Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-02-10 17:55

Geplaatst: 24-02-10 17:55

Ik vind het heel dapper dat je het hier geplaats hebt, dit is al een hele grote stap voorruit. Nu besef je het!

Heb je er al over na gedacht om hulp te gaan zoeken? Wandt je hele leven rechtzetten... ja dat zal niet makkelijk zijn. En ook veel mensen zullen boos zijn, dat moet je ook weer een plekje geven en allemaal verwerken...... Dan ben je er van af en kunnen jullie samen kijken wat de oorzaak er van is... en dit patroon veranderen naar een ander positief patroon.

Ik vind het top dat je dit doet en de realiteit onder ogen ziet! Ik wens je daarom ook heel erg veel succes in de rest van je leven en hoop dat het helemaal goed gaat komen!

Zet 'm op! En sterkte met alles!

**Geplaatst**: 24-02-10 18:04

Geplaatst: 24-02-10 18:04

Maar 1 remedie:

GA IN THERAPIE

Je weet zelf wat je doet en waardoor het komt, nu nog begeleiding om met je gevoelens leren om te gaan.

Als je verstrikt raakt in een web van leugens, ga je iedereen in je omgeving verliezen!!! Dan gaat het leven een nare wending krijgen!!

Je gaat uitlaatkleppen zoeken waar je niet blij mee zal zijn en de weg terug wordt steeds langer en moeilijker.

Ga in therapie en ga iedereen die jouw echt heel dierbaar is, je leugens opbiechten en vertel ze dat je in therapie bent er voor. Dat je er aan werkt om anders met de realiteit van het leven om te gaan en dat je moet gaan leren en ervaren hoe je tegenslagen aan gaat en vraag hun hulp erbij. Zij die jouw dierbaar zijn, gaan helpen en dat zijn er maar weinig, dat moet je incalculeren!!

Hierna kun je andere en betere vrienden maken, ook vrienden die jouw steunen als iets tegen zit...

Maar soms zijn kleine tegenzitters ook de moeite niet waard, dat kan je ook gewoon vertellen en je schouders er voor ophalen. Als iemand anders daar overspannen wordt, is dat die persoon zijn probleem, daar hoef jij je niet voor te schamen dat je luchtiger bent.

**Geplaatst**: 24-02-10 18:14

Re: Ik heb iedereen bedrogen..

Geplaatst: 24-02-10 18:14

Buiten het feit om dat je 2 vriendjes hebt.. vind ik je verhaal niks opmerkelijks.. een doorsnee mens liegt gemiddeld 7 keer per dag, wat ik best wel kan geloven.
Ik zou alleen de relatie met jouw 18-jarige vriend verbreken,
dat is een absolute prioriteit.
succes ermee.

**Geplaatst**: 24-02-10 18:16

Geplaatst: 24-02-10 18:16

Nou dat van dat liegen komt vaak voor, siert de mens niet, maar gemiddeld is wel veel.

Ik heb het altijd meteen door en notoire liegebeesten, daar heb ik een hekel aan en vertrouw ik nooit. Dat zou ik niet willen....eerlijkheid duurt het langst, kan nagetrokken worden en je kunt een slecht geheugen houden....gewoon makkelijk, geen nachtmerries....

**Geplaatst**: 24-02-10 18:24

Re: Ik heb iedereen bedrogen..

Geplaatst: 24-02-10 18:24

Meid wat ontzettend knap dat je dit hele verhaal hier neerzet. Ik vind het goed dat je alles probeert recht te trekken, maar toch zou ik hulp zoeken omdat dit alleen heel moeilijk is. Succes ermee!

**Geplaatst**: 24-02-10 18:51

Re: Ik heb iedereen bedrogen..

Geplaatst: 24-02-10 18:51

ik vind de post van Yamcha ontzettend goed en eentje voor jou, TS, om eens heel goed door te lezen en goed te beseffen wat ze daar wil zeggen. Ik ben het meer dan volledig met haar eens.

Verder maak ik me vooral zorgen om die "uitlaatklep" waar je over spreekt, het klinkt als iets waar je best wat hulp bij kan gebruiken en daarom ga ik mee met nog enkele anderen hier : zoek hulp, goede hulp waar je je rustig bij voelt en die je kan helpen de onderliggende reden van je problemen en je "dubbelleven" te zoeken en aan te pakken

veel succes en sterkte met deze moeilijke situatie en periode! Ik hoop dat je in dit topic ook misschien de nodige steun en babbel kan vinden

unicorn_kiss : ik denk dat er hier toch wel sprake is van een groter probleem dan enkel de relatie met de 18-jarige, TS geeft aan niet om te kunnen gaan met tegenslagen en die van via een "uitlaatklep" (wat die ook moge zijn, het klinkt verontrustend) te "verwerken"

**Geplaatst**: 24-02-10 18:54

Geplaatst: 24-02-10 18:54

Jeez, wat leid/lijd jij een vermoeiend leven! Dat was mijn eerste gedachte bij het lezen van je post. Dat bedoel ik niet negatief, ik weet uit eigen ervaring hoe vermoeiend het is om constant bij iedere ontmoeting met iemand even het hele verhaal in je hoofd te moeten afdraaien over welke waarheid ook al weer bij deze persoon hoort... en daar dan weer verder op te borduren.

Super dat je schoon schip wilt maken, dat zal je een enorme vrijheid geven (en tijd en energie

) . Als je het alleen, dus zonder hulp, wilt proberen: maak een lijst van de grote leugens die je wilt rechtzetten en laat de kleintjes maar zitten. De voorbeelden die je noemt zoals bijv. over het bijrijdpaard vallen dan onder kleine leugens en het hebben van twee vriendjes onder de grote. Begin met de in jouw ogen belangrijkste (het 18 jarige vriendje denk ik) en streep een leugen door wanneer je die hebt rechtgezet. Zo heb je voor jezelf ook een zichtbaar resultaat.

De mensen die echt van je houden zullen je na de eerste schok hoogstwaarschijnlijk wel vergeven en daar kan je met een schone lei mee verder.

Overigens maak ik me iets meer zorgen over wat jij omschrijft als je "uitlaatklep' wanneer je te maken hebt met een kleine tegenslag. Zoals je die zin hebt geformuleerd heb ik wel een vermoeden. Op Bokt is zelfs daar wel een topic over te vinden.

Ik kan me heel goed voorstellen dat de omstandigheden je boven het hoofd zijn gegroeid, het is ook niet niets om het ouderlijk huis te verlaten en in een nieuwe stad een nieuw leven te beginnen, en dat op een leeftijd waarop je toch al te maken hebt met veel veranderingen. Dat je daar onzeker van wordt is ook begrijpelijk, maar de "oplossing" die je daarbij hebt gekozen werkt niet, en gelukkig besef je dat ook. Een ander belangrijk aandachtspunt voor jou is dat je het niet altijd iedereen naar de zin kunt maken en dat is iets wat je ook niet zou moeten willen. Werk aan jezelf, aan wat jij voor jezelf belangrijk vind en leef daar ook naar. Wees vooral eerlijk naar jezelf. Je mag zijn zoals je bent.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-10 23:24

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-10 23:24

Bedankt voor alle reacties... Ik ben net thuis en zal morgen uitgebreid op alle posts en PB's reageren, dan heb ik tijd om ze uitgebreid te lezen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-02-10 15:52

Geplaatst door de TopicStarter : 25-02-10 15:52

Zo, ik heb eindelijk alles bijgelezen

Allereerst: bedankt allemaal voor de lieve reacties.. Ik was al bang om uitgescholden te worden voor onbetrouwbare gek, maar gelukkig valt dat wel mee

Het doet me echt goed om de reacties te lezen en dat alleen al is voor mij een motivatie om er zo snel mogelijk werk van te maken om het allemaal op te lossen.

Ik ga niet op iedere post reageren, want de meesten komen op hetzelfde neer.. maar ik zal er wel een paar uitpikken zodat ik er specifiek op in kan gaan

MoonChloe schreef:
Een psycholoog of een gedragstherapeut kan je hier zeker mee helpen. Dus wacht er niet te lang mee met een nieuwe HA etc.

Ik heb heel vaak voorbij zien komen dat ik echt professionele hulp (dus een psycholoog oid) moet zoeken. Dat is voor mij zo'n hoge drempel.. En dat begint al bij de kleine dingetjes. Kan ik dat betalen, of wordt dat vergoed, of hoe moet ik dat zien? Ik heb me daar nooit in verdiept. Zullen mijn ouders hiervan op de hoogte worden gebracht? Ik ben 18, dus ik hoop dat ze dat niet meer automatisch doen. Als dat wel zo is, is het voor mij al bijna geen optie meer...
Maatschappelijk werkers heb ik ook een paar keer voorbij zien komen in jullie reacties. Daar heb ik ook al een beetje op gezocht via Google daarnet, en dat is sowieso wel het proberen waard. Als ik mijn moed bij elkaar heb geschraapt ga ik denk ik wel binnenkort naar zo'n spreekuur/inloopuur.
@ amanda2: je noemde borderline, dat viel me even op.. Ik weet wel wat het ongeveer inhoud, want ik ben heel mijn leven al enorm geïnteresseerd in psychische aandoeningen. Ik ben voor de grap nu even de lijst langsgelopen met mogelijke symptomen, omdat ik zeker weet dat ik géén borderliner ben. Tot mijn schrik kwam veel meer van de lijst wel overeen met mij dan het deel dat niet overeen kwam, maar ik durf nog steeds uit te sluiten dat ik dit heb. Aan een labeltje met 'borderliner' of wat dan ook heb ik eerlijk gezegd ook geen zin, als ik maar van de situatie en mijn gevoelens nu. Psychologische hulp zou al veel helpen, wie weet wat zij zeggen.. Ik denk gewoon dat ik mezelf ben en geen rare dingen mankeer, of labels met aandoeningen nodig heb, alleen dat ik wat nare karaktertrekken of wat nare gewoontes heb ontwikkeld.. Althans, ik hoop (en geloof) dat dat het is

Een paar van jullie slaan echt de spijker op z'n kop wat betreft mijn gevoel bij heel deze situatie..

@ maikeltje: je zegt dat anderen misschien wel weten dat ik lieg.. daar heb ik echt nog nooit over nagedacht, maar het zet me nu wel aan het denken. Het zou zomaar kunnen, maar voor mijn gevoel heb ik alles zover onder controle dat dat niet het geval is.. Maar dat weet ik niet zeker natuurlijk, en m'n vrienden kennen me langer dan vandaag dus het zou zomaar kunnen dat ze het wel weten..
@ Maflinger_S: een vermoeiend leven is het absoluut, dat merk ik nu ook heel goed aan het feit dat ik letterlijk slaap tekort kom omdat ik er niet goed door slaap. Alles blijft maar door mijn hoofd spoken en ga zo maar door.. En wat betreft die uitlaatklep, ik weet dat daar een topic over loopt in de HK

Maar of ik daar ook in dat topic zit laat ik even in het midden. Misschien wel, misschien niet

Het is een nogal klein topic dus als ik erin mee zou doen laat ik dat hier (voorlopig) nog niet weten..

Yamcha schreef:
Lieve TS, het klinkt mij in de oren alsof je heel bang bent voor conflicten en confrontaties. Je gaat ze liever uit de weg, en dan rol je van een smoesje in een web van verhalen waar je neit meer uitkomt.....
Het is niet waar dat mensen je onaardig vinden als je een keer "nee" zegt.

Daar zit zeker wat in.... Ik vind het zo moeilijk om nee te zeggen, en negen van de tien keer heb ik er ook gewoon geen zin in.

Veel vrienden van me ken ik al ruim 4 jaar, en een paar zelfs al ruim 10 jaar. Die kennen me wel door en door en nemen me helemaal zoals ik ben, dus voor hen hoef ik me niet anders voor te doen dan ik ben. Ze accepteren me toch wel, als ik maar mezelf blijf. Denk dat ik eerder een verstoord zelfbeeld heb waardoor ik kleine dingetjes net wat mooier maak dan ze zijn. Misschien is dat ook wel mijn manier om een beetje de werkelijkheid te ontvluchten, omdat die niet altijd rooskleurig is. Dat is het voor niemand, maar ik neem er geen genoegen mee. Als ik nu lieg, dan kan ik mezelf voor de gek houden dat het ook zo is. Ik weet dat ik de waarheid dan niet spreek, maar het is wel des te makkelijker voor mezelf om het gewoon voor de grap wel geloven. Zie het als een kindje die weet dat Sinterklaas een verklede buurman is, maar het kindje blijft doen alsof Sinterklaas bestaat omdat hij anders bang is om z'n cadeaus mis te lopen - wat niet nodig is, want zijn ouders blijven die toch wel geven...

unicorn_kiss schreef:
Buiten het feit om dat je 2 vriendjes hebt.. vind ik je verhaal niks opmerkelijks.. een doorsnee mens liegt gemiddeld 7 keer per dag, wat ik best wel kan geloven.
Ik zou alleen de relatie met jouw 18-jarige vriend verbreken,
dat is een absolute prioriteit.
succes ermee.

Ah, het was dus gemiddeld 7 keer? Ik wilde het nog opzoeken, maar ik kon het niet meer terugvinden. Klopt, en in ieder gesprek vertelt men meestal wel een leugen. Daarom dacht ik ook dat er niets aan de hand was, op die dubbele relatie na

Klopt dus helemaal wat je zegt.
Maar als je daarna bewust goede vrienden en familie allemaal dwangmatig uit elkaar wilt houden omdat anders verschillende versies van één verhaal uitlekken naar de andere groep, of omdat geheimen dan uitkomen die maar een groep weet, dan wordt het wat vervelender. Als je dan merkt dat je het qua energie niet meer op kan brengen en niet meer weet aan wie je welke versie van de leugen hebt verteld, dan wordt het lastig. Ik probeerde het toen als op te lossen of te verminderen, maar ik constateerde dat ik zelfs leugens bleef aanmaken. En dan is er wel meer mis, dan ben ik niet meer iemand die gewoon een klein beetje bovengemiddeld liegt, helaas. Ik zou graag willen dat het zo was, geloof me! Maar dan was het nooit zo ver als nu gekomen

_____________

En een 'update' :):)

Vandaag had ik aan een speciale vriendin in de Randstad gevraagd of ik na college met haar kon praten. Ik heb haar toen niets nieuws en nieuts bijzonders verteld, dus wat leugens betreft staat alles nog stil. Maar ik heb het met haar gehad over drukte in mijn hoofd, en alles wat erbij hoort. Zij weet eigenlijk als een van de weinigen bijna alles wat er in me omgaat (behalve dus mijn 18-jarige vriend en een hoop kleine dingen), dus met haar kan ik wel fijn praten. Gelukkig maar.. Ze vond dat ik chaotisch was (kan ook niet anders als je iedereen aan alle kanten op andere manieren tevreden wil houden) en meer structuur nodig had. We gaan nu vaak samen studeren, een paar vaste dagen in de week. Ik weet niet of het veel zal helpen, maar het zal de studiedruk wel verlichten waardoor ik in mijn vrije tijd al mijn energie en tijd kan steken in het oplossen van het hele verhaal uit de openingspost.
Verder is mijn 18-jarige vriend gisteren langsgeweest. We hadden het dagje al een tijd gepland, omdat ik niet zoveel vrij heb (denkt hij). Dat is ook zoiets, ik heb mijn lesrooster eens doorgegeven aan hem, maar er wel een hoop colleges bij verzonnen, waardoor het lijkt alsof ik minder tijd voor hem heb, zodat ik hem minder hoef te zien $:\$ We zijn een strandwandeling gaan maken, bij een vriend van hem wat gaan eten en hij bleef slapen. Ik wist dat ik het niet nu al durfde te vertellen, maar het was zo pijnlijk omdat hij de meest lieve liefdesverklaring ooit gaf. Hij bleef maar zeggen dat hij zo blij met me was, dat hij nooit had gedacht dat dit zou gebeuren en dat ik echt het beste was wat hem is overkomen de afgelopen twee jaar. Nu weet ik zeker dat hij recht heeft op duidelijkheid, dus ik moet het echt niet gaan uitstellen om het uit te maken... Zijn gevoel wordt sterker, dus het zal steeds pijnlijker zijn. En pijnlijk wordt het sowieso, dus ik moet door de zure appel heenbijten. Ik twijfel wel heel erg of ik hem de waarheid moet vertellen. Ik denk dat ik dat niet doe. Ik weet even niet meer uit mijn hoofd wie het zei, maar iemand schreef dat ik het wel eerlijk moest vertellen ipv met een smoesje, omdat het later anders altijd uitkomt. Daar heb ik sowieso geen last van als het goed is, want van wie zou hij het moeten horen? Hij heeft geen contact met mijn vrienden, met mijn ouders, met niemand. Wat dat betreft heb ik er slim aan gedaan om hem zo op afstand te houden van mijn leven

Nee, dat is neit waar natuurlijk, maar hij hoort het echt niet zomaar. Hij woont ook nog eens aan de andere kant van het land, dus tja... Dat maakt het voor mij wel erg verleidelijk om het uit te maken met de boodschap: "de koek is op, mijn gevoel is weg".....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-02-10 16:01

Geplaatst door de TopicStarter : 25-02-10 16:01

En nog een toevoeging (kan mijn post niet meer aanpassen):
@ mltex: nou, dit zijn wel de meest recente en erge dingen. In het verleden heb ik ook eens zo'n fase gehad, als veertienjarige toen ik op de middelbare school zat. Ik ben best slim (dat is ook zo'n beetje het enige waar ik bij mezelf trots op kan zijn), en op de basisschool deed ik niets en haalde ik achten en negens. Op de middelbare school deed ik in de eerste en tweede klas ook niet veel, en haalde ik nog zevens. Ik fietste overal doorheen, tot ik in de derde echt aan de bak moest en dat was ik niet gewend. Ik wist niet hoe dat moest, dat 'leren'. Ik haalde spontaan ook allemaal vijfen en drieën. Dit vond ik zelf zo erg dat ik dat mijn ouders ook niet durfde te vertellen, ook al wist ik dat ze niet boos zouden worden. Uiteraard kwamen mijn ouders daar achter (de stapel repetities lag ergens op mijn kamer verstopt maar toen de ramen openstonden om het door te laten waaien woei alles de gang op). Mijn ouders zagen dat ik handmatig de cijfers had bijgewerkt en alles had verandert. Mijn drieën waren achten (want dat was makkelijk te vervalsen), evenals mijn vijfen die achten werden. Gewoon een kwestie van een paar extra streepjes bij het cijfer zetten.
Toen ben ik zo kapot gegaan, mijn ouders hadden geen vertrouwen meer in mij. En volledig terecht. Ik ben toen letterlijk weken helemaal kapot gegaan, en ieder weekend liepen mijn ouders en ik weer de nieuwe stapel toetsen door om te verbeteren wat mijn échte cijfers en wat mijn neppe cijfers waren.
Ik ben daar zo van geschrokken dat ik tijden niet meer naar huis durfde 's middags, omdat ik wist dat mijn ouders zo teleurgesteld in me waren. Ik had gewoon eerlijk moeten zijn. Daarna ben ik jaren lang 100% (min of meer

) eerlijk geweest, tot begin 2009 dus..
Het heeft er dus altijd wel min of meer ingezeten, deze tic..

Maar deze gebeurtenis is al helemaal uitgepraat, opgelost en mijn ouders (vooral mijn moeder) en ik zijn er sterker en hechter uitgekomen. Het duurde lang voordat zij mij weer compleet vertrouwden, maar ik heb dat helemaal opgebouwd nu. Dat maakt het ook allemaal wel een beetje dubbel...

**Geplaatst**: 25-02-10 16:03

Re: Ik heb iedereen bedrogen..

Geplaatst: 25-02-10 16:03

Even over de betaalgedeelte en ouders.
Als je 18 bent, (ook als je jonger bent) heeft een psycholoog altijd een zwijgplicht BEHALVE als je iemand gaat vermoorden, dan moet de psycholoog/psychiater wel de politie informeren maar ik neem aan dat je dat niet van plan bent.

Betalen, als je niet naar een particuliere psycholoog gaat betaalt de verzekering de consulten. (ik weet er niet echt veel van maar geloof dat het zo zit. Of je moet zelf een klein gedeelte bijdragen)

**Geplaatst**: 25-02-10 16:06

Geplaatst: 25-02-10 16:06

Ik zou het jezelf wat die vriend betreft niet moeilijker maken dan nodig is.
Misschien is dit pedagogisch gezien wel een helemaal fout advies maar hoofdzaak is dat je die relatie stop zet. Volgens mij voel je je hartstikke opgelaten in zijn bijzijn en het is niet voor niks dat je er colleges bijverzint.

Gewoon kappen die handel en ja, dan maar met een smoesje. Dat geeft weer wat ademruimte en dat is nu belangrijk voor jou.

Wat betreft je vrienden: onderschat ze niet, ze zullen niet helemaal achterlijk zijn. En zolang het verhalen van jou betreft die hen niet persoonlijk raken zullen ze je echt net "aanspreken" op het feit dat ze denken dat je een leugentje vertelt of een halve waarheid.

Je zult moeten gaan oefenen in het "nee" zeggen. En dan kun je twee dingen doen: je kunt het alleen doen en dan wordt het gewoon heel moeilijk OF je kunt je vrienden/directe omgeving hierin betrekken door te vertellen hoe de vork in de steel zit en vragen of ze je willen helpen. Dat is veel minder beladen dan op zoek gaan naar "therapie" en vaak kunnen mensen in je omgeving met psychologie van de koude grond je al een heel stuk in de goede richting duwen.

Nog een voordeel als je je omgeving erin betrekt is dat ze meteen ook weten dat je moeilijk "nee" zegt. Ze houden daar dan vanzelf meer rekening mee.

**Geplaatst**: 25-02-10 16:21

Geplaatst: 25-02-10 16:21

lente01 schreef:
Ze accepteren me toch wel, als ik maar mezelf blijf. Denk dat ik eerder een verstoord zelfbeeld heb waardoor ik kleine dingetjes net wat mooier maak dan ze zijn. Misschien is dat ook wel mijn manier om een beetje de werkelijkheid te ontvluchten, omdat die niet altijd rooskleurig is. Dat is het voor niemand, maar ik neem er geen genoegen mee.

Ik denk ook dat daar het probleem zit.
Jij zult jezelf onvoorwaardelijk moeten leren accepteren en liefhebben. Dan zul je de wereld om je heen ook kunnen accepteren zoals die is. Misschien is het minder dan je hoopte, dan je droomde als klein meisje, maar het is niet slecht. Het is wat minder glorieus allemaal en niet zo glamoureus, maar wel echt. Er zijn ook dromen en verlangens, en er zijn mensen die hopen dat je nu eindelijk die muur om je hart steentje voor steentje af gaat breken, en je laat zien zoals je werkelijk bent.
Want hoe mooi je verhalen ook zijn, een echt mens is altijd mooier. Hoe kwetsbaar en fragiel ook, en hoe bang je ook bent voor de werkelijkheid, bang om gekwetst te worden, bang om te kwetsen, toch ben je altijd mooier dan een fantasie. Wees niet bang om te huilen, wees niet bang voor de pijn, tranen drogen wel weer, pijn houdt echt weer op. Pijn en tranen horen bij het leven, en huilen van geluk ook, lachen tot de tranen je over de wangen lopen, je make-up is uitgelopen, en je er echt niet meer florissant uitziet, maar je zo goed voelt als je nog nooit gevoeld hebt.

De werkelijkheid is niet slecht, meiske. Net als jij ben ik weleens teleurgesteld in de werkelijkheid, toen de wereld minder mooi bleek dan ze in mijn dromen was. Toen ik erachter kwam dat ik geen talent heb om te dansen, ondanks dat ik lenig ben en dol op ritmes. Toen het echte, grote verdriet mijn leven binnenkwam, en ik dacht dat ik alleen nog zou kunnen huilen, totdat mijn tranen op waren, en mijn ogen brandden...... maar ik leerde dat er met verdriet wel te leven is, en ik kon harder lachen en beter feestvieren dan tevoren. Geluk wordt dieper, als je weet wat ongeluk is, geven is mooier als je weet wat ontvangen is. Een droom is maar een fantasie, en een verhaal ook......

lente01 schreef:
Als je dan merkt dat je het qua energie niet meer op kan brengen en niet meer weet aan wie je welke versie van de leugen hebt verteld, dan wordt het lastig. Ik probeerde het toen als op te lossen of te verminderen, maar ik constateerde dat ik zelfs leugens bleef aanmaken. En dan is er wel meer mis, dan ben ik niet meer iemand die gewoon een klein beetje bovengemiddeld liegt, helaas.

Het is goed dat je het beseft. Nu kun je er iets mee doen. Het begin met acceptatie en liefhebben, daarna komt de rest pas.
Ga eerst eens biechten bij een pastoor, in een RK-kerk. Je hoeft geen lid te zijn, maar biechten kan opluchten. Zie het als een eerste stap.....

lente01 schreef:
mijn ouders hadden geen vertrouwen meer in mij.

lente01 schreef:
Ik ben daar zo van geschrokken dat ik tijden niet meer naar huis durfde 's middags

Deze 2 regels zeggen mij heel veel, je lijkt echt heel bang te zijn om de confrontatie met de werkelijkheid aan te gaan.....

Doe het op de manier die maikeltje zegt. Vertel het een aantal mensen, laat ze je helpen..... je komt er heus wel uit.

**Geplaatst**: 25-02-10 17:00

Geplaatst: 25-02-10 17:00

unicorn_kiss schreef:
Buiten het feit om dat je 2 vriendjes hebt.. vind ik je verhaal niks opmerkelijks.. een doorsnee mens liegt gemiddeld 7 keer per dag, wat ik best wel kan geloven.
Ik zou alleen de relatie met jouw 18-jarige vriend verbreken,
dat is een absolute prioriteit.
succes ermee.

Hier ben ik het mee eens! En ook hem hoef je niet meer te melden dan: ik heb geen gevoel (meer) voor je....dat is geen leugen hij hoeft de waarheid niet te kennen hierdoor zal hij onnodig extra worden gekwetst!

Succes ermee!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-02-10 17:03

Geplaatst door de TopicStarter : 25-02-10 17:03

@ Yamcha, geloof me als ik zeg dat ik nu met tranen in mijn ogen jouw post heb lees.. Je verwoordt het precies goed. Bah, dat raakt me echt

En dat is dan weer geen leugen..
Meer kan ik er ook echt niet over zeggen..
@ Zonnetje81, ik denk nu ook na wat wikken en wegen dat ik hem niet meer dan dat ga vertellen... Als het uitgaat zie ik hem nooit meer (hij woont aan de andere kant van het land, kent geen mensen die ik ook ken, etc.), dus dat zou echt onnodig kwetsen zijn... Ik kan het in ieder geval niet aan om het echt te vertellen aan hem, daar ben ik te laf voor

**Geplaatst**: 25-02-10 17:06

Re: Ik heb iedereen bedrogen..

Geplaatst: 25-02-10 17:06

Ik zou het ook niet kunnen/doen, ik ben dan misschien ook wel laf

**Geplaatst**: 25-02-10 17:08

Geplaatst: 25-02-10 17:08

Ik geloof je, Lente.

Ik hoop dat je er wat mee kunt, het komt recht uit mijn hart.

**Geplaatst**: 25-02-10 18:19

Re: Ik heb iedereen bedrogen..

Geplaatst: 25-02-10 18:19

Ik heb met open mond je verhaal zitten lezen ..
Erg knap en heel goed verwoord.

Ik kan me enigsinds wel voorstellen hoe je erin verzeilt kan raken als je vaak en makkelijk liegt.

Ik heb het ook wel eens gehad hoor, dan loog ik (een klein leugentje om bestwil als ik moet naar de tandarts tegen de een en naar de dokter tegen de ander) en vergat ik vervolgens wat ik gezegt had. Zo komt er weer een leugentje en kun je aardig in de problemen komen lijkt me.

Beetje een rare vraag wellicht ..
begrijp het als je het niet wil beantwoorden.
Maar hoe kun je nu 2 vriendjes hebben? Hoe kun je nu met 2 verschillende jongens in een bed liggen of (erger nog) seks hebben?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-02-10 20:41

Re: Ik heb iedereen bedrogen..

Geplaatst door de TopicStarter : 25-02-10 20:41

Dankje Elicious

Ik vond het moeilijk om te verwoorden omdat het in m'n eigen hoofd al helemaal door elkaar loopt, laat staan dat ik wist hoe ik het helder op moest schrijven voor anderen.

Om op je vraag in te gaan: zo moeilijk is dat niet, want ik lig niet tegelijkertijd met twee jongens in één bed :')

Nee, maar zonder grappen, dat is ook moeilijk. In het begin ging het nog wel, maar nu voelt het echt niet goed meer. Met beide zoenen kon ik nog verdragen, maar nu kan ik echt niet met beide seks hebben. Dat gaat me echt veel te ver. Gisteren bleef mijn 18-jarige vriend weer slapen, en ik heb hem afgewimpeld door te zeggen dat ik echt te moe en misselijk was om ook maar een beetje te rollebollen (wat dus wederom niet waar is). Dus hoe ik 2 vriendjes tegelijkertijd kan hebben? Bijna niet. Maar de 18-jarige voelt als een 'nep' vriendje en de 20-jarige als mijn echte vriend, dus dat scheelt nog wel. Het voelt dus niet beide meer zodanig als vriendje...

**Geplaatst**: 25-02-10 21:17

Geplaatst: 25-02-10 21:17

Volgens mij heb jij helemaal geen hulp nodig. Jij hebt zelf zo haarscherp in de gaten wat er aan de hand is alleen je durft de drempel niet over.
Wat jij imo hier (op Bokt) zoekt is enerzijds om misschien wel te horen dat iedereen wel eens een leugen vertelt en daarmee jou "gedrag" minder excessief maakt, anderzijds jezelf het idee geven dat je wél eerlijk kunt zijn als is het onder een SA.

Een psych is imo "to much"....jij weet precies wat je wel en niet moet doen...alleen dat vergt nu even de spreekwoordelijke ballen.

Maak schoon schip maar veroorzaak geen onnodig extra leed zoals bijv. bij jouw 18-jarige vriendje. Laat hem gaan met idd nog één leugentje want denk dat de klap voor hem nog vele malen groter zal zijn als je plots geheel eerlijk tegen hem bent .... een eerlijkheid waar hij niet op zit te wachten. M.a.w. jij een opgelucht hart....hij een verd*omd zeer hart als hij erachter komt dat werkelijk alles tussen jou en hem gestoeld was op leugens. Laat hem dus gentle gaan!

**Geplaatst**: 25-02-10 21:27

Geplaatst: 25-02-10 21:27

Ik heb niet alle pagina's gelezen, maar ik wil ten eerste zeggen, dat ik het dapper van je vind, dat je je verhaal hier plaatst. Ik kan helaas niet meer doen, dan je heel veel sterkte en succes te wensen.
Wel denk ik dat idd een psycholoog je hier erg bij kan helpen. Want ik weet hoe het voelt om te denken alles alleen aan te kunnen, maar vaak lukt dit gewoon niet, en ik denk dat jouw geval daar wel in past. Omdat je er al 'zo ver in bent.'
Wel vind ik het goed dat je niet in een fantasiewereld bent gaan leven, ondanks de leugens. Want wie anderen 'voorliegt' (om het even hard te zeggen) liegt zichzelf ook vaak voor. En daar kunnen mensen heel ver in gaan. Ondanks dat jij zelf in de gaten hebt wat je aan het doen bent, lijkt het me toch verstandig om eens voor gesprek langs te gaan. Je weet maar nooit of het je kan helpen, en volgens mij heb jij ook wel behoefte om je verhaal aan een neutraal persoon te vertellen, zonder druk, of verplichtingen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-02-10 12:28

Re: Ik heb iedereen bedrogen..

Geplaatst door de TopicStarter : 26-02-10 12:28

Dit heb ik niet op Bokt gezet omdat ik wil horen dat wat ik doe 'normaal' is, want dat is niet zo. Ik ben uiteraard niet de enige die dit gedrag vertoont, maar ik verwacht hier geen reacties die mij het gevoel geven dat mijn karakter normaal is

Het tweede wat je zegt, Djuno, klopt dan weer wel. Maar voor mijn gevoel ben ik ook echt eerlijk, helemaal. Het is alleen onder een SA en niet mijn echte naam, dat is het enige wat niet eerlijk is aan alles wat ik hier typ. Dat heeft ook een reden, want als ik dit onder mijn eigen naam zou vertellen dan wist heel de stad (bij mijn ouders tenminste) meteen wat er aan de hand was en werden alle verhalen nu al in het roddelcircuit verspreid omdat er wat bekenden van me op Bokt zitten. Dan valt er voor mij niet veel meer goed te maken aan mijn gedrag, want ik wil zelf alles oplossen voordat het door stomme verhalen uitkomt

**Geplaatst**: 26-02-10 13:01

Geplaatst: 26-02-10 13:01

Jeetje ik wist niet dat ik iemand zo goed kon begrijpen ... Even een stukje van mijn levens verhaal" ik ben 1 van een 2ling twee totaal verschillende meisjes daarom ook tweeeiig ... Wij waren samen altijd een beetje Belle en het beest mijn zus ( 2 minuten ouder dus ) was altijd onaardig tegen mensen en terug houdent en ik was altijd vrolijk en probeerde zo een beetje alle troep die me zus had achtergelaten op te ruimen ... Ik was de beste leerling van de school veel jongens vonden me lief en leuk maar we hadden 1 heeeeeeeeel groot geheim ... Me 2 ling zus ... Mijn bloedverwant , steun en toeverlaat was vanaf haar 10e / 11e al een drugs verslaafde ... Ik moest tegen alles en iedereen liegen en oo wee als ik het vertelde zei ze , dan komt er wel iemand van de groep naar je toe om je uit te schakelen ... Al huilend zit ik dit te vertelllen aangezien ik geen tijd heb gemaakt of heb willen maken om dit aan iemandte vertellen ... Afgelopen zomer was het genoeg geweest ... Ik heb het aan me ouders verteld en de volgende dag zat ze in de afkick kliniek .... Ik heb haar 2 maanden moeten missen ... En ben nu nogsteeds een depressief ... Maar ik heb dus ook tegen alles en iedereen moeten liegen anders werd mijn nek omgedraaid ... Nogsteeds als iemand vraagt hoe het met haar is zeg ik uit automatisme mijn zinnetje " ja gaat super goed is lekker bezig met school ja top ! " nou dus echt niet !!!! Ik kan er ook niet 123 mee stoppen maar ik probeer het wel !! Heel veel succes

**Geplaatst**: 26-02-10 17:35

Re: Ik heb iedereen bedrogen..

Geplaatst: 26-02-10 17:35

Ben ook heel agressief heb laatst zonder een echte
reden iemand z'n been gebroken maar ik Kan er look niks aan doen en als iemand over me zus of drugs begint word ik al helemaal gek haha

**Geplaatst**: 26-02-10 19:09

Geplaatst: 26-02-10 19:09

lente01 schreef:
Dankje Elicious Ik vond het moeilijk om te verwoorden omdat het in m'n eigen hoofd al helemaal door elkaar loopt, laat staan dat ik wist hoe ik het helder op moest schrijven voor anderen.

Om op je vraag in te gaan: zo moeilijk is dat niet, want ik lig niet tegelijkertijd met twee jongens in één bed Nee, maar zonder grappen, dat is ook moeilijk. In het begin ging het nog wel, maar nu voelt het echt niet goed meer. Met beide zoenen kon ik nog verdragen, maar nu kan ik echt niet met beide seks hebben. Dat gaat me echt veel te ver. Gisteren bleef mijn 18-jarige vriend weer slapen, en ik heb hem afgewimpeld door te zeggen dat ik echt te moe en misselijk was om ook maar een beetje te rollebollen (wat dus wederom niet waar is). Dus hoe ik 2 vriendjes tegelijkertijd kan hebben? Bijna niet. Maar de 18-jarige voelt als een 'nep' vriendje en de 20-jarige als mijn echte vriend, dus dat scheelt nog wel. Het voelt dus niet beide meer zodanig als vriendje...

Waarom maak je het gewoon niet uit?