Ik hou ook absoluut niet van ruzie maken, en merk dat ik vaak als ik mijn frustraties eruit heb gegooid, het wel weer goed vind. Excuses neem ik dan voor zoete koek aan. Ik werk hieraan, omdat ik merk dat het voor mijzelf niet werkt. Maar soms frustreert het me als ik zie hoe bv mijn zusje zich echt als een bitch gedraagt in relaties met jongens (heb het al zo vaak bij d'r gezien) en dat die jongens dan nog steeds bij haar blijven etc. Ik snap daar echt niets van. Dan denk ik weleens: maar ik ben zo'n beetje de ideale vriendin. Willen kerels dan een bitch?
Het is dus niet dat ik alles pik en nooit een weerwoord geef, maar ik ben gewoon niet zo'n ruziemaker etc. Heel irritant soms.
Relatieadviezen uit boekjes met diverse theorieën zijn grappig om te lezen, maar ik hou het niet als leidraad in mijn leven en relaties. Uiteindelijk kom ik altijd weer tegen dat het mijn gevoel is wat mijn beste aangever is. Ga dus niet krampachtig proberen te doen en te leven naar teksten in boekjes van wie dan ook. Uiteindelijk zal er iemand zijn die het juist waardeert dat je zo bent, hoe frustrerend en verdrietig het nu ook kan zijn.
mijn ex vond me ook te lief mijn huidig vent vind mij een dus niet te lief ik kan lief zijn maar vaak vreselijk bitchey egoistisch toz van bepaalde dingen ja sorry ik heb geleerd

)
.