Bokt.nl

Lieszje schreef:

Wat fijn Lieveli!
Ik denk dat ik hetzelfde in de kroeg had gedaan

Ik weet niet echt meer wat ik met die jongen aan moet die ik leuk vind..
Hij zegt dat hij niet lekker in zijn vel zit en dat hij daarom zoveel afstand neemt.
Hij wilt rustig aandoen en dat vind ik prima, maar in mijn ogen helpt het dan niet om bijna niet meer te appen of af te spreken.
Ik laat het maar even gaan, begin morgen bij mijn nieuwe werk dus richt me lekker daarop.

lieveli schreef:

Kana schreef:

Het is nu 5 weken uit en ik heb nog steeds het gevoel dat het net over is. Voel me nog steeds zo naar en hoop nog steeds stiekem dat het goed komt ookal weet ik dat dat niet meer gaat gebeuren.

Iemand tips? Ik ben na 5 weken zo moe ervan.

Leuke dingen doen. Jezelf bezig houden en ik las ergens dat je hersenen geen onderscheid maken tussen fantasie en wat je werkelijk beleeft. Het helpt dus om je in te beelden dat je een onwijs leuke jongen of chick tegenkomt met wie het wél werkt. Dan verander je je negatieve gedachten.

En geef het tijd. Bij de 1 duurt het wat langer dan bij de ander.

Overigens, ik kwam mijn ex tegen in de kroeg vanavond. Ik was met een hele mooie lange jongen (mijn ex is kleiner dan ik) en ik droeg hakken. Hij kent die vriend niet en ging meteen heel kortaf doen omdat hij dacht dat ik een date had. Ik was zo pissig dat ik hem gewoon in de waan heb gelaten. Kinderachtig.

xPabloBokt schreef:

Ander soort verdriet..

Vandaag is het 4 jaar geleden dat de mooie merrie waaraan ik mijn gebruikersnaam te danken heb is ingeslapen

Sheran schreef:

Ik ken je gedachtengang zo goed, SweetVanille. Maar doe de dingen die je leuk vind niet indirect voor je ex. Dat is heel lastig, maar als hij er dan niet op reageert word je weer depri.
Om eerlijk te zijn vind ik het geen fijn teken dat hij zo als een blad aan de boom omslaat. Drie maanden is niks. Als het weer aan raakt, wie zegt dan dat hij je een volgende keer niet weer kwetst?

Mijn advies is om het contact wel open te houden, maar het willen van een relatie met hem zo goed en zo kwaad als het gaat op te geven. Hij voelt dat toch wel, en wanhopige meisjes zijn niet aantrekkelijk. Praat gewoon met hem, maar laat het initiatief vooral van hem uitgaan. Wees leuk als hij je ziet, maar laat hem de eerste stap nemen.

Sheran schreef:

Meid, ik snap je echt zo goed Het is of ik mezelf hoor praten. En o, wat kan het pijnlijk zijn. Maar op een gegeven moment wordt het minder erg, met een beetje geluk krijg je momenten dat je even kwaad op hem bent (want is het niet flauw dat hij het niet gewoon weer even wilde proberen?). Er zullen enkele seconden zijn waarin je je ineens beseft dat je misschien wel beter af bent zonder hem en dat het leven wel degelijk mooi is. Maar in het begin zijn die momenten zo schaars en zo lastig te vinden.

Het ligt niet aan jouw minpunten. Verliefdheid doet niet aan plus- en minpunten. Het is een liefdesklik of niet. En er is niets, helaas, helemaal niets waardoor je die klik kan beinvloeden. O, was dat er maar.