Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-06-10 15:00

Re: Ik moet toch eens wat minder naïef worden...

Geplaatst: 13-06-10 15:00

Shadow: Ja, je hebt wel gelijk dat ik er aan zou kunnen werken.
Probleem daarmee is dat alles hier heel langzaam gaat.
Durf haast niks meer te zeggen n.a.v een topic op forumzaken over privé informatie, maar ik sta op een wachtlijst.. al 1,5 jaar ondertussen.
Wordt wel aan gewerkt om dit te versnellen, maar met al die tussenpersonen word je van het kastje naar de muur gestuurd.

Nicolletje: Dat is ook waar..

Berdien: Ja, jij hebt ook gelijk..
En ja, ik moet ook bekennen dat ik af en toe wel eens over iemand anders praat.

Ik ga er nog wat harder aan werken, en ik ben volgens mij ook al erg veranderd in de afgelopen maanden.

**Geplaatst**: 13-06-10 15:07

Geplaatst: 13-06-10 15:07

KoudbloedKim schreef:
Shadow: Ja, je hebt wel gelijk dat ik er aan zou kunnen werken.
Probleem daarmee is dat alles hier heel langzaam gaat.

Vervelend is dat he? Maar ook langzaam kom je er

En je hoeft niet te wachten op stappen van buiten - ik hoop dat dat gebeurt, en ik gun het je van harte, want dat maakt het wel een stuk makkelijker... maar je hoeft er niet op te wachten om te beginnen. Gewoon, kleine stapjes, het maakt niet uit hoe klein - elk stapje is er een.

En bedenk ook maar: als jij over een ander praat, dan betekent dat helemaal niet dat jullie daarna verwikkeld raken in een bloedige oorlog - toch? Soms moet je even je hart luchten. Dat geldt voor jou, dat geldt voor anderen... en daarna ga je gewoon weer verder met het leven. Jij doet dat zo, dat geldt dus voor de meeste anderen ook. Ze voelen even iets dat ze kwijt moeten - maar een week later is het helemaal zo spannend niet meer.

**Geplaatst**: 13-06-10 15:11

Geplaatst: 13-06-10 15:11

KoudbloedKim schreef:
Nouja, het eerste voorbeeld is misschien niet naïef, maar in deze tijden is het ieder voor zich en de wereld is hard.

Klopt, ik moet inderdaad harder worden.
Afspraak = afspraak en anders moet je hem niet maken.
Maar ja, er kán altijd wat tussen komen, maar hoeveel moet je dan toelaten en wanneer moet je zeggen dat het te ver gaat, zonder diegene te kwetsen?

ik heb soms hetzelfde probleem..al dan niet naief maar gewoon veel te goed voor andere en minder hard...waardoor ik mezelf soms beetje wegcijfer...

wij hebben nu een vriendin van ons kaartje voorgeschoten... week later kreeg ze het geld dus zoude we netjes die 90 euro terug krijgen... nja beetje schuld van mn ma, meisje wou het overmaken maar mn ma moest kaartje toch eigenlijk nog aan dr geven dus denkt dan geef je me dan het geld, vervolgens vergeet mn ma te bellen echter vriendin belt ook niet... dit alles was begin/midden mei!!
Toen had ik uiteindelijk zoiets omdat mn ma het ook steeds vergat (is niet zo goed in die dingen regelen) van alé ik sms dr de gegevens dan kan ze het overmaken (want op pinkpop wou ze het niet betalen zei ze vooraf toen ik haar die optie gaf) vervolgens verteld ze donderdag aan mn ma dat ze het nog niet overgemaakt heeft..of ze het niet met werchter kan geven zodat we het geld dan kunnen gebruiken (we gaan dagje naar wechter, daarvoor was het kaartje ook) nouja prima dus

nu hopen dat ze daadwerkelijk begin juli dat geld geeft pfff...

andere vriendin heeft nog geen uitkering, hebben we uitgeholpen met een spotgoedkoop kaartje van pinkpop en op pinkpop beetje geholpen... we w88 met zn 3tjes af (mn ma ik en andere vriendin) wanneer het eindelijk allemaal rond is en dan krijgen we het terug.

is het naief? nee ik vertrouw deze mensen

en ik weet dat ik mn geld krijg, zolang ik nog eten kan kopen is het ja prima! als ik dat niet kan zullen ze het toch echt DAN moeten betalen

of iig een gedeelte zodat we weer naar de winkel kunnen.

**Geplaatst**: 13-06-10 16:14

Geplaatst: 13-06-10 16:14

Dat met iedereen vriendjes willen zijn en het iedereen naar de zin willen maken herken ik zeker!
Maar door heel vaak mijn neus gestoten te hebben ben ik daar al wat makkelijker in geworden...
Doordat je ouder word leer je ook meer en ga je ook anders met dingen om, dus dat komt vanzelf ook wel een beetje Tineke.
De aard van het beestje kun je nooit helemaal 100% veranderen, ik merk regelmatig dat ik een stukje van die onzekerheid terug zie.
Nee zeggen is soms ook nog erg moeilijk, maar lukt al wel steeds beter.
In mijn topic over Sanne op de wei vraag ik tips, maar ik weet nu al dat ik als ik Sanne apart zou willen op de wei ik dat niet rechtstreeks durf te zeggen tegen de pensioneigenaar....
Belachelijk eigenlijk he!!!
Maar ik ben dan bang dat ze mij een zeur vinden, terwijl het mijn eigen paard is!
Via de mail kan ik het dan weer wel, daar kan ik rustig over nadenken hoe ik het schrijf.
Misschien is dat voor jou ook wel iets dat je kan helpen....

**Geplaatst**: 13-06-10 16:22

Geplaatst: 13-06-10 16:22

Goed dat je het hebt terug gebracht

Ik weeg zelf iets meer de opties af, ben ik netjes behandeld of gewoon dan krijgen ze het zeker terug. Houdt de dame of heer in kwestie zich bezig met andere zaken of is onbeschoft dan kan het bedrijf naar de centen fluiten. Eigenlijk heel slecht maar ik ben daar best op gaan letten sinds ik kassamiep ben geweest. Over het algemeen gaan de centjes gewoon retour ondanks dat ik maar een erg sloeberige student ben.

**Geplaatst**: 13-06-10 16:35

Re: Ik moet toch eens wat minder naïef worden...

Geplaatst: 13-06-10 16:35

Shadow: Daar heb je gelijk in.. soms moet je je hart luchten.
Ik moet wel zeggen dat ik alleen over anderen praat als daar een aanleiding voor is.
Als iemand mij bijvoorbeeld heeft uitgescholden..
Inderdaad met kleine stapjes.

AlexandraM: Ik snap wat je bedoeld..
Vertrouwen moet je toch ook een beetje houden.

Justdiesel, zo werkt het bij mij ook.

Ook als ik ergens mee zit.. dan kan ik het veel makkelijker tegen mensen op Bokt/msn zeggen, dan tegen mijn moeder of vriendinnen in het echt.
Ik kan dan gewoon hardop huilen (ben toch alleen thuis) en hoef me niet in te houden, want niemand ziet me.
Tegelijkertijd kun je wel 'zeggen' wat je dwars zit en er de goede woorden voor kiezen.
Ik denk trouwens dat dat andersom ook wel zo is.
Als iemand mij iets heftigs verteld via internet, heb ik tijd om dat even op me in te laten werken.
Als iemand datzelfde in het echt verteld, weet je vaak niet wat je moet zeggen..

Lovely1: Haha..

Ik had het ook zeker goed kunnen gebruiken.
Maar ik had er wel een heel slecht gevoel bij gehad.

**Geplaatst**: 13-06-10 16:42

Geplaatst: 13-06-10 16:42

het is niet meer dan menselijk om af en toe eens over iemand te praten, iemand niet te mogen en geen zin in ruzie te hebben.

Ook ik ben net als jij, maar langzamerhand begin ik er achter te komen dat je vaak zelf het meest slachtoffer bent als je alles maar goed probeert te doen. Ze zeggen wel eens: "een brutaal mens heeft de halve wereld". Ik wilde eerst niet geloven dat dat zo was maar steeds vaker kom ik er achter dat het helaas vaak wel zo werkt...

wat betreft het voorbeeld in je OP: inderdaad misschien wat naief, maar zorg gewoon voortaan dat je een aanbetaling krijgt. Puur zakelijk, en jij bent niet degene die met de gebakken peren blijft zitten. Helaas kan je tegenwoordig je medemens niet altijd meer vertrouwen..

**Geplaatst**: 13-06-10 17:05

Geplaatst: 13-06-10 17:05

Het eerste is niet naïef hoor, of misschien wel, maar dan moet je naïef niet als iets slechts zien, het heeft gewoon een negatieve bijklank gekregen door al die oversceptische mensen:). Ik heb vroeger in een winkel gewerkt en nu in de horeca en weet hoe rot het is als je op het einde met een tekort zit. De winkel zal er waarschijnlijk niet onder lijden, maar de werknemer krijgt onder zijn voeten en dat vergeten mensen vaak nog wel eens als ze gaan lopen met teveel geld. (Ik zeg niet dat ik zo'n brave hendrik ben, maar goed).
RESPECT hoor. Hup Hup naïviteit!

**Geplaatst**: 13-06-10 17:11

Geplaatst: 13-06-10 17:11

Ik zit zelf achter de kassa. En als ik te vee terug geef ben ik altijd superblij dat ze het teruggeven, want anders dan krijg ik weer een preek van me baas. Vooral meer dan 10 euro.

**Geplaatst**: 13-06-10 19:57

Geplaatst: 13-06-10 19:57

Bokkiej schreef:
Ik zit zelf achter de kassa. En als ik te vee terug geef ben ik altijd superblij dat ze het teruggeven, want anders dan krijg ik weer een preek van me baas. Vooral meer dan 10 euro.

Bij ons was het nooit een probleem (supermarkt) behalve als het structureel werd en grote bedragen waren. Meestal waren er toch wel wat verschillen door het één of ander. Ik heb alleen een keer te horen gekregen (ik werkte net achter de kassa) dat er 100 euro ontbrak.. bleek dat iemand bij wou pinnen en dit had ik niet op de pin gezet maar wel meegegeven

Die mensen waren wel zo lief om even langs te komen

**Geplaatst**: 13-06-10 19:59

Geplaatst: 13-06-10 19:59

__danielle__ schreef:
het is niet meer dan menselijk om af en toe eens over iemand te praten, iemand niet te mogen en geen zin in ruzie te hebben.

Ook ik ben net als jij, maar langzamerhand begin ik er achter te komen dat je vaak zelf het meest slachtoffer bent als je alles maar goed probeert te doen. Ze zeggen wel eens: "een brutaal mens heeft de halve wereld". Ik wilde eerst niet geloven dat dat zo was maar steeds vaker kom ik er achter dat het helaas vaak wel zo werkt...

wat betreft het voorbeeld in je OP: inderdaad misschien wat naief, maar zorg gewoon voortaan dat je een aanbetaling krijgt. Puur zakelijk, en jij bent niet degene die met de gebakken peren blijft zitten. Helaas kan je tegenwoordig je medemens niet altijd meer vertrouwen..

Helaas is dat zo ja, ik heb dat zelf ook. Ben altijd lief en geduldig en als ik dan een keer mijn mond open trek heb ik het ook meteen gedaan. Je kan beter vaker je mond open trekken dan krijg je uiteindelijk meer, hoe jammer ook.

**Geplaatst**: 13-06-10 20:01

Re: Ik moet toch eens wat minder naïef worden...

Geplaatst: 13-06-10 20:01

__Danielle__: Ik heb wel respect voor mensen die voor zichzelf op durven te komen.
Die zomaar mensen aan durven te spreken.. vind ik echt knap.
Ik probeer het zelf ook wel eens, maar het komt er gewoon niet uit.
Heb trouwens met tranen in mijn ogen je topic bekeken.

Sylf: Bedankt.

Bokkiej: Ja, dat kan ik me voorstellen..

Lovely1: Van zulke dingen moet je het dan hebben.

Dat ze langs komen om het op te lossen.

**Geplaatst**: 13-06-10 20:04

Geplaatst: 13-06-10 20:04

KoudbloedKim schreef:
Ja, dat weet ik eigenlijk zelf ook niet..
Ik heb daar gewoon heel veel moeite mee.
Misschien dat het met vroeger te maken heeft.
Ik weet het echt niet.

Heel herkenbaar, heb ik ook

Ben echt panisch voor ruzie

**Geplaatst**: 13-06-10 20:16

Re: Ik moet toch eens wat minder naïef worden...

Geplaatst: 13-06-10 20:16

Ja, ik ben ook panisch voor ruzie..
Ik moet dan altijd huilen. _O-

En aangezien ik (bijna) nooit huil in het bijzijn van andere mensen, wil ik dus ook geen ruzie.

Snap je het nog..

**Geplaatst**: 13-06-10 21:18

Re: Ik moet toch eens wat minder naïef worden...

Geplaatst: 13-06-10 21:18

herken het volledig en zoals jij ook al eerder zei weet ik bijna wel zeker dat dit komt door mijn jeugd ( ruziënde gescheiden ouders )
Ruzie zie ik als iets aanvallends, gefaald... etc... laatst nog gehad en ben er zo lang mee bezig dan.
Huilen kan ik vaak nog net onderdrukken alleen mijn hart wordt er niet beter van

Ik begin al meer voor mezelf op te komen maar das zóó moeilijk

**Geplaatst**: 13-06-10 22:11

Geplaatst: 13-06-10 22:11

Sylf schreef:
maar dan moet je naïef niet als iets slechts zien, het heeft gewoon een negatieve bijklank gekregen door al die oversceptische mensen:). [...]
RESPECT hoor. Hup Hup naïviteit!

Maar naïviteit is geen goede eigenschap, vind ik. Het is vermakelijk en schattig, soms. Maar niet handig. Je hoeft niet cynisch te worden, maar wat realisme en dan de bewuste keuze maken om het goede te blijven zien maakt dat je jezelf behoudt en dat je dus ook veel meer reserve hebt om te geven. Mensen die zich niet bewust zijn van mogelijke problemen of gevaren, worden erdoor overvallen en raken nog wel eens in paniek. En er is geen situatie ter wereld die beter wordt van paniek.
Als je daarentegen realistisch in kunt schatten dat dit of dat een risico is, kun je dat gewoon accepteren. Je bent beter voorbereid, kunt het dus ook beter opvangen, maar je hoeft dan echt geen chagrijnig, wantrouwend persoon te worden, of angstig in een hoekje te kruipen, of wat dan ook.

In tegendeel. Je kunt realistisch zijn en vol vertrouwen zonder dat je blind bent voor de realiteit.

(Denk maar aan paarden. Paarden zijn een paarhonderd kilo en als ze schrikken kunnen ze in een reflex een heftige beweging maken. Als je als persoon zonder ook maar enige kennis van paarden achter een paard gaat staan en het paard schrikt, gebeuren er ongelukken. Als je zonder kennis van paarden achter het paard gaat staan en 'hij doet niks' is dat naief. En, in sommige gevallen, ongezond.
Van de andere kant, als je ervaren bent kun je inschatten wat een paard ongeveer gaat doen, hoe hij reageert, wat je kunt maken. Dan kun je best weten of je achter een paard gaat staan. Als je het dan doet, is het een bewuste keuze om vertrouwen te hebben. Dan is een 'hij doet niks' gebaseerd op inzicht, niet op naiviteit. Dan kan er trouwens nog steeds wat gebeuren. Maar waar onervaren mensen die geen idee hebben dan overvallen worden en soms traumatisch bang worden, weten de meeste ervaren paardenmensen dat te relativeren: risico van het vak.)

**Geplaatst**: 13-06-10 22:13

Geplaatst: 13-06-10 22:13

KoudbloedKim schreef:
Ja, ik ben ook panisch voor ruzie..
Ik moet dan altijd huilen.
En aangezien ik (bijna) nooit huil in het bijzijn van andere mensen, wil ik dus ook geen ruzie.
Snap je het nog..

Ruzie is ook niet fijn, maar 10 op i-net weet je wel heel goed voor jezelf op tekomen!
In sommige topics kan je best wel van je afbijten(wel op een nette manier).
Maar mss is een assertiviteitscusrsus wel iets voor je.