Lielle schreef:Vergeet niet dat als hij zich gedragen zoals het hoorde, en niet ver over de schreef was zijn gegaan, want dit is wel degelijk misbruik, deze hele situatie niet zou zijn ontstaan. Hij is de oorzaak dat jij niet mag terug komen, en niet de school of jouw melding.
Daar ben ik het helemaal mee eens. En ik denk ook dat je onderschat wat het met je zou doen als je je mond gehouden zou hebben. Je zegt dat je het zo'n fijne plek vindt omdat je helemaal jezelf kunt zijn. Maar je kunt toch niet jezelf zijn als iemand over je grenzen heen gaat en je vervolgens daar niets van durft te zeggen uit angst je plek kwijt te raken?
Ik weet 100% zeker dat als je niets gedaan had en je zou daar volgend jaar weer zijn, dat je helemaal niet zo onbevangen jezelf zou zijn. Sommige dingen veranderen onherroepelijk, en in dit geval is dat onherroepelijk veranderd toen de man de deur op slot deed en zei 'niet bang zijn, ik ga je echt niet neuken' -> daar werd een grens volkomen gebroken en toen was het al niet meer de plek die je nu zo graag zou willen hebben.
Dat verlies wordt nu pas echt voelbaar, maar het had niet hersteld kunnen worden door je mond te houden. Daarmee had je jezelf schade gedaan, gezegd dat je zo weinig waard bent dat je het maar moet accepteren omdat zelfs met seksuele intimidatie en al, het nog steeds de beste plek is voor jou.
Nee lieve TS, je bent VEEL MEER waard dan dat. Echt waar! Er komen nieuwe plekken, en daar zullen vele leuke tussen zitten.
Je schreef ook over grenzen aangeven - dat het misschien anders gelopen was als je je grenzen aangaf. Maar besef dat grenzen aangeven ook betekent dat je de gevolgen daarvan accepteert. Grenzen aangeven gaat niet alleen om een keer zeggen 'ik wil het niet' maar ook om de kracht binnenin jezelf dat je het dus inderdaad ook echt niet accepteert. ZELFS al betekent dat dat er consequenties aanzitten voor jou.
Grenzen aangeven betekent soms wel degelijk iets verliezen - een vriendschap, een relatie, een fijne plek binnen een organisatie of vereniging. Het kan ook heel veel moeite en tijd en energie kosten en niet altijd iets concreets opleveren.
Maar... je wint er ook wat mee. Je zegt tegen jezelf: IK ben het waard, IK kan op mezelf vertrouwen. En dat is heel waardevol. Want de omstandigheden veranderen (ook om andere redenen), maar jezelf neem je altijd mee!
Heel concreet: in deze situatie heb je een aantal dingen verloren - een werkomgeving waar je tot nu toe fijn gewerkt hebt en je werk ook goed hebt gedaan. Maar je hebt wel degelijk een aantal dingen gewonnen, want je bent zo sterk geweest om dit aan te pakken. Eerst hier op Bokt, daarna bij de vertrouwenspersoon. Het verloop is niet helemaal hoe jij het had gewenst maar JIJ hebt het wel goed gedaan en daar mag je trots op zijn.
En na het verlies komt er vanzelf iets nieuws, met nieuwe kansen en mogelijkheden.

Echt om te huilen!