Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Marian0557

Berichten: 1318
Geregistreerd: 22-11-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-12-09 16:20

Zie net dat ik helemaal niet meer mag plaatsen, sorry :o

Valina

Berichten: 2195
Geregistreerd: 02-05-05
Woonplaats: Etten-Leur

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-12-09 13:13

Er zit toch geen slotje op Marian? Daarom plaats ik ook nog even een reactie!

Ik zie dit verhaal nu ook pas voor het eerst, maar jeuj,... de hebt de zorgen en problemen al gehad, die menig mens op 80-jarige leeftijd nog niet heeft gehad! ;(

Het feit dat je je verhaal zo neerzet, maakt wel dat ik denk dat je een sterke meid bent.
Je zal ongetwijfeld (helaas veel vroeger dan gewenst) gehard worden door al wat je meemaakt.
Kan mezelf voorstellen dat je af en toe denkt: wat is de zin van het leven?

Gelukkig haal je heel veel rust en ontspanning uit contact en omgang met dieren. (herkenbaar!)
Groot gelijk! Zij zijn altijd eerlijk en oprecht, je weet precies wat je aan ze hebt en ze verwachten maar heel weinig van je.

We zijn inmiddels alweer wat maanden verder.
Ben erg benieuwd hoe het nu met jou en je moeder gaat.
;)
Ik hoop dat jullie het goed maken.

Marian0557

Berichten: 1318
Geregistreerd: 22-11-09

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-12-09 14:52

Wat super mooi geschreven Valina, en helemaal mee eens.

Siets

Berichten: 8417
Geregistreerd: 22-11-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-12-09 16:13

Och meisje toch, wat heb jij al een gevulde rugzak met ervaringen verzameld in die 13 jaar...

Dit is zeker niet niks. Ik hoop voor je dat je moeder er doorheen gaat komen, dat je haar nog
even bij je mag houden. Heel veel sterkte gewenst!

Samneman

Berichten: 675
Geregistreerd: 01-06-06
Woonplaats: Midwolde

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-12-09 20:57

Jeetje dat ik zeker niets voor een meisje van jou leeftijd. Eigenlijks zal je dan nog lang niet over deze dingen moeten nadenken, maar het is niet anders, jij kan er zelf niets aan doen.
Blijf gewoon veel met vriendinnen en vooral je zus erover praten, zij weet natuurlijk als geen ander wat je meemaakt.
Heb wel respect voor je wat je allemaal moet meemaken, dat gun je niemand, dus heel veel sterkte en succes..
Nog even een tip: laat je elke 5 jaar controleren op een aneurysma. Ik ben mijn moeder op een haar na verloren aan een aneurysma, ze had geen 6 weken meer geleeft en per toeval zijn we erachter gekomen dat ze het in haar hoofd had zitten en ze heeft met spoed geopereerd moeten worden. Sindsdien laten wij ons elke 5 jaar controleren in een CT-scan omdat het erfelijk is (tante is eraan overleden) en dat neemt wel wat onzekerheid weg.