus ik deel het zeker nog wel eens met hem, hoor, maar dan vele uren later, zeg maar.

Ik mis het vooral vlak na zo'n rotmoment. Maar ach, als hij op zijn werk zou zitten, dan had ik hetzelfde probleem gehad, was 'ie er ook niet.

Gelukkig staan we er wel hetzelfde in, hoor, dat sowieso. Alleen voeden we nu voornamelijk op apart van elkaar. Maar bij moeilijke fases bespreken we dat altijd samen. Doen we sowieso regelmatig, even doorspreken hoe het gaat met haar en ons. Dingen afstemmen ook enzo. We leven apart, maar zijn toch haar vader en moeder, die nog heel veel met elkaar te maken hebben.

**Geplaatst**: 16-09-10 13:36

Geplaatst: 16-09-10 13:36

Hier ook nog geen kinderen maar ik herken wel een boel dingen, zoals mijn moeder dat vroeger ook gedaan heeft

laatste was ik met mijn vriendin en haar dochter van bijna 3 aan de wandel en even boodschappen doen. Ze liep al de hele tijd te roepen dat ik stom was en dat alles wat ik deed stom was e.d. Maar goed ik ben niet de moeder en mijn vriendin deed er niks aan. Maar ik laat niet zo tegen me spreken door een kind van 3, dus ik heb gezegd dat ik haar helemaal niet lief vond omdat ze dat steeds tegen me zei en dat als ze dat maar steeds bleef roepen tegen iedereen, niemand haar straks nog een leuk meisje zou vinden. Nou dat hielp TOTDAT

ik manderijntjes ging kopen en zij mijn manderijntjes wilde, ze ging schreeuwen, janken, krijsen schoppen en slaan en toen was bij mij de maat wel een beetje vol, maar ik ben niet de moeder

Heb haar toch bij haar arm gepakt en haar duidelijk gezegd dat ze nu heel snel moest ophouden met dat hondsbrutale gedoe en dat als ze mij nog 1 keer zou slaan ik terug zou slaan en ik haar niet kon beloven dat het geen pijn ging doen :oo

vriendin keek me aan, meisje in tranen :')

heb daar achter aan nog gezegd dat ze haar moeder zelf maar moest vragen om manderijnen.......
Later in de winkel kwam ze naar me toe, dat ze me toch wel lief vond en dat mama zelf manderijntjes had gepakt en dat ik dan die ik had gepakt zelf mocht houden

Sindsdien zijn we de beste vriendinnen

Heb ook al een keer het oppaskindje van mijn moeder een tik verkocht

hij sloeg mij ook steeds en ik had al een paar keer gewaarschuwd dat ie moest stoppen en dat bij de volgende keer dat hij mij zou raken ik terug zou slaan. Doet ze toch niet dacht ie waarschijnlijk, maar ik deed het wel. Niet hard uiteraard, maar net hard genoeg om hem te laten schrikken.

Mijn ouders hebben mij ok consequent opgevoed en ik ben dat zeker ook van plan bij mijn kinderen. Ik tolereer van geen enkel kind een grote/brutale mond