meintje schreef:maar hoe zoek jij die middenweg? wat jij beschrijft doe ik ook, maar ik wil mezelf niet kwijtraken in een baan omdat ik me dn anders ga kleden om aan de 'eisen' te voldoen...
Het is erg lastig om die middenweg te vinden, wel zorg ik er tegenwoordig voor dat ik een grens heb wat betreft me aanpassen. In mijn vrije tijd pas ik me sowieso niet meer aan (wel lang gedaan), mensen nemen me maar zoals ik ben. Verder ben ik dus wel bereid om me wat aan te passen tijdens werk/sociale verplichtingen (bepaalde feestjes/recepties), maar ik moet toegeven dat me dat toch altijd wat tegenstaat.
Nu ligt mijn werkgebied toch niet bij banen waarbij je strak in het (mantel)pak moet, dus ik heb makkelijk praten.
Het lijkt me waanzinnig lastig als de baan die je heel erg ligt wel van je zou verlangen dat je je heel anders moet kleden dan je eigenlijk wil. Het beste zou zijn als mensen eens leren verder te kijken dan een buitenkant en hun eigen kleine wereldje, helaas zie ik dat niet snel gebeuren.
Succes met de beslissing.
, 10 jaar geleden toen ik voor het eerst op "constructie" ging werken heb ik die allemaal de deur uit gedaan (moest me inhouden om ze niet ritueel te verbranden
) Tegenwoordig, als ik ga solliciteren is dat op zijn ergst in werkkleding (veiligheidsschoenen en brandvertragende kleding) of spijkerbroek en slobbertrui
in bv lange laarzen en lange zwarte jas