Bokt.nl

BraveSpots schreef:

Macusa schreef:

Je bent namelijk helemaal niet in staat om de intenties van die nieuwe partner te beoordelen.

Dat kan. Maar als dat het geval is begin je (sorry voor de herhaling) toch écht niet aan kinderen en een huwelijk?
En je gaat me toch niet vertellen dat je bovenstaande quote pas beseft als je drie kinderen aan je rokken hebt hangen en je fortuin hebt opgestuurd naar een ander land?

Macusa schreef:

Voor wat betreft sommige aspecten van de relatie is dat inderdaad het geval. Wetenschappelijke onderzoeken wijzen verder uit dat een vrouw die zich bevindt in een relatie waarin zij psychisch dan wel lichamelijk mishandeld wordt gemiddeld 7 jaar (!) nodig heeft voordat zij zich realiseert waar zij in terecht is gekomen en vervolgens meestal enkele jaren nodig heeft om eruit te komen. Hoewel dat voor een leek op dit gebied uiterst vreemd mag lijken, wijzen onderzoeken ook uit dat dit proces helemaal niets te maken heeft met de achtergrond, de intelligentie of het gezond verstand van de vrouwen in kwestie.

Mloes schreef:

@Macusa: Toch vind ik het vrij zwart-wit. Ik denk ook, dat alleen de negatieve verhalen vooral genoemd worden. Over vrouwen die wél zielsgelukkig zijn met hun buitenlandse man, hoor en zie ik niks terug. Toevallig ken ik 2 meiden hier uit het dorp, die een afstudeerproject hebben gedaan in Afrika (weet niet precies waar). Allebei kwamen ze helemaal verliefd terug. Na een jaar of 2 denk ik, is 1 van de 2 hierheen gekomen. Zij en deze jongen zijn getrouwd. Als ik ze tegenkom op het terras bijvoorbeeld, pakt hij haar jas aan, schuift hij haar stoel van tafel, betaald hij het eten / drinken, kijkt hij constant superverliefd naar haar.. Uit alles blijkt dat hij gewoon supergek op zijn vriendin is (en zij op hem ). Hij heeft hier een baan gevonden en spreekt tegenwoordig een aardig woordje nederlands.
Tegenover al jou negatieve verhalen, even een verhaal van hoe het óók kan..

Macusa schreef:

Iedereen heeft hier een mening, maar wie heeft er hier daadwerkelijk langer dan 5 jaar zelf een partner uit een tweede of derde wereldland (gehad)?

M_aaike schreef:

Ik vind Macusa, dat het érg zwart wit is hoe jij er over denkt, JIJ hebt misschien wel slechte ervaringen ermee, maar dat heb ik absoluut niet. Ik weet wél dat het anders kan! .

Ik weet zéker dat mijn vriend niet op mijn geld uit is, zodra ik ook maar probeer iets voor hem te betalen, schiet dat m al in het verkeerde keelgat .
Verder is mijn vriend absoluut niet 'anders' dan de 'normale' mensen hier in Nederland. Goed, hij heeft een andere cultuur waarmee hij is opgegroeid, ik respecteer dat, net zo goed als hij de cultuur waar ik ben opgegroeid respecteert.
Natuurlijk zijn er wel eens botsingen, maargoed, bij 'normale' relaties gebeurt dat toch ook?

Verder reageer ik niet meer in dit topic, het wordt me alweer veel te veel over 1 kam gescheerd. .

Wie verder nog meer wil weten, kan me altijd een berichtje sturen.

BraveSpots schreef:

Macusa schreef:

Iedereen heeft hier een mening, maar wie heeft er hier daadwerkelijk langer dan 5 jaar zelf een partner uit een tweede of derde wereldland (gehad)?

Vind jij dat je meer recht hebt om (negatief) te oordelen over iemand met een buitenlandse relatie dan een andere bokker? Omdat jij zogenaamd ervaring hebt?

Citaat:

Het is op Bokt algemeen aanvaart dat je maar weinig van de ruitersport weet als je behalve dat memorabele ritje op de kermis misschien een paar boeken hebt gelezen en eens met een vriendin op de manege bent gaan kijken

Mloes schreef:

Citaat:

Het is op Bokt algemeen aanvaart dat je maar weinig van de ruitersport weet als je behalve dat memorabele ritje op de kermis misschien een paar boeken hebt gelezen en eens met een vriendin op de manege bent gaan kijken

Daar heb je een punt aangehaald, waarmee je (mijns inziens) jezelf tegenspreekt. Jij bént geen ervaringsdeskundige, simpelweg omdat je zelf geen relatie met een buitenlander hebt gehad. Hierdoor weet je maar weinig van relaties met mensen uit een ander land. Ik heb ook geen relatie gehad met een buitenlander, wij kijken allebei naar onze omgeving, en door ons verschillende referentiekader hebben wij een andere mening. Jij vindt dit, ik vind iets anders. Maar wat jij vindt, is per definitie niet waar.. Dat jij in je omgeving veel hebt zien foutgaan op dit gebied, wil niet zeggen dat het zo is. En als je oprecht nieuwsgierig bent, sta je open voor andermans mening. In plaats van deze telkens aan te vallen met (in jou ogen) goeie argumenten.

Kukkie schreef:

Ik heb het ook geprobeerd. Met iemand in Ierland. Maar ik he het opgegeven. Niet omdat Ierland te ver was, niet omdat we elkaar te wening zagen, maar toch om praktische dingen.
Hij komt niet uit Ierland, maar uit Jamaica, en heeft met veel pijn en moeite een soort verblijfsvergunning in Ierland, omdat hij een dochtertje heeft.
Meteen 2 bezwaren dus: hij gaat nooit mee naar NL en we zijn nooit meer met z'n tweeen. Daarbij komt dat hij vaak netaan genoeg verdient om zichzelf te kunnen onderhouden (kunstenaar), dus hij zou mij niet kunnen onderhouden tijdens de eerste welkeloze periode als ik daar naartoe zou verhuizen. (Want echt, dat had ik zo gedaan, als de omstandigheden wat gunstiger waren geweest).
Al met al heeft hij het me heel erg kwalijk genomen dat ik het risico niet heb durven nemen, maar hij heeft niet echt recht van spreken, omdat er voor hem niets zou veranderen. Hij zou alles hetzelfde kunnen blijven doen, z'n dochter kunnen blijven zien. Aleen maar een cadeau erbij.
Ik zou mijn paard weg moeten doen, emigereren, mijn vrienden en familie missen, in armoede en onzekerheid leven, geen uitzicht hebben op een goede baan, etc. En hij kan hier niet leven, omdat hij z'n beroep hier niet mag uitoefenen van de NL-se wet. Zelfs niet als we zouden trouwen.

Nathalie schreef:

De cultuurverschillen die jij noemt, herken ik, maar ik weet wel dat dit mijn relatie niet kapot zal maken.
Ik herken ook (gelukkig) niet alles in hem, maar wel ook in andere turkse jongens/mannen die ik ken.

Maar ik ben wel van mening dat het ook aan jezelf ligt. Als je teveel accepteert gaat het fout op een bepaald moment.

Nathalie schreef:

Voor zulke dingen ben ik niet bang. Als je mijn vriend zou ontmoeten dan zou je begrijpen waarom. Hij is hartstikke modern net zoals zijn familie.

Wbt mishandeling, dat ligt inderdaad niet aan jezelf, maar ik ben van mening dat dit ook tussen de 4 muren van een Nederlands gezin gebeurt...
Mijn vriend is gewoon goed opgevoed, de relatie tussen zijn ouders is ook goed, zijn vader heeft zijn moeder met geen vinger aangeraakt, en bovenstaande dingen zijn eigenlijk niet eens van toepassing op zijn vader. En gelukkig lijkt hij veel op zijn vader.
Het enigste waar ik soms moeite mee heb is het meenemen van kados op familiebezoek, maaaar, hier kies ik zelf voor. We zijn gister teruggekomen en tuurlijk waren ze er blij mee, maar we krijgen geen boodschappenlijstje van te voren en volgende keer nemen we niets mee. En het onderhouden van familie, is idd iets wat je erbij krijgt, in onze cultuur is dat niet normaal maar in hun cultuur wel. Wij hoeven ze gelukkig niet te onderhouden, ouders zijn gepensioeneert, zijn zussen zijn getrouwd en hun partners hebben een goede baan, de enigste die wij soms geld sturen is zijn tweelingbroer die in Rusland woont en te maken heeft met de crisis op dit moment. En ja soms vind ik het vreselijk irritant om hem geld te sturen, maar joh, als het mijn broer of zus was deed ik het ook.

Niet veel dingen van je ´lijstje´ op de vorige pagina zijn van toepassing op mijn vriend. Maar ik herken wel veel dingen in andere mannen. (bijv het drank/drugs gebruik, het kinderen-verhaaltje etc..)