Citaat:Willen we uiteindelijk alleen mensen volgens heel nauwe standaarden, of mag er enige diversiteit blijven bestaan?
Mensen hebben verschillende voorkeuren lijkt me, ook al zou je op de beste eigenschappen van beide ouders mogen selecteren.
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Citaat:Willen we uiteindelijk alleen mensen volgens heel nauwe standaarden, of mag er enige diversiteit blijven bestaan?
Femke_Tweety schreef:Ik vind dat een lastige discussie, om een aantal redenen.
Ik wil zelf sowieso geen kinderen, dus voor mij is het simpel, of ze nou gezond zijn of ziek, zo komen er gewoon niet.
Maar dan, even uitgaande van mensen die dus wel dolgraag een kind willen:
Waar leg je de grens? Is een kind met een handicap minder waard dan? Vooral die grens. Een kind dat zeer ernstig fysiek en verstandelijk beperkt zal zijn, waar extreem intensieve zorg nodig is om het uberhaupt in leven te houden, die keus is voor veel mensen nog wel helder.
Een kind met down is al iets verder op de schaal, want dat is er in vele gradaties, ook relatief mild, en kinderen met down kunnen vaak prima gelukkig zijn. (Ik ken er een aantal in mijn directe omgeving, van heftig tot relatief mild)
Dan de volgende een kind dat verhoogd risico heeft op een milde fysieke beperking, met mogelijk maar niet op voorhand zeker wat gedragsproblematiek
En dan, een kind waarvan bekend is dat het een forse hazenlip en flaporen krijgt, en een heel licht verhoogd risico op psychische problemen en een licht verhoogd risico op een goed opspoorbare en behandelbare vorm van kanker
Nog een stap verder, nu nog niet mogelijk, maar in de toekomst mogelijk wel, een kind met een beneden gemiddeld IQ? En hoe ver beneden gemiddeld is dan de grens? 60? 70? 80? 90? 100? (100 is het gemiddelde over de volledige bevolking)
En kinderen met een hoger dan gemiddeld IQ dan? Want die lopen ook regelmatig tegen dingen aan juist vanwege dat bovengemiddelde iq en het gebrek aan aansluiting daardoor? Die dan ook maar niet laten komen?
We kunnen tegenwoordig extreem veel, qua uitzoeken op voorhand. Dat geeft naar mijn idee ook het risico dat er steeds meer "geselecteerd" gaat worden op eigenschappen die gewenst zijn (Logisch) maar ook daarmee het negatief selecteren op eigenschappen die wellicht minder gewenst zijn, maa helemaal niet zo ver afwijkend.
Willen we uiteindelijk alleen mensen volgens heel nauwe standaarden, of mag er enige diversiteit blijven bestaan?
En dat soort overwegingen kunnen natuurlijk meespelen. Ik weet heel eerlijk gezegd niet of ik, als ik dus een kinderwens gehad zou hebben, dit soort dingen op voorhand zou willen weten. Oprecht niet.
Maar dat is misschien omdat ik wat moeite heb met het concept "maakbare wereld" en met het concept "voldoen aan de standaard".
Magrathea schreef:Trouwens, nav het gesprek van eerder over sterilisatie bij wilsonbekwame mensen:
https://www.ad.nl/binnenland/waarom-mon ... ~a9dde638/
Op reddit ook iemand wiens zwaar autistische neefje een (tevens autistisch) vriendinnetje kreeg en ineens was zij zwanger, nog voor iemand doorhad dat ze uberhaupt met seks bezig waren. Ook niet fijn.
Luxorvalkje schreef:Even terug. Waarom moet elk kind een eigen kamer?Lijkt me niet echt een voorwaarde voor een goed leven of goede opvoeding. Mooi als het kan, maar voor mij zou het geen beperking zijn.
Vind overigens dat mensen zelf mogen kiezen wat ze willen doen. Heb dan wel een probleem als er met twee maten gemeten wordt. Zo was er een tijd terug een familie die ook alles deed in het licht van God. Dikke prima. Maar toen hun zoontje iets overkwam hebben ze maandenlang gevochten om de beademingsapparatuur aan te laten staan. Dat is dan opeens niet de wil van God?
elnienjo schreef:Luxorvalkje schreef:Even terug. Waarom moet elk kind een eigen kamer?Lijkt me niet echt een voorwaarde voor een goed leven of goede opvoeding. Mooi als het kan, maar voor mij zou het geen beperking zijn.
Vind overigens dat mensen zelf mogen kiezen wat ze willen doen. Heb dan wel een probleem als er met twee maten gemeten wordt. Zo was er een tijd terug een familie die ook alles deed in het licht van God. Dikke prima. Maar toen hun zoontje iets overkwam hebben ze maandenlang gevochten om de beademingsapparatuur aan te laten staan. Dat is dan opeens niet de wil van God?
Natuurlijk moet een kind een eigen kamer! Er is niets zo belangrijk als kunnen afschakelen van al die sociale interactie en prikkels.
Femke_Tweety schreef:Ik heb een periode gewoond in een gezin met 10 kinderen, in een normale (iets ruimere) tussenwoning. Uiteraard had niet iedereen daar een eigen kamer.
Ik vind het echt gruwelijk westers rijkeluis mensen geneuzel om oprecht te vinden dat een kind een eigen kamer NODIG heeft.
Tuurlijk is het fijn als het kan. En het lijkt in Nederland ook steeds meer de norm te worden. Maar de norm is niet hetzelfde als noodzakelijk. Wij hanteren hier nogal luxe normen, zeg maar.
Femke_Tweety schreef:Ik heb een periode gewoond in een gezin met 10 kinderen, in een normale (iets ruimere) tussenwoning. Uiteraard had niet iedereen daar een eigen kamer.
Ik vind het echt gruwelijk westers rijkeluis mensen geneuzel om oprecht te vinden dat een kind een eigen kamer NODIG heeft.
Tuurlijk is het fijn als het kan. En het lijkt in Nederland ook steeds meer de norm te worden. Maar de norm is niet hetzelfde als noodzakelijk. Wij hanteren hier nogal luxe normen, zeg maar.
_San87_ schreef:Femke_Tweety schreef:Ik heb een periode gewoond in een gezin met 10 kinderen, in een normale (iets ruimere) tussenwoning. Uiteraard had niet iedereen daar een eigen kamer.
Ik vind het echt gruwelijk westers rijkeluis mensen geneuzel om oprecht te vinden dat een kind een eigen kamer NODIG heeft.
Tuurlijk is het fijn als het kan. En het lijkt in Nederland ook steeds meer de norm te worden. Maar de norm is niet hetzelfde als noodzakelijk. Wij hanteren hier nogal luxe normen, zeg maar.
Dat het elders anders is betekent niet dat t niet gewoon echt beter is wanneer iedereen zijn/haar eigen plekje heeft. Ik geloof namelijk oprecht dat het voor iedereen gezond is de mogelijkheid te hebben zich terug te trekken in een eigen privé omgeving waar niet zomaar ieder moment iemand binnen kleppert.