Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird
bulck schreef:Heel hun leven is ook overdrijven e.
je zet kinderen op de wereld, voedt ze op, ze groeien, je laat ze studeren (of alleszins de kans geven) en dan gaan ze werken voor hun eigen centen. Dan heb jij als ouder de fundamenten gelegd en kunnen ze het nest uitvliegen.
Of dat is tenminste mijn kijk op ouderschap... Anders kan ik beter broodfokker worden!
bulck schreef:Heel hun leven is ook overdrijven e.
je zet kinderen op de wereld, voedt ze op, ze groeien, je laat ze studeren (of alleszins de kans geven) en dan gaan ze werken voor hun eigen centen. Dan heb jij als ouder de fundamenten gelegd en kunnen ze het nest uitvliegen.
Of dat is tenminste mijn kijk op ouderschap... Anders kan ik beter broodfokker worden!
joyce83 schreef:bulck schreef:Heel hun leven is ook overdrijven e.
je zet kinderen op de wereld, voedt ze op, ze groeien, je laat ze studeren (of alleszins de kans geven) en dan gaan ze werken voor hun eigen centen. Dan heb jij als ouder de fundamenten gelegd en kunnen ze het nest uitvliegen.
Of dat is tenminste mijn kijk op ouderschap... Anders kan ik beter broodfokker worden!
Zo zou het ook moeten. Maar wat als dat kind al 2 jaar werkt (misschien wel te weinig verdient om zelf een huis te kopen) maar niet eens poogt om het huis uit te gaan? Zeg jij als ouder dan ga maar het huis uit?
Geen geld vragen als kind studeert is hartstikke goed maar waarom zou iemand het huis uit gaan als die zo geld kan verdienen en dan vervolgens niks kwijt is om te wonen?
Mirandaatje schreef:Kostgeld heb ik nooit hoeven betalen. Heb tot mijn 23e thuis gewoond en geen cent betaald. Hoefde ook niet veel te doen in het huishouden. (Moet er wel bij zeggen dat ik fulltime werkte en ook nog een bijbaan had op zaterdag).
Mijn vader had 1 voorwaarde, dat ik mijn geld niet verkwiste maar spaarde voor 'later'. Waar ik profijt van gehad heb want ik heb mijn meubels, bruiloft en verbouwing van ons huis samen met mijn man uit eigen zak betaald.
Mijn broer heeft een tijd niet gespaard maar maakte alles op. Toen zijn mijn ouders aan hem kostgeld gaan vragen. overigens hebben ze dat voor hem opgespaard en dat heeft hij toen hij trouwde weer terug gehad.
Ik vind dit wel een goede regel. Ik vind kostgeld in bepaalde situaties niet meer dan normaal. Bijvoorbeeld als de ouder het krap heeft en/of het kind trouwt niet/ gaat niet op zichzelf en blijft heel lang bij zijn ouders wonen.
Ouders die hun kinderen vanaf 18 in eens een bijdrage gaan berekenen vind ik heel apart. De ouder kiest voor kinderen, en ook voor de financiele consequenties. Kinderen kosten nou eenmaal geld. Op welke leeftijd ook. Uitgezonderd dus de hierboven genoemde situaties.
Nickytje schreef:@bulck: Dat is inderdaad een luxe situatie, als je als ouders je kinderen een bouwgrond/hoeve kan aanbieden..
En dan kan ik erin komen dat je kostgeld middeleeuws vind.
In mijn situatie was het bijna het omgekeerde. Mijn moeder heeft zich gans haar leven (vorig jaar overleden) letterlijk en figuurlijk
uit de naad gewerkt om mij alles te kunnen bieden wat ik maar nodig had. Toen zij met mijn vader trouwde kon ze ook niet weten
dat hij op z'n 34ste besloot om te stoppen met werken en sinds toen (letterlijk) de professionele lamzak zou uithangen en niets qua centen zou
binnenbrengen.
Dus toen ik fulltime ging werken en een goed loon had, vond ik het ook niet meer dan normaal om haar kostgeld te betalen, omdat zij zich
voor mij ook in allerlei bochten had gewrongen.
Anderzijds: Als (grote als) ik later ooit zelf kinderen zou hebben, en ik heb het financieel ruim genoeg, zouden ze ook geen kostgeld moeten betalen,
ook al hebben ze een fulltime baan. Enkel hun eigen rekeningen (auto, gsm,...) Dat zou ik dan weer niet als ouder betalen voor m'n kinderen.
Wendy schreef:Lyonesse schreef:Je ouders in een verzorgingstehuis stoppen, dáár val ik van om
Waarom?

Lyonesse schreef:Omdat ik niemand in mijn omgeving ken die blij werd van wonen in een verzorgingstehuis. Mijn oma is er 3 keer weggelopen terwijl ze er alleen maar zat voor revalidatie. Mijn beide overoma's waren er binnen no time totaal kierewiet, en mijn moeder springt nog liever uit het raam dan dat ze er heen moet. Dan zeg ik later met veel plezier tegen mijn moeder "welkom". Tijd om terug te doen wat ze jarenlang voor mij gedaan heeft.