Babootje schreef:Avalanche schreef:Voor mij ook. Maar toen ik religie voorgoed vaarwel zei, vond ik God.
En dat is voor anderen weer anders. Het ligt er maar net om wat je onder religie verstaat. In brede zin duidt het woord 'religie' op een algemenere vorm van spiritualiteit, gevoelens, gedachten met betrekking tot de zin van het leven. Bij religie hoeft niet eens een God betrokken te zijn.
Dus ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jij je band met God dan zou noemen wat je niet onder de noemer religie zou scharen
Religie heeft een vrij nauwkeurige definitie. Volgens van Dale is het "gebonden aan een kloosterregel of een gelofte"
Theologie.nl gaat verder en zegt dit:
Citaat:
In georganiseerde religie speelt macht al snel een rol. Het gaat dan aan de ene kant om de macht die aan God, goden, geesten, heilige personen en onpersoonlijke krachten wordt toegeschreven. Zij worden beschouwd als machtsfactor die het gedrag van mensen bepalen. Aan de andere kant zijn er binnen georganiseerde religies bijna altijd religieuze leiders die op grond van hun positie binnen de gemeenschap, hun kennis van de traditie of hun ervaringen met het heilige, macht uitoefenen over (andere) gelovigen. Het is de overtuiging van André Droogers – emeritus hoogleraar culturele antropologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam – dat macht religie corrumpeert. Volgens hem is religie een spelen met antwoorden op levensvragen. Geloof, twijfel en ongeloof zouden van oorsprong religieuze spelvormen zijn. Macht, zo luidt zijn stelling, heeft religie van karakter doen veranderen: het heeft het speelse element geëlimineerd en onder uitsluiting van alternatieve opvattingen één visie op mens en samenleving gesanctioneerd.
Ik kan heel vrolijk roepen dat het allemaal subjectief is, maar dat is het niet. Geloof is persoonlijk, is de relatie tussen jou en God, of het goddelijke - waar je dan ook voor kiest - en met je medemens, je naaste.
Religie is iets anders, en ik kan het niet beter beschrijven dan de theoloog boven mij doet. Maar daar zit imo niets goddelijks of mystieks meer in. En heel vaak krijg ik ook niet de indruk dat er nog ruimte is voor het goddelijke, voor het wonder, net als de Farizeeën helemaal geen ruimte hadden voor Jezus.