Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-06-09 10:00

Geplaatst: 03-06-09 10:00

Ik ben door (dezelfde) discussie op een ander forum hier wat anders naar gaan kijken.

Ik heb nu een prachtrelatie, helemaal gek op die jongen, toekomstplannen, alls wat je maar kan bedenken, hij maakt me ontzettend gelukkig.
Stel hij doet een slippertje, ik heb geen idee wat ik zou doen. Boos zijn, me veraden voelen, zoiets zal het wel zijn. Maar of het genoeg is om hem buiten te gooien, dat kan ik niet van te voren zeggen, ik heb het nog nooit meegemaakt en kan dus ook niet voorspellen en hoeverre dat een impact heeft op alles.

Dus mijn mening is dat ik niks kan voorspellen hoe die dingen gaan lopen.

Ik heb zelf hem nog nooit bedrogen en ik neem aan dat dat van de andere kant ook zo is

. Ik hoop allesinds dit ik dit binnen tig jaar nog steeds ga kunnen herhalen

.

Laatst bijgewerkt door BraveSpots op 03-06-09 10:02, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-06-09 10:01

Geplaatst: 03-06-09 10:01

Mindere periode in je relatie of niet, dat is nog geen reden om je heil elders te zoeken.
In een mindere periode bespreek je dat met elkaar en spreek je samen af om er of samen aan te gaan werken (en bespreek je samen ook “hoe”) of je kapt met elkaar. Heel simpel.
Dat respect moet je gewoon voor elkaar hebben, klaar!
En als je met je partner al niet eens kunt bespreken en samen tot de eerlijke conclusie kunt komen dat er iets even niet zo helemaal goed gaat, dat je een dipje hebt samen, dan zit er al iets mis en moet je gewoon bij je partner weg gaan en niet je kop in het zand stoppen…

**Geplaatst**: 03-06-09 10:02

Re: Vreemdgaan.

Geplaatst: 03-06-09 10:02

Ik vind je reactie iets kort door de bocht Imago, hoewel ik heel goed kan begrijpen hoe gekwetst je je hebt gevoeld.

Maar het is voor iedereen anders, hoe je er tegenaan kijkt.

**Geplaatst**: 03-06-09 10:03

Geplaatst: 03-06-09 10:03

Imago01 schreef:
Mindere periode in je relatie of niet, dat is nog geen reden om je heil elders te zoeken.
In een mindere periode bespreek je dat met elkaar en spreek je samen af om er of samen aan te gaan werken (en bespreek je samen ook “hoe”) of je kapt met elkaar. Heel simpel.
Dat respect moet je gewoon voor elkaar hebben, klaar!
En als je met je partner al niet eens kunt bespreken en samen tot de eerlijke conclusie kunt komen dat er iets even niet zo helemaal goed gaat, dat je een dipje hebt samen, dan zit er al iets mis en moet je gewoon bij je partner weg gaan en niet je kop in het zand stoppen…

Daar ben ik het helemaal mee eens

Als je niet kunt praten met elkaar is je relatie sowieso al slecht...

**Geplaatst**: 03-06-09 10:05

Geplaatst: 03-06-09 10:05

Imago01 schreef:
Mindere periode in je relatie of niet, dat is nog geen reden om je heil elders te zoeken.

Maar waarom eigenlijk niet?
Stel dat je door wat spanning buiten de deur te zoeken weer enorm gaat waarderen wat je thuis hebt? Want dat vergeten mensen wel eens. Omdat het "normaal" is. En dus "saai" lijkt te worden...

Uiteraard bedoel ik hier niet mee dat iedereen maar vreemd moet gaan oid. Maar als je 't er beiden over eens bent dat je elkaar wat ruimte geeft, dan zou het best eens kunnen zijn dat mensen letterlijk en figuurlijk meer vrijheid voelen, en daardoor juist niet gebruiken...

**Geplaatst**: 03-06-09 10:05

Geplaatst: 03-06-09 10:05

Ho, mijn eigen reactie was ook iets kort door de bocht.

Uiteraard moet je het met elkaar kunnen bespreken als het niet goed gaat, dat lijkt me toch wel een vereiste voor een goede relatie.

@sonja: helemaal mee eens. Het is nl. niet altijd funest voor je relatie.

**Geplaatst**: 03-06-09 10:06

Geplaatst: 03-06-09 10:06

@ BraveSpots: bij ieder mens is het natuurlijk anders, maar je kunt van tevoren echt niet zeggen hoe je zult handelen. Je gaat dan namelijk dusdanig overspoeld worden met wisselende emoties dat je nu niet kunt bedenken hoe je reactie is.

Ik had mijn ex altijd al verteld: vreemdgaan? dan is dáár het gat van de deur en je vertrekt waarmee je kwam: helemaal niets! En zo is het ook verlopen, hij vertrok met vuilniszakken met zijn kleding en meer niet. Had hij maar moeten bedenken toen hij zijn tong bij dat mokkel naar binnen stak.
Maar in die periode van de eerste tijd erna (de eerste 3 maanden deden echt pijn en heb ik mezelf de dagen door gesléépt) en in de paar korte weken nadat ik hem uit huis had gezet, als hij toen smekend op zijn knietjes voor mijn deur had gezeten, ja, had ik hem direct huilend in zijn armen gevallen, terwijl ik dondersgoed wist hoe hij mij belazerd had, met me gespeeld had, me gebruikt had. Maar dat had mijn hart gedaan. Soms kun je beter naar je verstand luisteren want ik weet hoe ik in elkaar zit en dat is dat ik hem nooit maar dan ook nooit meer de deur uit had durven te laten gaan, op mijn werk zitten en bedenken: misschien ligt hij nu wel met een ander in mijn bed etc. Nee, ik had hem nooit meer kunnen vertrouwen en niet eens de kans kunnen geven om dat vertrouwen ooit nog terug te winnen.

Bah haha ik word meteen weer helemaal fel want bij het tikken hiervan denk ik terug aan die periode waarin hij de egoist was en alleen aan zijn eigen gevoelens dacht maar nooit stil stond bij die van mij, walgelijk stuk vreten!

**Geplaatst**: 03-06-09 10:07

Geplaatst: 03-06-09 10:07

Sonja schreef:
Maar waarom eigenlijk niet?
Stel dat je door wat spanning buiten de deur te zoeken weer enorm gaat waarderen wat je thuis hebt? Want dat vergeten mensen wel eens. Omdat het "normaal" is. En dus "saai" lijkt te worden...

Uiteraard bedoel ik hier niet mee dat iedereen maar vreemd moet gaan oid. Maar als je 't er beiden over eens bent dat je elkaar wat ruimte geeft, dan zou het best eens kunnen zijn dat mensen letterlijk en figuurlijk meer vrijheid voelen, en daardoor juist niet gebruiken...

Maar omdat het minder gaat in je relatie, moet dat toch niet (automatisch) komen omdat iemand zeg beklemt voelt ofzo?

**Geplaatst**: 03-06-09 10:07

Geplaatst: 03-06-09 10:07

Sonja schreef:
Ik vraag me af of "vreemdgaan" nog zo'n hot item zou zijn als deze maatschappij eens wat minder geforceerd monogaam zou proberen te zijn.
Maw: wat zou er gebeuren als we elkaar eens wat vrijer zouden laten en ruimte zouden geven voor experimenten buiten de eigen relatie?
Volgens mij neemt die behoefte dan namelijk af...

Ja dat denk ik ook. Waarom wordt er zo "massaal" vreemdgegaan als de mens zo monogaam is? Is het niet zo dat de mens van oorsprong helemaal niet monogaam was en dat dit op een gegeven moment gewoon ingevoerd is, opgelegd. (bijbel)
Als je elke dag een broodje met ham eet, is het dan niet een keer lekker om een broodje met kaas te eten? Of als je fijn in je Volkswagen rijd, is het dan niet fijn om een keer in een Porsche te rijden? Moet het dan gelijk maar helemaal over zijn?

**Geplaatst**: 03-06-09 10:08

Geplaatst: 03-06-09 10:08

Dat had ik door Imago.

Maar als je vertrouwen zo geschaad is heeft het idd weinig zin om je relatie voort te zetten. In jouw situatie kon het duidelijk niet anders. Zo hoeft het alleen niet voor iedereen te zijn.

**Geplaatst**: 03-06-09 10:08

Geplaatst: 03-06-09 10:08

Wij hebben ook wel mindere periodes gehad, en daarover gesproken. Maar er is een groot grijs gebied tussen 'eraan werken' en 'ermee stoppen'.

Als je bij elkaar aan kan geven wat je tekort komt, en tot de conclusie komt dat je dat met z'n tweeën niet op kan lossen, dan is er toch geen probleem om dat wat je mist ergens anders te zoeken als je verder enorm veel van elkaar houdt?

Voorbeeld; ik ben getrouwd met een man, erg gelukkig met mijn man, hij is m'n maatje, m'n beste vriend, de papa van m'n kinderen, we zijn elkaars steun en toeverlaat, ik kom in feite niks tekort.

Maar... ik val óók op vrouwen!

En hoe gelukkig ik ook ben met mijn man, dat is iets waar gewoon niet aan te werken valt.

Ik kan niet ineens niet meer op vrouwen vallen, dat is een deel van mij wat nu eenmaal zo is.

En hoeveel mijn man ook van mij houdt, hij is een man, en geen vrouw, dus hij kan dat stukje gewoon niet opvullen.

Ik ben nog niet vreemd gegaan, en plan dat ook niet, maar ik kan me in die zin wel voorstellen dat dat zou gebeuren als ik een ontzettend leuke vrouw tegen het lijf loop.

Gelukkig heb ik het hier met mijn man over gehad en kunnen we nu dus samen naar oplossingen zoeken

**Geplaatst**: 03-06-09 10:08

Geplaatst: 03-06-09 10:08

Imago, dat voel ik dus ook he, als ik er aan terug denk. En dat maakt nu ook dat ik er zo fel op ben en dat ik het hoe dan ook nooit zou pikken en diegene nooit meer kan vertrouwen.
Het elkaar ruimte geven omdat dat wellicht goed zou zijn voor je relatie.. Daar wil ik niet eens aan denken. Ik vind dat je er samen uit moet kunnen komen en wil dat niet dan werkt je relatie mijns ziens gewoon niet.

**Geplaatst**: 03-06-09 10:08

Geplaatst: 03-06-09 10:08

Quellian schreef:
Ik hoorde gister op de radio dat 42% van de getrouwde mannen boven de 40 jaar vreemd gaat. Fijn vooruitzicht

Dat percentage ligt eigenlijk nog een stuk hoger.

**Geplaatst**: 03-06-09 10:09

Geplaatst: 03-06-09 10:09

Frouk schreef:
Daar ben ik het helemaal mee eens
Als je niet kunt praten met elkaar is je relatie sowieso al slecht...

Ben ik het niet mee eens. Ik heb door mijn ervaring zie vorige bladzijde in een hel geleefd. Ik kon met niemand meer praten met niemand meer over dingen praten en daar heb ik nu nog problemen mee.
Ik heb hulp gezocht maatschappelijk werk/dokter etc. Maar ook daar kon ik niet mee praten.
Doordat ik nog steeds niet goed met mijn vriend kan praten merk ik daardoor geen verschil in mijn relatie of we nu wel over alles kunnen praten of niet.
We begrijpen elkaar en dat zegt veeeeel meer dan 1000000000 woorden.

**Geplaatst**: 03-06-09 10:10

Geplaatst: 03-06-09 10:10

sokje87 schreef:
Ik vind je reactie iets kort door de bocht Imago, hoewel ik heel goed kan begrijpen hoe gekwetst je je hebt gevoeld.

Maar het is voor iedereen anders, hoe je er tegenaan kijkt.

Kort door de bocht of een hele ervaring rijker zijn twee hele grote verschillen. Door mijn eigen ervaring ben ik inderdaad nog resoluter geworden in mijn mening in dit soort situaties.
Ik ben er gewoonweg onverbiddelijk in en daar zit ik verder toch niemand mee in de weg? Ik vind mezelf niet kort door de bocht; jij wel maar dat is jouw mening.

Zo ben ik nu uiteindelijk de persoon geworden met de mening die ik nu heb en ik vrees dat die nooit meer zal wijzigen.

Maar welk deel vind jij dan kort door de bocht? Vind dit soort discussies wel leuk namelijk hoor, dus is niet aanvallend of juist verdedigend bedoeld.

Ik respecteer hoe anderen erover denken maar ben ook erg resoluut in mijn eigen mening omdat je door zo n ervaring nu eenmaal niet meer dezelfde persoon blijft die je ooit was…

**Geplaatst**: 03-06-09 10:10

Geplaatst: 03-06-09 10:10

Mijn ex is drie keer met een ander gegaan terwijl hij met mij was. Het meisje wist dat ik een relatie met hem had, maar hij zei doodleuk dat het tussen ons allang over was dus dat hij weer vrijgezel was.
En geloof het of niet, maar tussen de keren vreemd gaan wilde ik hem toch terug en dat is gebeurt ook.
Dus ik had verkering, hij ging vreemd, het ging uit en evenlater weer aan. Nadat hij voor de laatste keer was vreemd gegaan voelde ik mij nog aangetrokken tot hem.

Wel had/heb ik gelijk een minderwaardigheidscomplex omdat ik het gevoel had alsof het aan mij lag. Op dit moment heb ik het ook afentoe nog moeilijk met het vertrouwen van mijn vriend (waar ik al dik 2.5 jaar mee samen ben..).

**Geplaatst**: 03-06-09 10:11

Geplaatst: 03-06-09 10:11

Rock schreef:
Wij hebben ook wel mindere periodes gehad, en daarover gesproken. Maar er is een groot grijs gebied tussen 'eraan werken' en 'ermee stoppen'.

Als je bij elkaar aan kan geven wat je tekort komt, en tot de conclusie komt dat je dat met z'n tweeën niet op kan lossen, dan is er toch geen probleem om dat wat je mist ergens anders te zoeken als je verder enorm veel van elkaar houdt?

Voorbeeld; ik ben getrouwd met een man, erg gelukkig met mijn man, hij is m'n maatje, m'n beste vriend, de papa van m'n kinderen, we zijn elkaars steun en toeverlaat, ik kom in feite niks tekort.

Maar... ik val óók op vrouwen!

En hoe gelukkig ik ook ben met mijn man, dat is iets waar gewoon niet aan te werken valt.

Ik kan niet ineens niet meer op vrouwen vallen, dat is een deel van mij wat nu eenmaal zo is.

En hoeveel mijn man ook van mij houdt, hij is een man, en geen vrouw, dus hij kan dat stukje gewoon niet opvullen.

Ik ben nog niet vreemd gegaan, en plan dat ook niet, maar ik kan me in die zin wel voorstellen dat dat zou gebeuren als ik een ontzettend leuke vrouw tegen het lijf loop.

Gelukkig heb ik het hier met mijn man over gehad en kunnen we nu dus samen naar oplossingen zoeken

Ja precies, er overpraten en samen een oplossing zoeken. Ik val indd naast mannen ook op vrouwen, maar voor mij is iets met een vrouw beginnen gewoon geen optie als ik in een relatie ben met iemand anders, in dit geval dus mijn vriend. Mijn vriend zou het geen ramp vinden als ik met een andere vrouw zoen (hij vind het minder bedreigend?) en wellicht als ik meer zou willen dat daar ook wel mogenlijkheden voor zijn, maar ik wil dat dus zelf absoluut niet. Ik heb een relatie en ik ga niet aan iemand anders zitten.

**Geplaatst**: 03-06-09 10:11

Geplaatst: 03-06-09 10:11

Cookies schreef:
Als je elke dag een broodje met ham eet, is het dan niet een keer lekker om een broodje met kaas te eten? Of als je fijn in je Volkswagen rijd, is het dan niet fijn om een keer in een Porsche te rijden? Moet het dan gelijk maar helemaal over zijn?

Vooropgesteld; ik heb er geen ervaring mee. Maar ik kan me voorstellen dat het leuk is om een keer in een Porsche te scheuren, maar dat het heerlijk vertrouwd zal voelen als je daarna weer gewoon lekker in je VW kan stappen die gewoon comfi is, goed op de weg ligt, je een veilig gevoel geeft, en NIET in 2 seconden van 0 naar 100 gaat

**Geplaatst**: 03-06-09 10:12

Geplaatst: 03-06-09 10:12

Toen ik 17 was had ik verkering met een jongen van 19 (ik noem het een 'jongen', want een man vond ik het bepaald niet meer na zijn daad). Toen hij de eerste keer vreemd ging toen we op stap waren was hij bijhoorlijk aangeschoten, ik heb hem vergeven en twee weken later betrapte ik hem achter een fietsenhok weer zoenend met een ander meisje. Ik heb hem een bloedneus geslagen, omdat hij deed alsof hij dronken was, maar ik had zelf gezien dat hij nog maar twee biertjes had gedronken. Hij is er (14 jaar na dato) nog boos over als ik hem vraag hoe het met zijn neusje gaat

! Ik tref hem nog regelmatig, maar ik heb geen enkel respect meer voor hem, wat een loser! En zo denk ik over iedereen die een ander op zo'n zwakke manier moedwillig kwetst. Hij is nog steeds wanhopig op zoek naar een vrouw/vriendin, dat doet mij erg goed, ik hoop dat hij nooit weer de kans krijgt iemand zo te kwetsen en dat hij nooit meer iemand krijgt. Er waren erg veel mensen bij, dus waarschijnlijk krijgt zijn eventuele nieuwe scharrel ook vrij vlot te horen wat voor vlees ze in de kuip heeft. Laatst op de reünie van de kroeg waar het gebeurde werd er nog over gesproken!!

**Geplaatst**: 03-06-09 10:13

Geplaatst: 03-06-09 10:13

Kimmie_girl schreef:
Frouk schreef:
Daar ben ik het helemaal mee eens
Als je niet kunt praten met elkaar is je relatie sowieso al slecht...

Ben ik het niet mee eens. Ik heb door mijn ervaring zie vorige bladzijde in een hel geleefd. Ik kon met niemand meer praten met niemand meer over dingen praten en daar heb ik nu nog problemen mee.
Ik heb hulp gezocht maatschappelijk werk/dokter etc. Maar ook daar kon ik niet mee praten.
Doordat ik nog steeds niet goed met mijn vriend kan praten merk ik daardoor geen verschil in mijn relatie of we nu wel over alles kunnen praten of niet.
We begrijpen elkaar en dat zegt veeeeel meer dan 1000000000 woorden.

ja maar als je elkaar begrijpt scheelt dat natuurlijk ook. Ik ben door mijn ex ook door een hel gegaan (misbruik etc voor bijna een jaar) en ik kon er ook slecht over praten, maar heb wel direct toen ik in deze relatie terecht kwam verteld wat er bij mij speelde zodat hij er vanaf wist. Daardoor begrijp je elkaar indd beter. Daarin heb je dus ook zeker gelijk. Als je elkaar begrijpt hoef je niet altijd te praten. Maar ik vind wel dat je in je relatie moet proberen te praten over zaken die anders je relatie stuk kunnen maken. Dus als het even niet lekker gaat is dat niet erg, maar je moet wel van elkaar weten hoe en of wat.

**Geplaatst**: 03-06-09 10:14

Geplaatst: 03-06-09 10:14

Imago01 schreef:
@ BraveSpots: bij ieder mens is het natuurlijk anders, maar je kunt van tevoren echt niet zeggen hoe je zult handelen. Je gaat dan namelijk dusdanig overspoeld worden met wisselende emoties dat je nu niet kunt bedenken hoe je reactie is.

Ik had mijn ex altijd al verteld: vreemdgaan? dan is dáár het gat van de deur en je vertrekt waarmee je kwam: helemaal niets! En zo is het ook verlopen, hij vertrok met vuilniszakken met zijn kleding en meer niet. Had hij maar moeten bedenken toen hij zijn tong bij dat mokkel naar binnen stak.
Maar in die periode van de eerste tijd erna (de eerste 3 maanden deden echt pijn en heb ik mezelf de dagen door gesléépt) en in de paar korte weken nadat ik hem uit huis had gezet, als hij toen smekend op zijn knietjes voor mijn deur had gezeten, ja, had ik hem direct huilend in zijn armen gevallen, terwijl ik dondersgoed wist hoe hij mij belazerd had, met me gespeeld had, me gebruikt had. Maar dat had mijn hart gedaan. Soms kun je beter naar je verstand luisteren want ik weet hoe ik in elkaar zit en dat is dat ik hem nooit maar dan ook nooit meer de deur uit had durven te laten gaan, op mijn werk zitten en bedenken: misschien ligt hij nu wel met een ander in mijn bed etc. Nee, ik had hem nooit meer kunnen vertrouwen en niet eens de kans kunnen geven om dat vertrouwen ooit nog terug te winnen.

Bah haha ik word meteen weer helemaal fel want bij het tikken hiervan denk ik terug aan die periode waarin hij de egoist was en alleen aan zijn eigen gevoelens dacht maar nooit stil stond bij die van mij, walgelijk stuk vreten!

Ik snap je wel hoor. En mss is mijn stukje ook wel uit naïviteit geschreven. Ik ga er namelijk van uit dat hij mij nooit gaat bedriegen, dus ik heb geen 'rampscenario' plan klaarligeen bij wijze van spreken.

Nu besef ik wel dat er vele mensen zijn die denken dat hun partner hen nooit gaat begriegen en die dan uiteindelijk toch meemaken. Maar ach, ik ben jong en heb recht op mijn dromen denk ik dan maar :Y)

.

**Geplaatst**: 03-06-09 10:14

Geplaatst: 03-06-09 10:14

Even in het algemeen:
als een mens niet monogaam is, moet je als mens, als persoon zijnde, niet een relatie beginnen met iemand die dit dus wel is.

Ikzelf ben heel monogaam en schik me in wat ik heb, dat doe ik met mijn partner (want niemand is perfect) en met de dingen die ik heb (materieel etc.). Ik zou zelf nooit wat beginnen met iemand die een vrije relatie wil. Dan kan hij beter op zoek gaan naar een vrouw die dat ook zoekt want die persoon zou ik dus al nooit vertrouwen, ook al zou hij beweren dat hij voor mij wel monogaam zou zijn want ik weet nu al: zit niet in de aard van het beestje.

Daarom: wat anderen doen en willen, prima hoor! Maar voor mij is dat niet weggelegd.

Dus: ook niet opdringen aan mensen die gewoon lekker monogaam willen zijn en niet opdringen aan mensen die lekker vrij willen zijn.

Mensen die niet monogaam willen of kunnen zijn: lekker single blijven en van het leven genieten of een partner zien te treffen die hetzelfde in elkaar steekt.

**Geplaatst**: 03-06-09 10:14

Geplaatst: 03-06-09 10:14

Frouk, waarom zou het niet een deel van de oplossing kunnen zijn?

Ik ben het eens met cookies, waarom moet al het andere ineens over zijn? Waarom houden mensen -en vooral vrouwen- zo krampachtig vast aan trouw? M.i is dat vooral onzekerheid.

@Imago: Zoals in mijn latere post, ik was zelf ook iets kort door de bocht. Want ik kan me nl. heel goed voorstellen dat je je zo voelt, ik voelde alleen een boel oud zeer in je post. Maar ik respecteer ook dat je er zo over denkt, ik bedoelde alleen te zeggen dat het niet voor iedereen zo hoeft te zijn.

*edit*
Zie net je nieuwe post. Eigenlijk zijn we het gewoon helemaal eens.

Laatst bijgewerkt door Pantykous op 03-06-09 10:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-06-09 10:15

Geplaatst: 03-06-09 10:15

Ghani schreef:
Oprah had volgens mij de beste definitie voor vreemdgaan ooit:
"Wanneer je iets doet met iemand wat je niet zou doen met diegene als je partner erbij zou zijn."

Eens.
Ja mijn ex heeft me niet zo heel netjes behandeld tijdens de relatie. Die hield van aandacht van andere vrouwen en had blijkbaar aan de mijne niet genoeg.
Ik kan daar niet mee leven.

**Geplaatst**: 03-06-09 10:16

Geplaatst: 03-06-09 10:16

Imago01 schreef:
sokje87 schreef:
Ik vind je reactie iets kort door de bocht Imago, hoewel ik heel goed kan begrijpen hoe gekwetst je je hebt gevoeld.

Maar het is voor iedereen anders, hoe je er tegenaan kijkt.

Kort door de bocht of een hele ervaring rijker zijn twee hele grote verschillen. Door mijn eigen ervaring ben ik inderdaad nog resoluter geworden in mijn mening in dit soort situaties.
Ik ben er gewoonweg onverbiddelijk in en daar zit ik verder toch niemand mee in de weg? Ik vind mezelf niet kort door de bocht; jij wel maar dat is jouw mening.

Zo ben ik nu uiteindelijk de persoon geworden met de mening die ik nu heb en ik vrees dat die nooit meer zal wijzigen.

Maar welk deel vind jij dan kort door de bocht? Vind dit soort discussies wel leuk namelijk hoor, dus is niet aanvallend of juist verdedigend bedoeld.

Ik respecteer hoe anderen erover denken maar ben ook erg resoluut in mijn eigen mening omdat je door zo n ervaring nu eenmaal niet meer dezelfde persoon blijft die je ooit was…

Misschien zit 'm wel meer in het bedrogen worden, dan in het echte vreemdgaan. Want zoveel stelt de 'activiteit' nou ook weer niet voor. Maar het feit dat je bent voorgelogen lijkt me zo erg. Als je het er vantevoren met elkaar over kan hebben, dan heb je waarschijnlijk ook al een prima relatie. Dan weet je wat je aan elkaar hebt, en wat je kan verwachten. Dan is de schok ook minder groot, mocht zoiets gebeuren, en misschien makkelijker te verwerken.