Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-10-09 22:04

Re: Oma + opa + kat in levensgevaar :(

Geplaatst: 04-10-09 22:04

Ts, als Benji buiten op de koele grond gaat liggen kan ze koorts hebben en het grommen kan op pijn duiden dus toch even extra goed in de gaten houden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-10-09 13:16

Geplaatst door de TopicStarter : 05-10-09 13:16

@ bigone: bedankt voor de tip, dit wist ik niet. Het grommen wist ik wel dat dat op pijn kan duiden, maar van het op de koele grond gaan liggen wist ik niet. Vanavond moet ik weer naar de dierenarts, hij houdt alles in het oog.

Even nog heel slecht nieuws:
Toen we gisteren in het ziekenhuis aankwamen om mijn opa te bezoeken, vonden we mijn oma in het ziekenhuisbed en mijn opa zat in de zetel. Iedere minuut dat er voorbij ging, ging het slechter met mijn oma.
Daarna hadden we besloten dat we mijn oma bij ons in huis gingen nemen, omdat het onverantwoord zou zijn om haar helemaal alleen in haar huis te laten slapen. Toen ik haar zag, herkende ik mijn oma niet meer. Als iemand iets tegen haar zei, zei ze alleen maar "Tja..."
Ze was helemaal van deze wereld.
Gisteren avond begon ze tegen mijn moeder te vertellen dat de kamer waarin ze lag geverfd was, terwijl ze nooit eerder in die kamer geweest was...
Vanmorgen vroeg mijn moeder aan mijn oma om hoelaat de verpleegster meestal komt om haar te wassen, toen antwoordde ze: "5 uur"
Mijn moeder zei toen: "Hoe 5 uur? Die komt toch in de voormiddag? Komt die meestal niet rond 9 uur?"
Waarop mijn oma weer antwoordde: "Ja ja 9 uur." En de verpleegster stond hier om kwart na 8...

We hebben toen de huisdokter laten komen, die heeft mijn oma onderzocht en hij zei dat we haar onmiddellijk naar spoed moesten brengen. Hij vreesde voor een longontsteking.
Mijn moeder en mijn oom gingen haar dan met de auto naar spoed brengen, maar ze konden haar niet recht krijgen. Zelfstandig zitten ging zelfs niet, ze viel gewoon terug om. Mijn moeder heeft toen maar de ziekenwagen gebeld, die zijn haar komen ophalen.

We hebben het nog niet durven vertellen aan mijn opa, die gaat er kapot van zijn als hij dat hoort!
In de loop van de dag weten we meer... Mijn moeder is voortdurend aan het huilen, ik vind het echt verschrikkelijk

**Geplaatst**: 05-10-09 15:06

Re: Oma + opa + kat in levensgevaar :(

Geplaatst: 05-10-09 15:06

Sterkte, je oma was zo met opa bezig en nu krijgt ze zelf een klap, misschien heeft ze slecht voor haarzelf gezorgt door te weinig te eten en te drinken, hopelijk krijgen ze haar in het ziekenhuis weer snel op de been.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-10-09 16:43

Geplaatst door de TopicStarter : 05-10-09 16:43

Wij denken ook dat dat de reden is. Het is nog niet zeker dat het een longontsteking is, misschien is het de kanker die terug de kop opsteekt... Het zou kunnen dat er meer uitzaaiingen zijn naar de longen toe.
De familie is ongelofelijk bang, mijn vader denkt dat het misschien de laatste keer is dat ze haar naar het ziekenhuis moeten brengen. Gisteren zei hij heel serieus tegen mij: "Lotte, dit duurt geen maanden meer hé, ik hoop dat je dit beseft." Voor mijn vader is het al enorm moeilijk om dit toe te geven, dat weet ik. Hij kan er niet tegen om zijn ouders zo te zien aftakelen.

Alsof dit allemaal nog niet genoeg is, kregen we deze namiddag telefoon van mijn moeder haar zus: mijn andere opa(langs mijn moeders kant) ligt ook in het ziekenhuis. Er zijn verschillende onderzoeken aan de gang, al verschillende maanden zelfs. Hij is al langer aan het klagen dat hij overal pijn heeft, maar onderzoeken wijzen niets uit. De dokters zeiden zelfs tegen hem: "Als ze mij op mijn 83ste zulke foto's konden voorleggen, zou ik érg blij zijn hoor! Het ziet er allemaal prima uit!"
Mijn opa was hier erg boos van, hij zei dat het allemaal kwakzalvers waren die nog niet eens de moeite willen nemen om een oude man fatsoenlijk te onderzoeken. Vandaag had hij dan aan mijn tante gevraagd of zij hem naar spoed wou brengen, omdat het echt niet ging.
Mijn moeder is nu erg bang dat hij in een depressie zit. Een paar maanden geleden(ik denk 2 maanden) werd mijn nicht langs die kant van de familie zwanger. Aan die kant van de familie is het het eerste achterkleinkind dat op komst is. Toen mijn opa dat hoorde, zei hij: "Dit is het teken dat ik moet gaan. Nu deze generatie op komst is, moeten wij opschuiven voor hen."
Hij wil gewoon niet beseffen dat hij oud en versleten wordt. Ik hoop dat ze alsnog iets vinden, zodat ze er iets aan kunnen doen...

**Geplaatst**: 05-10-09 16:58

Geplaatst: 05-10-09 16:58

Hey,
Jeetje wat heftig zeg!

Sterkte ermee! Er brand hier een kaarsje voor je!

**Geplaatst**: 05-10-09 17:01

Geplaatst: 05-10-09 17:01

goh in jullie hoek vallen net zoveel klappen als in onze hoek. Mijn vader (79) heeft vorig jaar 11 maanden in het ziekenhuis gelegen ivm darmproblemen. Vorige week is hij geopereerd aan een hernia. Op een gegeven moment is mijn moeder mede door oververmoeidheid gevallen en lagen ze dus alletwee in het ziekenhuis. Mijn man is in de afgelopen 1,5 jaar al 6 keer geopereerd en woensdag moet ie weer.

Bij mijn schoonfamilie is het ook kommer en kwel.

Ik weet dus een beetje hoe je je voelt. Sterkte er mee.

**Geplaatst**: 05-10-09 17:01

Geplaatst: 05-10-09 17:01

Onee ook dat nog!
Meis, ik wens je heeeeeeel veel sterkte! Y;(

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-10-09 19:37

Geplaatst door de TopicStarter : 05-10-09 19:37

@ _Miesje_: bedankt voor je steun.
Het gaat echt niet goed met mijn oma. Het is in ieder geval een longontsteking. Ze hebben geprobeerd om antibiotica toe te dienen, maar ze reageert hier enorm slecht op. Ze houden haar op spoed, zodat ze haar goed in het oog kunnen houden.
Mijn ouders waren zonet al bezig dat ze een regeling moeten gaan afspreken met de kinderen, voor om de beurt te gaan waken bij mijn oma.

Om toch maar wat goed nieuws te zeggen: met mijn opa gaat het heel goed, waarschijnlijk mag hij binnenkort naar huis. We gaan dan een ziekenhuisbed halen zodat mijn opa hier dan kan komen slapen.

Ik ben net terug van de dierenarts. Hij was nog niet laaiend enthousiast... Hij zei: "de breuk is toch vrij dicht bij de wonde, maar ik voel geen scherpe punt. We zullen wel zien..." Ik moet woensdag weer terug gaan.
De dierenarts vond het wel positief dat Benji zich rustig houdt, hij zei dat ze het zich niet kon permitteren om te actief te gaan doen, omdat er dan meer kans zou zijn dat het erger wordt. Maar het is nog niet zeker dat alles prima in orde komt met haar. Ik blijf in ieder geval voor haar vechten, hoe zwaar ik het ook heb!

Zonet besefte ik hoe gemakkelijk het is dat ik een rijbewijs heb! Iedereen hier in huis is weg, en ze vinden dat de kat maar bijzaak is.(wat ik wel begrijp) Ik heb zoiets van: "mijn excuses, ik zie Benji niet als 'maar' een dier, die ligt mij even nauw aan het hart als mijn grootouders!"
Mijn ouders hebben ervoor gezorgd dat ik een auto ter beschikking heb, dus kon ik mijn plan trekken met Benji.

@ yvonnedv: jij ook veel sterkte met de operatie van je man!(en uiteraard met alle andere problemen)
Ik dacht dat ik het 3 jaar geleden al zwaar had(met die operatie van mijn oma), maar dat was nog niets! Mijn hoofd staat werkelijk op ontploffen! Nooit eerder zag ik mijn vader huilen, maar nu is het een dagelijkse bezigheid geworden

En dan wordt er van mij verwacht dat ik mijn best nog doe op school! De lessen zijn niet verplicht (hogeschool), het is voor mij dus vrij moeilijk om te blijven gaan. Maar zolang ik mij nog sterk kan houden, ga ik toch blijven proberen.

**Geplaatst**: 05-10-09 20:59

Geplaatst: 05-10-09 20:59

Allereerst dikke vette :(:)

voor jou wat een ellende kan een mens maar hebben in korte tijd...
Enorm veel sterkte voor jullie familie gewenst.

Dan even een kantekening mbt je kat...
en ja ik meen elk woord wat ik nu ga typen en nee ik ga het niet genuanceerder brengen omdat TS al zoveel heeft meegemaakt.

Een kat heeft net zoveel rechten op zorg als een hond paard en ander huisdier, vind je van niet moet je er niet aan beginnen. Als ik een DA had gehad die niet het verschil tussen een open botbreuk en een niet open botbreuk kan constateen had ik een andere DA gezocht.
En een arme kat met zo'n infectie en breuk door laten lopen omdat er maar moet worden afgewacht...triest.

TS ik denk echt weel dat je het beste voor hebt met je dieren
ik vind alleen wel dat je de kat een beetje achtersteld bij de andere dieren.
Ik begrijp echt niet waarom een paard belangrijker zou zijn dan een kat echt niet.

Just my humble opinion

en nee het hoeft door niemand te worden afgedaan als bot oid.
Ik vind het gewoon bot als er over een kat word gedacht als ach hij is al 8 en best duur terwijl er voor een hond of paard anders over word gedacht. Je begint aan een dier dan heb je er maar voor te zorgen ook!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-09 18:46

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-09 18:46

@ Kayila: bedankt voor je steun!
Ik wil je even zeggen dat ook jij recht hebt op een eigen mening, en ik ga proberen hier zo goed mogelijk op te reageren.
Ik heb bij mijn weten nooit gezegd dat ik vind dat een kat niet zoveel rechten op zorg heeft als andere dieren. Mijn ouders vinden het niet juist om 500 euro uit te geven aan een operatie voor een kat. Een kat kan een week na de operatie onder een auto belanden(dagelijks zie je langs de straat overreden katten liggen, hier in België toch), dat zou dus zeker geen uitzondering zijn. Hier kan niemand iets aan doen.
Een paard of een hond loopt al moeilijker onder een auto(bij ons is alles volledig omheind, dus de hond kan niet zomaar de straat op, en het paard al sowieso niet) De kans dat zij sterven aan een ongeluk, is véél kleiner dan een kat.
Hier begrijp ik mijn ouders ook wel in, maar dit betekent niet dat mijn kat minder waard is dan mijn andere dieren.

Ik begrijp mijn DA wel dat hij het niet zag. Hij zag dat de breuk op een bepaalde hoogte was, en hij zag een wonde(je kon zelfs het bot zien). Er zat een infectie, dus het was erg opgezwollen. Daardoor was het bijna onmogelijk om te zien of te voelen of de wonde was veroorzaakt door de breuk.
Nadat de infectie was verminderd, kon de DA duidelijk voelen dat de breuk en de wonde toch wel wat van elkaar verwijderd zijn(maar toch érg dicht bij elkaar)
Mijn DA is zijn diploma niet zomaar op het postkantoor gaan afhalen hé, hij heeft hier lang voor gestudeert en hij is ongetwijfeld een goede veearts. (ik ben naar hem overgeschakeld omdat ik zo veel goede dingen over hem hoorde)
Als hij me aanraadt om af te wachten hoe de wonde geneest, dan luister ik naar hem. Ik ben zelf helemaal geen DA(ik had het wel dolgraag geweest), dus ik ga niet de betweter uithangen bij mijn DA.

De redenering van in je laatste alinea komt dus niet van mij, maar van mijn ouders. Ik respecteer hun mening ten zeerste, hoewel ik er niet altijd goed mee omkan. Ik ben bewust begonnen met dieren in huis te halen, dus ook de kat, en ik zal er alles voor doen wat binnen de perken blijft. De mening van mijn ouders en van de DA blijf ik hierbij ook respecteren.

Ik weet dat mijn uitleg je niet van mening doet veranderen, dat is ook helemaal niet mijn bedoeling, maar ik hoop dat je mijn standpunt ook wel begrijpt. Ik ben wel meerderjarig, maar ik woon nog steeds bij mijn ouders, zij zullen zolang ook de baas blijven over het gebeuren hier.

**Geplaatst**: 06-10-09 19:02

Geplaatst: 06-10-09 19:02

Ik respecteer je mening wel alleen heb ik enorm moeite met het feit dat je geen 500 euro over hebt voor een kat wel voor een hond. Je zegt hij kan onder een auto lopen, en dus? Daarom maar niet laten helpen? ik begrijp het werkelijk echt niet dat vind ik persoonlijke een hele rare reden.

Oudere mensen dus ook niet helpen aan nieuwe heup want ja is al oud en gaat waarschijnlijk toch niet lang mee? Nee die is geen mens maarheeft wel enorm recht op hulp.

Dat je je DA gelooft is dikke prima natuurlijk maar als mij DA het verschil niet zou zien ging ik ondanks alles toch naar andere DA als hij twijvelt zou hij mischien foto's kunnen laten maken ed...

En zoals je zegt het is JOUW kat dus dat jouw ouders het niet willen betalen geef ik ze gelijk in, het is jouw kat dus jij zult het moeten willen betalen niet zij.
En nog maals de redenering van niet opereren want loopt mischien onder auto....sorry gaat er bij mij niet in! Neem dan geen kat maar een goudvis.

Ik kom mischien bot over en dat spijt me
ik kan gewoon er niet tegen dat mensen zo met hun dieren omspringen.
Vind me bot vind me stom ik moet het gewoon gezegd hebben sorry als ik je kwets maar ik hoop toch dat je met de kat het besluit neemt of te amputeren (kat loopt nu ook al op 3 poten en zal hier aan gewennen mischien gaat ie pootje 4 gewoon wel niet weer gebruiken) of te laten zetten of mbv foto's t ekijken hoe het nu groeit.

voor de rest kan ik je alleen maar sterkte wensen die andere dingen liggen buiten jou bereik en kan je daadwerkelijk helemaal niets aan doen en dat is enorm frustrerend dat begrijp ik.
Dit is het enige waar je wel wat aan kan doen, die kat is 100% van je afhankelijk en heeft geen stem...

**Geplaatst**: 06-10-09 19:28

Geplaatst: 06-10-09 19:28

Wat erg van je opa en oma, sterkte meis!

Wat betreft je kat, als je dieren neemt, moet je er ook voor zorgen als ze ziek zijn!!!!!

**Geplaatst**: 06-10-09 20:18

Geplaatst: 06-10-09 20:18

@TS:

(ook voor de rest van de familie)

@Kayila : Ik kan mij ook voorstellen dat een DA een kat die een forse infectie heeft en uitgedroogt is geen operatie wil laten ondergaan als dat niet accuut noodzakelijk is. Dier heeft al flink wat te verwerken zonder daar daar nog eens een operatie bovenop te gooien. Dier heeft gevoel in en beheersing over de poot, dus afsterven is nu niet aan de orde. Breuk kan later opnieuw gebroken worden als dat noodzakelijk blijkt en amputatie is ook later nog mogelijk.

**Geplaatst**: 06-10-09 20:23

Geplaatst: 06-10-09 20:23

Kayila schreef:
Ik respecteer je mening wel alleen heb ik enorm moeite met het feit dat je geen 500 euro over hebt voor een kat wel voor een hond. Je zegt hij kan onder een auto lopen, en dus? Daarom maar niet laten helpen? ik begrijp het werkelijk echt niet dat vind ik persoonlijke een hele rare reden.

Oudere mensen dus ook niet helpen aan nieuwe heup want ja is al oud en gaat waarschijnlijk toch niet lang mee? Nee die is geen mens maarheeft wel enorm recht op hulp.

Dat je je DA gelooft is dikke prima natuurlijk maar als mij DA het verschil niet zou zien ging ik ondanks alles toch naar andere DA als hij twijvelt zou hij mischien foto's kunnen laten maken ed...

En zoals je zegt het is JOUW kat dus dat jouw ouders het niet willen betalen geef ik ze gelijk in, het is jouw kat dus jij zult het moeten willen betalen niet zij.
En nog maals de redenering van niet opereren want loopt mischien onder auto....sorry gaat er bij mij niet in! Neem dan geen kat maar een goudvis.

Ik kom mischien bot over en dat spijt me
ik kan gewoon er niet tegen dat mensen zo met hun dieren omspringen.
Vind me bot vind me stom ik moet het gewoon gezegd hebben sorry als ik je kwets maar ik hoop toch dat je met de kat het besluit neemt of te amputeren (kat loopt nu ook al op 3 poten en zal hier aan gewennen mischien gaat ie pootje 4 gewoon wel niet weer gebruiken) of te laten zetten of mbv foto's t ekijken hoe het nu groeit.

voor de rest kan ik je alleen maar sterkte wensen die andere dingen liggen buiten jou bereik en kan je daadwerkelijk helemaal niets aan doen en dat is enorm frustrerend dat begrijp ik.
Dit is het enige waar je wel wat aan kan doen, die kat is 100% van je afhankelijk en heeft geen stem...

Ik geef TS en de DA groot gelijk dat ze even afwachten hoe e.e.a. zich ontwikkeld. Mijn kat trok vorig jaar elke keer met zijn achterpootje. Na een paar dagen ben ik naar de DA gegaan toen bleek dat zijn heup uit de kom was. Hij kon geopereerd worden en dat zou ook ongeveer € 500,- gaan kosten. Mijn dierenarts adviseerde mij toen ook om het een tijdje aan te kijken omdat katten taaie beesten zijn en er dikwijls na verloop van tijd geen last meer van hebben. Na een week of drie liep hij weer goed. Hij klimt in bomen en haalt de gekste kapriolen uit en heeft er nooit meer last van gehad.

Jaren geleden ben ik eens met mijn auto over de kat van een bevriende boer gereden. Hij had zijn bekken gebroken. Ook dat is zonder operatie goed gekomen. Hij is er twintig jaar mee geworden.

Sander Lotte kijk het zolang het katwaardig is gewoon een tijdje aan opereren kan altijd nog.

**Geplaatst**: 06-10-09 20:33

Geplaatst: 06-10-09 20:33

ja zo kan je natuurlijk denken
maar een platgereden kat met kapotte bekken zou bij mij niet gewoon maar even afwachten zijn! kan me zo voorstellen dat dat enorm pijn doet en dan kan je wel pijnstilling geven maar dat is toch niet katwaardig doe je met je kinderen enz toch ook niet....

te raar....

sorry geen woorden voor.

**Geplaatst**: 06-10-09 20:34

Geplaatst: 06-10-09 20:34

Ten eerste heel veel sterkte, wat een moeilijke tijd voor je :(:)

Wat ontzettend erg van je grootouders, ik leef erg met je mee en mag me gelukkig prijzen dat ik nog in het bezit ben van 2 redelijk gezonde grootouders als ik het zo lees, je weet wel dat ze niet het eeuwige leven hebben maar het blijft zo moeilijk.

en dan je kat er nog bij :(:)

wij hebben ook een soortgelijk iets gehad, onze kat had zijn pootje gebroken en ik vertrouwde het niet helemaal en ben inderdaad gaan zoeken en roepen en onze kat was op een oud dekentje achter de container gaan liggen, hier kon ook niets aan geopereerd worden, of inderdaad een operatie van 500 euro, wat ook ons te duur was om de reden die jij noemde. Met pijnstilling is alles met een beetje geluk goed genezen, de kat heeft nergens weer las van gehad, een paar maanden later is hij helaas met onweer geschrokken en weg gelopen, we hebben gezocht in het bos en hem eens gezien maar hij was zo in shock dat hij er vandoor ging, hartverscheurend om te weten dat je dier daar in het bos rondloopt in shock

dus ik begrijp je situatie voor 100%

nogmaals :(:)

en heel veel sterkte meid!

**Geplaatst**: 06-10-09 20:35

Geplaatst: 06-10-09 20:35

Kayila schreef:
ja zo kan je natuurlijk denken
maar een platgereden kat met kapotte bekken zou bij mij niet gewoon maar even afwachten zijn! kan me zo voorstellen dat dat enorm pijn doet en dan kan je wel pijnstilling geven maar dat is toch niet katwaardig doe je met je kinderen enz toch ook niet....

te raar....

sorry geen woorden voor.

Als mijn kat 'platgereden' was, en een verbrijzelde bekken had, liet ik hem/haar wel inslapen hoor, de lijdensweg om een dier weer op te knappen en bij je te willen houden vind ik dan erger

**Geplaatst**: 06-10-09 20:39

Re: Oma + opa + kat in levensgevaar :(

Geplaatst: 06-10-09 20:39

Jeetje... dit is wel een heel letterlijk geval van al het erge komt in drievoud.

Verschrikkelijk om dit door te moeten maken. Heel erg veel sterkte voor jou en je familie de komende tijd.

**Geplaatst**: 15-10-09 08:28

Re: Oma + opa + kat in levensgevaar :(

Geplaatst: 15-10-09 08:28

hoe gaat het er nu mee?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-10-09 14:18

Geplaatst door de TopicStarter : 15-10-09 14:18

Hallo allemaal!

De afgelopen tijd was werkelijk verschrikkelijk, dan kunnen jullie je echt niet voorstellen!
Vorige week zeiden de dokters dat mijn oma waarschijnlijk het einde van de week niet ging halen. En ja hoor, ze leeft nog steeds...
Gisteren is ze zelfs naar huis mogen gaan! De familie had met de dokters gesproken, en we hebben geregeld gekregen dat mijn oma en opa samen naar huis konden. Vannacht hebben mijn oma en opa dus nog eens samen geslapen.
Maar het is toch allemaal te mooi om waar te zijn...er moest toch iets misgaan...
Vannacht moest mijn opa (met 4 gebroken ribben) naar het toilet, maar het probleem was dat hij niet uit bed geraakte. Mijn oma heeft nog geprobeerd om hem recht te duwen, maar zij is veel te zwak om hierin te slagen. Mijn opa is uiteindelijk niet uit bed geraakt, met alle gevolgen vandien.

Vanmorgen ging mijn moeder voor het werk even bij hun langs om te kijken hoe het ging. Ze vond mijn oma en opa allebei huilend in bed. Ze vonden het verschrikkelijk hoe afhankelijk ze zijn geworden van anderen, en dat het écht niet gaat alleen in hun bed.
Nu hebben we, met héél veel moeite, 2 ziekenhuisbedden kunnen regelen. Mijn vader is deze nu halen. Ik hoop dat dit het gemakkelijker zal maken!
Er zal in ieder geval veel meer hulp moeten komen, momenteel komt familiehulp enkel op maandag, woensdag en vrijdag. De verpleegster komt iedere ochtend om hen te wassen en aan te kleden.
Mijn oma is de laatste weken zo zwak geworden dat zelfs het eten opwarmen onmogelijk is(familiehulp maakte eten voor 2 dagen zodat mijn oma en opa het de 2e dag maar moesten opwarmen), dus er moet een oplossing gevonden worden.

Mijn andere opa is ook sinds gisteren uit het ziekenhuis, toen ik hem ging bezoeken, kwam de dokter hem zeggen dat hij naar huis mocht. Ik heb mijn opa dus terug naar huis genomen.
Ze hebben alles onderzocht(longen, hart, darmen, prostaat, nieren, gal...) en alles blijkt vrijwel in orde te zijn. Ze hebben wel galstenen gevonden, maar dit is niet noodzakelijk dat de gal wordt verwijderd. De dokters zijn er niet zeker van dat de pijn die mijn opa beschrijft van de gal komt, en een operatie zou onnodig kunnen zijn. Zijn longen zijn ook iets te zwak om een onnodige operatie te doen.
De dokter zei dat het normaal is dat hij overal zo veel pijn heeft, hij is uiteraard geen 20 meer. Hij begint vrij veel last van artrose te krijgen, dit kan uiteraard vervelende pijnen met zich meebrengen.
De dokter zei hem ook dat hij moet gaan bewegen en afvallen, anders zal hij zich zeker nooit meer goed gaan voelen. De stress die mijn opa heeft, kan ook bijdragen tot die verschillende pijnen, dus alles ligt volledig bij zichzelf.

Dan is er nog onze Benji...Afgelopen vrijdag ben ik de laatste keer bij de dierenarts geweest, hij zei: "ik weet eerlijk gezegd niet wat ik ervan moet denken. Die wonde MOET dichtgaan, en dat is voorlopig niet het geval. Benji heeft genoeg antibiotica gehad, dus je zal het zelf even moeten bezien. Je kijkt hoe de wonde geneest en als je het nodig vindt, kom je maar terug. Als de wonde niet vanzelf dichtgaat, kunnen we het pootje nog steeds amputeren." Nu mag ik jullie het toch wel goede nieuws melden dat de wonde de afgelopen dagen niet meer terug is open gegaan, het begint goed te genezen!
Volgens de dierenarts blijft het pootje wel dik(vanwege 2 botten die langs elkaar zitten), maar hier zou ze geen last van hebben. Benji heeft nog gevoel in haar pootje en ze kan het bewegen. Als ze zit, gaat ze terug normaal zitten(in het begin ging ze half liggen), en heel soms probeert ze een héél klein beetje op haar pootje te steunen als ze aan het stappen is.
Er komt dus verbetering!

Ik vrees wel dat het met mijn oma en opa wel niet zo heel lang meer gaat duren. Vooral mijn oma is erg zwak geworden. Afgelopen zaterdag moesten we naar mijn oma in het ziekenhuis om afscheid te nemen, omdat het waarschijnlijk die dag nog gedaan ging zijn.
Het was verschrikkelijk om haar zo te zien! Ze zag er wel beter uit dan de dag dat we de ziekenwagen hebben moeten bellen. Toen wist ze helemaal niet meer wie ze was, of waar ze was, en zaterdag was ze helemaal bij bewustzijn. Van die maandag weet ze wel helemaal niets meer. Ze herinnert zich wel een man met een gele fluoriscerende jas(de ambulancier dus), maar voor de rest niets.
Ik hoop dat we nog even van hun mogen genieten, maar ik denk dat we al een beetje te veel geluk hebben gehad. Maar uiteraard blijven we hopen!

**Geplaatst**: 15-10-09 14:30

Geplaatst: 15-10-09 14:30

Oh wat een kl*te situatie!
Heb alles gelezen!

Voordat ik had gelezen dat je kat weer enigzins gevoel terug kreeg zou ik zeggen amputatie!
Maar nou zou ik toch maar even afwachten

Heel veel sterkte met je opa& oma
hoop dat alles goed komt met ze!

**Geplaatst**: 16-10-09 20:12

Re: Oma + opa + kat in levensgevaar :(

Geplaatst: 16-10-09 20:12

Jemig wat een verhaal zeg, heb even alles bijgelezen.
Heel veel sterkte gewenst met alles!

**Geplaatst**: 17-10-09 19:06

Geplaatst: 17-10-09 19:06

vind het echt heel erg !!
Wil je heel erg veel sterkte wensen .

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-10-09 20:24

Geplaatst door de TopicStarter : 28-10-09 20:24

Hallo allemaal,
ik zou jullie graag even op de hoogte brengen van alles.
Benji huppelt terug rond op haar gebroken pootje. Als ze traag loopt, mankt ze wel wat, maar hoe sneller ze loopt, hoe minder ze mankt. De wonde is heel mooi genezen, er beginnen al dunne haartjes op te groeien.

Mijn grootouders leven ook nog steeds. Mijn oma is weer een paar keer in en uit het ziekenhuis geweest, maar sinds vandaag is ze weer terug thuis.
De dokters hebben wat onderzoeken gedaan ivm haar medicatie, omdat het niet de bedoeling is dat ze een paar dagen na het ontslag weer opgenomen moet worden in het ziekenhuis. De dokters vinden dat ze best zo veel mogelijk thuis moet zijn, gezien ze in het ziekenhuis ook niets kunnen doen. Het is algemeen geweten dat mijn oma niet meer geneest, dus dan kan ze best in haar vertrouwde omgeving zijn, samen met mijn opa.

Ik vind het ongelofelijk hoe sterk mijn oma is. Een zwak iemand overleeft niet zomaar een longontsteking. Ik heb altijd gehoord dat een longontsteking zelfs gevaarlijk is voor een gezond iemand. We kunnen dus weer eens van geluk spreken dat mijn oma dit weer heeft overleefd.
Jammer genoeg blijft dit niet duren...Ooit gaat het toch mis vrees ik.

In ieder geval wil ik jullie allemaal heel erg bedanken voor jullie steun!

**Geplaatst**: 28-10-09 20:34

Re: Oma + opa + kat in levensgevaar :(

Geplaatst: 28-10-09 20:34

Fijn dat het met je kat beter gaat..

Heel veel sterkte met de rest.. Dat je vaak huilt is niet vreemd en zeker ook niet erg.. Ik denk dat wij allen dat zouden doen als we in jouw positie stonden.

Sterkte meisje..