Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-10 14:31

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-10 14:31

Goeiemiddag!

Gaat best goed met m´n vriendin. Heb haar sinds de echo niet gezien en zie haar pas eind volgende week weer, dus dat is niet zo leuk maar krijg veel fijne smsjes.
Dingen als 'Ik ben zo blij met jou' doet mij erg goed. :+:

Mijn eigen ouders weten het ook inmiddels en die waren hevig geschrokken. M'n moeder begon gelijk over het feit dat dat helemaal nog niks voor mij is, een baby.
Rustig gepraat met z'n 3e. En ze moet toegeven, het komt niet op onze schoudes neer, dus het is moeilijk, maar het kan wel.
Bovendien hebben ze mijn vriendinnetje meerdere malen gezien, en vinden ze het een erg leuk meisje.

Over 2 weken is de volgende echo, om te zijn of ze al iets is gegroeid, zoals het hoort.

Bedankt allemaal!

**Geplaatst**: 22-01-10 20:36

Re: Hulp gevraagd.

Geplaatst: 22-01-10 20:36

Hey meid,

Wat fijn dat beiden ouders er fijn op reageren. Volgens mij gaat het helemaal goedkomen!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-10 02:14

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-10 02:14

Ja, mijn ouders reageren wel oké ja. Ik weet dat ze het liever niet zien, maar ook zij begrijpen enigzins dat ik veel om haar geef en niet bij haar weg wil gaan.

Wat het alleen moeilijk is, dat haar ouders haar een beetje 'straffen' in mijn ogen. Oke, het was een domme fout om zwanger te raken op je 18e.
Maar de tijd kan niet meer teruggedraaid worden. Ze mag me niet bellen, af en toe msn'en en me voorlopig niet zien.

Dit maakt me gek, hoe bedoel je 'voorlopig'?
Ik ben van mening dat dit het zoveel moeilijker maakt, dan dat dit al is.

Hopelijk krijgt ze haar vader zo ver, om een beetje redelijk te gaan doen, want hij maakt onze relatie onmogelijk op deze manier.
En ik mis haar gewoon verschrikkelijk.

**Geplaatst**: 23-01-10 02:31

Geplaatst: 23-01-10 02:31

ik heb diep respect voor je. maar waar een wil is, is een weg.
wat haar ouders betreft: kunnen jullie evt met jouw ouders erbij (om de betrokkenheid ook te benadrukken) geen goed gesprek aangaan met evt een vertrouwd persoon erbij?
zet hem op meid, maar aan jouw wil zal het niet liggen denk ik zo

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-10 01:06

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-10 01:06

Het verhaal is een beetje veranderd.
Ik ben er achter gekomen, dat m'n vriendinnetje niet alles heeft verteld.
Het gaat er thuis helemaal niet zo leuk aan toe nu, het leven word haar onmogelijk gemaakt. Ben er sinds vandaag achter dat het veel gecompliceerder ligt. $:\$
Haar vader is eigenlijk haar echte vader niet en heeft losse handjes. Ze belde me in paniek op met de woorden: 'Hij is nu te ver gegaan.'
Ik schrok gigantisch. Het is een 'vieze, vuile prutsmuts' want ze is zwanger, waren zijn woorden.

Ik was sowieso al argwanend, omdat ik tot half 6 niks van haar had gehoord, geen smsje niks. En dat is niks voor haar.
En toen kreeg ik opeens dat telefoontje. Ze mag niet op msn, haar telefoon is afgepakt nadat ze mij in paniek opbelde.

Dit was wel het laatste wat ik had verwacht in deze situatie. Hij leek me altijd een prima vent. Schijn bedriegt.
Ze wil als de baby er is, zo snel mogelijk uit huis, en ik help haar nu een huisje te zoeken of een kamer voor haar en de baby bij mij in de buurt.
Dat ik er zo ben, als dat moet.

Ik ben in de war, weer gaat alles anders zoals we hadden bedacht.
Nu worden de zorgen alleen maar meer, ze kan daar niet weg, niet zozeer door de 'vader' maar ze heeft niks.
Geen geld. Geen werk. Hier kan ze niet terecht, ik kan geen baby hebben op dit kamertje.

Ik zit met m'n handen in het haar. En het moeilijkste is, ik mag haar niet zien tot de bevalling.
Gelukkig waren haar ouders weg vanavond, zodat we de hele avond konden skypen, was heel fijn.
Maar ik weet niet hoe ik dit ga volhouden.

Alles waar ik zo zeker van was, stort nu in.

Hebben jullie advies? Want ik weet het niet meer.

**Geplaatst**: 24-01-10 01:21

Re: Hulp gevraagd.

Geplaatst: 24-01-10 01:21

Kunnen jouw ouders haar niet opvangen?
Begrijp me niet verkeerd maar als ze uit huis wil als de kleine is geboren, en ze heeft geen inkomen...waar gaan de financien vandaan komen?? Kindje moet toch eten ed.

Hoelang gaan jullie al samen?

**Geplaatst**: 24-01-10 01:54

Geplaatst: 24-01-10 01:54

Pffff ik denk dat je nu voorbij het we zijn 18 en het is onmogelijk stadium moet gaan, zeker als ze een stiefvader met lsose handjes heeft, straks slaat die haar een keer of jullie kind, of nog erger haar met het kind er nog in en gaat het helemaal mis.

Je kan wel een kamertje voor haar zoeken bij jou in de buurt, maar is het niet makkelijker om samen een iets groter iets te huren?
Samen is sowieso makkelijker dan alleen, en dan heeft ze steun aan jou en jij aan haar.

En hoe stom het ook klinkt, ook als 18 jarige kan je het samen redden met een baby, als ze niet kan werken kan ze een uitkering aanvragen en op marktplaats is een heleboel te vinden voor baby's.

Misschien allemaal erg moeilijk maar bedenk dat mensen van 25 of ouder zelfs bij een ongeplande zwangerschap even de weg kwijt zijn hoor, op elk vlak, en ook hun komen er uiteindelijk wel uit.
En als jij een leven "moet" gaan opbouwen met dit meisje en haar kindje dan hoor jij ook in haar leven te zijn, en niet buitengesloten te worden.
Dus bedenk gewoon jullie zijn niet nog maar 18, maar AL 18.

**Geplaatst**: 24-01-10 02:02

Geplaatst: 24-01-10 02:02

Pffffffffff, niet makkelijk deze situatie.

Dat haar ouders nu even in haar zijn teleurgesteld, kan ik begrijpen. Haar opsluiten, heeft in mijn ogen geen zin. Contact met jou verbieden, vind ik ook een rare maatregel.

Ik denk dat je alle moed bij elkaar moet schrapen en een gesprek moet aangaan met haar ouders, kijken waar jullie staan, begrip tonen en proberen te krijgen voor ieders standpunt. Verwijten hebben/maken heeft geen zin, er komt een kleintje wat straks een stabiele omgeving nodig heeft. Oplossingen zoeken, samen en het liefst met steun van alle ouders, iis volgens mij de sleutel tot succes. Misschien niet de makkelijkste weg, als het maar leidt tot een oplossing.

Er is een stichting voor tienerouders, die steun bieden aan tienermoeders. Die zullen veel van jullie vragen kunnen beantwoorden.

Sterkte!

**Geplaatst**: 24-01-10 02:24

Re: Hulp gevraagd.

Geplaatst: 24-01-10 02:24

hemeltje lief.. dit is niet niks. Misschien kun je contact opnemen met het Fiom?

http://www.fiom.nl/

**Geplaatst**: 24-01-10 02:32

Geplaatst: 24-01-10 02:32

Meid het enige wat ik kan zeggen GA ER VOOR !!!

jullie weten misschien niet wie de vader is .. maar jij kan het kind alle liefde geven die een vader ook zou geven !!

ga er voor !! en zorg samen voor een mooie toekomt van jullie kleine meid !! succes ermee !!

EDIT : ik lees net dus pas dat haar `vader` zo tegen haar doet .. is het misschien een optie om samen voor een huisje te gaan kijken ? waar jullie samen in gaan wonen ..? misschien kunnen jullie beide een baantje zoeken ( weet niet of jij dit al had) om de koste te drukken ..?
misschien dat jou ouders hier ook een beetje in bij willen staan ..

**Geplaatst**: 24-01-10 02:38

Re: Hulp gevraagd.

Geplaatst: 24-01-10 02:38

hoe ziet het trouwens met haar biologische vader? en wat doet haar moeder dan precies? die doet gewoon braaf wat die vent zegt?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-10 02:49

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-10 02:49

Haar biologische vader is overleden toen ze 6 jaar was, dus die is niet meer in beeld.
Haar moeder is hoogstwaarschijnlijk ook de dupe van losse handjes, gok ik zo.

Mijn situatie is nu: Ik woon in een studentenhuis, heb het hier prima naar m'n zin.
Ik heb het ook niet altijd makkelijk gehad en hier wonen m'n maatjes, mensen die me helpen met dingen.

Ik kan hier niet weg, ik heb zelf een redelijk gecompliceerde relatie met m'n ouders en die gaan niet meewerken aan een eigen huisje.
Daarbij komt dat ik 'n HBO opleiding volg en die graag wil afmaken. Helemaal nu ik zie dat mijn meisje dit niet meer kan nu.
Ik wil een toekomst met een goede baan, redelijk geld verdienen, dat kan niet zonder diploma.

Dus samenwonen zit er niet in nog, ik moet hier minimaal nog 4 jaar zitten.

Wat ik wilde is een huisje bij mij in de buurt vinden. Ik krijg stufi, waar ik m'n kamer van betaal. De rest wat ik uitgeef, daar werk ik hard voor.
Ik heb niet veel om te besteden en kan zelf net aan rondkomen, een baby erbij is niet te doen.
De enige optie die ik nu zie is: Ik blijf hier. We zoeken voor haar een huisje hier dichtbij. Niet meer dan 20 minuten reizen.
Aangezien de omstreek waar ik woon erg duur is, qua huisjes, dus het kan niet zo dichtbij.

Ik help haar met financien, zij moet zelf ook gaan werken, anders gaat het niet.
Ik ga binnenkort is naar de gemeente hoe dat zit met een uitkering.
Als zij werkt, zorg ik voor de baby als ik niet naar school moet.
Ik heb minimaal 2 dagen in de week vrij en hoef vaak pas tegen de middag naar school waardoor zij de ochtendjes kan werken.

Dat is het enige wat ik nu zie, samenwonen kan pas over minimaal 2 jaar.
Ik zit ook niet ruim in mn geld en ik heb een schuld bij m'n ouders.

Misschien een erg dwarrelig verhaal, maar ik ben redelijk overstuur.

De toekomst zie ik niet somber in, maar er staat druk op me, ik weet niet hoe ik dit moet regelen.
Kamers vanaf op internet voor studenten, zijn reteduur. En daarbij komt dat je daar niet welkom bent met een baby.
Een zolder bij iemand moet voldoen, voor het eerste halfjaar.
We moeten het eerst zien te managen voordat we verder kunnen kijken, we hebben onze relatie ook nog, dat moet ook allemaal goed gaan.

Laatst bijgewerkt door Nobody_ op 24-01-10 02:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-01-10 02:53

Re: Hulp gevraagd.

Geplaatst: 24-01-10 02:53

hmm.. ik raad je toch echt aan om contact op te nemen met een organisatie die je hopenlijk meer kan helpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-10 02:56

Re: Hulp gevraagd.

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-10 02:56

Dat ga ik zeker doen!
Ik ga maandag de gemeente bellen hoe dat zit met uitkeringen.
Als zij een uitkering kan aanvragen, dat scheelt al behoorlijk in het geld.
Ik moet iets vinden bij iemand die een grote kamer over heeft ofzo. Die het niet erg vind als er een baby bij komt.
Dat zou het beste zijn.

Hoe krijg ik dat voor elkaar?
Welke instantie moet ik om hulp vragen?

**Geplaatst**: 24-01-10 02:56

Geplaatst: 24-01-10 02:56

Jeetje meis wat een verhaal en wat vreselijk voor je vriendin dat ze dit allemaal moet meemaken. Ik moet eerlijk zeggen dat als jij echt een supervriendin bent die heel begripvol reageerd. Je zou evt kunnen kijken idd over een uitkering, tijdelijk, en dan moet zij inderdaad aan het werk, maar het huis uit is heel erg belangrijk. ze moet niet al te veel stress hebben de laatste maanden...

Jeetje zeg... heel veel sterkte! Houd ons op de hoogte!

**Geplaatst**: 24-01-10 02:57

Geplaatst: 24-01-10 02:57

nouja, ik opperde net al het fiom als je kijkt naar tienermoeders, wellicht dat die ook iets kunnen doen in huisvesting?

edit: ik las er ook een stukje van 1 van de vragen waar je ze mee helpen is 'hoe kom ik aan geld en een huis?'

Laatst bijgewerkt door Maartje1990 op 24-01-10 02:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-10 02:58

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-10 02:58

Maartje1990 schreef:
nouja, ik opperde net al het fiom als je kijkt naar tienermoeders, wellicht dat die ook iets kunnen doen in huisvesting?

Ik heb de link opgeslagen, ik ga mezelf nu naar bed slepen want ik heb echt way too much stress nu.

Bedankt!

**Geplaatst**: 24-01-10 02:59

Re: Hulp gevraagd.

Geplaatst: 24-01-10 02:59

heel veel sterkte en succes! slaaplekker

**Geplaatst**: 24-01-10 02:59

Geplaatst: 24-01-10 02:59

informeer eens bij de huisarts of ggd bijv. naar de mogelijkheden die hij misschien ziet. sterkte meid!!! wat zegt of doet haar moeder?

**Geplaatst**: 24-01-10 03:14

Re: Hulp gevraagd.

Geplaatst: 24-01-10 03:14

Lieve meid, ten eerste ondanks alles van harte gefeliciteerd met de zwangerschap van je vriendin.

Jullie situatie is gecompliceerd, maar niet onmogelijk. Je vriendin heeft recht op een aantal dingen, je kunt idd het beste gaan informeren bij het fiom en google ook een keertje...

Ik neem hierbij mijn petje af voor jou, zo volwassen als je reageert. Ik ben ook een jonge meid van 26 die onverwachts zwanger raakte en die rond de 6 maanden in de steek is gelaten door ex... ik geef je op een briefje dat jij al een miljoen keer volwassener reageert dan dit heerschap, je wil zorgen, je wil bijdragen, je denkt aan oplossingen, je informeert over wat een kindje allemaal nodig heeft... blijf zo doorgaan, ELK KINDJE BRENGT ZIJN EIGEN GELUK MET ZICH MEE!! Daar ben ik heilig van overtuigd... mijn zwangerschap was absoluut niet geweldig geestelijk gezien maar lichamelijk gezien heb ik tot nu toe niet mogen klagen. Dus we blijven altijd positief!

Je kunt nooit vantevoren zeggen wat de toekomst zal brengen... ook niet als je helemaal gesetteld en getrouwd bent... ik ga niet zeggen dat het een makkie is, want je zult voor zeer hete vuren komen te staan, en dan heb ik het alleen nog maar over de zwangerschap...de hoofdstukken die hierna komen, bevalling en geboorte en daarna verzorging en opvoeding moet ik ook maar afwachten. Maar blijf altijd positief...

Succes en sterkte!

**Geplaatst**: 24-01-10 12:06

Geplaatst: 24-01-10 12:06

Tsja, ik denk er toch net wat anders over dan de rest van de bokkers hier ben ik bang.
Ik kan die ouders goed begrijpen, hoe vervelend ook.

Om te beginnen doet het er niet toe of het haar echte vader of haar stiefvader is lijkt me; slaan mag niemand!
Daarnaast zeg je dat je dénkt dat haar moeder ook geslagen wordt maar dat weet je dus helemaal niet. Kan namelijk best meevallen allemaal. Ik hoor wat anders in je verhaal ben ik bang.....
Ze is namelijk wel meteen weer thuis gaan wonen, en ze heeft nooit eerder gezegd tegen je dat haar vader losse handjes had. Ik denk eerder dat je vriendin een beetje problemen heeft met verantwoordelijkheid nemen.

Ik denk dat haar ouders haar nu verplicht haar verantwoording voor haar daden laten nemen en daar kan ik alleen maar blij mee zijn.
Ze heeft nog maar 3 maanden voor ze moet bevallen en er komt een hoop bij een baby kijken hoor. Alles moet nu in rap tempo geregeld worden dus dat haar ouders haar nu zeggen dat een nieuwe relatie geen prio is en dat jij dus op een zijspoor staat kan ik me alleen maar heel goed voorstellen; ze heeft nu andere zaken te regelen. Gevolgen van haar daden.
Ik vind het van de ouders alleen maar positief dat ze meteen klaar staan voor hun dochter; ze nemen haar weer in huis, zeggen te zullen helpen bij de opvoeding én zullen financieel een deel op zich nemen; denk dat ze in haar handjes mag klappen met zo'n reactie van haar ouders! Zijn heel wat meiden die minder hulp en begrip krijgen hoor!
En dat ze nu dus door haar ouders verplicht wordt aan haar baby te gaan denken en dingen te gaan regelen lijkt me logisch. Dat haar ouders een net nieuwe relatie nu dus even buiten spel zetten lijkt me heel goed. Het is jammer voor haar maar lekker lang leve de lol maken met je nieuwe verdinnetje zit er even niet in en dat heeft ze alleen maar aan zichzelf te danken.
En dat ze dat slecht trekt geloof ik meteen; je vriendin klinkt niet al iemand die van regels en verantwoording houd dus dat ze het nu zwaar heeft geloof ik meteen. Dat heet volwassen worden hoor!
En billen branden, blaren zitten!

Je moet niet vergeten dat het leven van haar ouders ook meteen op zijn kop staat. Blijkbaar hebben ze hun dochter voorheen vrij en los gelaten; iets wat ik alleen maar goed kan vinden. Echter is hun dochter zeer onverstandig met die vrijheid en verantwoording om gegaan en nu zitten hún ook met de gevolgen. Die nemen ze en gaan weer voor hun dochter en haar kind zorgen....maar dat het leven van hun dochter nu dus moet veranderen en dat ze eissen aan haar verantwoording stellen lijkt me niet meer dan normaal. Dat dat je vriendin niet bevalt kan ik ook wel voorspellen...ze is nou niet de meest verantwoordelijke en volwassene lijkt me zo. Dus ik zou de verhalen van haar maar een beetje nuanceren als ik jou was. Ze is nog een halve pupber die nu moet opdraaien voor de gevolgen van haar daden. Niet makkelijk maar wél haar eigen schuld.
En de ouders zeggen toch ook dat je na de bevalling gewoon weer welkom bent...echt prima reactie van ze lijkt me zo.
Als mijn dochter thuis komt met deze gevolgen, ik ervoor kies om haar te helpen met de gevolgen eis ik van haar inderdaad een hele hoop verandering; in jouw verhaal lees ik van de ouders niks anders.

De opmerking dat ze een ho*er is omdat ze zwanger is kan natuurlijk niet, áls ie al gemaakt is. Maar ik kan me van de ouders ook wel voorstellen dat zo'n opmerking of toespeeling een keer gemaakt wordt; hij is hier ook al een paar keer voorbij gekomen.
En heel eerlijk; als jij een lange tijd onveilige sex hebt met verschillende jongens (zo erg dat je al schrikt van 6 maanden zwanger en niet eens een idee hebt wie de vader is omdat je onveilige sex met veel jongens hebt gehad) dan ben je ook wel een sl*t. Leuker kan ik het ook niet maken....verantwoordelijk heet het inelkgeval niet.
Er is daar nu een hele hoop stress; ook voor die ouders. Ze kiezen wel om te helpen maar kan me ook wel voorstellen dat er in een ruzie vol frustratie en stress een keer zo'n opmerking gemaakt wordt.

Verder denk ik dat je het verkeert aanpakt door haar te helpen daar weg te gaan. Ik lees in je stukjes dat je het nu onderhand joúw probleem aan het maken bent en dat moet je niet doen. Je moet er zeker voor haar zijn en ik vind je heel tof met alles omgaan....maar het is niet jouw probleem. Je vriendin heeft nu de gevolgen van haar daden en zo is het ook; háár gevolg!
Dat je iemand help siert je, maar ik denk niet dat ze zo slecht zit bij haar ouders. Ik denk dat ze eerder problemen heeft met de verantwoording en regels. Ze is wel direct terug gegaan naar haar ouders die er meteen voor haar waren en ook gaan opdraaien voor haar daden....denk dat je dan geen slechte ouders hebt hoor.
En een baby opvoeden in haar eentje? Ik zie het je vriendin, zoals jij haar omschrijft, het nog niet doen.
Hou er rekening mee dat een baby, zeker het eerste jaar, zwaar is...héél zwaar! En dan heb ik het nog niet over het geld!
Er zijn stabiele stellen die er al heel veel problemen mee hebben....en dan wil je het een onverantwoordelijk losbol alleen gaan laten doen? Dat lijkt me in niemands belang; niet van je vriendin, niet van de baby en zeker niet van jou!
Werken en jij oppassen...al met flexibele banen is het een hel!
Je begint ergens aan wat je heel erg gaat tegenvallen.

Als ik jou was zou ik eerst eens NUCHTER gaan uitzoeken of ze echt zo slecht zit thuis of dat het haar allemaal gewoon niet bevalt (wat ik eerder denk bij zo'n losbol).
Want ik denk dat ze nu bij haar ouders echt het best zit.

En wat je zegt; misschien over 2 jaar samenwonen...laat haar maar 2 jaar op de blaren van haar daden zitten. Kunnen jullie ondertussen ook kijken hoe het met jullie prille relatie gaat.
Straks kan zij niet meer zonder je maar is je verliefdheid ook voorbij (en dat kan snel gaan als net nieuw stel met een baby hoor!)...en dan?

Het is háár probleem, hou dat in gedachtte! Helpen als het echt niet goed gaat oke, maar ík denk dat dat best eens heel erg kan meevallen....

Sterkte!

**Geplaatst**: 24-01-10 12:46

Geplaatst: 24-01-10 12:46

nou, ik denk dat Noa wel een beetje boel gelijk heeft...

Al vind ik schelden en slaan niet goed, helemaal niet goed, als dat echt echt waar is, kan ze er beter gisteren dan vandaag weg zijn....

Wel vind ik het flauw dat ze niet mel elkaar om mogen gaan, maar inderdaad haar ouders nemen hun verantwoordelijkheid voor hun dochter, zal streng zijn, maar wel terecht misschien.

Hoelang kennen jullie elkaar al?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-10 21:25

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-10 21:25

Wat 'n verhaal. Er zitten veel redelijke dingen in, dat geef ik toe. Maar ons verbieden met elkaar om te gaan, is niet juist in mijn ogen.
Ook al is het een domme fout, hier kunnen we niet eeuwig over door blijven gaan.
Het kindje gaat er niet mee weg, het gaat komen hoe dan ook.

Wij kennen elkaar al een half jaar en hebben sinds 3 maanden een relatie.

**Geplaatst**: 24-01-10 21:56

Re: Hulp gevraagd.

Geplaatst: 24-01-10 21:56

Ik heb geen advies voor je, wel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 24-01-10 22:17

Geplaatst: 24-01-10 22:17

Ik sluit me ook grotendeels aan bij NoaC, ik vind de ouders van je vriendin ook niet meer dan redelijk. (op het slaan en schelden na dan).

Ik denk dat jij je het beste neer kunt leggen bij hetgene haar ouders willen, zij woont nu tenslotte bij haar ouders en moet daar lekker blijven tot de baby er is en naar school gaat.